HMS E12
Tarihçe | |
---|---|
Adı | HMS E12 |
İnşa eden | Kraliyet Donanması |
Kızağa konuluşu | 16 Aralık 1912 |
Denize indirilişi | 5 Eylül 1914 |
Bitirilişi | 14 Ekim 1914 |
Akıbet | 7 Mart 1921'de satıldı |
Genel karakteristik | |
Sınıf ve tipi | E sınıfı denizaltı |
Deplasman |
667 emperyal ton (678 t) su üstünde 807 emperyal ton (820 t) su altında |
Uzunluk | 181 ft (55 m) |
Genişlik | 15 fit (4,6 m) |
İtme gücü |
2 × 1.600 beygir gücü (1.193 kW) dizel motor 2 × 840 beygir gücü (626 kW) elektrik motoru 2 pervane |
Hız |
15,25 knot (28,24 km/sa; 17,55 mph) su üstünde 10,25 knot (18,98 km/sa; 11,80 mph) su altında |
Menzil |
10 kn (19 km/sa; 12 mph) hızla 3.000 nmi (5.600 km) su üstünde 5 kn (9,3 km/sa; 5,8 mph) hızla 65 nmi (120 km) su altında |
Kişi kapasitesi | 30 |
Silah donanımı |
5 × 18 in (457 mm) torpido tüpü (2 pruvada, 2 yanlarında, 1 kıçta) 1 × 12-libre silah |
HMS E12,[Not 1] E sınıfı denizaltılara mensup, Birleşik Krallık'a ait bir denizaltı. Kraliyet Donanması tarafından inşasına 5 Eylül 1914'te, Chatham Tersanesi'nde başlanıldı ve 14 Ekim 1914 tarihinde inşası tamamlandı.[1]
Hizmet geçmişi
[değiştir | kaynağı değiştir]Ön Yüzbaşı K. Bruce komutasındaki E12, I. Dünya Savaşı'nın bir parçası olan Çanakkale Savaşı'ndaki denizaltı harekâtlarına katıldı. Bu bağlamda 19 Haziran 1915'te Çanakkale Boğazı'ndaki ilk seferine çıktı. 22 Haziran'da, Çanakkale Müstahkem Mevkii Komutanlığının acil mühimmat talebini Çanakkale'ye götüren Peyk-i Şevket kruvazörünü Tekirdağ açıklarında saptadı. Ancak elektrik motorları sorun çıkardığı, su altında manevra yapılamayacağı için izlemekten vazgeçti. 24 Haziran'da sülfür yüklü bir nakliye gemisini batırdı. 25 Haziran'da Haliç 1 römorkörü durduruldu; ancak mürettebatın ateş açması üzerine denizaltı geri çekildi ve Haliç 1'i top ateşiyle batırdı. Mürettebattan ise sadece iki kişi sağ kurtulabilmişti. Daha sonra Haliç 3'e ateş açıldı. Üç isabet alan gemi karaya oturdu. Bu arada yakın sahil topçusunun ateşe başlamasıyla E12 çekildi. Denizaltı, 28 Haziran'da üsse döndü.[2]
Denizaltının ikinci seferi 16 Eylül 1915 gecesi başlatıldı. Sabahın ileri saatlerinde Saltık Limanı'nda demir üstündeki Avusturya gemisi Bitinia'ya torpido saldırısı yapıldı. Tekne battı, ancak daha sonra kurtarılarak İstanbul'a çekildi. 21 Eylül'de erzak ve canlı hayvan yüklü Kesendire nakliye gemisini Kurşunlu açıklarında top ateşi açarak durdurdu. Mürettebatın gemiyi terk etmesini sağladı ve top ateşiyle gemiyi batırdı. Aynı gün Bandırma açıklarında altı küçük çektirmeyi batırmayı başardı. 28 Eylül'de İzmit Körfezi'nde 3 tekne, bir gün sonra Tekirdağ-Şarköy arasında 5 tekne batırdı. 18 Ekim'de H1 ile İzmit Körfezi'nde buluştu. İki denizaltı burada Taşköprü gambotuna torpido ve topçu ateşiyle saldırdılar. E12 gambota isabet kaydetti ise de gambot çekilmeyi başardı. 18 Ekim'de Mudanya İskelesi'ndeki teknelere torpido atışı yapılsa da isabet kaydedilemedi. 22 Ekim'de yeniden H1 ile ve Turquoise ile, bir gün sonra da E2 ile buluştu. Denizaltı, 24 Ekim'de üsse döndü.[3]
E12, 7 Mart 1921'de Malta'da, hurda olarak satıldı.
Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Çanakkale Boğaz Komutanlığı (2008). Çanakkale Deniz Savaşları 1915. Kültür Yayınları. ISBN 9754092826.
- ^ Akermann, Paul (2002). Encyclopedia of British Submarines 1901-1955 (İngilizce). Periscope Publishing. s. 145. ISBN 1-904381-05-7.
- ^ Çanakkale Deniz Savaşları 1915, sf. 18-20
- ^ Çanakkale Deniz Savaşları 1915, sf. 30-31