Batinism

In this essay, we discuss about history of Batinids through to the Seljuk state. This article was prepared for Seljuk History (HIST 209) lecture which taught by Prof. Dr. Tufan Buzpınar at Istanbul Şehir University. This article also discusses how they became a regional power with Hasan Sabbâh of the Nazari which born from the Ismaili sect and the effect of this power on the Seljuks. The article describes that brief history of Batinids and their effects of Seljuks. Finally, Turkish sources have been translated into English. Please look at the references list to see the originals of the quotations.

I explore the presence of zahir and batin as guiding design principles of the Aljaferia-- an eleventh-century fortified palace of the Taifa Kings of Saragossa. By way of introduction, the paper also examines Taifa architecture in the historical lineage of Andalusian Umayyad architecture. It explores the presence of early speculative thought and philosophy in al-Andalus and examines the Treatise on Contemplation by Ibn Masarra alongside the visual details of the Aljaferia.

İslam’ın on dört asrı aşkın tarihi boyunca Müslümanların dinî ilimlere yönelik merkezî ilgileri Kur’an üzerinde yoğunlaşmış ve bu yoğun ilginin doğal bir tezahürü olarak Kur’an’ın anlam hazinesi her zaman ve zeminde yeniden keşfedilmeye çalışılmıştır. Nüzul döneminden bu yana kesintisiz bir şekilde süregelen anlama ve yorumlama faaliyetlerine paralel olarak İslam tefsir tarihinde beyan, irfan ve burhan merkezli çeşitli yorum yöntemleri ortaya çıkmıştır.

Bu çalışma, temelde irfânî epistemolojinin ürünü olan ve Şia’dan Sünnî tasavvufa kadar oldukça geniş bir kültür havzasında kabul gören ‘bâtınî te’vil’ doktrini ile, tarihsel süreçte Bâtıniyye-İsmâiliyye fırkasının alâmet-i fârikası hâline gelen bu doktrinin İslam tefsir ekolleri üzerindeki izdüşümlerini konu edinmektedir.

in Hinrich Biestefeldt und Verena Klemm (hgs.), Differenz und Dynamik im Islam. Festschrift für Heinz Halm zum 70. Gebustag (Difference and Dynamism in Islam. Festschrift for Heinz Halm on his 70th Birthday), Ergon-Verlag: Würzburg, 2012, pp. 125-144

İslam’ın Düşünce Ekolleri olan İslâm mezhepleri alanında telif edilen eserlerin bir kısmı mezhebin fikirlerinin bireylere ve toplumlara etki etmelerini sağlama amacına yöneliktir. Bunun yanı sıra mezhep içi aidiyeti güçlendirme ve sahip oldukları müntesiplerinin fikir yapılarına ilmî olarak takviye sağlama hedefine matuf eserler de kaleme alınmıştır. İslâm mezhepleri hakkında kaleme alınan eserler içerisinde İmam Eş‘arî’nin Makâlatu’l-İslâmiyyîn’i hariç neredeyse tarafgirlikten uzak, reddiye konumunda olmayan makâlât türü çalışmaya rastlanmamaktadır. Osmanlı’nın son dönemlerine doğru mezhep üstü eğitimin ön plana çıkmaya başladığı ve Dârülfünûn ile beraber akademik çalışmaların yaygınlık kazandığı bir ortamda devletin ve milletin içinde bulunduğu çıkmaz için reçete arayan ilim adamları, toplumu ve mezhepleri inceleme çalışmalarına girişmişlerdir. İçinde bulunulan buhranın çözümünün toplumu tanımaktan geçtiğini düşünen mütefekkirlerden biri de İzmirli İsmail Hakkı olup, sadeleştirmesini yaptığımız Dürzî Mezhebi adlı çalışması bu düşünce ile ortaya konulmuştur.
İlmin sürekliliği ve dilin canlılığını esas aldığımızda bu çalışmanın bugünün okuyucusu ve araştırmacısına intikalinin, zihinde oluşturacağı iz ve alana sağlayacağı katkının öneminden dolayı eseri sadeleştirerek günümüz Türkçesine aktarmaya gayret gösterdik. Eseri sadeleştirmedeki tek amacımız, Osmanlı kültür mirasının günümüz okuyucusu ile buluşturulmasına katkı sağlamaktır.

