[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

magister

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Magister

magister (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[maˈɟistɛr], AS[maǵister], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) eduk. tytuł zawodowy nadawany przez wyższe uczelnie po ukończeniu studiów drugiego stopnia
(1.2) eduk. stud. osoba, która zdobyła tytuł magistra (1.1)
(1.3) w węższym sensie: osoba, która zdobyła tytuł magistra (1.1), a nie zdobyła tytułu doktora
(1.4) pot. farm. aptekarz
(1.5) daw. majster
(1.6) daw. dowódca, dyrektor, komendant
(1.7) daw. uczony[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Jak zdobędę magistra, to sprzedam książki.
(1.2) Dzisiaj jest tylu magistrów, że wstyd mieć tylko średnie wykształcenie.
(1.4) Pani magister poleciła mi świetny środek przeciwbólowy.
składnia:
magister + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1-3) skr. mgr
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. magisterium n, magisterka ż, magistrant m, magistrantka ż
przym. magisterski
skr. mgr
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. magisternauczyciel, mistrz[1]
uwagi:
(1.1) dotyczy również kobiet
tłumaczenia:
(1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: majster
(1.6) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dowódca
źródła:
  1. 1,0 1,1 Katarzyna Jasińska, Dariusz R. Piwowarski, Magister, mistrz, majster – o drogach przenikania wyrazów łacińskich do polszczyzny, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego”, z. LXXV/2019, s. 48.
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) nauczyciel, mistrz[1]
(1.2) łac. archaiczna dowódca wojskowy[1]
(1.3) łac. średniowieczna przełożony[1]
(1.4) łac. średniowieczna specjalista, fachowiec, majster[1]
(1.5) łac. średniowieczna autor[1]
(1.6) łac. średniowieczna uniwersytecki tytuł naukowy[2]
odmiana:
(1.1) magis|ter, ~tri
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) legum magistermagister artismagister artiummagister chirurgiaemagister divinitatismagister educationismagister litterarummagister liberalium artiummagister pharmaciaemagister philosophiaemagister scientiaepharmaciae magistersacrae theologiae magistertheologiae magister
(1.2) magister equitummagister peditummagister populi
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. magistratus m
związki frazeologiczne:
etymologia:
praindoeur. *meg(h)[1]
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Katarzyna Jasińska, Dariusz R. Piwowarski, Magister, mistrz, majster – o drogach przenikania wyrazów łacińskich do polszczyzny, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego”, z. LXXV/2019, s. 47.
  2. Katarzyna Jasińska, Dariusz R. Piwowarski, Magister, mistrz, majster – o drogach przenikania wyrazów łacińskich do polszczyzny, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego”, z. LXXV/2019, s. 48.
wymowa:
IPA/maj'is:ter/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) magister, osoba z tytułem magistra[1]
(1.2) nauczyciel[1]
odmiana:
(1.1-2) en magister, magistern, magistrar, magistrarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) magisterexamenmagisteruppsats
synonimy:
(1.2) lärare
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.2) używane przez uczniów w stosunku do nauczycieli[1]
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen