Primož Ulaga

Primož Ulaga
Data i miejsce urodzenia	20 lipca 1962 ; Lublana
Klub	SSK Ilirija
Wzrost	176 cm
Reprezentacja	Jugosławia
Debiut w PŚ	30 grudnia 1979, Oberstdorf; (86. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	9 lutego 1980, St. Nizier; (12. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	21 marca 1980, Planica; (3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	21 lutego 1981,; Thunder Bay
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Jugosławia
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata w lotach
	Uniwersjada
	Puchar Świata w skokach
3. miejsce ;	1987/1988
	Multimedia w Wikimedia Commons

Primož Ulaga (ur. 20 lipca 1962 w Lublanie) – słoweński skoczek narciarski reprezentujący Jugosławię, srebrny medalista olimpijski oraz wicemistrz świata w lotach.

Kariera

W Pucharze Świata zadebiutował w sezonie 1979/1980, zajmując 86. miejsce podczas konkursu w Oberstdorfie (30 grudnia 1979). W lutym 1980 zdobył swoje pierwsze punkty, zajmując 12. miejsce w konkursie we St. Nizier, a miesiąc później, w konkursie w Planicy po raz pierwszy stanął na podium, zajmując trzecie miejsce. W sezonie 1980/1981 odniósł swoje pierwsze zwycięstwo, zajmując pierwsze miejsce w konkursie w Thunder Bay. Było to jego jedyne podium w tym sezonie, w klasyfikacji generalnej zajął 16. miejsce.

Pierwszą dużą imprezą Ulagi były mistrzostwa świata w Oslo, gdzie zajął 39. miejsce na normalnej skoczni, a na dużym obiekcie 41. miejsce. Dwa lata później, podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1984 w Sarajewie był trzynasty na dużej skoczni, a na normalnej zajął 57. miejsce. W tym samym roku odbyły się także mistrzostwa świata w Engelbergu, gdzie reprezentanci Jugosławii z Ulagą w składzie zajęli piąte miejsce. W całym sezonie 1983/1984 trzykrotnie stawał na podium zawodów PŚ, co pozwoliło mu zająć szóste miejsce w klasyfikacji generalnej.

W 1985 wziął udział w mistrzostwach świata w lotach w Planicy, gdzie zajął 11. miejsce. W tym samym roku startował także na mistrzostwach świata w Seefeld, gdzie zajął 33. miejsce na normalnej skoczni, a na dużym obiekcie był szósty, tracąc do trzeciego miejsca niecałe pięć punktów. Na tych samych mistrzostwach zajął także dziewiąte miejsce w konkursie drużynowym. Rok później, podczas mistrzostw świata w lotach w Tauplitz był piętnasty. Dobre występy w Pucharze Świata pozwoliły mu zająć ponownie szóste miejsce w klasyfikacji sezonu 1985/1986. Mistrzostwa świata w Oberstdorfie również nie przyniosły mu medalu. Był osiemnasty na normalnej skoczni, na dużej zajął 35. miejsce, a w konkursie drużynowym wraz z kolegami z reprezentacji zajął siódme miejsce. W sezonie 1986/1987 łącznie 2 razy zwyciężył, raz był drugi i dwa razy trzeci, dzięki czemu zajął siódme miejsce w klasyfikacji generalnej.

Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1987/1988, po dwóch zwycięstwach i dwóch drugich miejscach zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej. Na igrzyskach olimpijskich w Calgary był trzydziesty na normalnej skoczni oraz czterdziesty na dużej. W konkursie drużynowym wspólnie z Matjažem Zupanem, Matjažem Debelakiem i Miranem Tepešem wywalczył srebrny medal, był to drugi w historii medal w skokach dla Jugosławii, po brązowym medalu Debelaka wywalczonym na tych samych igrzyskach. Ponadto Ulaga wywalczył srebrny medal na odbywających się w tym samym roku mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie, plasując się za Ole Gunnarem Fidjestølem, a bezpośrednio wyprzedzając Mattiego Nykänena.

