szkop

szkop (język polski)

wymowa:

IPA: [ʃkɔp], AS: [škop]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pogard. Niemiec; zob. też szkop w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szkop	szkopy
dopełniacz	szkopa	szkopów
celownik	szkopowi	szkopom
biernik	szkopa	szkopów
narzędnik	szkopem	szkopami
miejscownik	szkopie	szkopach
wołacz	szkopie	szkopy

przykłady:

(1.1) Partyzant opowiadał, jak zabił dwudziestu szkopów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Szkop, fryc, helmut, niemiaszek / Niemiaszek, szwab; gw. (Śląsk Cieszyński) szwob

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Europejczyk

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Szkop m, przeszkopienie n

czas. przeszkopić dk.

przym. szkopski

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) neosemantyzm, wyraz istniejący już wcześniej, który uzyskał nowe, przezwiskowe znaczenie. Od rodzimego wyrazu pol. szkop / pol. skop → 'kastrowany baran' albo od zapożyczonego z niemieckiego pol. szkop / pol. szkopek / pol. skop / pol. skopiec → 'naczynie'.

Por. też czes. skopčák.

uwagi:

(1.1) dawniej regionalizm typowy dla gwary warszawskiej

(1.1) dopuszczalna pisownia wielką literą: Szkop, choć staranniejsza małą literą.

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Niemiec

• angielski: (1.1) Kraut, Jerry
• czeski: (1.1) skopčák m
• duński: (1.1) pølsetysker w
• francuski: (1.1) boche m, chleuh m, fritz m
• włoski: (1.1) crucco m, cruco m, mangiapatate m

źródła: