Park Narodowy Chingaza
park narodowy | |
Państwo | |
---|---|
Położenie |
departament Cundinamarca, departament Meta |
Data utworzenia |
6 czerwca 1977 |
Powierzchnia |
772,75 km² |
Ochrona |
kategoria IUCN – II (park narodowy) |
Położenie na mapie Kolumbii | |
4°28′00″N 73°44′00″W/4,466667 -73,733333 | |
Strona internetowa |
Park Narodowy Chingaza (hiszp. Parque nacional natural Chingaza) – park narodowy znajdujący się w środkowej Kolumbii, w departamentach Cundinamarca i Meta. Został utworzony 6 czerwca 1977 roku. i zajmuje obszar 772,75 km². W 2008 roku został zakwalifikowany przez BirdLife International jako ostoja ptaków IBA i wpisany na listę konwencji ramsarskiej. Na zachód od niego znajduje się Park Narodowy Sumapaz[1][2][3][4].
Opis
[edytuj | edytuj kod]Park znajduje się na wschodnich zboczach Kordyliery Wschodniej, w dorzeczu rzeki Orinoko (99% powierzchni parku), na wysokościach od 800 do 4020 m n.p.m. Na niżej położonej części parku rośnie tropikalny wilgotny las górski. Wyżej położoną, większą cześć parku, pokrywa paramo. Występuje tu około 40 jezior polodowcowych. W północnej części parku (na wysokościach od 3350 m do 3800 m) znajduje się zespół jezior Siecha. Największym jeziorem jest Chingaza (88 ha) położone w południowo-zachodniej części, na wysokości 3250 m n.p.m., u podnóża najwyższego szczytu w parku – Cerro de San Luis (4020 m n.p.m.)[2][5][6].
Średnia roczna temperatura w parku w zależności od wysokości wynosi od +4 oC do +21,5 oC. Najintensywniejsze opady występują na wysokości około 2000 m n.p.m. (około 4000 mm rocznie)[7][2].
Flora
[edytuj | edytuj kod]Szacuje się, że na terenie parku występuje ponad 1400 gatunków roślin. W lasach rosną m.in.: Clusia multiflora, Weinmannia pubescens (radziliszkowate), Alnus jorullensis (brzozowate), Escallonia myrtilloides. W paramo występuje m.in.: Espeletia grandiflora, Espeletia killipii, endemiczny gatunek Espeletia uribei (astrowate), rosną tu też torfowce[7][2].
Fauna
[edytuj | edytuj kod]W parku odnotowano 101 gatunków ssaków, 531 gatunków ptaków, 49 gatunków płazów i 32 gatunki gadów[2].
Ssaki to zagrożony wyginięciem (EN) tapir górski, narażone na wyginięcie (VU) andoniedźwiedź okularowy, tapir amerykański i mazama karłowata, a także m.in.: mulak białoogonowy, puma płowa, mazama ruda[2][3][4].
Ptaki występujące w parku to zagrożony wyginięciem (EN) epoletowiec kasztanowaty (Macroagelaius subalaris), narażone na wyginięcie (VU) rudosterka brązowogardła (Pyrrhura calliptera), wodnik andyjski i kondor wielki, a także m.in.: amazoneczka ognistogłowa (Hapalopsittaca amazonina), puchatek miedzianobrzuchy (Eriocnemis cupreoventris), bekas długodzioby (Gallinago nobilis), hełmik zielonobrody (Oxupogon gerinii), skalikurek andyjski, penelopa andyjska, grdacz płomienny (Chamaepetes goudotii), pieprzojad szmaragdowy, andotukan czarnodzioby (Andigena nigrirostris)[2][8][3].
Płazy i gady żyjące w parku to krytycznie zagrożona wyginięciem (CR) Atelopus muisca, zagrożona wyginięciem (EN) Atelopus lozanoi, a także m.in.: Pristimantis bogotensis, Stenocercus trachycephalus, Gonatodes riveroi[3][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Parque nacional natural Chingaza [online], runap.parquesnacionales.gov.co [dostęp 2023-05-19] .
- ↑ a b c d e f g h Parques Nacionales Naturales de Colombia , Parque Nacional Natural Chingaza [online], Parques Nacionales Naturales de Colombia [dostęp 2023-05-19] (hiszp.).
- ↑ a b c d BirdLife Data Zone [online], datazone.birdlife.org [dostęp 2023-05-19] .
- ↑ a b Sistema Lacustre de Chingaza | Ramsar Sites Information Service [online], rsis.ramsar.org [dostęp 2023-05-19] .
- ↑ ORGANIZACIÓN COLPARQUES - Paraísos por descubrir en Colombia! [online], ORGANIZACIÓN COLPARQUES - Paraísos por descubrir en Colombia! [dostęp 2023-05-19] .
- ↑ Parque Nacional Natural Chingaza | Parques Naturales de Colombia [online], colombiapais.com [dostęp 2023-05-19] .
- ↑ a b Laura Sesana , Colombia Natural Parks, Villegas Asociados, 2006, ISBN 978-958-8156-87-3 [dostęp 2023-05-19] (ang.).
- ↑ Aves del Parque Nacional Natural Chingaza y zona de amortiguación Cordillera oriental de los Andes, Colombia [online], ipt.biodiversidad.co [dostęp 2023-05-19] (ang.).