Nicole Bricq
| |
| Data i miejsce urodzenia |
10 czerwca 1947 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
6 sierpnia 2017 |
| Minister handlu zagranicznego Francji | |
| Okres |
od 2012 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Odznaczenia | |
| |
Nicole Bricq (ur. 10 czerwca 1947 w La Rochefoucauld, zm. 6 sierpnia 2017 w Poitiers[1]) – francuska polityk, działaczka partyjna, parlamentarzystka, a także minister.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończyła studia prawnicze na Université Bordeaux-IV. W 1972 wstąpiła do Partii Socjalistycznej, stopniowo awansując w partyjnej strukturze. Do początku lat 90. była bliską współpracowniczką Jeana-Pierre’a Chevènementa, następnie Dominique’a Strauss-Kahna i François Hollande’a. Od 1983 do 1989 zasiadała w radzie regionu Île-de-France[2].
W wyborach parlamentarnych w 1997 została wybrana w jednym z okręgów Sekwany i Marny do Zgromadzenia Narodowego XI kadencji[3]. Mandat sprawowała do 2002, przejął go w tym okręgu kandydat centroprawicy Jean-François Copé. W 2004 i w 2011 Nicole Bricq była powoływana w skład Senatu[4].
16 maja 2012 objęła urząd ministra ekologii w rządzie, którego premierem został Jean-Marc Ayrault[5]. Po dokonanej 21 czerwca 2012 rekonstrukcji pozostała w drugim gabinecie tego samego premiera, przechodząc na stanowisko ministra handlu zagranicznego (przejmując część kompetencji z resortu Pierre’a Moscoviciego)[6]. Zakończyła urzędowanie w 2014, powracając do wykonywania mandatu senatora. W 2017 dołączyła do ugrupowania En Marche![4].
W 2012 została odznaczona Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mort de Nicole Bricq: l’ancienne ministre est décédée à 70 ans. huffingtonpost.fr, 6 sierpnia 2017. [dostęp 2017-08-07]. (fr.).
- ↑ Nota biograficzna na stronie lci.tf1.fr. [dostęp 2013-01-18]. (fr.).
- ↑ Nicole Bricq na stronie Zgromadzenia Narodowego XIV kadencji. [dostęp 2013-01-18]. (fr.).
- ↑ a b Nicole Bricq na stronie Senatu. [dostęp 2017-08-05]. (fr.).
- ↑ Décret du 16 mai 2012 relatif à la composition du Gouvernement. legifrance.gouv.fr, 17 maja 2012. [dostęp 2014-10-19]. (fr.).
- ↑ Ayrault II: Batho et Pinel gagnent leur indépendance. lejdd.fr, 21 czerwca 2012. [dostęp 2013-01-18]. (fr.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 listopada 2012 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2013 r. poz. 276).
