Park Narodowy La Serranía de Chiribiquete
0°55′10″N 72°47′30″W/0,919444 -72,791667
| |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie |
departament Caquetá, departament Guaviare, departament Amazonas |
| Data utworzenia |
21 września 1989 |
| Powierzchnia |
42 661,69 km² |
| Ochrona |
kategoria IUCN – II (park narodowy) |
Położenie na mapie Kolumbii  | |
| 0°55′10″N 72°47′30″W/0,919444 -72,791667
| |
| Strona internetowa | |
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
mieszany |
| Spełniane kryterium |
III, IX, X |
| Numer ref. | |
| Region[b] |
Ameryka Łacińska i Karaiby |
| Historia wpisania na listę | |
Park Narodowy La Serranía de Chiribiquete (hiszp. Parque nacional natural La Serranía de Chiribiquete) – park narodowy w południowej Kolumbii na terenie departamentów Caquetá, Guaviare i Amazonas. Utworzony został 21 września 1989 roku i ma powierzchnię 42 661,69 km². W 2008 roku został zakwalifikowany przez BirdLife International jako ostoja ptaków IBA, a od 2018 roku jest wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako obiekt kulturowo-przyrodniczy[1][2][3][4][5].
Opis
[edytuj | edytuj kod]Park obejmuje w całości pasmo górskie Serranía de Chiribiquete. Na jego terenie znajdują się formacje skalne powstałe w okresie prekambryjskim oraz petroglify w liczbie około 8000 przedstawiające zarówno wizerunki ludzkie, jak i zwierzęce. Prawdopodobnie rysunki te są autorstwa ludu Carijona. Wiadome jest, że teren parku zasiedlony był przez ludzi między rokiem 450 a 1450 n.e., możliwe że nawet od 3600 lat p.n.e[1].
Środowiska na terenie parku są zróżnicowane, obejmują zarówno podmokłe sawanny i lasy, jak i suche lasy i górskie zakrzewienia[1].
Średnia roczna temperatura wynosi +24 °C, zaś średnia roczna suma opadów 4500 mm[1].
Flora
[edytuj | edytuj kod]Wysokość drzew wynosi do 40 m. Są to w większości Pourouma cecropiifolia (pokrzywowate), Qualea paraensis (Vochysiaceae), Inga acrocephala (bobowate) oraz Pseudolmedia laevis (morwowate). Rosnące na terenach górskich zakrzewienia przeważnie występują na glebach piaszczystych. Osiągają wysokość 12–15 m. Są to takie gatunki, jak te z rodzaju Senefelderopsis (wilczomleczowate) i Graffenrieda fantastica (zaczerniowate)[1].
Awifauna
[edytuj | edytuj kod]Na terenie parku występuje 26 gatunków ptaków, na podstawie których obecności teren uznano za Important Bird Area (określane są jako trigger species). Są to m.in. narażony na wyginięcie czubacz kędzierzawy (Crax alector), topazik ognisty (Topaza pyra), tukanik żółtolicy (Selenidera nattereri), skoczek żółtoczuby (Neopelma chrysocephalum), bentewi żółtogardły (Conopias parvus) i leśniak brązowogłowy (Hylophilus brunneiceps)[4]. Żyje tu też jeden endemiczny gatunek ptaka, złocik zielony (Chlorostilbon olivaresi)[4].
Fauna
[edytuj | edytuj kod]Na terenie parku występują liczne gatunki nietoperzy, w tym przedstawiciele rodzaju Carollia, rybak nocny (Noctilio leporinus) i Noctilio labialis. Spotkać tu też można aguti Dasyprocta fuliginosa, ariranię (Pteronura brasiliensis), wydrę długoogoniastą (Lontra longicaudis), pekari białogłowe (Tayassu pecari) oraz pumę (Puma concolor). Największym gadem w parku jest kajman okularowy (Caiman crocodilus podg. apaporiensis), prócz tego występuje tu kajman czarny (Melanosuchus niger)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f wielu autorów: Colombia Natural Parks. Villegas Asociados, 2006, s. 489–498.
- ↑ La Serranía de Chiribiquete [online], runap.parquesnacionales.gov.co [dostęp 2023-06-22].
- ↑ Parques Nacionales Naturales de Colombia, Parque Nacional Natural Serranía de Chiribiquete [online], Parques Nacionales Naturales de Colombia [dostęp 2023-06-22] (hiszp.).
- ↑ a b c BirdLife Data Zone [online], datazone.birdlife.org [dostęp 2023-06-22].
- ↑ UNESCO World Heritage Centre, Chiribiquete National Park – “The Maloca of the Jaguar” [online], UNESCO World Heritage Centre [dostęp 2023-06-22] (ang.).
| Kulturowe |
|
|---|---|
| Przyrodnicze | |
| Kulturowe i przyrodnicze |
