topp

topp (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) szczyt, wierzchołek

odmiana:

en topp, toppen, toppar, topparna

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

toppen på isberget

etymologia:

uwagi:

zobacz też: geografia w języku szwedzkim