Dobrej formy reprezentant Jugosławii nie zdołał utrzymać do sezonu 1988/1989. Ani razu nie stanął na podium, a podczas mistrzostw świata w Lahti indywidualnie zajmował miejsca w drugiej dziesiątce, a w drużynie zajął dziewiąte miejsce. W sezonie 1989/1990 po raz ostatni stanął na podium: 25 marca 1990 w Planicy zajął trzecie miejsce. W klasyfikacji końcowej tego sezonu zajął 12. miejsce. Na mistrzostwach świata w lotach w Vikersund w 1990 zajął 25. miejsce. Ostatni występ zaliczył 4 stycznia 1992 w Innsbrucku, gdzie zajął 52. miejsce.

Po zakończeniu kariery w 1992 Ulaga pracował w Słoweńskim Związku Narciarskim. Obecnie jest dyrektorem ds. marketingu^[1].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
57.	12 lutego	1984	Sarajewo	Skocznia normalna indywidualnie	130.9 pkt	84.3 pkt	Jens Weißflog
13.	18 lutego	1984	Sarajewo	Skocznia duża indywidualnie	185.2 pkt	46.0 pkt	Matti Nykänen
30.	14 lutego	1988	Calgary	Skocznia normalna indywidualnie	177.1 pkt	52.0 pkt	Matti Nykänen
40.	23 lutego	1988	Calgary	Skocznia duża indywidualnie	161.0 pkt	63.0 pkt	Matti Nykänen
2.	24 lutego	1988	Calgary	Skocznia duża drużynowo^[a]	625.5 pkt	8.9 pkt	Finlandia

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
39.	21 lutego	1982	Oslo	Skocznia normalna indywidualnie	203.7 pkt	45.6 pkt	Armin Kogler
41.	28 lutego	1982	Oslo	Skocznia duża indywidualnie	188.1 pkt	69.8 pkt	Matti Nykänen
5.	26 lutego	1984	Engelberg	Skocznia duża drużynowo^[b]	516.6 pkt	101.7 pkt	Finlandia
6.	20 stycznia	1985	Seefeld in Tirol	Skocznia duża indywidualnie	216.9 pkt	7.3 pkt	Per Bergerud
9.	22 stycznia	1985	Seefeld in Tirol	Skocznia duża drużynowo^[c]	471.0 pkt	112.0 pkt	Finlandia
33.	26 stycznia	1985	Seefeld in Tirol	Skocznia normalna indywidualnie	179.9 pkt	45.4 pkt	Jens Weißflog
35.	15 lutego	1987	Oberstdorf	Skocznia duża indywidualnie	175.0 pkt	41.0 pkt	Andreas Felder
7.	17 lutego	1987	Oberstdorf	Skocznia duża drużynowo^[d]	563.3 pkt	70.8 pkt	Finlandia
18.	20 lutego	1987	Oberstdorf	Skocznia normalna indywidualnie	204.6 pkt	19.8 pkt	Jiří Parma
20.	20 lutego	1989	Lahti	Skocznia duża indywidualnie	167.5 pkt	51.0 pkt	Jari Puikkonen
9.	22 lutego	1989	Lahti	Skocznia duża drużynowo^[a]	531.5 pkt	113.5 pkt	Finlandia
17.	26 lutego	1989	Lahti	Skocznia normalna indywidualnie	98.0 pkt	16.5 pkt	Jens Weißflog
8.	14 lutego	1991	Val di Fiemme	Skocznia duża drużynowo^[e]	479.4 pkt	88.2 pkt	Austria

Mistrzostwa świata w lotach

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
11.	17 marca	1985	Planica	Loty indywidualnie	490.5 pkt	90.0 pkt	Matti Nykänen
15.	9 marca	1986	Tauplitz	Loty indywidualnie	632.5 pkt	112.5 pkt	Andreas Felder
2.	13 marca	1988	Oberstdorf	Loty indywidualnie	361.0 pkt	3.0 pkt	Ole Gunnar Fidjestøl
25.	25 lutego	1990	Vikersund	Loty indywidualnie	310.3 pkt	47.4 pkt	Dieter Thoma

