U-255

U-255

Historia
Stocznia	Bremer Vulkan, Brema
Położenie stępki	21 grudnia 1940
Wodowanie	8 października 1941
Kriegsmarine
Wejście do służby	29 listopada 1941
Los okrętu	zatopiony po wojnie
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	na powierzchni 769 t w zanurzeniu 871 t
Długość	67,1 m
Szerokość	6,2 m
Zanurzenie	4,74 m
Napęd
na powierzchni 2800 KM w zanurzeniu 750 KM
Prędkość	na powierzchni 17,7 w. w zanurzeniu 7,6 w.
Zasięg	na powierzchni 8550 Mm (10 w.) w zanurzeniu 80 Mm (4 w.)
Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14) lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm działko 20 mm
Załoga	44

U-255 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1941 roku. Pierwszym dowódcą był Kptlt. Reinhart Reche.

Historia

Wcielony do 8. Flotylli U-Bootów celem szkolenia załogi, od lipca 1942 roku kolejno w 11., 13., 7. i 13. Flotylli jako jednostka bojowa.

U-255 odbył piętnaście patroli bojowych na wodach arktycznych i w Zatoce Biskajskiej, podczas których zatopił dziesięć statków o łącznej pojemności 47 640 BRT, uszkodził jeden uznany ostatecznie za niezdolny do dalszej służby (7 191 BRT). Zatopił również niszczyciel eskortowy typu Edsall USS „Leopold” (1 200 t).

23 września 1942 roku na południe od wyspy Jan Mayen okręt został uszkodzony przez bomby głębinowe brytyjskiej łodzi latającej Consolidated PBY Catalina i zmuszony do powrotu do bazy.

Poddany na morzu 17 maja 1945 roku podczas rejsu z Saint-Nazaire do Norwegii, tego samego dnia doprowadzony do Loch Eriboll, a następnie do Loch Ryan (Szkocja). Zatopiony 13 grudnia 1945 roku podczas operacji Deadlight rakietami wystrzelonymi z samolotu.

Bibliografia

• David M. Hird: The Grey Wolves of Eribol. Dunbeath: Whittles, 2010, s. 72. ISBN 1-904445-32-2.
• U-255. www.uboat.net. [dostęp 2012-02-13]. (ang.).