Grisza Filipow

Grisza Filipow
Гриша Филипов
Pełne imię i nazwisko	Georgi Stanczew Filipow
Data urodzenia	13 lipca 1919
Data śmierci	2 listopada 1994
	Premier Bułgarii
Okres	od 18 czerwca 1981; do 19 czerwca 1986
Przynależność polityczna	Bułgarska Partia Komunistyczna
Poprzednik	Stanko Todorow
Następca	Georgi Atanasow
	Odznaczenia
	;

Georgi „Grisza” Stanczew Filipow, bułg. Георги (Гриша) Станчев Филипов (ur. 13 lipca 1919 we wsi Kadyjewka (Ukraina), zm. 2 listopada 1994 w Sofii^[1]) – bułgarski działacz komunistyczny, deputowany do Zgromadzenia Narodowego 5. (1966–1971), 6. (1971–1976), 7. (1976–1981), 8. (1981–1986) i 9. (1986–1989) kadencji. Od 1940 członek Bułgarskiej Partii Komunistycznej (BPK).

Życiorys

Urodził się na Ukrainie, w rodzinie bułgarskich emigrantów. W 1936 powrócił wraz z rodziną do Bułgarii^[1]. Ukończył gimnazjum w Łoweczu, a w 1940 studia na Wydziale Fizyczno-Matematycznym Uniwersytetu Sofijskiego. W tym samym roku wstąpił do Bułgarskiej Partii Komunistycznej.

W 1942 został ujęty przez policję i skazany na 12, a następnie na 15 lat więzienia za prowadzenie działalności antypaństwowej^[1]. Karę odbywał w więzieniu w Łoweczu. Uwolniony w 1944, wkrótce potem wyjechał do Moskwy, gdzie w 1951 ukończył studia ekonomiczne^[1].

W 1964 objął kierownictwo Centralnej Komisji Planowania. W latach 1966–1989 był deputowanym do Zgromadzenia Narodowego. W 1974 został członkiem Biura Politycznego BPK. W latach 1981–1986 kierował pracami bułgarskiego rządu^[1]. Po dymisji ze stanowiska premiera przewodniczył komisji ekonomiczno-społecznej, działającej przy KC BPK. 20 kwietnia 1990 został usunięty z partii^[1]. Oskarżony o defraudację, zmarł w więzieniu, zanim rozpoczął się proces.

W życiu prywatnym był żonaty (żona Weliczka Filipowa), miał trzech synów.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 482. ISBN 978-954-430-603-8.

Bibliografia

Angeł Curakow: Encikłopedia prawitelstwata na Byłgaria. Sofia: 2005. ISBN 954-402-058-6. (bułg.).

[Taszew-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 482. ISBN 978-954-430-603-8.

[1]

Księstwo Bułgarii (1878–1908)	Burmow (1879) metropolita Klemens (1879–1880) Cankow (1880) Karawełow (1880–1881) Ehrnrooth (1881) Sobolew (1882–1883) Cankow (1883–1884) Karawełow (1884–1886) metropolita Klemens (1886) Karawełow (1886) Radosławow (1886–1887) Stoiłow (1887) Stambołow (1887–1894) Stoiłow (1894–1899) Grekow (1899) Iwanczow (1899–1901) Petrow (1901) Karawełow (1901–1902) Danew (1902–1903) Petrow (1903–1906) Petkow (1906–1907) Stanczow (1907) Gudew (1907–1908)
Carstwo Bułgarii (1908–191946)	Malinow (1908–1911) Geszow (1911–1913) Danew (1913) Radosławow (1913–1918) Malinow (1918) Teodorow (1918–1919) Stambolijski (1919–1923) Cankow (1923–1926) Lapczew (1926–1931) Malinow (1931) Muszanow (1931–1934) Georgiew (1934–1935) Złatew (1935) Toszew (1935) Kjoseiwanow (1935–1940) Fiłow (1940–1943) Gabrowski (1943) Bożiłow (1943–1944) Bagrianow (1944) Murawiew (1944) Georgiew (1944–1946)
Ludowa Republika Bułgarii (1946–1990)	Dimitrow (1946–1949) Kołarow (1949–1950) Czerwenkow (1950–1956) Jugow (1956–1962) Żiwkow (1962–1971) Todorow (1971–1981) Filipow (1981–1986) Atanasow (1986–1990) Łukanow (1990)
Republika Bułgarii (od 1990)	Popow (1990–1991) Dimitrow (1991–1992) Berow (1992–1994) Indżowa (1994–1995) Widenow (1995–1997) Sofijanski (1997) Kostow (1997–2001) Sakskoburggotski (2001–2005) Staniszew (2005–2009) Borisow (2009–2013) Rajkow (2013) Oreszarski (2013–2014) Bliznaszki (2014) Borisow (2014–2017) Gerdżikow (2017) Borisow (2017–2021) Janew (2021) Petkow (2021–2022) Donew (2022–2023) Denkow (2023–2024) Gławczew (od 2024)