Dijital Sanat

ÖZET
"Dijital Teknoloji Olanaklarıyla Sanatta Grotesk Bedenler ve Tuhaflık" başlıklı bu çalışmaya başlarken öncelikle dijital ve sayısal altyapıların teknolojiyle biçimlenen dünyamızda ne ölçülerde söz sahibi olmaya başladığını, bununla birlikte plastik sanatlarda pratikte hangi oranda kullanılabilen, uygulanabilen bir kavram olduğu araştırılmaya çalışılmıştır. Bu kapsamda ilk bölümde “Dijital”, “Dijital Kültür”, “Dijital” sanat kavramının sanattaki tarihsel süreci ile bu kavramların öncüllerinin getirdiği teknolojik üslubun etkisi ortaya çıkarılmak istenmiştir. İkinci bölümde grotesk kavramının tarihsel süreç içerisindeki söylemlerinden, dijital teknolojinin olanaklarıyla evrilen anlatımın, farklılaşan yönleri üzerinde durularak günümüz sanatına kapı açan yönlerine değinilmiştir. Ayrıca konu ve kavram kapsamında çalışmalar yapan sanatçıların işlerine yer verilerek; üçüncü bölümde uygulamalar kısmında günümüz teknolojik olanakları ile üretilen çalışmalar biçim, malzeme ve kavramsal alt yapı gibi temel sanatsal kriterler çerçevesinde ele alınarak konu irdelenmiştir. Sonrasında dijital temelli grotesk kavramı üzerinden güncel açılımlar sağlayan sanatsal uygulamalar üretilmeye çalışılmıştır.

ABSTRACT
While starting “Grotesque Bodies and Oddness via Utilities of Digital Technology” it is examined that how much role digital and numerical basis play in our technologically formed world and at what rate they can be used, conducted in plastic arts practice. In this context, in the first part concepts of Digital, Digital Culture, Digital historical processes in art and effect of technologic style brought by processors of these concepts try to be detected. The second part focuses of differences from the discourse of grotesque in historical process to its evaluation to utilities of digital technology and its sides connecting with today’s art are mentioned. And art works fit on these subjects and concepts are added to this part. In the third part which is application part, art works created by today’s technologic utilities are reviewed considering their material and conceptual basis. Then artistic applications, which might have contemporary expansions, through the concept of grotesque are tried to be produced.

Heterojen bir alan olan çağdaş sanatın belirleyici özelliği, tarihsel belirlenimden, teorik eleştirinin katı süzgecinden ve kavramsal netliğin getirdiği tutarlılıktan uzaklaşmış güncel estetik pratiklerin uzantısı olmasıdır. Video, offline grafik animasyonlar, bilgisayar animasyonları, online ve internet paylaşımlı tasarımlar, dijital fotoğraf makinesi, cep telefonu, tablet gibi araç ve ortamlarda gerçekleştirilen yeni medya sanatı, çağdaş sanatın geniş yelpazesinde yer bulan eser ve performans üretilme sürecidir. Çalışma ile yeni medya sanatının tarihsel gelişiminin, çağdaş sanat uygulamaları içerisindeki konumunun ve dijital sanatlar açısından öncül rolünün incelenmesi amaçlanmıştır.

ÖZET
"Günümüz Sanatında Dijitalleşme; Posthümanizm Bağlamında Sanat ve Sanatçının Yerini Alan Algoritma: Post-Sanatçı" başlıklı bu sanat eseri raporu, dijitaleşen kültürün oluşmasıyla birlikte varlığını her geçen gün güncelleştirerek ortaya koyan dijital sanatın bugün geldiği nokta ve yarın varacağı uzamlara odaklanmaktadır. Bu bağlamda Dijital sanat; geldiği noktalara ve varacağı uzamlara posthümanist ve transhümanist felsefeyle ulaşılacağı görüşü üzerinden ele alınmaktadır.

Birinci bölümde dijitaleşen kültürün oluşumu üzerinde çıkarımlarda bulunulmuş gelişen teknoloji ile oluşan bu yeni kültürün, dijitalleşme yönündeki sanata etkisinin ve dijital sanatın gelişim ilişkilerinin izleri sürülmeye çalışılmıştır. Ayrıca bu kapsamda “Dijital”, “Dijital Kültür”, “Dijital Sanat” kavramının sanattaki tarihsel süreci, bu kavramların öncüllerinin getirdiği teknolojik üslubun etkisi, tarihsel süreç kapsamında yapılan araştırmalarla dijial sanatın barındırdğı anlamlar, uygulama örnekleri üzerinden incelenmiştir. Bu tarihsel ilişki içerisinde dijital sanat olarak adlandırılan ve tarihi çok eskiye dayanmayan bu yeni kavramın türleri araçsallık ve ortam kullanımına bağlı olarak ana ve alt başlıklarla örnekler üzerinden açıklanmıştır.

İkinci bölümde teknoloji öncesi modern felsefe düşüncesinin temelini oluşturan Hümanizm kavramından, ileri düzey teknolojik gelişimlerle birlikte "Transhumanizm", "Posthumanizm" gibi yeni kavramlara doğru evrilmeye başlayan düşünce biçimleri üzerinde durulmuştur. Birbiri içine geçen bu kavramların tanım ve ayrımları yapılmış, sanata olan bağlantıları üzerinde durularak etkin olacağı öngörülen yapay zekâ ve sanat olguları posthümanizm ideali üzerinden değerlendirilmiştir. Ek olarak konu ve kavram kapsamındaki sanatçılara ve işlerine yer verilmiştir. Örnek teşkil etmesi amacıyla, bu alanda çalışan bir sanatçı ile röporaj yapılarak 21. yüzyılda üretilen sanatsal üretimlerin yansımaları ortaya konulmaya çalışılmıştır.

Üçüncü bölümde, sanat eseri raporunda ele alınmış olan kavramlar ve kuramlar bağlamında oluşturulan uygulamalara iki başlık altında yer verilmişir. Birinci başlıkta, Posthümanizm felsefesinin sanat üretim pratikleri üzerinde yaratabileceği ön görülen, yeni uzamların varlığı, dijital kültür etkilerine bağlı olarak dönüşen insan-sanatçı tanımlamaları ve güncel sanat içerisinde değerlendirilebilecek benzer konular üzerinden ele alınarak uygulamalar gerçekleştirilmiştir. Dijitalleşen sanatın oluşturduğu yeni kavramlar üzerine oluşturulan bu uygulamalarla birlikte dijital sanatın araçsallık ve ortam amaçlı kullanımı üzerine de çıkarımlarda bulunulmuştur. İkinci başlık da ise, poshümanist fikirin radikal bir kolu olarak nitelendirilen transhümanist bir hareket fikri ile yola çıkılarak sanat-sanatçı kavramları yapay zeka bir algoritma ile ele alınarak, teknik çözümlenmesi, yapım- üretim aşamasından sonra oluşan sanatsal uygulamalar değerlendirilmiş ve yeni, gelecekçi ve ütopik çıkarımlarda bulunulmuştur.

ABSTRACT
This art work report, which is handled under the heading "Digitalization in Today's Art; Art and Artist's Substitute in the Context of Posthumanism: Post-Artist", focuses on the point that digital art has reached today and the spaces that will arrive tomorrow with the formation of a digitalizing culture. It is set out with the view that it will reach the point it reached and its spaces with a philosophical structure composed of posthumanist and transhumanist ideas.

In the first part, it has been deduced on the formation of the digitalizing culture, and the effect of this new culture, which is formed with the developing technology, on art in the direction of digitalization and the development relations of digital art has been tried to be traced. In this context, the historical process of the concept of "Digital", "Digital Culture", "Digital Art" in art and the effects of the technological style brought by the precursors of these concepts were investigated, and the meanings of the digital art were examined through application examples. In this historical relationship, the types of this new concept, which is called digital art and whose history does not go back much earlier, have been explained through main and sub-titles and examples depending on the use of media and media.

In the second part, the ways of thinking that started to evolve from the concept of Humanism, which forms the basis of our pre-technology modern philosophical ideas, to new concepts such as "Transhumanism" and "Posthumanism" with advanced technological developments. The definitions and distinctions of these concepts, which are intertwined with each other, have been made, and the artifacts of artificial intelligence and art, which are predicted to be effective, have been evaluated over the ideal of posthumanism. In addition, the artists and their works within the scope of the subject and the concept were included, and an interview with an artist working in this field was done to try to address their reflections on 21st century art practices.

In the third part, the applications created within the framework of the concepts discussed in the artwork report are given under two headings. In the first title, applications were carried out by considering the post-humanism philosophy on the art production practices, the existence of new spaces, the human-artist thoughts transformed due to the effects of digital culture, and similar issues that can be evaluated in contemporary art. With these applications created on new concepts created by digitalized art, inferences have been made on the use of digital art for instrumentation and environment. The second title is based on the idea of a transhumanist movement, which we consider as a radical arm of the poshumanist idea, and the artistic practices that emerged after the production-production stage are evaluated and evaluated in a new, futuristic and utopian inferences.

Sanat eserinin teknik olanaklarla yeniden üretimi sanayi devrimi ile birlikte düşünce ve sanat çevrelerini meşgul etmiştir. Fotografla
başlayan sanat eserinin çoğaltılması birtakım etik sorunları beraberinde getirirken tartışmalarında yaşanmasına neden olmuştur.
Teknolojilerin değişikliğe uğrattığı üretim biçimleri, toplumsal yapınında değişmesine ve yeni gerçekliklere ulaşılmasına olanak
tanımaktadır. Arttırılmış gerçek, yapay zeka gibi üretim biçimlerini değişikliğe uğratan gelişmelerin yanında, sanat eserinin üretiminde
de yeni yaklaşımlar ve gerçeklikler oluşmaktadır. Bu makalede, teknik olanaklarla sanat eserinin yeniden üretilmesinin kripto sanat
olarak adlandırılan, Non-Fungible Token (NFT) diğer bir deyişle değiştirilemez eşsiz varlıkların üretim sistemi, yöntemi, platformları
ile birlikte değerler sistemi incelenmektedir. Aynı zamanda, Ethereum block zinciri üzerinden ERC-721 ve ERC-1155 gibi eşsiz değer
üreten standart sözleşme ve hesap kodlarına iliştirilmiş sanat eseri veya temsili varlığın değer olarak kabul görmesinin sosyolojik ve
ekonomik yönüyle sanatçıya kazandırdığı yeni hareket alanı irdelenmektedir.
NFT’nin blokzincir teknolojisi, genel yapısı ve kullanımı hakkında detaylar incelenerek teknik detaylarıyla birlikte kripto sanat
kavramı açıklanmaktadır. Temel yapısı, limitler, kullanım giderleri anlatılarak NFT’nin bir parçası olmanın yöntemleri adım adım
belirtilmektedir. Değiştirilemez eşsiz varlıkların temel özelliği olan akıllı sözleşmelerle Ethereum arasındaki kripto kod ilişkisi
açıklanmaktadır. Kripto sanat kavramının hareketli grafiklere temelden bağımlılığı ve kripto sanat eserinin üretim yöntemlerine
yönelik belirleyiciler ifade edilmektedir.

[Tr]
Bilim, teknoloji ve sanat var oldukları her dönem birbirlerini besleyerek paralel bir gelişim göstermiştir. Günümüzde ise ulaşılan bu gelişme sonucunda ortaya çıkan dijital kültür sayesinde plastik sanatların teknik imkânları araçsal düzeyde oldukça artmıştır. Plastik sanatların içerisinde döneminin teknolojik olanaklarından yararlanma potansiyeline sahip olan heykel disiplini de bu güncel teknolojik imkânlar üzerinden üretimler gerçekleştirmeye başlamıştır. Temelinde hacim, biçim ve üretilen formun mekânla ilişki kurulması ile ilgilenen heykel sanatı dijital teknolojilerin getirileri ile birlikte yeni üretim olanakları yakalamıştır. Özellikle biçimleme/modelleme(modelaj) üzerine kurgulanan heykel üretimi için yeni bir potansiyel niteliğinde olan bu olanaklar bildiri kapsamında; 3 Boyutlu Baskı ve 3 Boyutlu İşleme teknolojileri üzerinden ele alınacaktır. Heykel üretim tekniklerinden ekleme(3B Baskı) ve eksiltme (3B Cnc işleme) metodlarını kullandığı medium bağlamında simüle edebilen bu teknolojiler ; üretim hızı, detaylandırma, boyutlandırma v.b. gibi avantajları sayesinde sanat üretimene yeni katkılar sağlamaktadır. Bu araştırma da heykel sanatının içerisinde bulunduğu dönemin teknik imkanlarını kullanma potansiyeli üzerinden ele alınmış bir araştırma özelliği taşımaktadır. Ek olarak, 3 Boyutlu Baskı/İşleme teknojilerinin heykel sanatı bağlamında üretim süreçleri üzerindeki katkılara, kullanım alanlarına, üretim kabiliyetlerine ve heykel disiplini üzerine getirebileceği yeni olanaklara odaklanmaktadır.
[Eng]
Science, technology and art have developed in parallel by feeding each other in every period of their existence. Today, thanks to the digital culture that emerged as a result of this development, the technical possibilities of plastic arts have increased considerably at the instrumental level. The sculpture discipline, which has the potential to benefit from the technological possibilities of its period among the plastic arts, has also started to produce through these current technological possibilities. Sculpture art, which deals with the relation of volume, form and produced form with space, has acquired new production possibilities with the benefits of digital technologies. These possibilities, which are a new potential for sculpture production, especially based on modeling, are within the scope of the declaration; 3 Dimensional Printing and 3D Machining technologies will be discussed. These technologies, which can simulate the methods of adding (3D printing) and decrementing (3D CNC machining), in the context of the medium used; production speed, detailing, sizing etc. It provides new contributions to art production thanks to its advantages such as. This research has the feature of a research that has been handled over the potential of using the technical possibilities of the period in which the art of sculpture was involved. In addition, it focuses on the contributions, usage areas, production capabilities and new strengths that 3D Printing / Machining technologies can bring to the production processes in the context of sculpture art.

Öz
Bu araştırmada, Lev Manovich'in yeni medya yaklaşımından yola çıkarak, yeni medyanın özellikleri olarak tanımladığı görsel atomizm, montaj, tipografi ve yeni bakış kavramlarının görsel sanatlar ve sinema alanında göstergeleri ve açılımları karşılaştırmalı olarak incelenmektedir. Manovich'in 1920'lerin avangard tekniklerinin 20. yüzyılda modern toplumların bilgisayar arayüzleri ve yazılımlarına dönüştüğü iddiası temelinde, yeni bir kültürel form olarak yeni medyanın 1990'larda genel görünümleri görsel sanatlar ve sinema alanından örneklerle analiz edilerek, 21. yüzyıl 'post-truth' çağında yeni medyanın sanatın içinde nasıl yer aldığı, hangi niteliklere sahip olduğu ya da yeni medya sanatının hangi alt kategorilere açımlandığı örnekleme alınan çalışmalar yoluyla incelenmektedir. Bu araştırmanın amacı, başlangıcından günümüze kadar teknolojik gelişmenin ve bilgisayar tabanlı teknolojilerin sanatın içine nasıl nüfuz ettiğinin, nerede sanatı manipule ettiğinin ve en sonunda hangi toplumlarda sanatın yönünü değiştirdiğinin örnekleme alınan sanatçı ve sanat eserleri yoluyla bütünsel olarak analizini yaparak değişen gerçeklik algısını ortaya koymaktır.
Abstract
In this research, Lev Manovich's approach to visual media and visual arts and cinematography of visual atomism, montage, typography and new perspectives, which are defined as features of new media, are examined comparatively. The post-truths of the 21st century were analyzed by analyzing Manovich's avant-garde techniques of the 1920s into computer interfaces and software of modern societies in the 20th century, by analyzing the general outlook of the new media in the 1990s with examples from visual arts and cinema as a new cultural form, in which the new media is included in art, what qualities it possesses, or in which subcategories of new media art are revealed. The purpose of this research is to reveal the changing perception of reality by analyzing technologically from the beginning to the end of the day, and analyzing how computer-based technologies penetrate art, manipulate art, and eventually change the direction of art in which societies.

[Tr]
Tarih boyunca bilim, teknoloji ve sanat birbirlerini etkileyerek paralel bir gelişme göstermiştir. Günümüzde ise ulaşılan bu gelişme sonucunda ortaya çıkan dijital kültür sayesinde plastik sanatların teknik imkânları gerek araçsal gerekse amaçsal düzeyde oldukça artmıştır. Üretim  gerçekleştirdiği zaman dilimlerinde bulunduğu  dönemin teknolojik  imkânlarından yararlanmış olan heykel  disiplini  de  bu gelişmenin içerisinde yer almış ve uygulamalarını güncel  imkânlar  dâhilinde  üretmeye  devam etmiştir.  Bu  çalışma  da  heykel  sanatının içerisinde  bulunduğu  dönemin  teknik imkânlarını  kullanma  potansiyeli  üzerinegerçekleştirilmiştir.  Dijitalleşen  kültürle  ortaya çıkan  yeni  teknikler  ve  sayısal  imkânlar kullanılarak üretilen bir bilgisayar destekli heykel modelleme  örneği üzerindengünümüz teknolojisinin  heykel  disiplinine  getirdiği imkânlar  ve  olanaklar tartışılmıştır.    Dijital modelleme  tekniğinin  organik  modelaj  üretim metodu  kullanılarak  üretilen  bu  araştırma  ve  uygulama  çalışması  heykel  disiplini  üzerinden eserler veren sanatçılara/uygulamacılara yeni bir alan  açma  özelliği  taşımaktadır.  Ek  olarak, varlığını her geçen gün artıran ve ivmelenerek gelişmekte  olan  dijitalleşen  sanatın  teknolojik imkânları  kullanılarak,  heykel  disiplini bağlamında yeni ve potansiyel üretim süreçleri üzerindeki katkılara odaklanmaktadır.
[Eng]
Throughout history, science, technology and art have    shown    a    parallel    development    by influencing  each  other.  Today,  thanks  to  this newly  emerging  digital  culture,  the  technical possibilities    of finearts    have    increased considerably, both instrumentally andpurposefully.  The  sculpture  discipline,  which benefited from the technological possibilities of the useful period during the production period, continued to produce the sciences and practices of  this  development  in  the  message  of  current possibilities.  This  study  was  carried  out  on  the potential  of  the  art  of  sculpture  to  use  the technical  possibilities  of  the  period  in  its environment. I can discover the new techniques and  digital  possibilities  that  emerged  with  the digitalized culture, in the example of computer-aided  modeling  with  visuals,  in  the  possibilities and  possibilities  brought  by  today's  technology to  the  sculpture  discipline.  This  research  and application  work  in  the  production  of  organic modeling    production    method    of    digital modeling techniquehas the feature of opening a new field for artists / practitioners who work on the  discipline  of  sculpture.  In  addition,  the technological  possibilities  of  the  digitalized  art, which  increases  its  changing  day  and  develops with acceleration, focuses on new and potential contributions  in  the  context  of  the  sculpture discipline.

Since ancient times, it has been debated what is real and what is not. Nowadays, the virtual reality concept, which creates new experiences with the creation of a perception of reality in humans through software and special hardware, has brought a new dimension to these discussions. Contrary to the aesthetic expressions of modern art objects, a new area of freedom has been created fort he artist with the use of virtual reality technology in contemporary art practices that offer a multidimensional and interactive experience that include audience. Virtual reality, which is positioned in digital art and offers the viewer an impressive experience by offering more than looking at a work of art, also caused the concepts of art to be questioned again. The aura of the work of art brought up issues such as its purchase, sale and its protection which led to discussions. This research aims to explain the reflections of this new artistic expression medium in art through contemporary art projects produced using virtual reality technology.

[Tr]
Dünya çapındaki ileri  düzey teknolojik gelişmeler, bilimden sanata kadar birçok alana; araştırma,uygulama ve deneyimleme için yeni teknik olanaklar sağlamıştır. Günümüz  dünyasındaki  onlarca  alana  yeni  imkânlar  yaratan  bu  ileri  düzey teknolojik  olanaklardan  biri  de  Artırılmış  Gerçeklik  (AG)  teknolojisidir.  AG teknolojisi,  yapay  ile  gerçeğin  temsilini bir  potada  eritebilme  özelliği  ile  diğer teknolojilerin  karşılaması  zor  olan  imkânları  sunabilme  potansiyeli  sayesinde oldukça dikkat çeken yeni bir teknolojidir. Bu teknoloji, taşınabilir teknolojilerin gelişmesi  ve  etkileşimin  bu  mobilize  üzerinden  kurulmasıyla  oluşan  bireysellik sayesinde  hemen  hemen  her  cihazda  kullanılabilir  hale  gelmiş  ve  kullanım alanlarını oldukça çeşitlendirmiştir. Günümüzde ise çok sayıda artırılmış gerçeklik uygulamaları  endüstriden  eğitime  kadar  birçok  alanda  kullanılmaya  başlamıştır. Tarih  boyunca  bulunduğu  dönemin  teknolojik  imkânlarından  olabildiğince yararlanama arzusu ve potansiyeli taşıyan sanat kavramı da bu gelişmelere kayıtsız kalmamıştır.  Özellikle  dijitalleşme  yolunda  kendisini  konumlandıran  günümüz sanatı  da,  yeni  uygulama  alanları  ve  yeni  deneyimleme  yönetimleri  fırsatı yakaladığı AG teknolojisinin sunduğu büyük potansiyel yararlanmaya başlamıştır. Artırılmış  gerçeklik  ve  dijitalleşen  günümüz  sanatı  üzerine  yapılan  bir araştırma özelliği  taşıyan  bu  makale  de,  bahsedilen  teknolojik  gelişmenin  sanat  alanına sunduğu imkânları sanatsal uygulama örnekleri üzerinden tartışmaktadır.
[Eng]
Advanced  technological  development  around  the  world  are  in  many  areas,  from science  to  art;  it  has  provided  new  technical  possibilities  for  research,  application and  experience.  One  of  these  advanced  technological  possibilities,  which  creates new possibilities  for dozens  of areas  in today's  world, is  Augmented Reality (AG) technology.  AG  technology  is  a  new  technology  that  attracts  a  lot  of  attention thanks  to  its  ability  to  melt  the  representation  of  artificial  and  reality  in  a  pot and the  potential  to  offer  possibilities  that  are  difficult  for  other  technologies  to  meet. Thanks  to  the  development  of  portable  technologies  and  the  individuality  of interaction  through  this  mobilization,  this  technology  has  become  available on almost  any  device  and  has  diversified  its  usage  areas.  Today,  many  augmented reality  applications  have  started  to  be  used  in  many  areas  from  industry  to education. The concept of art, which has the desire and potential to make the most of  the  technological  possibilities  of  its  period  throughout  history,  has  not  been indifferent to these  developments. Today's  art, which  positions  itself especially  on the path to digitalization, has  started to benefit from the  great potential  offered by AG  technology,  where  it  has  the  opportunity  of  new  application  areas  and  new experience  managements. This  article,  which has  a research feature on augmented reality  and  modern  art  that  has  become  digitalized,  discusses  the  possibilities offered  by  the  technological  development  in  the  field  of  art  through  examples  of artistic application.

