Louis Durey

Louis Durey
	; Louis Durey (1930)
Imię i nazwisko	Louis Edmond Durey
Data i miejsce urodzenia	27 maja 1888 ; Paryż
Pochodzenie	francuskie
Data i miejsce śmierci	3 lipca 1979 ; Saint-Tropez
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor
	Multimedia w Wikimedia Commons

Louis Edmond Durey (ur. 27 maja 1888 w Paryżu, zm. 3 lipca 1979 w Saint-Tropez^[1]^[2]^[3]) – francuski kompozytor.

Życiorys

Studiował w paryskiej Schola Cantorum, gdzie uczył się harmonii i kontrapunktu u Léona de Saint-Réquiera^[1]^[2]. W zakresie orkiestracji był samoukiem^[1]. Związany z Grupą Sześciu^[1]^[2]^[3], której był najstarszym członkiem^[2]. Zerwał z nią w 1921 roku^[1]. Od 1948 roku wiceprzewodniczący l’Assocation Française des Musiciens Progressistes^[2]. Jako krytyk muzyczny współpracował z czasopismami „L’Humanité”, „Le Soir” i „Lettres Françaises”^[2]. W 1958 roku odznaczony Grand Prix de la Musique Française^[2].

Związany z ruchem komunistycznym, był członkiem wielu organizacji o charakterze lewicowym^[1], a od 1938 roku sekretarzem generalnym Fédération Musicale Populaire^[2]. Sympatie polityczne Dureya znalazły swój oddźwięk w wielu dziełach kompozytora, m.in. La longue marche na chór i orkiestrę do słów poezji Mao Zedonga (1949) czy 10 choeurs de métiers (1957)^[1].

Twórczość

W swojej twórczości pozostawał pod wpływem Erika Satiego i Igora Strawinskiego^[1]. Skomponował m.in. dramat liryczny L’Occasion (1923), kantaty La Guerre et la paix na chór a capella (1949), La longue marche na chór i orkiestrę do słów poezji Mao Zedonga (1949), Paix aux Hommes par millions do słów poezji Władimira Majakowskiego (1949), Aux Armes na chór i fortepian do słów poezji Adama Ważyka (1947), La Voyage d’Urien na głos i fortepian (1916), Cantate de la prison na chór i orkiestrę (1922)^[3], ponadto utwory kameralne^[3], utwory orkiestrowe (m.in. Sinfonietta 1966, Dilection na orkiestrę smyczkową 1969^[3], Mouvement symphonique na fortepian i orkiestrę smyczkową 1963^[1]), utwory fortepianowe, cykl pieśni L’offrande lyrique (1914), muzykę dla radia i telewizji^[1].

Zredagował i wydał kompozycje XVI-wiecznych kompozytorów francuskich^[1]: Clémenta Jannequina i Guillaume’a Costeleya, a także François-Josepha Gosseca^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 232. ISBN 0-674-37299-9.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 488. ISBN 83-224-0223-6.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 211. ISBN 978-83-01-13410-5.

[harvard-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 232. ISBN 0-674-37299-9.

[encmuz-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 488. ISBN 83-224-0223-6.

[chodkowski-3] Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 211. ISBN 978-83-01-13410-5.

[1]

[2]

[3]