Mistrzostwa Europy juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
33.	12 marca	1978	Murau	Skocznia normalna indywidualnie	149.6 pkt	-65.4 pkt	Alfred Lengauer

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
17.	18 lutego	1979	Mont-Sainte-Anne	Skocznia normalna indywidualnie	194.7 pkt	-45.7 pkt	Horst Bulau
5.	2 marca	1980	Örnsköldsvik	Skocznia normalna indywidualnie	238.4 pkt	-16.8 pkt	Steve Collins

Puchar Świata w skokach narciarskich

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Skocznia	Nota	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	21 marca 1980	Planica	Srednija velikanka	251.5 pkt	3.	-8.3 pkt	Hans Millonig
2.	21 lutego 1981	Thunder Bay	Normal Thunder	251.4 pkt	1.	-	-
3.	26 marca 1983	Planica	Srednija velikanka	261.1 pkt	2.	-1.6 pkt	Matti Nykänen
4.	27 marca 1983	Planica	Bloudkova velikanka	260.0 pkt	1.	-	-
5.	17 grudnia 1983	Lake Placid	MacKenzie Intervale K-86	230.7 pkt	1.	-	-
6.	18 grudnia 1983	Lake Placid	MacKenzie Intervale K-114	214.1 pkt	2.	-4.4 pkt	Jeff Hastings
7.	6 stycznia 1984	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	227.7 pkt	3.	-10.4 pkt	Jens Weißflog
8.	7 grudnia 1985	Thunder Bay	Normal Thunder	237.7 pkt	1.	-	-
9.	8 grudnia 1985	Thunder Bay	Big Thunder	227.1 pkt	1.	-	-
10.	14 grudnia 1985	Lake Placid	MacKenzie Intervale K-114	202.8 pkt	2.	-3.5 pkt	Vegard Opaas
11.	1 stycznia 1986	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	208.9 pkt	3.	-3.9 pkt	Pavel Ploc
12.	17 stycznia 1986	Klingenthal	Aschbergschanze	216.7 pkt	2.	-10.9 pkt	Matti Nykänen
13.	13 grudnia 1986	Lake Placid	MacKenzie Intervale K-114	209.4 pkt	3.	-14.1 pkt	Vegard Opaas
14.	14 grudnia 1986	Lake Placid	MacKenzie Intervale K-86	233.7 pkt	2.	-7.5 pkt	Ernst Vettori
15.	21 grudnia 1986	Chamonix	Tremplin aux Bossons	198.1 pkt	3.	-7.4 pkt	Martin Švagerko
16.	4 stycznia 1987	Innsbruck	Bergisel	226.4 pkt	1.	-	-
17.	25 stycznia 1987	Sapporo	Ōkurayama	231.8 pkt	1.	-	-
18.	6 stycznia 1988	Bischofshofen	Paul-Ausserleitner-Schanze	218.9 pkt	2.	-10.8 pkt	Matti Nykänen
19.	17 stycznia 1988	Gallio	Trampolino di Pakstall	214.3 pkt	2.	-3.9 pkt	Ernst Vettori
20.	26 marca 1988	Planica	Srednija velikanka	225.7 pkt	1.	-	-
21.	27 marca 1988	Planica	Bloudkova velikanka	219.8 pkt	1.	-	-
22.	11 lutego 1990	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	211.5 pkt	3.	-0.5 pkt	Franci Petek Ari-Pekka Nikkola
23.	25 marca 1990	Planica	Bloudkova velikanka	218.0 pkt	3.	-8.0 pkt	Ari-Pekka Nikkola