2021, INMECS (International Media and Cultural Studies Conference),“Dijital Sanat’da Yapıtın Biricikliği Kaygısı; Cripto Art Üzerine Bir Değerlendirme.”, 6-7 Eylül 2021, Hasan Kalyoncu Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları, 2021, pp.59-64

[Tr]
Bu çalışma dijitalleşen kültürün oluşmasıyla birlikte varlığını her geçen gün güncelleştirerek ortaya koyan dijital sanatın bugün geldiği nokta ve yarın varacağı uzamlara odaklanmaktadır. Bu bağlamda ele alınan çalışma, dijitalleşen sanatın gittikçe posthuman (insanötesi) olma idealine ulaşma hedefinde olduğu öngörüsü üzerine oluşturulmuştur. Ek olarak, ileri düzey teknolojik gelişmelerle birlikte ortaya çıkan bu yeni kavramlara doğru evrilmeye başlayan sanatsal düşünce biçimlerimizin üzerine yapılan bir araştırma özelliği taşımaktadır. Gelişen teknoloji ve bilgisayar devrimi, 21. yüzyılın yeni arayış içerisinde olan sanat dünyasını ve sanatçıları etkileyerek farklı eserler verme fırsatı sağlamıştır. Teknolojinin gelişimiyle paralel olarak ilerleyen bilgisayar ve yazılım teknolojisi, bu medyuma ilgi duyan bazı sanatçıların yaratımlarını algoritma, yapay zekâ gibi olgular üzerinden kurgulamalarına ve inşa etmelerine olanak sağlamıştır. Bu bilgiler ışığında ele alanın çalışma kapsamından algoritma ve yapay zekâ olgusunun günümüz sanatındaki açılımlar üzerindeki etkinliği tartışılmış ve konu özelindeki sanatsal uygulamalara yer verilerek örnekler üzerinden değerlendirmelerde bulunulmuştur.
[Eng]
This study focuses on the point the digital art has reached today and the spaces it will reach tomorrow, which reveals its existence by updating every day with the formation of digitalized culture. The study discussed in this context is based on the prediction that digitalized art is increasingly aiming to reach the ideal of being posthuman. In addition, it is a research conducted on our artistic ways of thinking that started to evolve towards these new concepts that emerged with advanced technological developments. The advancing technology and computer revolution have influenced the art world and artists who are in search of the 21st century and provided the opportunity to produce different works. Computer and software technology, which progresses in parallel with the development of technology, has enabled some artists who are interested in this medium to construct and construct their creations through phenomena such as algorithms and artificial intelligence. In the light of this information, the effectiveness of the algorithm and artificial intelligence phenomenon on the expansions in today's art has been discussed within the scope of the study of the subject, and evaluations have been made on the examples by including the subject-specific artistic applications.

Theories in Digital Composite Photographs: 12 Artists and Their Work presents a theoretical investigation of digital composite photographs through philosophical exploration of artists’ concepts of reality.

With an international cohort of contemporary digital composite artists, this book presents twelve cases studies on artists’ motivation, production process, and the relation of their worldview to theoretical interpretation. Author Yihui Huang situates each artists’ work in the context of photographic theory and western aesthetics, including realism, expressionism, formalism and postmodernism.

As creation of digital composites grows in popularity and influence, this is the first to integrate a philosophical and theoretical understanding of this unique art form. Featuring a wide range of international artists, this volume is both insightful and inspirational for student and seasoned professional alike.

GİRİŞ Dijital Sanat dijital ortamda bilgisayar aracılığıyla üretilen sanat olarak tanımlanır. "Dijital Sanat" terimi kod, yazılım ya da veri ile ifade edilen dijital teknolojileri kullanan çalışmaların yanı sıra jeneratif yazılımlar dahilinde dijital medyayı kullanan, enstalasyon, video art ve resim fotoğraf gibi etkileşimsel sanat çalışmaları dijital sanatlar çatısı altında yer alırlar. (Kwastek,2015: 16) Dijital sanatta, geleneksel estetik ve özerklik kavramlarının yerine yazılım, birleştirme, hibritleşme, iyileştirme, şeffaflık, etkileşim gibi yeni kavramlarla karşılaşırız. Çağdaş sanatın bir üretim yöntemi olan dijital sanatın estetik fonksiyonu ikinci plandadır. 1960'lar sonrasında sanatsal üretim biçimlerinin arasındaki sınırların kalkmasıyla birlikte resim sanatı farklı üretim biçimleriyle daha bütünleşik bir yapıya bürünmüştür. Bu dönüşüm sürecine kişisel bilgisayarların da eklenmesiyle birlikte dijital alan da bir sanat üretim alanı olarak ortaya çıkar. Yeniden üretim manipülasyon gibi üretim stratejilerini de tetikleyen dijital sanat ortamı sanatçıların belli bir temsil ve kimliğe sahip imgeleri yeni anlam dizgeleri oluşturmalarına kapı araladı.

