Sergej Staniszew
Pełne imię i nazwisko |
Sergej Dmitriewicz Staniszew |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
5 maja 1966 |
Premier Bułgarii | |
Okres |
od 17 sierpnia 2005 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Przewodniczący Bułgarskiej Partii Socjalistycznej | |
Okres |
od 15 grudnia 2001 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Sergej Dmitriewicz Staniszew, bułg. Сергей Дмитриевич Станишев (ur. 5 maja 1966 w Chersoniu[1]) – bułgarski polityk i dziennikarz, przewodniczący Bułgarskiej Partii Socjalistycznej i Partii Europejskich Socjalistów, w latach 2005–2009 premier Bułgarii, eurodeputowany VIII i IX kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1989 ukończył studia z zakresu historii na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym, w 1994 obronił doktorat. Kształcił się również na London School of Economics oraz w moskiewskiej szkole studiów politycznych. W latach 1994–1995 pracował jako dziennikarz. W 1995 wstąpił do Bułgarskiej Partii Socjalistycznej, został etatowym pracownikiem BSP jako główny ekspert w wydziale polityki zagranicznej i współpracy międzynarodowej. Stopniowo awansował w hierarchii partyjnej, wchodząc w 2001 do zarządu ugrupowania. W tym samym roku z ramienia Koalicji na rzecz Bułgarii uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego[1], który następnie odnawiał w 2005, 2009 i 2013.
15 grudnia 2001 został przewodniczącym Bułgarskiej Partii Socjalistycznej, w tym samym miesiącu stanął na czele klubu parlamentarnego koalicji[1]. Po zwycięstwie socjalistów w wyborach parlamentarnych w 2005 zadeklarował, że w nowym gabinecie nie znajdzie się miejsce dla przedstawicieli Narodowego Ruchu Symeona Drugiego, który rządził w latach 2001–2005. Jednak, kiedy 27 lipca jego propozycja gabinetu została odrzucona w parlamencie głosami m.in. liberałów, rozpoczęły się pierwsze próby zawiązania nowej koalicji. Ostatecznie, 16 sierpnia, Sergej Staniszew ogłosił nowy skład rządu, w którym zasiedli ministrowie trzech największych partii w Zgromadzeniu Narodowym 40. kadencji (oprócz socjalistów i partii jego poprzednika także Ruchu na rzecz Praw i Wolności).
Sergej Staniszew był trzecim w historii Bułgarii premierem, który przetrwał na swoim stanowisku pełną, czteroletnią kadencję. W okresie pełnienia przez niego tej funkcji Bułgaria weszła do Unii Europejskiej. Jego gabinet oskarżany był jednak o brak skuteczności w walce z korupcją, marnotrawienie funduszy unijnych oraz uzależnienie kraju od dostaw gazu z Rosji. Ponadto krytycy Sergeja Staniszewa przywoływali kilka afer, w które zaangażowani byli członkowie jego rządu: naciski ministra skarbu Rumena Owczarowa na prokuratorów w celu znalezienia kompromitujących dokumentów na dyrektora państwowego zakładu produkującego papierosy oraz sprawę ministra spraw wewnętrznych Rumena Petkowa, który spotykał się z kryminalistami oraz nakazał zakładanie nielegalnych podsłuchów dziennikarzom i przeciwnikom politycznym. Po krytyce opozycji, a także przedstawicieli Unii Europejskiej, obaj politycy zostali usunięci z gabinetu.
W wyborach parlamentarnych w 2009 kierowani przez niego socjaliści zajęli drugie miejsce, przechodząc do opozycji. Sergej Staniszew nie został odwołany ze stanowiska przewodniczącego partii, pozostał członkiem parlamentu, utrzymując mandat również w 2013. W listopadzie 2011 został jednocześnie pełniącym obowiązki przewodniczącego Partii Europejskich Socjalistów, a na kongresie we wrześniu 2012 wybrano go na przewodniczącego PES[2]. Stanowisko to zajmował do października 2022.
W 2014 Sergej Staniszew z ramienia Koalicji na rzecz Bułgarii uzyskał mandat eurodeputowanego VIII kadencji[3]. W tym samym roku zakończył pełnienie funkcji przewodniczącego BSP. W 2019 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach europejskich[4].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Bułgarskie obywatelstwo uzyskał w 1996, wcześniej posiadał obywatelstwo radzieckie i następnie rosyjskie[5]. Jego partnerką życiową do 2009 była dziennikarka Elena Jonczewa[6]. Później związany z Moniką Josifową, z którą ma dwoje dzieci. Para zawarła związek małżeński w 2013[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Сергей Станишев. government.bg, 9 września 2005. [dostęp 2014-03-18]. (bułg.).
- ↑ Sergei Stanishev. pes.eu. [dostęp 2014-03-18]. (ang.).
- ↑ Окончателно: Вижте кои депутати отиват в европарламента. blitz.bg, 30 maja 2014. [dostęp 2014-05-31]. (bułg.).
- ↑ Шампиони на преференцията: Гласовете за Габриел и Йончева са почти равни. offnews.bg, 30 maja 2019. [dostęp 2019-06-02]. (bułg.).
- ↑ Рожден ден празнува Сергей Станишев. dir.bg. [dostęp 2019-04-05]. (bułg.).
- ↑ Елена Йончева призна, че е разделена със Станишев. mediapool.bg, 9 września 2009. [dostęp 2019-04-05]. (bułg.).
- ↑ Станишев се ожени за приятелката си Моника. nova.bg, 20 maja 2013. [dostęp 2019-04-05]. (bułg.).
- Absolwenci Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego im. M.W. Łomonosowa
- Bułgarscy posłowie do Parlamentu Europejskiego
- Deputowani 39. kadencji Bułgarskiego Zgromadzenia Narodowego
- Deputowani 40. kadencji Bułgarskiego Zgromadzenia Narodowego
- Deputowani 41. kadencji Bułgarskiego Zgromadzenia Narodowego
- Deputowani 42. kadencji Bułgarskiego Zgromadzenia Narodowego
- Premierzy Bułgarii
- Przewodniczący Bułgarskiej Partii Socjalistycznej
- Ludzie urodzeni w Chersoniu
- Urodzeni w 1966