Nasir-i Hüsrev, 1004-1088

Zâdü’l-müsâfirîn: Çeşitli metafizik konulardan bahsettiği çeşitli filozofların görüşlerini tartıştığı bir eserdir. Bu eserinde tenâsühü (ruh göçünü) reddeder

Abu Mo’in Hamid ad-Din Nasir ibn Khusraw al-Qubadiani or Nāsir Khusraw Qubādiyānī Balkhi also spelled as Nasir Khusrow and Naser Khosrow (d. after 1070) (Persian: ناصر خسرو قبادیانی) was a Persian poet,[2] philosopher, Isma'ili  Batıni scholar.

Ismāʿīlīs believe the Quran has two layers of meaning, the zāhir meaning apparent, and the bātin, meaning hidden.

Verses of The Holy Qur'an were sentas a guide of leading the people to the right road. Everyone who knows Arabic (the language of the HoIy Qur'an) can understand the literal meanings of verses. The HoIy Qur'an recommends that to Muslims a blief and practise whole that takes into account hereafter. Therefore be easily understandable by the people
is by its nature and wisdom. However, revelations of the HoIy Qur'an (the words of God) aren't possible to limit only the literal and apparent sense. Firstly, The HoIy Qur'an indicate that the verses carry deep and multidimensional meanings beyond the appear meanings. In addition, it is possible to find the evidences about this topic, in the hadith (the words of Prophet Mohammad) and the words of sahabe (prophet's companions). In the historical process, tafsir made outside of the apparent meanings of verses referred to various names according to their types as "ishari': "mystical': "esoterical" and "enlightened': This type of interpretations, if they are not against the Holy Qur'an and the Sunnah, were regarded as acceptable by Islamic scholars. The purpose of this article to determine the nature of "ishari-mystical tafsir", its location of in the tradition of interpretation and its difference from the interpretation of members of Shiite-Batıni sect members./////////////////////Kur'an ayetleri, insanları doğru yola götüren bir rehber olarak indirilmiştir. Kur'an'ın dili
olan Arapçayı bilen herkes, ayetlerin lafzen ne ifade ettiğini aniayabilm ektedir. İnananIarına dünya-ahiret boyutlu bir inanç-pratik bütünü öneren Kur'an'ın, insanlar tarafindan kolayca anlaşılabilir olması, onun doğası ve hikmeti gereğidir. Bununla birlikte Allah'ın kelamı olan Kur'an ayetlerini, sadece lafzi ve zahiri manalarıyla sınırlamak da mümkün değildir. Ayetlerin, görünen anlamları ötesinde derin ve çok boyutlu manalar
taşıdığına; yine bizzat Kur'an ayetleri işaret etmektedir. Hz. Peygamber'in hadisleri ve sahabe sözlerinde de ilgili deliller bulmak mümkündür. Tarihsel süreçte, ayetlerin zahiri anlamları dışında yapılan çeşitli yorumlar; mahiyetlerine göre işari, sufi, batıni, feyzi gibi
adlarla anılagelmiş ve bu tür tefsirlerin Kur'an ve sünnetle tearuza düşmeyen kısmı İslam alimleri tarafindan makbul sayılmıştır. Bu makalenin amacı, İşari tefsir'in mahiyetini ve tefsir geleneğindeki yerini tespit etmek, dolayısıyla İslam çizgisinden çıkan Şii-Batıni yorumlarla
olan ve çoğu zaman göz ardı edilen farkını da ortaya koymaktır.

Three aspects of the religious policies of the first Umayyad caliph of al-Andalus are analyzed in this article: firstly, the repression against the Batinis within the anti-Isma‘ili caliphal policy and one of its possible consequences (the scarce number of qussas); secondly, the space allowed to Sunni religious pluralism; thirdly, the extent to which scholars were willing to accept the attacks against the 'Alids and the Fatimids on the part of the Umayyads. The analysis of these trends is carried out within the framework of the relationships between the caliph and the Andalusi scholars.

