Halebüş şehba ve tevabiinin kahve mukatası

Kastamonu is a city where is very substantial not for only many Turkish architectural monuments, but also for Ottoman gravestones. The gravestones of Kastamonu appear in different graveyard of the city as well as in the hazires, burial area reserved for special people especially in mosques or sufi lodges, in the social complexes. The most important hazire among the hazires of the city center, both in the sense of quality and quantity, is doubtless the Hazire of Sheikhs Saban-ı Veli Social Complex. In it there are many gravestones, which were dated to 18. and 20. centuries. In this paper will be introduced not all of the gravestones in the hazire, but only a special group which have different specialties as form. The most important side of the ornament and form characteristics of Ottoman gravestones is the gravesides. The gravesides keep informed us about things as social-economic condition, job, family, tariqah (cult) etc. of the person in the grave. On the 15 gravestones in the Hazire of Sheikh Saban-ı Veli Social Complex there are tāj-ı sharīfs, which are the symbols of Halwatiyya Tariqah. These tāj-ı sharīfs are the four terks and forty branched ones of branched tājs, which symbolize perfect human being or total being. The gravestones in this paper, which end with tāj-ı Sabaniyya, will be examined according to Art History methods and the identity, writing and ornament characteristics will be introduced in details.

ÖZET İslâm'ın iki aslî kaynağının içerdiği hukukî normların anlam çerçevesi ve somut uy-gulama biçimi, sahabe neslinin anlayış ve uygulaması ile sonrakilere aktarıldığı için fıkıh ilmi açısından bu nesil merkezî bir konuma ve değere sahiptir. Sahâbe nesli sayesinde-dir ki, temel anlam ve ahkâm çerçevesi itibariyle özgün ve standart bir İslâm anlayışına sahip olunmuştur. Dolayısıyla amelî mezhepleri kendilerine nisbet ettiğimiz müctehid imamlar, ilkten bir keşfin sahibi değillerdir. En başta bilinen dört sünnî mezhep olmak üzere bütün fıkıh mezhepleri bir geleneğin ürünü ve temsilcileridirler. Bu geleneği de, sahâbeden tevârüs edilen bilgi, görgü ve uygulama belirlemiştir. Anahtar kelimeler: Sahâbe, ashâb, sahâbî kavli, fıkıh, ictihad, mezhep The Origination of Ashab to Fiqh Madhahib Due to the fact that the framework for the meaning of legal norms contained in the two fundamental sources of Islam and the form were applied concretely were transferred to others by the understanding and application of the Ashab generation, from the perspective of the science of Fiqh, the generation of Ashab has a central place and importance. Because of the Ashab generation, a unique and standard Islamic understanding with its basic meaning and provisional outlines has come to life. Thus, the mujtahid Imams to whom we ascribe the practical madhahib do not have totally new discoveries. Starting with the well-known four Orthodox madhahib, all Fiqh mad-hahib are products and representatives of a tradition. This tradition was established by the knowledge, etiquette and practice inherited from Ashab.

Duvar Yayınları, 2023

Türk müzik tarihinin temel kaynaklarından biri olan güfte mecmuaları eski güftelerin günümüze ulaşmasında önemli bir rol üstlenmişlerdir. Bu durum bu çalışmanın da amacını belirleyen en önemli etken güç olmuştur. Yazıldığı devrin en kapsamlı müzik mecmuası olarak kabul edilen mecmûa-yı Letâif fî Sandukati’l meârif ’in günümüz müziğine kazandırılması müzik tarihi ve kültürümüzün daha iyi tanınmasına katkı sağlayacağı gibi, bu alanda hissedilen eksiklik ve boşlukların kısmen de olsa giderilmesine yardımcı olacaktır.

Özet Bir gelenek edebiyatı değeri taşıyan klasik Türk edebiyatında birçok eser kaleme alınmıştır. Bu edebiyatta manzum eserler ön planda olsa da mensur eserlerin sayısı hiç de az değildir. Ayrıca bazı eserlerin manzum-mensur karışık bir halde oluşturulduğu da görülmektedir. Eskilerin eşkâl-i nazm diye adlandırdıkları ve-birkaçı hariç-Arap edebiyatı kökenli nazım şekilleri ile kaleme alınan eserler, bu edebiyatın önemli bir kısmını teşkil etmektedir. Bu nazım şekillerinden biri de örneğine diğerlerine oranla daha az rastlanan bahr-i tavîldir. Son zamanlarda yapılan bazı çalışmalarla 28 şaire ait 42 bahr-i tavîl tespit edilmiştir. Bu çalışma ile Muhibbî mahlası ile şiirler kaleme almış olan Kanunî Sultan Süleyman'ın bahr-i tavîli tanıtılacaktır. Abstract A lot of works were written out in Classical Turkish Literature which carries a traditional literature value. In this literature, though works in verse are favourite ones, number of works in prose isn't few. Besides, some works are seen to be formed both in verse and prose. Works, written out in verse forms rooted Arabian Literature, which the old calls eşkal-i nazm and-except a few-constitute an important part of this literature. One of these verse forms is bahr-i tavîl, whose sample is coincided fewer than the others. In recent times, 42 bahr-i tavîls belonging to 28 poets have been determined with some studies. With this study, Suleiman the Magnificent's bahr-i tavîl will be introduced, who wrote out poems with Muhibbî pseudonym.

