Jezus

Voor de beantwoording van de vraag hoe Jezus met de psalmen omgaat, kunnen we twee wegen bewandelen. Eerst zullen we iets zeggen hoe de Joodse gemeenschap in de eerste eeuw met de psalmen omging. Jezus maakte hier immers deel van uit. Bij deze ingang moeten we wel het voorbehoud maken dat Jezus niet een doorsnee eerste eeuwse Jood was. Het is niet uitgesloten dat hij als Messias bepaalde gewoonten afwees of veranderde. Ten tweede willen we vanuit de plaatsen waar Jezus de psalmen aanhaalt, ingaan op zijn specifieke omgang ermee. De onderliggende gedachte bij dit thema is niet een zuiver historische interesse, maar de vraag: hoe mogen wij en kunnen wij als volgelingen van Christus met de psalmen omgaan.

The word arché, by which Jesus is in Col 1:18 described, is most often interpreted and translated as “beginning”. There are however hints that arché also bears connotations to arché defined as philosophical principle. It is supported by: 1) depiction of Jesus in Col 1:15-20 in categories appropriate for philosophical arché; 2) invocation in Col 2:8 of „philosophy according to the elements of the world” as a negative alternative for Christ; 3) the fact that, Paul possessed at minimum
elementary knowledge of Greek philosophy.

In dit artikel beschrijf ik de rol die de heilige Geest speelt in het leven van Jezus tot en met zijn hemelvaart en de uitstorting van de Geest op Pinksteren. Vervolgens maak ik zichtbaar dat er een analogie is met het werk van de heilige Geest in het leven van de gelovigen. Zoals het leven van Jezus uitloopt op de hemelvaart en de uitstorting van de Geest, zo vinden we in de brieven op meerdere plaatsen een bespreking van de gaven van de Geest. Deze benadering maakt het mogelijk zicht te krijgen op de betekenis van de vervulling met de Geest, onderscheiden van bekering en waterdoop.

Nadszedł czas na publikację ostatecznej wersji modlitw i świadectw. Od publikacji pierwszej wersji (lipiec 2017r.) minęły prawie 3 lata. w tym czasie każda modlitwa i świadectwo zostało przygotowana w wersji multimedialnej (za wyjątkiem modlitwy na początek i koniec dnia – które wyjątkowo zostały zapisane na podstawie wcześniej nagranego filmu – więc uznałem, że w takiej sytuacji tworzenie wersji multimedialnej nie jest konieczne). Poza tym modlitwy i świadectwa zostały przejrzane, poprawione, przeszły korektę redakcyjną i otrzymały nową, jak mi się wydaje, bardziej czytelną szatę graficzną.

Pojawić się może w was pytanie, kim jestem i dlaczego decyduję się „zaśmiecać” internet jakimiś prywatnymi zapiskami. Stając w prawdzie, nie mam chyba satysfakcjonującej odpowiedzi. Sam jestem zaskoczony tym, jak obecnie wygląda moje życie, jak bardzo się ono zmieniło, odkąd zaprosiłem do niego Jezusa. Widzę, jak posyła mnie do miejsc, do których sam nigdy bym się nie wybrał. Jak daje mi odwagę do robienia rzeczy, na które sam nigdy bym się nie zdecydował. Przecież jeszcze nie tak dawno byłem ateistą, który nie wierzył w istnienie Boga, który był przekonany, że wszystkie religie stworzono jedynie po to, aby manipulować ludźmi. I nagle, w ułamku chwili, wszystko to, kim byłem, umarło, a ja narodziłem się ponownie. Jako nowy człowiek. I w tym nowym życiu jednym z pierwszych odkryć było Żywe Słowo zawarte w Piśmie Świętym. Słowo, które prowadziło mnie do odkrycia na nowo piękna Kościoła Katolickiego. Jestem w nim zakochany (choć to może nie brzmi zbyt dobrze, ale póki co nie znajduję lepszego określenia J) i błogosławię Pana, że pozwolił mi urodzić się i mieszkać w kraju, gdzie wciąż mogę uczestniczyć w Eucharystii każdego dnia w kościele, który znajduje się kilkaset metrów od mojego mieszkania.

Jakiś czas po moim ponownym narodzeniu (które miało miejsce pod koniec kwietnia 2015 roku) pojawiło się we mnie pragnienie prowadzenia zapisków – nie wiedziałem, o czym one będą, ale wiedziałem, że muszę kupić notatnik, dobry długopis i być gotowy na to, co ma nastąpić. Kupiłem więc zielony zeszyt, a zaraz pojawiły się pierwsze zdania (20 sierpnia 2016). Okazały się one modlitwą. Po jakimś czasie pojawiły się kolejne – również w formie modlitwy. I tak co parę dni czułem wezwanie do pisania. Co jakiś czas zapisane zdania miały bardziej charakter świadectwa – choć nie jest to świadectwo w typowej formie. Po jakimś czasie słowa pojawiały się regularnie każdego dnia. Trwało to do stycznia 2017 roku, gdy poczułem, że zbliżam się do końca tego zadania, a modlitwy pojawiały się coraz rzadziej. Miałem poczucie, że to wszystko, co miało zostać przekazane, jest już zapisane.

Kolejnym etapem stało się nagranie wszystkich modlitw w formie audio i połączenie ich z obrazem. Pierwsza modlitwa w wersji „multimedialnej” pojawiła się na YouTube 23 stycznia 2017 roku. Ostatnia została umieszczona prawie 2,5 roku później – 21 maja 2019 roku.

Wierzę, że znajdą się osoby, dla których zapisane modlitwy będą pomocą do tego, aby jeszcze mocniej uwielbić naszego Stwórcę. Aby jeszcze bardziej Mu zaufać. Aby oddać Mu się całkowicie i rozpłynąć w Jego miłości. Tak by z radością powtórzyć za świętym Pawłem: „żyje więc już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus (Ga 2,20).

Czy wiesz, że ​ świat duchowy jest bardziej realny​ niż nasz świat fizyczny? Ten świat materialny jaki doświadczamy teraz przeminie a duchowy będzie istniał zawsze. Oba światy duchowy i materialny łączą się w nas w naszym wnętrzu tzn naszym żywym duchu. Wiemy, że przychodzą do nas dobre i złe zachcianki. To​ my w wolności decydujemy ​ za którymi idziemy, komu i czemu dajemy wiarę w tym świecie. Świat materialny i świat duchowy jest tajemnicą. Choć umiemy naukowo podejść do praw rządzących światem fizycznym to nie umiemy znaleźć źródła tych praw ani mocy dlaczego działają tak a nie inaczej. Nauka im więcej bada wszechświat makro i mikro, im więcej bada cudowność życia tym ma więcej pytań i nierozwiązanych kwestii. Na dziś wiemy że 95% energii i materii we wszechświecie to czarna materia i energia, która nie wiadomo czym jest. Tak samo w skali mikro obserwujemy kwantowe zjawiska ale nie możemy rozpoznać ich natury. W naszym życiu tak naprawdę dajemy ciągle czemuś wiarę, wierzymy naukowcom że ich badania są rzetelne a wyniki potwierdzone, wierzymy że materia, wszechświat, biologiczne życie i czas zawsze będą zachowywać się tak samo. Tak jak w świecie materialnym obowiązują prawa fizyki a w tym grawitacji tak w świecie duchowym też obowiązują prawa. Największym prawem duchowym jest miłość, pochodzi ona od Dobrego Dawcy, który sam jest pełnią miłości i krystalicznej doskonałości-Bogiem. Miłość jest tu rozumiana jako pełny dar z siebie dla innych, jako pragnienie zaspokojenia wszystkich potrzeb drugiej osoby, jako służba dla innych, jako dawanie i życzenie wyłącznie dobra innym osobom. Jeśli jakaś istota się z tym nie zgadza, chce myśleć i działać dla siebie i po swojemu to wtedy wpada w samozachwyt, samouwielbienie, egoizm i zaczyna nienawidzić tych co prawdziwie kochają. Bóg przewidując, że w wolności niektóre byty duchowe (a my takimi staniemy się w pełni po śmierci ciała) nie będą chciały kochać prawdziwie. Wszechmocny stworzył dla nich specjalne miejsce-nazywamy go piekłem (miejsce bez miłości). Nie wiemy jak odbyła się próba innych istot duchowych, ale wiemy, że część istot duchowych była nieposłusznych Bogu i odeszła od Niego do piekieł. Bóg stworzył nasz świat materialny z miłości i pragnął aby to było miejsce wymiany dobra i bezinteresownych darów między ludźmi. Jak wiemy nasi pierwsi rodzice i my wybieraliśmy często zło, za namową duchowych przeciwników Boga. Te decyzje oznaczają dla nas duchową rozłąkę z Bogiem oraz to, że my Go tak mało doświadczamy dzisiaj. Konsekwencje złych decyzji każdy z nas przyjmuje przez zranienia zadawane nam przez innych. I choćbyśmy nie wiem jak się naprężali by być dobrym to cały czas ranimy także inne osoby w tym szczególnie bliskich. W takim stanie duchowym każdy z nas nie ma możliwości oglądać Boga, czerpać z jego miłości, dobra i serdeczności. Ponieważ on jest krystalicznie czysty nic brudnego nie może koło niego stać bo "spłonie". Dlatego duchowo nasze dusze ciągle spadają w otchłań piekieł niezależnie od naszych wysiłków. Ta rozłąka była celem szatana, pragnie on abyśmy nigdy już tak jak on nie zaznali miłości Boga. Na szczęście Bóg przewidział taką sytuację. Zaplanował, że sam nas ubierze w czyste szaty byśmy mogli stać przed jego świetlistym obliczem! Postanowił całą swoją

