Panitikan

Abstrak: Sa dami ng taon bílang isang manunulat na maraming parangal, nananatiling aktibo sa larangan ng panitikan ang awtor na si Francisco Sionil Jose, 93, sa pagpapatuloy sa paggabay sa mga batang manunulat, sa politikal na larangan, at sa panitikan. Kilalá sa kaniyang mga politikal na mga sanaysay at nobela, pinanghahawakan pa din niya ang Politika, na patuloy niyang inuugnay sa panitikan. Binibigyan ng papel na panayam na ito, ang perspektiba ng matandang manunulat, mula sa kaniyang mga karanasan sa Panahon ng Hapon, sa Batas Militar, hanggang sa kasalukuyan. Tinatalakay din nito ang kaniyang mga pananaw sa Administrasyong Duterte, ukol sa mga Amerikanong Base Militar sa Pilipinas, at sa pagiging isang nasyon ng ating bansa. Mahalaga sa panayam na ito ang kaniyang mga pananaw tungkol sa Rebolusyon, kung saan may pinanghahawakan siyang Marxistang pananaw; tinatalakay din ang pagbabago ng opinyon niya tungkol sa Komunismo, Kapitalismo, at pagiging isang bansa. Sa pangkalahatan, minamapa nito ang mga esensiyal sa kaniyang politikal na pananaw sa kasalukuyan, isinulat at ibinuod sa isang papel. Abstract: Years of being a decorated writer, Francisco Sionil Jose, 93, remains active in the literary field, continuing to inspire and mentor young aspiring writers, both in the literary and political sphere. Known for his political essays and novels, Jose continues to hold politics dear, constantly integrating it with his literature. This paper interview serves to give an overview of the old writer, from his experiences during the Japanese Occupation, and Martial Law, to the current times. It explores his views on the current Duterte administration, on the U.S. military bases in the Philippines and the nationhood of the country. The interview also highlights his views on Revolution, in which he holds an essentially Marxist view, and explores the shifts in his views on Communism, Capitalism and Nationhood. Overall, it maps the essentials of his political views at the present, all transcribed and synthesized in this paper.

Ang pag-aaral na ito ay isinagawa upang malaman ang pananaw sa paggamit ng panitikan ng Mauban sa
pagtuturo ng komunikasyon at pagpapayaman ng talasalitaan ng mga mag-aaral na may kabuuang bilang
na animnapung tagasagot mula sa unang taon ng Pambayang Kolehiyo ng Mauban na binubuo ng tatlong
pangkat. Nilalayong sagutin sa pag-aaral na ito kung ano ang pananaw ng mga mag-aaral sa paggamit ng
panitikan ng Mauban sa pagtuturo ng komunikasyon batay sa layunin, nilalaman, paggamit ng mga salita,
at disenyo at pagkakabuo. Ninais ding malaman ang antas ng pagpapayaman ng talasalitaan batay sa
paggamit ng context clues at idyomatikong pagpapahayag. Inalam din sa pag-aaral kung may
makabuluhang kaugnayan ang pananaw sa paggamit ng panitikan ng Mauban sa pagtuturo ng
komunikasyon at ang antas ng kanilang pagpapayaman ng talasalitaan. Binigyang kasagutan din kung ano
ang naging mahalagang pagkakaiba ng antas ng pagpapayaman ng talasalitaan batay sa naging resulta ng
pre-test at post-test ng mga mag-aaral. Ginamit naman sa pag-aaral ang eksperimental at deskriptibong
pamamaraan upang madaling makalap ang mahahalagang datos at impormasyon na kinakailangan sa
panananaliksik. Pinili ang mga tagasagot sa pamamagitan ng stratified random sampling. Ang istatistikal
na pamamaraan na ginamit ay ang weighted mean at standard deviation upang masuri ang pananaw sa
paggamit ng panitikan ng Mauban sa pagtuturo ng komunikasyon. Ginamit naman ang frequency
percentage upang mabatid ang antas ng pagpapayaman ng talasalitaan batay sa paggamit ng context clues
at idyomatikong pagpapahayag. Upang malaman mahalagang ugnayan ng pananaw sa panitikan ng Mauban
at antas ng pagpapayaman ng talasalitaan ng mga mag-aaral ay ginamit Pearson r. Gumamit din ng t-test
upang makita kung may mahalagang pagkakaiba ang antas ng pagpapayaman ng talasalitaan bago at
pagkatapos gamitin ang panitikan ng Mauban. Batay sa kinalabasan ng pag-aaral, natuklasan na sumasangayon ang mga mag-aaral sa mga layunin at mga salitang ginamit sa akda at lubos na sumasang-ayon sa
nilalaman at ginamit na disenyo at pagkakabuo nito. Napatunayan rin na maraming bilang ng mga magaaral ang may mataas na antas ng pagpapayaman ng talasalitaan batay sa paggamit ng context clues at
idyomatikong pagpapahayag. Lumalabas rin na walang makabuluhang kaugnayan ang pananaw sa
paggamit ng panitikan ng Mauban at ang antas ng pagpapayaman ng talasalitaan. Samantala, nagkaroon
naman ng mahalagang pagkakaiba ang antas sa pagpapayaman ng talasalitaan bago at pagkatapos gamitin
ang mga akda. Mula sa naging resulta ng pag-aaral, napatunayan na ang mga mag-aaral ay may mataas na
antas ng pagpapayaman ng talasalitaan subalit kailangan pa rin silang sanayin upang lalong mapaunlad ito.
Napatunayan rin na mahalaga ang paggamit ng mga akdang lokal at kontekstwal tulad ng panitikan ng Mauban sa pagtuturo ng komunikasyon dahil ito ay nakatulong upang lalo pang tumaas ang antas ng
pagpapayaman ng talasalitaan ng mga mag-aaral.