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

																									punkty
Sezon 1979/1980
-	86	62	44	69	37	41	-	-	-	-	12	-	-	-	-	-	71	-	23	30	3	4	-	-	31
Sezon 1980/1981
																								punkty
45	19	45	32	40	39	9	24	24	-	-	33	16	1	11	-	-	-	-	-	4	8	7	75	66
Sezon 1981/1982
																						punkty
37	7	37	36	76	-	-	6	15	48	25	39	41	51	-	-	-	-	25	40	31	49	20
Sezon 1982/1983
																									punkty
21	50	24	40	29	-	-	17	34	32	37	32	15	-	-	-	-	14	5	5	20	15	18	2	1	70
Sezon 1983/1984
																								punkty
66	4	1	2	92	9	10	3	7	50	50	-	-	57	13	33	12	35	9	6	18	12	8	6	120
Sezon 1984/1985
																					punkty
5	12	50	36	95	22	36	18	11	-	-	38	46	-	70	-	58	-	-	17	30	20
Sezon 1985/1986
																									punkty
1	1	2	14	-	-	3	7	4	4	5	2	-	-	-	8	6	-	21	80	22	61	15	7	4	145
Sezon 1986/1987
																						punkty
6	-	3	2	3	25	14	1	9	12	13	-	6	1	15	16	54	54	62	-	28	43	132
Sezon 1987/1988
																				punkty
5	4	16	8	-	-	17	107	40	2	2	30	-	23	-	-	10	33	1	1	127
Sezon 1988/1989
																				punkty
19	36	37	18	66	36	16	13	34	66	92	21	-	-	39	34	20	-	6	37	13
Sezon 1989/1990
																									punkty
4	65	4	21	13	42	13	18	13	14	50	12	9	47	30	3	41	-	20	23	15	8	15	6	3	96
Sezon 1990/1991
																						punkty
21	55	14	11	38	-	32	47	31	14	41	-	-	-	-	-	-	-	-	33	-	-	9
Sezon 1991/1992
																					punkty
-	-	-	-	46	40	52	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15 - – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

1979/1980 – 70.
1980/1981 – 27.
1981/1982 – 34.
1982/1983 – 29.
1983/1984 – 26.
1984/1985 – 43.
1985/1986 – 31.
1986/1987 – 8.
1987/1988 – 31.
1988/1989 – 33.
1989/1990 – 13.
1990/1991 – 23.
1991/1992 – 52.

Uwagi

↑ ^a ^b Skład drużyny: Primož Ulaga, Matjaž Zupan, Matjaž Debelak, Miran Tepeš
↑ Skład drużyny: Tomaž Dolar, Miran Tepeš, Vasja Bajc, Primož Ulaga
↑ Skład drużyny: Vasja Bajc, Robert Kaštrun, Miran Tepeš, Primož Ulaga
↑ Skład drużyny: Matjaž Debelak, Matjaž Zupan, Primož Ulaga, Miran Tepeš
↑ Skład drużyny: Goran Janus, Franci Petek, Primož Ulaga, Matjaž Debelak

Przypisy

↑ Primož Ulaga - nekdanji smučarski skakalec (słoweń.)

Linki zewnętrzne

Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-13)]. (ang.).

[ReferenceA-2] Skład drużyny: Primož Ulaga, Matjaž Zupan, Matjaž Debelak, Miran Tepeš

[sklad84-3] Skład drużyny: Tomaž Dolar, Miran Tepeš, Vasja Bajc, Primož Ulaga

[sklad85-4] Skład drużyny: Vasja Bajc, Robert Kaštrun, Miran Tepeš, Primož Ulaga

[sklad87-5] Skład drużyny: Matjaž Debelak, Matjaž Zupan, Primož Ulaga, Miran Tepeš

[sklad91-6] Skład drużyny: Goran Janus, Franci Petek, Primož Ulaga, Matjaž Debelak

[dyr-1] Primož Ulaga - nekdanji smučarski skakalec (słoweń.)

[1]

[a]

[b]

[c]

[d]

[e]