The problem of Jesus Christ is rarely mentioned in the writings of L. Kołakowski. The Polish philosopher, although he saw Jesus as a man – a “prophet and reformer” – rather than God, takes the attitude of an “outside-apologist” towards Christ, that is, he outlines his image, and thus also an image of Christianity, “compatible” with the philosophical mind unbeliever. In this sense, the will to understand the mission and work of Jesus Christ is an extremely original page in the writings of L. Kołakowski. In addition, a closer acquaintance with the intellectual legacy of this outstanding thinker in this area may be a source of impulses and inspiration for Christians themselves, agnostics, and even atheists, who persistently seek answers to their questions about the personal God or the meaning and purpose of human life.

Er wordt nogal eens gezegd dat christenen het OT moeten lezen door de bril van het NT. Daar zit een kern van waarheid in. Maar hoe lezen we het NT, tegen welke achtergrond? Het lijkt erop dat men doorgaans denkt het NT zondermeer onbevooroordeeld te kunnen lezen. Maar ligt het niet meer voor de hand dat wij het NT lezen met een bril die door de Westerse theologische traditie wordt bepaald? Hoe is het anders te verklaren dat we keer op keer te horen krijgen dat het NT geen landbelofte voor Israël kent (zo bijvoorbeeld op het Soteria symposium door Reitsma en Van der Kooi [1]). Laat het voorop duidelijk zijn dat ik de missionaire insteek en werkwijze van Reitsma, die in Libanon werkt, volledig onderschrijf en bijzonder waardeer. Niet alles wat geopenbaard is behoeft namelijk overal en altijd verkondigd te worden. Maar we mogen niet zover gaan lijkt me, dat we vanwege voor ons in een bepaalde situatie lastige kwesties de Schrift gaan herinterpreteren. Wat vandaag lastig is, kan morgen wel eens een zegen zijn. De kwestie die ik hier wil bespreken is hoe Israël als volk en land in het NT functioneert. Dit wordt namelijk pas duidelijk wanneer we de Joodse achtergrond van het NT betrekken bij het lezen van de nieuwtestamentische teksten.

We weten allemaal wel dat de bijbel diepere betekenissen
heeft, die we op het eerste gezicht niet zien als we ons
beperken tot het lezen van de letterlijke tekst. In de tekst van de bijbel, en door de hele bijbel heen, staan patronen die
verwijzen naar een diepere, geestelijke boodschap. Hoe
ontdekken we deze patronen? En wat vertellen deze patronen ons over het Koninkrijk van God, waar Jesjoea altijd over sprak? In dit boek wordt uitgelegd welke belangrijke patronen in de bijbel zijn verborgen en hoe we deze kunnen leren zien. Dit boek wil geestelijke verdieping geven, die je hart en denken zal genezen en veranderen en je zal toerusten om te groeien naar, en één te worden met, het Éne hart van de Vader.
en dat u vernieuwd wordt in de geest van uw denken. Efeziërs 4:23

Vooronderstellingen spelen bij de uitleg van de Bijbel een grote rol. Verschillen in vooronderstellingen bepalen de grote verschillen in interpretaties.
Is dat nu erg? We zijn er in onze postmoderne tijd aardig aan gewend.
Soms heeft het verschil in vooronderstellingen enorme gevolgen. In de tijd van de apostelen en daarna heeft dit grote consequenties gehad voor de wereldgeschiedenis als ook voor de heilsgeschiedenis. Er ontstonden hierdoor twee godsdiensten. 
En dan heb ik het over het verschil in Bijbeluitleg tussen Joden en christenen. Wij lezen dezelfde Schriften, maar leggen die verschillend uit. Hoe kan dat? Dat is het thema van dit artikel.
Ik wil om te beginnen het verschil in de Bijbeluitleg van de Schriftgeleerden en de apostelen kort weergeven.
En vervolgens moeten we bezien of wij in de 21e eeuw met hun manier van bijbel lezen uit de voeten kunnen. Delen wij hun vooronderstellingen? Zo niet, wat moeten we dan?