Üzerinde duracağımız “Hapishanelerin Islah Yeteneği ve Müebbet-Süreli Hapis Cezası Mukayesesi” konusunda somut olaylardan hareketle çıkarım yapılmaya çalışılacaktır. Günümüz dünyasında herhangi bir suçtan ötürü hapis cezası infaz olunan kimselerin durumuna, hapishanelerin gerçekten bireyleri topluma kazandırıp kazandırmadığına ve bireylerin müebbet veya süreli hapis cezasına mahkûm olmasının üzerlerindeki etkinin ağırlıkları tartışılacaktır.

Özet Bu çalışmada Millî Kütüphane kayıtlarında Ankara Adnan Ötüken İl Halk Kütüphanesi Koleksiyonunda yer alan 06 Hk 4334/1 arşiv numaralı yazmanın 1b-20a varakları arasında bulunan "Hikâye-i Mucizâtü'n-Nebi" isimli eser Arap harflerinden günümüz harflerine transkripsiyonlu olarak aktarılarak tanıtılmıştır. Yazmada eserin müellifi veya müstensihi, telif veya istinsah tarihi ile ilgili herhangi bir kayıt yoktur. Yazma içinde bir eser daha vardır. Bu eser yazmanın 20b-31b varakları arasında yer alır. Bu eserde H 994 (M 1585/ 1586) tarihinde geçtiği ifade edilen bir olay çevresinde dinî bilgiler verilmektedir. Hikâye-i Mucizâtü'n-Nebi isimli yazma eserde eserin müellifi, müstensihi, telif veya istinsah tarihine ait bir kayıt bulunmasa da yazma içinde aynı kalemden çıkan ve 20b-31b varakları arasında bulunan H 994 (M 1585/ 1586) tarihinde Sultan Murad devrinde geçen bir olay üzerine kurulan ve dini bilgiler içeren ikinci eserden hareketle Hikâye-i Mucizâtü'n-Nebi'nin H 994 tarihinde veya daha sonra kaleme alınmış olabileceğini düşünmek yerinde olacaktır.

ÖZET İslâm'ın iki aslî kaynağının içerdiği hukukî normların anlam çerçevesi ve somut uy-gulama biçimi, sahabe neslinin anlayış ve uygulaması ile sonrakilere aktarıldığı için fıkıh ilmi açısından bu nesil merkezî bir konuma ve değere sahiptir. Sahâbe nesli sayesinde-dir ki, temel anlam ve ahkâm çerçevesi itibariyle özgün ve standart bir İslâm anlayışına sahip olunmuştur. Dolayısıyla amelî mezhepleri kendilerine nisbet ettiğimiz müctehid imamlar, ilkten bir keşfin sahibi değillerdir. En başta bilinen dört sünnî mezhep olmak üzere bütün fıkıh mezhepleri bir geleneğin ürünü ve temsilcileridirler. Bu geleneği de, sahâbeden tevârüs edilen bilgi, görgü ve uygulama belirlemiştir. Anahtar kelimeler: Sahâbe, ashâb, sahâbî kavli, fıkıh, ictihad, mezhep The Origination of Ashab to Fiqh Madhahib Due to the fact that the framework for the meaning of legal norms contained in the two fundamental sources of Islam and the form were applied concretely were transferred to others by the understanding and application of the Ashab generation, from the perspective of the science of Fiqh, the generation of Ashab has a central place and importance. Because of the Ashab generation, a unique and standard Islamic understanding with its basic meaning and provisional outlines has come to life. Thus, the mujtahid Imams to whom we ascribe the practical madhahib do not have totally new discoveries. Starting with the well-known four Orthodox madhahib, all Fiqh mad-hahib are products and representatives of a tradition. This tradition was established by the knowledge, etiquette and practice inherited from Ashab.