Teknolojik gelişimler 19. Yüzyılın son çeyreği içerisinde dijitalleşme ile farklı bir boyut kazandığı görülmektedir. Dijital teknoloji diye adlandırılan bu dönem insanlarla etkileşimini arttırmış iletişimde yeni bir ağ oluşturmuştur. Telefon, televizyon, fotoğraf, video, animasyon, sanal gezegen ya da sanal gerçekçilik gibi yeni medya teknolojileri dijital teknolojide yön gösterici olduğu görülmektedir.
Bu durum kültürel ve sanatsal ortamda etkileşimi kolaylaştırarak arttırmış ve sanat eserlerinde yeni biçimsel sunum yöntemleriyle geleneksel sanat eseri üretim yöntemleri dışında, teknolojinin yardımıyla sanat ve sanat eserleri üretimini değiştirdiği görülmektedir. Dijital teknoloji dönemi ile sanatçılar teknolojiyi geçmişten gelen kültür ve sanat birikimlerini yeni araçlar yardımı ile kullanarak geliştirmiş, eserlerinde uygulamışlardır. Bu teknikler üzerinden üretim yapılan döneme dijital sanat akımı denmektedir.
Dijital teknoloji kullanarak eserlerini üreten Jerico Santander, İspanya'nın Kanarya Adalarında yaşamaktadır. Üç boyutlu görüntüleme ve fotoğraf illüstrasyonu alanında serbest çalışan bir sanat yönetmenidir. Sanata olan ilgisi çok erken yaşlarda başlamıştır. Fakat doksanların sonlarına kadar bilgisayarları ve bilgisayar üzerinde kullanılan dijital fotoğraf işleme, düzenleme ve manipülasyon programı olan Photoshop'u keşfetmemiştir. Şu anda İspanya’nın küçük bir adası olan Lanzarote’de yaşayan sanatçı, kurduğu küçük bir stüdyoda çalışmalarını sürdürmektedir. Yaratıcı fotoğraf illüstratörü olarak tekniğini ve estetiğini geliştirip üretmeye devam etmektedir. Dijital dünyayı keşfinden sonra kısa bir süre içerisinde serbest sanatçı olarak çalışmaya başlamış ve birçok tanınmış firmalar için tasarımlar üretmiştir.
Dijital teknoloji ile sanatsal üretim yolları yenilenip çeşitlenmiş, yaratma araçları artmış ve sanatsal iletişim, etkileşim internet ve bilgisayar yardımı sayesinde görülmedik şekilde zenginleşmiştir. Bu çalışmada, içinde bulunduğumuz dijital sanat akımı literatür bağlamında incelenerek, Çağdaş sanatçı illüstiratör Jericó Santander’in “Unknown Potraits” adlı serisinden örnek yapıtlar incelenmekte ve analiz edilmektedir.
Anahtar Kelimeler: Dijital Sanat, Jerico Santander, Unknown Potraits.

[Tr]
Elektronik ve bilgisayar devrimi sayesinde dijitalleşme yolunda önemli atılımlar gerçekleştiren günümüz dünyasındaki teknolojik gelişmeler, bilimden sanata kadar birçok alanda; araştırma, uygulama ve deneyimleme için bizlere yeni imkânlar tanımaktadır. Onlarca alana yeni olanaklar sunan bu ileri düzey teknolojik gelişmelerden biri de Sanal Gerçeklik (SG) teknolojisidir. SG teknolojisi, dış dünyayla (somut gerçeklikle) iletişimi tamamen keserek, kullanıcısına yeni gerçeklik iddiasını sanallığın (sayısallığın) temsili üzerinden sunmaktadır. Günümüzde ise sanal gerçeklik uygulamaları eğitimden eğlence sektörüne kadar birçok farklı alanda kullanılmaya başlamıştır. Tarih boyunca bulunduğu dönemin teknolojik imkânlarından olabildiğince yararlanama arzusu ve potansiyeli taşıyan sanat kavramı da SG teknolojisinin ivmelenerek artan gelişimine kayıtsız kalmamıştır. Özellikle dijital sanat, yeni bir uygulama alanı ve yeni bir deneyimleme yönetimi yakaladığı SG teknolojisinin sunduğu büyük potansiyelden sanat üretimi ve sunumu bakımından yararlanmaya başlamıştır. Bahsedilen bilgiler ışığında kaleme alınan bu makale, SG teknolojisinin dijitalleşen günümüz sanatına sunduğu imkânlar üzerine yapılan bir araştırma çalışmasıdır. Çalışma kapsamında, bahsedilen alan üzerine yapılan sanatsal uygulama örnekleri üzerinden güncel çıkarımlar yapılmakta ve SG teknolojisinin sanatsal üretim sürecindeki kullanım potansiyeline ve sanat alanına getirdiği katkılara odaklanmaktadır.
[Eng]
Technological developments in today's world, which has made significant breakthroughs towards digitalization thanks to the electronics and computer revolution, are in many areas from science to art; it gives us new opportunities for research, application and experience. Virtual Reality (VR) technology is one of these advanced technological advances that offer new possibilities to dozens of areas. VR technology completely cuts off communication with the outside world (with concrete reality) and offers its user the new reality claim through the representation of virtuality ( numeracy). Today, virtual reality applications have started to be used in many different areas from education to entertainment sector. The concept of art, which has the desire and potential to make use of the technological possibilities of its period as much as possible throughout history, has not been indifferent to the accelerated and increasing development of VR technology. In particular, digital art has started to benefit from the great potential offered by VR technology, where it captures a new application area and a new experience management, in terms of art production and presentation. This article, written in the light of the information mentioned, is a research study on the possibilities that VR technology offers to today's digitalized art. Within the scope of the study, current infouts are made through examples of artistic application on the field mentioned and focus on the potential for use of SG technology in the artistic production process and the contributions it brings to the field of art.

[Tr]
Bu çalışma dijitalleşen kültürün oluşmasıyla birlikte varlığını her geçen gün güncelleştirerek ortaya koyan dijital sanatın bugün geldiği nokta ve yarın varacağı uzamlara odaklanmaktadır. Bu bağlamda dijital sanatın geldiği noktalara ve varacağı uzamlara transhümanist felsefeyle ulaşma hedefinde olduğu görüşü üzerine durulmuştur. İleri düzey teknolojik gelişimlerle birlikte ortaya çıkan bu yeni kavramlara doğru evrilmeye başlayan düşünce biçimlerimizin sanata olan bağlantıları üzerine yapılan bir araştırma-uygulama özelliği taşımaktadır. Yapılan araştırma ve uygulama süreci sonrasında posthümanizm idealinin radikal bir kolu olarak nitelendirilen transhümanist bir hareket fikri ile yola çıkılarak sanat/sanatçı kavramları yapay zekâya sahip bir algoritma ile ele alınmıştır. Ek olarak OBv2 olarak isimlendirilen bu sanat eserleri üreten yapay zekâ algoritmasının teknik çözümlemesi, yapım-üretim aşaması ve sonrasında algoritmanın oluşturduğu sanatsal uygulamalara yer verilerek yeni, gelecekçi ve ütopik çıkarımlarda bulunulmuştur.
[Eng]
This study focuses on the spaces that digital art, which is updated every day with the formation of digitalized culture, has reached today. In this context, it is argued that digital art has reached its aims through a transhumanist philosophy. Accordingly, the study is a research and practice on the connections between art and our ways of thinking that started to evolve towards the new concepts emerging with advanced technological developments. Starting out from the idea that a transhumanist movement, which is considered as a radical branch of the ideal of posthumanism, the concepts of art and artist are handled with an artificial intelligence algorithm called OBv2. In addition, new, futuristic and utopian inferences are made by means of the presentation of the technical analysis and production phase of this artificial algorithm, as well as artistic applications created by it.