Złoty medal	1972: Walter Steiner 1973: Hans-Georg Aschenbach 1975: Karel Kodejška 1977: Walter Steiner 1979: Armin Kogler 1981: Jari Puikkonen 1983: Klaus Ostwald 1985: Matti Nykänen 1986: Andreas Felder 1988: Ole Gunnar Fidjestøl 1990: Dieter Thoma 1992: Noriaki Kasai 1994: Jaroslav Sakala 1996: Andreas Goldberger 1998: Kazuyoshi Funaki 2000: Sven Hannawald 2002: Sven Hannawald 2004: Roar Ljøkelsøy 2006: Roar Ljøkelsøy 2008: Gregor Schlierenzauer 2010: Simon Ammann 2012: Robert Kranjec 2014: Severin Freund 2016: Peter Prevc 2018: Daniel-André Tande 2020: Karl Geiger 2022: Marius Lindvik 2024: Stefan Kraft
Srebrny medal	1972: Heinz Wosipiwo 1973: Walter Steiner 1975: Rainer Schmidt 1977: Toni Innauer 1979: Axel Zitzmann 1981: Armin Kogler 1983: Pavel Ploc 1985: Jens Weißflog 1986: Franz Neuländtner 1988: Primož Ulaga 1990: Matti Nykänen 1992: Andreas Goldberger 1994: Espen Bredesen 1996: Janne Ahonen 1998: Sven Hannawald 2000: Andreas Widhölzl 2002: Martin Schmitt 2004: Janne Ahonen 2006: Andreas Widhölzl 2008: Martin Koch 2010: Gregor Schlierenzauer 2012: Rune Velta 2014: Anders Bardal 2016: Kenneth Gangnes 2018: Kamil Stoch 2020: Halvor Egner Granerud 2022: Timi Zajc 2024: Andreas Wellinger
Brązowy medal	1972: Jiří Raška 1973: Karel Kodejška 1975: Karl Schnabl 1977: Henry Glaß 1979: Piotr Fijas 1981: Tom Levorstad 1983: Matti Nykänen 1985: Pavel Ploc 1986: Matti Nykänen 1988: Matti Nykänen 1990: Jens Weißflog 1992: Roberto Cecon 1994: Roberto Cecon 1996: Urban Franc 1998: Dieter Thoma 2000: Janne Ahonen 2002: Matti Hautamäki 2004: Tami Kiuru 2006: Thomas Morgenstern 2008: Janne Ahonen 2010: Anders Jacobsen 2012: Martin Koch 2014: Peter Prevc 2016: Stefan Kraft 2018: Richard Freitag 2020: Markus Eisenbichler 2022: Stefan Kraft 2024: Timi Zajc

Złoty medal	1988: Finlandia Nikkola Nykänen Ylipulli Puikkonen 1992: Finlandia Nikkola Laitinen Laakkonen Nieminen 1994: Niemcy Jäkle Duffner Thoma Weißflog 1998: Japonia Okabe Saitō Harada Funaki 2002: Niemcy Schmitt Uhrmann Hocke Hannawald 2006: Austria Widhölzl Kofler Koch Morgenstern 2010: Austria Loitzl Kofler Morgenstern Schlierenzauer 2014: Niemcy Wank Kraus Wellinger Freund 2018: Norwegia Tande Stjernen Forfang Johansson 2022: Austria Kraft Huber Hörl Fettner
Srebrny medal	1988: Jugosławia Ulaga Zupan Debelak Tepeš 1992: Austria Kuttin Vettori Höllwarth Felder 1994: Japonia Nishikata Okabe Kasai Harada 1998: Niemcy Hannawald Schmitt Jäkle Thoma 2002: Finlandia Hautamäki Lindström Jussilainen Ahonen 2006: Finlandia Kiuru Happonen Ahonen Hautamäki 2010: Niemcy Neumayer Wank Schmitt Uhrmann 2014: Austria Hayböck Morgenstern Diethart Schlierenzauer 2018: Niemcy Geiger Leyhe Freitag Wellinger 2022: Słowenia Kos C. Prevc Zajc P. Prevc
Brązowy medal	1988: Norwegia Eidhammer Kjørum Fidjestøl Johnsen 1992: Czechosłowacja Goder Jež Sakala Parma 1994: Austria Kuttin Moser Horngacher Goldberger 1998: Austria Schwarzenberger Höllwarth Horngacher Widhölzl 2002: Słowenia Fras Peterka Kranjec Žonta 2006: Norwegia Bystøl Romøren Ingebrigtsen Ljøkelsøy 2010: Norwegia Bardal Hilde Evensen Jacobsen 2014: Japonia Shimizu Takeuchi Itō Kasai 2018: Polska Kot Hula Kubacki Stoch 2022: Niemcy Schmid Leyhe Eisenbichler Geiger