dołek
Wygląd
dołek (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zdrobn. od: dół; mały dół, zagłębienie
- (1.2) nieznaczne wgłębienie w ciele człowieka
- (1.3) pot. przen. zasmucenie, lekka depresja
- (1.4) slang. policyjny areszt, izba zatrzymań
- (1.5) daw. gw. więz. miska[1]
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dołek dołki dopełniacz dołka dołków celownik dołkowi dołkom biernik dołek dołki narzędnik dołkiem dołkami miejscownik dołku dołkach wołacz dołku dołki
- przykłady:
- (1.1) Wracając wieczorem do domu, wpadłem w dołek na poboczu.
- (1.2) Lubię gdy mnie mój chłopak całuje w dołek na ramieniu.
- (1.3) Jurek ma dołek, bo rzuciła go wczoraj dziewczyna.
- (1.4) Po domowej awanturze, policja zabrała na dołek naszego sąsiada.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dołek startowy • dołek golfowy
- (1.2) dołek nadobojczykowy • dołek oczny • dołek łzowy • dołek podkolanowy • dołek siodłowy, dołek podsercowy
- (1.4) wylądować na dołku • trafić na dołek • siedzieć na dołku • przetrzymać na dołku
- synonimy:
- (1.1) jamka, zagłębienie, lej, dziura
- (1.2) jama ciała, wgłębienie, dołeczek
- (1.3) kryzys, splin, przygnębienie, melancholia
- (1.4) cela, izba zatrzymań
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dół m, podołek m
- czas. dołować, zadołować
- przym. dolny, dołowy, zadołowany, zdołowany
- tem. słow. -dołkowy
- związki frazeologiczne:
- kopać dołki • ściskać w dołku • gnieść w dołku • boleć w dołku • ssać w dołku • być w dołku • wyjść z dołka • kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpada
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: depresja, smutek
- (1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: izba zatrzymań
- angielski: (1.1) cavity; (1.2) indentation, cavity
- czeski: (1.1) ďolík m, jamka ż, dirka ż, důlek m; (1.4) vazba (v trestním řízení) ż
- łaciński: (1.2) fossa
- nowogrecki: (1.1) λακκούβα ż, γούβα ż; (1.2) λακκάκι n
- słowacki: (1.1) jamka
- wilamowski: (1.1) grīvła n, griwła n; (1.2) grīvła n, griwła n
- źródła:
- ↑ Słowniczek gwary więziennej, „Język Polski” nr 10/1913, s. 297.