[Tr]
Dijital sanatın çok yönlü tarihi, dijital ortamdaki maddi ve maddi olmayan arasındaki karmaşık ilişkileri anlamanın bir evrimini de beraberinde getirmiştir. Bu makale de 1960'lardan “post-dijital” olarak adlandırılan döneme kadar sanatsal ifadesini dijital teknolojiler ve ağlar üzerinden şekillendiren, resim, heykel veya fotoğraf gibi sanat nesnelerin ve sistemlerin izini sürmektedir. Bu bağlamda kullanılacak olan Neomateryalik terimi ise, insanların ve çevrenin verilerini yansıtan veya dijital süreçlerin dünyamızı nasıl algılayıp şekillendirdiğini ortaya koyan bir nesneliği yakalamak için kullanılmaktadır. Ek olarak Dijital maddilik, sanat kurumlarının yanı sıra ağ kültürleri ve siyaseti ile ilgili bir şekilde ele alınmaktadır.
[Eng)
The multifaceted history of digital art has also entailed an evolution of understanding the complex relationships between the material and immaterial in the digital medium. This text traces the histories of digital objects and systems from the 1960s to the so-called ‘post-digital’ era, which finds its artistic expression in works shaped by digital technologies and networks, yet taking the material form of objects such as paintings, sculptures, or photographs. The term neomateriality is used here to capture an objecthood that reflects back the data of humans and the environment, or reveals the way in which digital processes perceive and shape our world. Digital materialities are considered in relation to network cultures and politics, as well as art institutions.

Paragrapher: Christiane Paul
Turkish translating: Özgür Ballı

Teknolojik gelişmeler insanlık tarihinin bilinen başlangıcından günümüze dek yaşam koşullarını belirleyen ana etmenlerden biri olarak kabul edilmekte ve bu gelişimler sanat eylemine de etki eden güçlü bir unsur olarak okunmaktadır. Sanat tarihsel açıdan özellikle Sanayi Devrimi sonrası süreçte sanatta yaşanan kırılmaların kaynağındaki teknolojik donanım, yeni paradigmaların oluşmasına olanak sağlamış ve sanatçının ifadesi üzerinde de baskınlık kuran bir gerece dönüşmüştür. Dijital Çağ olarak da tanımlanan 21. yüzyılda dijitalleşmenin tüm yer küreyi içine alan kapsama alanının yaşam kültürüne yönelik belirleyici etkileri, sanatsal ifade biçimlerini ve üretim yöntemlerini değişime uğratmıştır. Dijital kültürün oluşturduğu dil sosyal, ekonomik, toplumsal, kültürel birçok alanda etkilerini sürdürürken bireyin doğayla, dış gerçeklikle, varlık alanı ve ben duygusuyla olan ilişkisine de iki uçlu müdahale etmektedir. Dijital yapının yaşam kültürüyle bağı konusunda olumlu bakış açıları bulunsa da; biyolojik bir varlık olarak insanın kodlarla örülü düzlemle diyaloğu, doğayla ilişkisi arasındaki mesafeleri arttırırken, metalaşma ve yapaylaşma duygusunu da beraberinde getirir. Dijital ekranlarda tüketilen imgelerin oluşturduğu bellekle ifadenin  yapaylaşması, sanatta sentetik yapıların oluşmasıyla ve sanatın varlık alanını yitirmesiyle sonuçlanabilir.

Technological developments are accepted as one of the main factors determining the living conditions from the known beginning of human history to the present, and these developments are read as a powerful factor affecting the act of art. From an historical point of view, especially in the post-Industrial Revolution period, the technological equipment at the source of the breaks in art has enabled the  formation of new paradigms and has turned into a tool that dominates the expression of the artist. In the 21st century, which is also defined as the Digital Age, the decisive effects of the coverage area of digitalization covering the entire globe on living culture have changed the forms of artistic expression and production methods. While the language created by digital culture continues its effects in many social, economic, communal and cultural areas, it also interferes with the individual's relationship with nature, external reality, space of being and sense of self. Although there are positive perspectives on the connection of digital structure with the living culture; As a biological being, the dialogue of human with the plane knitted with codes increases the distances between their relationship with nature and brings with it the feeling of commodification and artificialization. The artificialization of expression with the memory created by the images consumed on digital screens may result in the formation of synthetic structures in art and the loss of art's existence.

Dijital sanat, cagdas sanat ile butunlesirken yaraticilik surecinde temel bircok degisiklik ortaya cikarmistir. Bu baglamda yeni sanat tarzlari turemeye devam etmis ve sanat deneyimi acisindan muzelerde, galerilerde ve internet ortaminda devrim niteliginde bir degisim gerceklesmistir. Bir dijital sergi kuratoru olarak bu devrimin bir parcasi oldugumdan geleneksel, cagdas ve dijital sergi kuratorlugundeki gecmis, bugun ve gelecekte yasanabilecek gelismeler ile ilgili deneyimlerimi ve dusuncelerimi paylasacagim. Dijital sanat, 1960'larin sonuna damga vurmus bircok sergi sonrasinda Ars Electronica, ISEA, New York Dijital Galeri ve ZKM gibi uluslararasi kuruluslarda ilk kez boy gostermistir. 1990'larin ortalarinda World Wide Web’in (WWW) gelisimi dijital sanatin ihtiyaci olan ek ivmeyi kazandirmistir. Artik sanatcilar, geleneksel sanat alanlari disina cikip web siteleri araciligiyla dunya capinda bir izleyici kitlesine ulasabilmektedir. Ayrica Internet, sanat deneyimini galerile...

[Tr]
Gelişen teknolojinin olanakları görsel algı şeklimizi ve nesneleri kavrama düzeyimizdeki gerçeklik algısını değiştirerek, farklı izleme biçimleri sunan bir ortamı meydana getirdi. Kitlesel iletişim araçlarıyla yayılan imgeler, dönüşerek yeniden üretilmekte ve özne ile nesne arasındaki gerçeklik düzlemi artık kaybolmaktadır. Sanatın kavramları içerisinde bulunan gerçeğin sorgulanma süreci yeni bir boyut kazanarak kavranan bu gerçekliğin somutluğu yerini simülasyon üretimlere bırakmaktadır. Post-yapısalcı felsefenin önemli kuramcılarından Baudrilard'a göre simülasyon düzeyinde, nesne artık imgeye taşınmış, imge dil olmaktan çıkarak gerçeğin kendisine dönüşmüştür. Baudrilard'ın değindiği Simülasyon ve simulakra kuramı dijital teknolojilerin yarattığı evrenle direkt olarak bağdaştırılmasa da kuramın örneklendirilmesi ve güçlendirilmesi bakımından yeni medya kapsamında kullanılmaktadır. Nesnenin imgeye-imgenin ise gerçeğin kendisine dönüşme eylemi, Futurea sergisinde ele alınan artırılmış gerçeklik uygulamalarında üzerine durulmuştur, gerçek dünyadaki fiziksel ortamı, bilgisayar aracılığıyla oluşturulan duyusal girdilerle canlı, dinamik ve gerçek zamanlı olarak hissedip yaşamamızı sağlayan ve ileride hayatımızın büyük bir bölümünde yer alacağını düşündüğümüz heyecan verici bir kavramdır. Özne-nesne-imge kavramının ve algısının değiştiği böyle bir ortamda, yeterlik düzeyinde yapılan çalışmalar bu temeller üzerine oturmaktadır. Sanat nesnesini estetik kavrayışın merkezinde bırakmayarak ve günümüzde oluşan dijital kültürün, dijitalleşen hayatın etkenlerini güncel sanatın içine dahil ederek, bu kültürün oluşturduğu birçok sorunu ve dinamiğiyle ilişkilenir düzeyde ele almaktadır.

[Eng]
The possibilities of developing technology have changed our visual perception and perception of reality at the level of understanding objects, creating an environment that offers different viewing styles. Images spread by mass media are transformed and reproduced and the plane of reality between subject and object is now lost. The process of questioning the reality, which is included in the concepts of art, has gained a new dimension and the concreteness of this reality, which is comprehended, leaves its place to simulation productions. According to Baudrilard, one of the important theorists of post-structuralist philosophy, at the level of simulation, the object has now been transferred to the image, the image has ceased to be a language and has turned into reality itself. Although the simulation and simulacra theory mentioned by Baudrilard is not directly associated with the universe created by digital technologies, it is used within the scope of new media in terms of exemplifying and strengthening the theory. The act of transforming the object into the image and the image into the reality itself is emphasized in the augmented reality applications discussed in the Futurea exhibition, the excitement that enables us to feel and live the physical environment in the real world in a live, dynamic and real-time manner with sensory inputs created by the computer, and that we think will take place in a large part of our lives in the future. is a donor concept. In such an environment where the concept and perception of subject-object-image changes, the studies at the level of competence are based on these foundations. By not leaving the art object at the center of the aesthetic understanding and by including the factors of digital culture and digitalized life in contemporary art, it addresses many problems and dynamics of this culture at a level that is related to its dynamics.

Dijital sanat, cagdas sanat ile butunlesirken yaraticilik surecinde temel bircok degisiklik ortaya cikarmistir. Bu baglamda yeni sanat tarzlari turemeye devam etmis ve sanat deneyimi acisindan muzelerde, galerilerde ve internet ortaminda devrim niteliginde bir degisim gerceklesmistir. Bir dijital sergi kuratoru olarak bu devrimin bir parcasi oldugumdan geleneksel, cagdas ve dijital sergi kuratorlugundeki gecmis, bugun ve gelecekte yasanabilecek gelismeler ile ilgili deneyimlerimi ve dusuncelerimi paylasacagim. Dijital sanat, 1960'larin sonuna damga vurmus bircok sergi sonrasinda Ars Electronica, ISEA, New York Dijital Galeri ve ZKM gibi uluslararasi kuruluslarda ilk kez boy gostermistir. 1990'larin ortalarinda World Wide Web’in (WWW) gelisimi dijital sanatin ihtiyaci olan ek ivmeyi kazandirmistir. Artik sanatcilar, geleneksel sanat alanlari disina cikip web siteleri araciligiyla dunya capinda bir izleyici kitlesine ulasabilmektedir. Ayrica Internet, sanat deneyimini galerilerin ve muzelerin otesinde evlere, okullara ve tasinabilir cihazlara kadar genisletmistir. Bu baglamda 2001 yili, 1968 yilina Whitney Amerikan Sanat Muzesi'nde BitStreams ve Data Dynamics (Veri Dinamikleri) ile katilirken; San Francisco Modern Sanat Muzesi'nde 010101 ile dijital sanat kapsaminda kayda deger bir muze teshiri olarak unutulmayacak bir yil olarak eklenmistir. Gecen son on yilin sonunda dijital sanatin, cagdas sanati yeniden sekillendirmekle birlikte bu yeni sanat tarziyla tanisan muze uzmanlarina yeni zorluklar da cikarmis oldugu anlasilmistir. Gelecekte ise dijital sanatin cagdas sanatla ic ice gecmesinin devam edecegine taniklik etmemiz oldukca olasidir. VR (Sanal Gerceklik) ve Artirilmis Gerceklik kullanarak yeni sergileme ve yaratici kendini ifade etme yollari, yeni fakat henuz kesfedilmemis yeni teknolojiler, gunluk yasamlarimizi ve sanat deneyimlerimize ilham vermeye devam ederek gelistirilecektir. Bu kapsamda ele alinan bu makale de dijital sergi kuratorlugunun son yirmi bes yil icindeki evrimini inceleyecektir.