[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Saluin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Saluin
Ilustracja
Satelitarne zdjęcie delty rzeki (1994)
Kontynent

Azja

Państwo

 Chiny
 Mjanma
 Tajlandia

Rzeka
Długość 3200[1] km
Powierzchnia zlewni

325 000[1] km²

Średni przepływ

6 500 (przy ujściu)[potrzebny przypis] m³/s

Źródło
Miejsce Tanggula Shanmai
Wysokość

5350

Współrzędne

32°43′15″N 92°13′33″E/32,720833 92,225833

Ujście
Recypient Morze Andamańskie
Wysokość

0

Współrzędne

16°11′39″N 97°35′00″E/16,194167 97,583333

Mapa
Mapa rzeki
Mapa zlewiska Saluinu
Położenie na mapie Azji
Mapa konturowa Azji, w centrum znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”

Saluin (chiń. upr. 怒江; pinyin Nù Jiāng; tyb. རྒྱལ་མོ་རྔུལ་ཆུ།, Wylie rGyl mo rNGul chu, ZWPY Nag qu; birm. သံလွင်မြစ်; ang. Salween) – rzeka w Chinach i Mjanmie.

Swoje źródła rzeka ma w lodowcach gór Tangla. Saluin płynie na wschód przez Wyżynę Tybetańską, potem skręca na południe i płynie wąską doliną, równolegle do górnego Mekongu i Jangcy. W górnym biegu posiada liczne progi i wodospady. Następnie przepływa skrajem Wyżyny Junnan-Kuejczou, przez Wyżynę Szan, by wpaść do Morza Andamańskiego (zatoka Martaban). Największym miastem, przez które przepływa, jest Mulmejn[1]. Charakteryzuje się bardzo wysokimi wahaniami poziomu między okresem suszy a monsunów – ok. 20 m[2]. Nie ma większych dopływów, na większości swej długości (łącznie 3200 km) jest niespławna; powierzchnia dorzecza wynosi 325 tys. km²[1].

Do żeglugi nadaje się tylko pierwsze 120 km dolnego biegu[2]; wyżej liczne przeszkody w szybkim nurcie nie pozwalają na takie wykorzystanie rzeki (poza, lokalnie, niewielkimi jednostkami), w związku z czym rzeka wykorzystywana jest głównie do spławiania drewna[3]. Płynąc w większości głębokim kanionem, stanowi poważną barierę dla komunikacji wschód-zachód; przekracza ją w środkowym biegu Droga Birmańska[2]. W biegu dolnym wyznacza częściowo granicę birmańsko-tajlandzką (ok. 130 km)[3].

Galeria obrazów

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Saluin. W: Słownik geografii świata. Józef Szaflarski (red.). Warszawa: Wiedza Powszechna, 1971, s. 733.
  2. a b c Thanlwin. W: The Columbia Encyclopedia. The Columbia University Press, 2016.
  3. a b Salween River, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-04-03] (ang.).