"Fırka" kelimesi 'Farraka' veya 'tefarraka' filinden türer. İstılah manası ise şöyle tanımlanabilir: insanlardan bir grubun belirli bazı özel-likler taşıyıp diğer gruplardan ayrılmasıdır. Bu nedenle, belli bir gruba fırka denmesinin yanı sıra, onun belirli özelliklerini de içinde barındıran bir lakap verilmiştir. O� rneğin, Sufi fırkası veya Şii fırkası gibi. Buradaki fırka isimleri filolojik anlamından ziyade teolojik bir anlam içerirler. Zaman içerisinde fırka kelimesi din kelimesinin yerine kullanılmaya başlanıp "İ� slam" anlamında da kullanılmıştır. Her fırkanın müntesipleri kendilerince bir İ� slam anlayışı ortaya çıkarıp gerçek anlamda Müslüman veya dindar olanların kendileri olduğuna yönelik bir algı oluşturmuş-lardır. Fırkalar kendi dışındakilerin kendilerini bidat, dalalet ve küfür ile ithamlarına karşılık Kur'an ve Sünnet'ten deliller getirerek inançlarını savunmuşlardır. Her fırka ne olursa olsun bu anlayışla hareket etmiş ve bu durum tüm İ� slam tarihi boyunca bu şekilde devam ede gelmiştir. Dindarlık kelimesi Arapçada din kelimesinden gelen ve 'tefeül' vezninde olan 'Tedeyün' kelimesiyle karşılanabilmektedir. Bununla birlikte din kelimesini de karşılayabilmektedir. İ� slam tarihinin ilk dönem-lerinde ortaya çıkan ilk fırkalardan günümüze kadar devam eden durum şu şekilde tasvir edilebilir: Müslüman fırkalar kendilerini Müslüman * Tercüme edip düzenleyen, Dr. O� ğretim Ü� yesi Ramy Mahmoud. ‫اإلسماعيلية‬ ‫ن‬ ُّ ‫تدي‬ ‫في‬ ‫ودوره‬ ‫الباطني‬ ‫التأويل‬ ‫ميالدي‬ 974 ‫هجري/‬ 323 ‫عمان‬ ّ ‫الن‬ ‫القا�ضي‬ ‫فكر‬ ‫في‬ ‫وقراءة‬ BATINÎ YORUM VE İSMAİLİĞİN DİNDARLIĞINDAKİ YERİ-KADI NU'MÂN 323/974 OKUMALARI

Öz: Ahmed b. Muhammed el-Kazâbâdî (ö. 1163/1750), Tokat Kazâbâd'da (Kazova/Üzümören) doğmuş, Osmanlı döneminin önemli ilmî simalarından biridir. Memleketi Tokat'ta başladığı tahsilini Sivas'ta ta-mamlayarak İstanbul'a gelen Kazâbâdî, müdderris olarak vazife almış ve çeşitli kadılıklarda bulunmuştur. Aralarında Ebû Saîd el-Hâdîmî (ö. 1176/1762) gibi meşhur âlimlerin de bulunduğu pek çok öğrenci yetiştirmiş, aynı zamanda tefsir, kelam ve fıkıh gibi temel ilimlerde şerh ve hâşiye türünde çok sayıda eser kaleme almıştır. Çalışmamızda Kazâbâdî'nin hayatı, ilmî şahsiyeti ve eserleri hakkında kısaca bilgi verildikten sonra, zâhir ve bâtın ilmini konu edindiği İlmu'l-bâtın isimli risalesinin değerlendirmesi yapılmıştır. Bu doğrultuda öncelikle risalenin tercüme ve tahliline, son olarak da ek hüviyetiyle eserin tahkikli neşrine yer verilmiştir. Esasında bu çalışmada temel gaye, risalede kullanılan hadis ve rivayetle-rin tenkit ve tahlilini yapmaktır. Ancak risalenin tamamını ele alarak tercüme ve tahliline yer vermenin daha isabetli olacağı düşünülmüş, makalenin hacmini artırmamak amacıyla hadis ve rivayetlerin tahric ve değerlendirmesine ise dipnotlarda yer verilmiştir. Çalışma dahilinde Kazâbâdî'nin zâhir ve bâtın ilim-lerine yaklaşım biçimi üzerinde durulmuştur. Müellif, risalesinde özellikle de bâtın ehlinden bazı kim-selerin ilm-i bâtın anlayışlarına yönelik birtakım tenkit ve değerlendirmelerde bulunmaktadır. O, tarihte olduğu gibi kendi döneminde de zâhir uleması ile bâtın uleması arasında zâhir ve bâtın ilmi, bunların mahiyeti, kabulü ve ilkeleri gibi hususlarda cereyan eden tartışmalara binaen meseleyi ilmî olarak de-ğerlendirmek üzere bu konuda müstakil bir risale kaleme almış ve sonuçta zâhir ve bâtın arasında denge kuran ve zâhirle uyum içerisinde olan bir bâtın anlayışının ilke ve sınırlarını ortaya koymaya çalışmıştır.

A very particular point of law was fiercely debated in Baghdad in the fifth century A.H. The controversy involved the Shafi‘i school against the Ismailis. The question regarded a particular kind of a conditional repudiation which, according to some scholars, leads to a “vicious circle”, while, according to others, it is valid. The case regards a repudiation uttered by the husband in the present, but its effects, consisting in a threefold repudiation, unfold in the past. The paper investigates why this issue was debated especially in Baghdad in that particular historical period and within the Shafi‘i school, and why al-Ghazali changed his doctrine.