Karabin FN FAL
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Produkcja |
1953 – do chwili obecnej |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
7,62 mm |
| Nabój | |
| Magazynek |
20 nab. |
| Wymiary | |
| Długość |
1020–1095 mm (zależnie od wersji) |
| Długość lufy |
533 mm (50-00, 50-64, 50-41) |
| Masa | |
| broni |
3,09–6,00 kg (zależnie od wersji) |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku |
810–850 m/s |
| Szybkostrzelność teoretyczna |
650–700 strz./min |
| Szybkostrzelność praktyczna |
120 strz./min |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Belgia, Wielka Brytania, Południowa Afryka, Brazylia, Australia, Kanada, Izrael, Austria, Zimbabwe, Argentyna, Indie, Ukraina | |
FN FAL (skrót od fr. Fabrique Nationale fusil automatique léger) – belgijski karabin automatyczny (samoczynno-samopowtarzalny) zaprojektowany i produkowany w belgijskiej firmie Fabrique Nationale d'Armes de Guerre w Herstal.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W lutym 1948 roku w belgijskiej firmie uzbrojeniowej Fabrique Nationale d'Armes de Guerre rozpoczęto prace nad karabinem samoczynno-samopowtarzalnym zasilanym amunicją pośrednią (początkowo niemiecką 7,92 x 33 mm Kurz, a następnie brytyjską .280 British). Równocześnie opracowywano dwie wersje tego karabinu: ze stałą kolbą drewnianą i metalową kolbą składaną.
Gdy na początku lat 50 wprowadzono w armiach państw należących do NATO standaryzowany nabój karabinowy 7,62 x 51 mm, konstruktorzy zmodyfikowali tę konstrukcję, nadając jej nazwę FAL (fr. fusil automatique léger – lekki karabin samoczynny).
Karabin FN FAL użytkowany jest w armiach Belgii, Wielkiej Brytanii (jako L1A1), Republice Południowej Afryki (R1), Brazylii, Australii (L1A1), Kanady (C1A1), Izraela, Austrii (StG 58), Zimbabwe, a także w Argentynie i Indiach (1A SLR), gdzie karabin produkowany jest na licencji. W ograniczonej liczbie trafiły także do Sił Zbrojnych Ukrainy podczas odpierania rosyjskiej inwazji w 2022 roku[1].
Wersje
[edytuj | edytuj kod]- 50-00 – karabin z lufą normalną i kolbą stałą
- 50-64 – karabin z lufą normalną i składaną kolbą metalową
- 50-63 – karabin z lufą skróconą i składaną kolbą metalową
- 50-41 (FN FALO) – rkm z kolbą stałą, dwójnogiem i ciężką lufą
- L1A1 – karabin samopowtarzalny, wersja FN FAL 50-00
Dane taktyczno- techniczne
[edytuj | edytuj kod]| Wzór | 50-00 | 50-64 | 50-63 | 50-41 |
| Długość (mm) | 1090 | 1095 | 1020 | 1150 |
| Długość lufy (mm) | 533 | 533 | 463 | 533 |
| Masa bez magazynka (kg) | 4,25 | 3,09 | 3,75 | 6,00 |
| Masa z magazynkiem pełnym (kg) | 5,06 | 3,80 | 4,46 | 6,71 |
| Prędkość początkowa pocisku (m/s) | 850 | 850 | 810 | 850 |
| Szybkostrzelność teoretyczna (strzały/min) | 650 | 650 | 650 | 650 |
| Szybkostrzelność praktyczna (strzały/min) | 120 | 120 | 120 | 120 |
| Nastaw celownika (m) | 600 | 250 | 300 | 600 |
| Zasięg skuteczny (m) | 650 | ?? | ?? | 650 |
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Przemysław Juraszek. Ciekawe egzemplarze broni strzeleckiej w wojnie na Ukrainie. „Wojsko i Technika”. Nr 3/2023, s. 51, marzec 2023. Warszawa: Zespół Badań i Analiz Militarnych.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 72. ISBN 83-86028-01-7.