Topp

Topp (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) żegl. top (szczyt, wierzchołek masztu)

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Topp	die Toppe / Toppen / Topps
dopełniacz	des Topps	der Toppe / Toppen / Topps
celownik	dem Topp	den Toppen / Topps
biernik	den Topp	die Toppe / Toppen / Topps

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Toppflagge • Topplaterne • Toppnant • Toppsegel • Topptakelung • Toppzeichen

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Töppel m

czas. toppen, auftoppen

przym. topplastig

wykrz. topp

związki frazeologiczne:

vor Topp und Takel

etymologia:

uwagi:

źródła: