[go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

Heath Slater

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Heath Slater
Ilustracja
Slater (2016)
Imię i nazwisko

Heath Wallace Miller

Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1983
Pineville

Współmałżonek

Stephanie Miller (od 2011)

Dzieci

2

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Heath Miller[1]
Heath Slater
Heath Wallace Miller Esq.[1]
Sebastian Slater[1]

Wzrost

1,88 m[2]

Masa ciała

98 kg[2]

Zapowiadany z

Pineville, Wirginia Zachodnia[2]

Trenerzy

Curtis Hughes[1]

Debiut

Sierpień 2004[3]

Multimedia w Wikimedia Commons

Heath Wallace Miller (ur. 15 lipca 1983 w Pineville) – amerykański wrestler i aktor występujący w federacji WWE w brandzie SmackDown pod pseudonimem ringowym Heath Slater. Jest byłym trzykrotnym posiadaczem tytułu WWE Tag Team Championship z Justinem Garbielem, gdzie wspólnie reprezentowali grupy The Nexus i The Corre. Jest również pierwszym posiadaczem WWE SmackDown Tag Team Championship wraz z Rhyno.

Kariera profesjonalnego wrestlera

[edytuj | edytuj kod]

World Wrestling Entertainment/WWE

[edytuj | edytuj kod]

Deep South Wrestling (2006–2007)

[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2006, Miller podpisał kontrakt rozwojowy z World Wrestling Entertainment i został przypisany do Deep South Wrestling (DSW), w którym spędził rok i nie odniósł żadnego większego sukcesu.

Florida Championship Wrestling (2007–2010)

[edytuj | edytuj kod]
Miller jako FCW Florida Heavyweight Champion (2009)

Kiedy WWE zdecydowało się zerwać współpracę z DSW wiosną 2007, Miller był jedną z ponad dwudziestu wrestlerów, którzy zostali przeniesieni do Florida Championship Wrestling (FCW). W czerwcu pojawiał się jako menadżer Shawna McGratha i występował pod pseudonimem Heath Wallace Miller Esq., jednakże zdecydowano się na kontynuowanie jego solowej kariery i używania prawdziwego imienia i nazwiska.

W 2007, Miller prowadził talk-show pt. The Happy Hour[4]. Podczas jednego z nich, jego gościem był Billy Kidman, którego Miller wielbił w dzieciństwie, lecz podsumował jego karierę jako beznadziejną. Doprowadziło to do rywalizacji i serii walk pomiędzy dwójką[4]. W styczniu 2008, Miller zaczął bronić FCW Southern Heavyweight Championship należącego do Teda DiBiasego Jr., który w międzyczasie odniósł kontuzję[5]. Ostatecznie DiBiase zawiesił tytuł, wskutek czego Miller stał się oficjalnym nowym posiadaczem[6].

Na gali FCW z 15 lutego 2008, Miller i Steve Lewington przegrali z Johnem Morrisonem i The Mizem o WWE Tag Team Championship. Miller i Lewington dotarli do finałów turnieju wyłaniającego inauguracyjnych posiadaczy FCW Florida Tag Team Championship[7][8], lecz 23 lutego przegrali z The Puerto Rican Nightmares (Eddie Colónem i Erikiem Perezem)[5]. 11 września wraz z Joe Hennigiem zdobyli owe tytuły[9]. Podczas panowania zmienił pseudonim ringowy na Sebastian Slater. 30 października stracili tytuły na rzecz The New Hart Foundation (Harry’ego Smitha i TJ Wilsona)[9]. 13 sierpnia 2009 pokonał Tylera Reksa i zdobył od niego FCW Florida Heavyweight Championship[9][10]. Slater stracił tytuł na rzecz Justina Gabriela w two-out-of-three falls matchu na nagraniach z 24 września[9][11].

The Nexus i The Corre (2010–2011)

[edytuj | edytuj kod]

16 lutego 2010, Miller (używający pseudonimu Heath Slater) został wyznaczony jednym z ośmiu wrestlerów biorących udział w programie NXT jako żółtodziób, gdzie jego mentorem był Christian. Na pierwszym odcinku NXT, Slater zadebiutował jako protagonista i wspólnie z Christianem pokonali Carlito i Michaela Tarvera w tag-team matchu. Dwa tygodnie później pokonał Carlito, wskutek czego stał się pierwszym żółtodziobem NXT pokonującym gwiazdę WWE. 30 marca na odcinku NXT uchronił się od eliminacji, zaś tydzień później wygrał wyzwanie umożliwiające mu pojedynek w walce wieczoru z Kane’em, który przegrał. 20 kwietnia niespodziewanie pokonał Chrisa Jericho. Został wyeliminowany z NXT 25 maja.

Slater (drugi od prawej) wraz z grupą The Nexus na gali SummerSlam

7 czerwca na odcinku tygodniówki Raw, Slater i reszta uczestników pierwszego sezonu NXT zadebiutowali jako antagoniści interweniując w walce wieczoru pomiędzy Johnem Ceną i CM Punkiem, gdzie zaatakowali obu uczestników, komentatorów Michaela Cole’a i Jerry’ego Lawlera, a nawet konferansjera Justina Robertsa, po czym zdemolowali okolice ringu[12]. 14 czerwca na Raw, frakcja (prócz Daniela Bryana, który został zwolniony z WWE) zaatakowała generalnego menadżera Breta Harta, gdy ten odmówił podpisania z nimi kontraktu[13]. Na gali Fatal 4-Way ponownie zaatakowali Cenę w walce wieczoru o WWE Championship, wskutek czego tytuł zdobył Sheamus. Następnej nocy na Raw, Vince McMahon zwolnil Harta i wyznaczył anonimowego generalnego menadżera, który podpisał kontrakty z siódemką wrestlerów[14]. 28 czerwca potwierdzili nazwę grupy "The Nexus"[15]. 12 lipca na Raw, Nexus zawalczyło z Ceną w 6-on-1 handicap matchu, gdzie Justin Gabriel przypiął Cenę i wygrał walkę[16]. Nexus kontynuowało rywalizację z Ceną i rosterem Raw, co doprowadziło do walki eliminacyjnej siedem na siedem na gali SummerSlam. Slater wyeliminował Chrisa Jericho i Edge’a, lecz sam został wyeliminowany przez powracającego Daniela Bryana, zaś ostatecznie walkę wygrała drużyna Ceny[17].

Slater na gali Tribute to the Troops (2010)

W październiku 2010, Cena został zmuszony do dołączenia do Nexusa po przegranej z Wade’em Barrettem na gali Hell in a Cell i Bragging Rights, na której Cena i David Otunga zdobyli WWE Tag Team Championship[18][19]. 25 października na odcinku Raw, Barrett wyznaczył ich walkę z Gabrielem i Slaterem, gdzie Slater przypiął Otungę i zdobył tytuły[20][21]. Gabriel i Slater stracili je 6 grudnia na Raw na rzecz Santino Marelli i Vladimira Kozlova[22]. Przegrali w rewanżu na gali TLC: Tables, Ladders & Chairs przez dyskwalifikację, kiedy to zainterweniował członek Nexusa Michael McGillicutty[23]. 10 stycznia 2011 na odcinku tygodniówki Raw, Gabriel i Slater odmówili wzięcia udziału w wyzwaniu potwierdzającym poddaństwo nowemu liderowi Nexusa, CM Punkowi, po czym odeszli z grupy[24]. Następnego dnia na nagraniach odcinka SmackDown, Gabriel i Slater pomogli byłemu liderowi Wade’owi Barrettowi i Ezekielowi Jacksonowi w ataku na Big Showie[25][26]. Tydzień później uformowali grupę The Corre, zaś tej samej nocy Slater pomógł Gabrielowi pokonać World Heavyweight Championa Edge’a w non-title matchu[27][28]. Po pokonaniu Kozlova i Marelli na odcinku SmackDown z 4 lutego, dwa tygodnie później duo zawalczyło o tytuły, lecz przegrało przez dyskwalifikację[29][30]. Na gali Elimination Chamber pokonali Marellę i Kozlova, tym samym zdobywając tytuły tag-team po raz drugi w karierach[31][32]. W następnym tygodniu na Raw stracili tytuł na rzecz Ceny i The Miza, lecz stali się trzykrotnymi mistrzami kilka minut później, gdy Barrett wykorzystał klauzulę rewanżową i Miz odwrócił się od Ceny[33][34]. The Corre przegrało z Big Showem, Kane’em, Marellą i Kofim Kingstonem na WrestleManii XXVII[35]. 19 kwietnia na nagraniach SmackDown stracili tytuły na rzecz Kane’a i Big Showa. 6 maja na SmackDown, Gabriel, Slater i Barrett zaatakowali Jacksona, jednakże Barrett odwrócił się od Gabriela i Slatera podczas walki z Jacksonem i The Usos na edycji SmackDown z 10 czerwca. Na zapleczu po walce, Gabriel i Slater poinformowali Barretta o zakończeniu istnienia grupy The Corre[36][37].

Rywalizacje z legendami (2011–2012)

[edytuj | edytuj kod]

Slater i Gabriel rozpoczęli krótką rywalizację z The Usos, podczas której zaczęli sprzeczać się pomiędzy sobą. 15 lipca na odcinku SmackDown, Slater werbalnie zaatakował Gabriela obwiniając go za porażki, lecz tej samej nocy przegrał z Gabrielem[38]. Na gali Money in the Bank z 17 lipca, Slater i Gabriel byli uczestnikami Money in the Bank ladder matchu o kontrakt na walkę o World Heavyweight Championship, lecz walkę wygrał Daniel Bryan. 17 października, WWE zawiesiło Slatera na 30 dni z powodu pierwszego złamania przepisów antydopingowych federacji[39].

Powracające legendy WWE celebrujące nad pokonanym Slaterem na Raw 1000

11 czerwca 2012 na odcinku Raw, Slater zaczął występować w segmentach w ringu, gdzie wzywał do pojedynku "rzekome legendy" lub "byłych WWE Championów" do walk, które szybko przegrywał. Miało to na celu podbudować tysięczny odcinek Raw z 23 lipca 2012. Slater przegrał między innymi z Vaderem, Sycho Sidem, Diamond Dallas Pagem, Bobem Backlundem, Scotty 2 Hottym, Rikishim i Road Warrior Animalem. 23 lipca 2012 na tysięcznym odcinku Raw zażądał pojedynku bez dyskwalifikacji i wyliczeń pozaringowych, na który odpowiedziała Lita. Przed pojedynkiem zainterweniował tag-team APA, a pojedynek wygrała Lita; po walce celebrowali w ringu ze wszystkimi legendami, które pokonały wcześniej Slatera.

3MB (2012–2014)

[edytuj | edytuj kod]
3MB (2013)

21 września 2012 na odcinku SmackDown, Drew McIntyre i Jinder Mahal zainterweniowali w walce Slatera z Brodusem Clayem[40]. Trio połączyło siły i zaczęło występować jako Three Man Band (3MB)[41]. Na gali TLC: Tables, Ladders & Chairs przegrali z The Mizem, Alberto Del Rio i Brooklyn Brawlerem. Następnej nocy na Raw ponownie przegrali z Mizem, Del Rio i Tommym Dreamerem[42][43][44]. Na dwudziestoleciu Raw z 14 stycznia 2013, 3MB wygrało "Over the Top Challenge" z Sheamusem. Slater i McIntyre reprezentowali 3MB w turnieju wyłaniającym inauguracyjnych posiadaczy NXT Tag Team Championship, lecz w pierwszej rundzie pokonali ich Neville i Oliver Grey[45]. Slater wziął udział w 2013 Royal Rumble matchu jako dziesiąty uczestnik, aczkolwiek wyeliminował go John Cena. Przez resztę 2013 występowali jako jobberzy, którzy rzadko występowali w telewizji, głównie na tygodniówce Superstars.

3MB (2014)

11 listopada 2013 na Raw emitowanym w Wielkiej Brytanii, 3MB pojawiło się wyjątkowo jako The Union Jacks, lecz pokonali ich Santino Marella i Los Matadores, zaś cztery dni później na SmackDown pokonali ich R-Truth i The Prime Time Players. Pod koniec 2013, Slater wziął wolne od występów w telewizji, po czym 6 stycznia 2014 na Raw powrócił i został pokonany przez Rikishiego i Too Cool. 4 kwietnia 2014 na Superstars zakończył pasmo porażek i odniósł zwycięstwo nad Kofim Kingstonem. Na WrestleManii XXX, 3MB wzięło udział w Andre The Giant Memorial Battle Royalu, gdzie wyeliminowali The Great Khaliego i Xaviera Woodsa, zaś trio zostało wyrzucone z ringu przez Marka Henry’ego. Po WrestleManii zaczęli krótką rywalizację z Los Matadores, gdzie do 3MB przyłączył się Hornswoggle i rywalizował z El Torito. 3MB wygrało swoją pierwszą walkę od grudnia 2012, kiedy to Slater i McIntyre pokonali Los Matadores na edycji Raw z 28 kwietnia. 12 czerwca, WWE zwolniło Mahala i Mcintyre’a[46].

Slater-Gator i Social Outcasts (2014–2016)

[edytuj | edytuj kod]
Slater-Gator (2014)

16 czerwca 2014 na odcinku Raw, Slater okazał cechy protagonisty, kiedy to przeciwstawił się anty-amerykańskim słowom Ruseva i Lany, jednakże został szybko pokonany przez Ruseva. 11 lipca na SmackDown wraz z Titusem O’Neilem przegrali z The Usos. Na gali Battleground wziął udział w Battle Royalu o zawieszony Intercontinental Championship, gdzie zdołał wyeliminować Cesaro, lecz szybko został wyeliminowany przez Sheamusa. Od 29 lipca podjął się współpracy z O’Neilem, którzy byli znani jako "Slater Gator" – na odcinku Main Event pokonali Tysona Kidda i Zacka Rydera. 4 sierpnia na odcinku tygodniówki Raw, Slater pokonał Setha Rollinsa po interwencji ze strony Deana Ambrose'a, zaś tydzień później pokonał Dolpha Zigglera przez wyliczenie pozaringowe. W międzyczasie, Slater Gator odnosiło zwycięstwa na tygodniówce Main Event nad Los Matadores i Gold i Stardustem. Na gali Survivor Series, Slater i Titus O’Neil przegrali z Adamem Rosem i maskotką królika. W grudniu poinformowano o możliwym aresztowaniu Slatera, lecz został oczyszczony z zarzutów 15 stycznia 2015[47].

The Social Outcasts (2016)

16 lutego na odcinku Raw, O’Neil stał się protagonistą i zreformował drużynę Prime Time Players z Darrenem Youngiem, wskutek czego Slater skupił się na solowej karierze. Na WrestleManii 31 wziął udział w drugim Andre the Giant Memorial Battle Royalu, który wygrał Big Show. W 2015 występował głównie na tygodniówkach Superstars i Main Event, gdzie przegrywał głównie z Fandango, Neville’em, R-Truthem i Zackiem Ryderem. 4 stycznia 2016 na Raw, Slater utworzył nową grupę "The Social Outcasts", do której należeli również Curtis Axel, Adam Rose i Bo Dallas; tej samej nocy pokonał Dolpha Zigglera[48]. Tydzień później grupa zawalczyła z The Wyatt Family, jednakże walka zakończyła się bez rezultatu po interwencji Rybacka[49]. 14 stycznia, czwórka pokonała Goldusta, Damiena Sandowa, Jacka Swaggera i Zacka Rydera, zaś 15 lutego na Raw, Slater pokonał Rydera w singlowej walce. 3 kwietnia na WrestleManii 32 wziął udział w kolejnym Andre The Giant Memorial Battle Royalu; wygrał go Baron Corbin. W maju wziął przerwę od występów w telewizji, gdyż grupa przebywała na planie filmowym The Marine 5: Battleground[50]. Powrócili 27 czerwca konfrontując się z Enzo Amore i Big Cassem[51].

SmackDown i współpraca z Rhyno (od 2016)

[edytuj | edytuj kod]

Wskutek przywrócenia podziału WWE na brandy i draftu, Slater był jedyną aktywną gwiazdą WWE nie przypisaną do Raw lub SmackDown[52]. Slater pojawił się 26 lipca na odcinku SmackDown Live, gdzie podczas wypowiedzi w ringu zaatakował go powracający Rhyno[53][54][55]. W następnym tygodniu na Raw, on i powracający Jinder Mahal zażądali kontraktów, lecz generalny menadżer Mick Foley zarządził walkę pomiędzy nimi o kontrakt, który wygrał Mahal[56]. W kolejnych tygodniach przegrywał walki oraz występował w komicznych segmentach, w których był bliski podpisania kontraktu[57][58]. Pomimo braku udziału w ringu, popularność Slatera rosła ze względu na jego wiarygodność w scenariuszu[59][60][61][62].

Heath Slater (po prawej) i Rhyno (po lewej) pozujący w ringu

23 sierpnia na odcinku SmackDown Live, generalny menadżer Daniel Bryan i komisarz Shane McMahon zaoferowali Slaterowi propozycję, iż jeśli zdoła zdobyć nowo-wprowadzane WWE SmackDown Tag Team Championship z partnerem jego wyboru, to zostanie z nim podpisany kontrakt na wyłączność brandu SmackDown. Slater i Rhyno stali się partnerami, wskutek czego Slater stał się protagonistą[63]. Duo pokonało The Headbangers (Mosha i Thrashera) oraz The Hype Bros (Zacka Rydera i Mojo Rawleya) w kolejno pierwszej rundzie i półfinale[64]. Zmierzyli się na gali Backlash z The Usos, których pokonali i stali się inauguracyjnymi posiadaczami SmackDown Tag Team Championship, zaś Slater stał się członkiem brandu SmackDown[65][66]. Na gali No Mercy obronili tytuły w rewanżu z The Usos. Rhyno i Slater byli członkami tag-teamowej drużyny SmackDown na gali Survivor Series, lecz przegrali z drużyną Raw[67]. Na gali TLC: Tables, Ladders & Chairs stracili tytuły na rzecz The Wyatt Family (Braya Wyatta i Randy’ego Ortona), zaś dwa dni później na SmackDown przegrali z nimi rewanż.

Inne media

[edytuj | edytuj kod]

Miller był jedną z pierwszoplanowych osób The JBL and Renee Show, które emitowano od 2013 do 2015 na WWE.com, gdzie grał "Big" Clema Layfielda, scenariuszowego bratanka Johna "Bradshaw" Layfielda. Często pojawia się u boku Xaviera Woodsa na jego kanale YouTube, który gra w gry video wraz z innymi wrestlerami WWE. Miller jest prowadzącym programu internetowego programu WWE Game Night emitowanym na WWE.com.

Miller (jako Heath Slater) jest dostępną postacią w grach WWE '12, WWE '13, WWE 2K14, WWE 2K16, WWE 2K17, WWE 2K18 i WWE 2K19.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Film
Rok Tytuł Rola Reżyser
2017 The Marine 5: Battleground Cash James Nunn
Internetowe show
Lata Tytuł Rola
2013 The JBL and Cole Show On sam
2013–2015 The JBL and Renee Show On sam/"Big" Clem Layfield
2016–2017 WWE Game Night On sam (Mr. Miller)
2017 Southpaw Regional Wrestling Pelvis Wesley

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Miller jest żonaty i ma dwójkę dzieci[68]. Obecnie mieszka w Tampie na Florydzie[69].

Styl walki

[edytuj | edytuj kod]
  • Finishery
    • Jako Heath Miller
    • Jako Heath Slater
      • Belly-to-back facebuster[71] – 2012
      • E Minor[72] (Inverted DDT)[73] – 2011–2012
      • Jumping sleeper slam[74] – 2010–2012
      • Overdrive[75] – 2012
      • Slingshot corkscrew splash[76] – 2013–2014
      • Smash Hit (Spinning lifting DDT)[76][77] – od 2012
      • Snapmare driver[78] – 2012
      • Sweetness (Jumping Russian legsweep lub leaping reverse STO)[1][79][80] – 2010–2011
  • Inne ruchy
    • Clothesline, czasem wykonywany na siedzącym przeciwniku lub po wybiciu się z lin[1]
    • Diving crossbody[1]
    • Flapjack[79]
    • High knee
    • Missile dropkick[1]
    • Schoolboy[1]
    • Scoop slam, czasem z dodaniem knee dropu[81]
    • Slingshot corkscrew plancha[82]
    • Spinning spinebuster[79]
    • Super scoop powerslam[83]
  • Menadżerował
    • Shawna Osborne’a[84]
  • Przydomki
    • "Handsome"[3]
    • "The Hottest Free Agent in Sports-Entertainment"
    • "The One Man (Southern Rock) B(r)and"[2]
    • "The Thriller"[85]
  • Motywy muzyczne
    • "Just Close Your Eyes" ~ Story of the Year[86] (23 lutego 2010 – 25 maja 2010; używany podczas współpracy w NXT z Christianem)
    • "We Are One" ~ 12 Stones[87] (7 czerwca 2010 – 10 stycznia 2011; używany podczas pobytu w grupie The Nexus)
    • "End of Days" (różne wersje )[88] (14 stycznia 2011 – 10 czerwca 2011; używany podczas pobytu w grupie The Corre)
    • "Black or White" ~ Bleeding In Stereo[89] (czerwiec 2011; używany podczas współpracy z Justinem Gabrielem)
    • "One Man Band" ~ Jim Johnston[90] (18 sierpnia 2011 – 18 października 2012)
    • "More Than One Man" ~ Jim Johnston (od 25 października 2012)[91]
    • "Slater-Gator" ~ Jim Johnston (22 września 2014 – 12 lutego 2015; używany podczas współpracy z Titusem O’Neilem)[92]
    • "Outcast" ~ CFO$ (11 stycznia 2016 – 19 lipca 2016; używany podczas pobytu w grupie The Social Outcasts)

Mistrzostwa i osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i j k Heath Slater. Online World of Wrestling. [dostęp 2011-04-12].
  2. ↑ a b c d Heath Slater Bio. WWE.
  3. ↑ a b Heath Slater. WWA4. [dostęp 2011-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (września 27, 2011)].
  4. ↑ a b Florida Championship Wrestling: 2007. Online World of Wrestling. [dostęp 2008-04-04].
  5. ↑ a b Florida Championship Wrestling: 2008. Online World of Wrestling. [dostęp 2008-04-04].
  6. ↑ a b FCW Southern Heavyweight Championship history. Wrestling Titles. [dostęp 2008-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-04)].
  7. ↑ February 19, 2008 FCW results. Cagematch.de. [dostęp 2008-02-21]. (niem.).
  8. ↑ February 23, 2008 FCW results. Cagematch.de. [dostęp 2008-02-24]. (niem.).
  9. ↑ a b c d e f Champions Roll Call. Florida Championship Wrestling. [dostęp 2011-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-07)].
  10. ↑ Adam Martin: New champion crowned in FCW. WrestleView, 2009-08-14. [dostęp 2010-07-25].
  11. ↑ Csonka, Larry (2009-09-25) Complete FCW TV Taping Results (SPOILERS). 411mania.com
  12. ↑ Dale Plummer: RAW: Vote early, vote often; NXT takes over. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2010-06-08. [dostęp 2010-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)].
  13. ↑ David Stephens: Raw Results – 6/14/10. WrestleView, 2010-06-14. [dostęp 2010-06-22].
  14. ↑ Wade Keller: WWE Raw results 6/21: Keller's report on the fallout from the Fatal 4-Way PPV event, Jericho puts his career on the line. Pro Wrestling Torch, 2010-06-21. [dostęp 2010-06-22].
  15. ↑ Wade Keller: WWE Raw results 6/28: Keller's ongoing report on NXT-McMahon attack fallout, Sheamus-Cena confrontation. Pro Wrestling Torch, 2010-06-28. [dostęp 2010-06-29].
  16. ↑ Adam Martin: Raw Results – 7/12/10. WrestleView, 2010-07-12. [dostęp 2010-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-16)].
  17. ↑ Dale Plummer, Tylwalk, Nick: Rumored return helps Team WWE fend off Nexus at SummerSlam. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2010-08-15. [dostęp 2010-08-16].
  18. ↑ Dave Hillhouse: Hell in a Cell: Betrayal, fan interference, and flying shoes. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2010-10-04. [dostęp 2010-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-03)].
  19. ↑ Bryan Sokol: Cena central to Bragging Rights; Smackdown wins again. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2010-10-25. [dostęp 2010-10-26].
  20. ↑ a b Justin Gabriel and Heath Slater's first WWE Tag Team Championship reign. World Wrestling Entertainment, October 25, 2010. [dostęp 2011-04-12].
  21. ↑ Bryan Sokol: Raw: All the fallout from Bragging Rights. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2010-10-26. [dostęp 2010-10-26].
  22. ↑ Dale Plummer: RAW: Cena pushes Nexus, Barrett to the breaking point. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2010-12-07. [dostęp 2010-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-03)].
  23. ↑ Bryan Sokol: TLC delivers highs, lows and a new champ. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2010-12-20. [dostęp 2010-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-19)].
  24. ↑ Dale Plummer: RAW: CM Punk thins out the ranks. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2011-01-10. [dostęp 2011-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-03)].
  25. ↑ Jim Brown: WWE News: Smackdown spoilers 1/14 – Full results & big developments for Friday's Smackdown on Syfy. Pro Wrestling Torch, 2011-01-12. [dostęp 2011-01-12].
  26. ↑ Dave Hillhouse: Smackdown: Rumblings of opportunities and change. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2011-01-15. [dostęp 2011-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-03)].
  27. ↑ Adam Martin: Spoiler: Name of Barrett's new group revealed. WrestleView, 2011-01-19. [dostęp 2011-01-19].
  28. ↑ Greg Parks: Parks' WWE SmackDown Report 1/21: Ongoing "virtual time" coverage of the show, including the reveal of the name of Wade Barrett's new group.. Pro Wrestling Torch, 2011-01-21. [dostęp 2011-01-21].
  29. ↑ Dave Hillhouse: Smackdown: Edge and Del Rio avoiding collision course. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2011-02-05. [dostęp 2011-02-21].
  30. ↑ Dave Hillhouse: Smackdown: 600 birthday smacks. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2011-02-19. [dostęp 2011-02-21].
  31. ↑ a b Justin Gabriel and Heath Slater's second WWE Tag Team Championship reign. World Wrestling Entertainment, February 20, 2011. [dostęp 2011-04-12].
  32. ↑ Dave Hillhouse: Elimination Chamber mostly eliminates dramatic intrigue. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2011-02-20. [dostęp 2011-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-16)].
  33. ↑ a b Justin Gabriel and Heath Slater's third WWE Tag Team Championship reign. World Wrestling Entertainment, February 21, 2011. [dostęp 2011-04-12].
  34. ↑ Dale Plummer: RAW: Triple H crashes Undertaker's return. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2011-02-22. [dostęp 2011-02-22].
  35. ↑ Matt Bishop: The Rock costs Cena as The Miz retains at WrestleMania XXVII. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, April 3, 2011. [dostęp 2011-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (kwietnia 19, 2015)].
  36. ↑ Jason Childs, Walker, Matt: WWE News: Smackdown SPOILERS 4/22 – Complete "virtual-time" coverage of Smackdown TV taping from London. Pro Wrestling Torch, April 19, 2011. [dostęp 2011-04-20].
  37. ↑ Dave Hillhouse: Smackdown: Night of Champions comes early. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, April 23, 2011. [dostęp 2011-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (listopada 3, 2013)].
  38. ↑ Passero, Mitch: SmackDown results: Losing cool. [w:] WWE [on-line]. 2011-07-15.
  39. ↑ Slater Suspended. [w:] WWE [on-line]. 2011-10-17.
  40. ↑ Mike Tedesco: Smackdown Results – 9/21/12. [dostęp 2012-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 października 2012)].
  41. ↑ David Stephens: Raw Results – 10/15/12. [w:] Wrestleview [on-line]. [dostęp 2012-12-09].
  42. ↑ James Caldwell: CALDWELL'S WWE SURVIVOR SERIES PPV REPORT 11/18: Complete "virtual time" coverage of live PPV – Punk-Cena-Ryback. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2012-12-09].
  43. ↑ James Caldwell: CALDWELL'S SATURDAY SLAM RESULTS 11/24: Usos vs. 3MB main event, pie-eating contest, no Cena. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2012-12-09].
  44. ↑ Greg Parks: PARKS' WWE SMACKDOWN REPORT 12/7: Complete coverage of the Friday night show, including Sheamus vs. Alberto Del Rio, Randy Orton vs. Wade Barrett. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2012-12-09].
  45. ↑ Matt Bishop: WWE NXT: HBK kicks off tag title tournament. [w:] SLAM! Wrestling [on-line]. [dostęp 2013-01-25].
  46. ↑ Brodus Clay, Evan Bourne, Teddy Long, Curt Hawkins and other WWE Superstars released. [w:] WWE [on-line].
  47. ↑ WWE-HEATH SLATER UPDATE – PWInsider.com.
  48. ↑ WWE Raw results, Jan. 4, 2016: Roman Reigns thwarts Mr. McMahon and the Royal Rumble Match takes shape. [w:] WWE [on-line].
  49. ↑ James Caldwell: 1/11 WWE Raw Results – CALDWELL’S Complete, Live Report. s. PWTorch.com. [dostęp 2016-02-06].
  50. ↑ WWE Studios Announces The Marine 5: Battleground. May 27, 2016. s. WhatCulture.com.
  51. ↑ Raw results, June 27, 2016: Rollins and The Club make savage statement by laying out Ambrose and Cena. June 27, 2016. s. WWE.com.
  52. ↑ Hey, did #RAW and #SmackDownLIVE forget about @HeathSlaterOMRB? #WWEDraft. July 19, 2016. [dostęp 2016-07-20].
  53. ↑ 7/26 SMACKDOWN INSTANT REACTION – Three-Pack of Thoughts on Smackdown Live Week 1 from PWTorch Staff. s. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-07-27].
  54. ↑ 5 Reasons Why Smackdown Was Better Than Raw. Forbes. [dostęp 2016-07-27].
  55. ↑ WWE News: American Alpha’s SD Debut Set, Slater Still a Free Agent. s. 411mania.com. [dostęp 2016-07-27].
  56. ↑ WWE RAW Results – 8/1/16 (Live results from Atlanta, Brock Lesnar’s first appearance since WrestleMania). s. Wrestleview. [dostęp 2016-08-03].
  57. ↑ Adam Martin: WWE RAW Results – 8/15/16 (Live results from Corpus Christi, Brock Lesnar appears, SummerSlam hype). s. Wrestleview. [dostęp 2016-08-16].
  58. ↑ Mike Tedesco: WWE Smackdown Results – 8/16/16 (Live from Austin, John Cena vs. Alberto Del Rio headlines, Miz TV). s. Wrestleview. [dostęp 2016-08-17].
  59. ↑ WWE SummerSlam Results – 8/21/16 (Live from Brooklyn, Brock Lesnar vs. Randy Orton, Universal Title). WrestleView. [dostęp 2016-08-24].
  60. ↑ 8/21 WWE Summerslam Results – CALDWELL’S Complete Live Report. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-08-24].
  61. ↑ WWE RAW Results – 8/22/16 (Live from Brooklyn, SummerSlam fallout, WWE teases Dudley’s farewell). WrestleView. [dostęp 2016-08-25].
  62. ↑ 8/22 WWE Raw Results – CALDWELL’S Complete Live TV Report. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-08-25].
  63. ↑ WWE Smackdown Results – 8/23/16 (Live from Uncasville, two new championships to be introduced). WrestleView. [dostęp 2016-08-24].
  64. ↑ Updated Smackdown Tag Tournament Results & Bracket – semi-finals set for next week. s. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-08-31].
  65. ↑ Will The Usos end the fairy tale for ‘Beauty and The Man Beast’? | WWE [online], wwe.com [dostęp 2017-11-23] (ang.).
  66. ↑ Forbes Welcome [online], forbes.com [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-12].
  67. ↑ Greg Parks: 10/25 WWE Smackdown LIVE – Parks’s Ongoing, Real-Time Report. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2016-10-25].
  68. ↑ It's a baby, baybay! Heath Slater welcomes daughter into the world 5 June 2014 on WWE.com
  69. ↑ An Interview with WWE Superstar Heath Slater [online], Connecticut Weekender.
  70. ↑ Richard Trionfo: WWE NXT REPORT: SLATER VS. GABRIEL; DIAZ DEBUTS; STEAMBOAT VS KRUGER; AKSANA CAUSES TROUBLE FOR ALEX RILEY. PWInsider, 2012-07-19.
  71. ↑ Steve Carrier: WWE Superstars Report – May 17th, 2012. May 17, 2012. [dostęp 2017-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (maja 27, 2013)]. Cytat: WWE Superstars Report – May 17th, 2012
  72. ↑ Ryan Kester: 7/28 Kester's WWE Superstars Review: David Otunga and Mike McGillicutty vs. Santino Marella and Chris Masters, Alex Riley vs. Jack Swagger, and Heath Slater vs. Trent Barreta.
  73. ↑ James Tait: Tait's WWE SmackDown Report 3/4: Alt. perspective review of continued WrestleMania hype, Weekly Show Highlights, Picks & Evaluation. Pro Wrestling Torch, March 5, 2011. [dostęp 2011-04-12].
  74. ↑ Heath Slater – Finisher – Jumping Sleeper Slam – Zapkolik Video. Zapkolik.com. Retrieved on 2013-08-23.
  75. ↑ WWE Raw Results, October 29, 2012 – E-Wrestling News.
  76. ↑ a b Heath-Slater.net. heath-slater.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-21)].. Retrieved on 2013-08-23.
  77. ↑ WWE Raw Live Coverage, Reaction and Analysis for Nov. 5, 2012. Bleacher Report (2012-11-05). Retrieved on 2013-08-23.
  78. ↑ Richard Trionfo: COMPLETE WWE RAW 1008 REPORT: NIGHT OF CHAMPIONS REMATCH; SMACKDOWN REMATCH; MAIN EVENTS COMBINED INTO A TAG MATCH; MIZTV DEBUTS; THE TAG TEAM DIVISION HEATS UP; UPDATES ON JERRY LAWLER; AND WHAT HAPPENS WHEN YOU PUT JBL, JIM ROSS, AND MICHAEL COLE TOGETHER ON COMMENTARY. PWInsider, 2012-09-17.
  79. ↑ a b c Anthony J. Valvo: From the Desk of Mr. V #55. WrestleView, February 18, 2010. [dostęp 2011-04-12].
  80. ↑ CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 7/26: Ongoing "virtual time" coverage of Raw on USA Network hyping Summerslam.
  81. ↑ Richard Trionfo: WWE SUPERSTARS REPORT: MCGILLICUTTY/DIBIASE; SLATER (AND HIS BACKUP BAND)/YOSHI; LAYLA/EVE; AND KINGSTON/ZIGGLER (IF YOU LIKED THEIR MATCH ON RAW, YOU MIGHT WANT TO CHECK THIS ONE OUT). PWInsider, 2012-09-29.
  82. ↑ James Caldwell: CALDWELL'S WWE MONEY IN THE BANK PPV RESULTS 7/17: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV – Cena vs. Punk, MITB ladder matches. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 2011-07-17.
  83. ↑ Richard Trionfo: WWE NXT REPORT: BATEMAX IS BACK; GOOD ANNOUNCING IS BACK; TITUS IS A BAD MAN. PWInsider. [dostęp 2012-01-26].
  84. ↑ Heath Slater. [w:] cagematch.de [on-line].
  85. ↑ Great Championship Wrestling. Online World of Wrestling. [dostęp 2011-04-12].
  86. ↑ Dan's Ramlings 2/18/09. Story of the Year. [dostęp 2009-10-20]. Cytat: As many of you have already figured out, we recorded a song for the WWE. We covered the theme song for a wrestler named "Christian". They came to us and asked if we wanted to put a Story Of The Year twist on one of their songs and we said, "of course". We recorded it here in St. Louis with our friend Jason McEntire at Sawhorse Studios. It turned out great. We should have a version out for you guys to hear real soon
  87. ↑ WWE theme "We Are One". [w:] itunes.apple.com [on-line].
  88. ↑ The Corre's theme music. Facebook. [dostęp 2011-03-20].
  89. ↑ Black Or White Lyrics. [w:] bleedinginstereo.com [on-line]. [zarchiwizowane z tego adresu (July 14, 2011)].
  90. ↑ WWE theme "South Bound" (2011) "One Man Band". [w:] itunes.apple.com [on-line].
  91. ↑ WWE: More Than One Man (3MB) [feat. TB5] – Single by Jim Johnston on Apple Music [online], itunes.apple.com [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-09] (ang.).
  92. ↑ YouTube [online], youtube.com [dostęp 2017-11-23] (fr.).
  93. ↑ Achievement Awards: Feud of the Year. [w:] Pro Wrestling Illustrated [on-line]. 2011-01-10. [dostęp 2011-01-15].
  94. ↑ Achievement Awards: Most Hated. [w:] Pro Wrestling Illustrated [on-line]. 2011-01-17. [dostęp 2011-01-22].
  95. ↑ "PWI 500": 1–100. [w:] Pro Wrestling Illustrated [on-line]. 2011-08-09. [dostęp 2011-08-09].
  96. ↑ WWE News: Full list of 2010 Slammy Awards – 12 announced on Raw, 10 announced on WWE's website. Pro Wrestling Torch, December 13, 2010. [dostęp 2011-04-12].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Personel WWE
Raw
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
SmackDown
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
Niewyłączni
Zawodnicy
Zawodniczki
NXT
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
  • Adrian Butler
  • Chip Danning
  • Dallas Irvin
  • Derek Sanders
  • Felix Fernandez
  • Jeremy Marcus
  • Joey Gonzalez
  • Victoria D'Errico
Performance Center
Zawodnicy
  • Anthony Luke
  • BJ Ray
  • Coy Wanner
  • Cutler James
  • Drake Morreaux
  • Drake Stewart
  • Harlem Lewis
  • Hayden Pittman
  • Hunter Smallback
  • Jasper Troy
  • Josh Black
  • Kale Dixon
  • Keanu Carver
  • Niko Vance
  • Saquon Shugars
  • Shiloh Hill
  • Troy Yearwood
  • Uriah Connors
Zawodniczki
  • Ajiea Lee Hargrave
  • Dani Raye
  • Derrian Gobourne
  • Kali Armstrong
  • Lainey Reid
  • Layla Diggs
  • Leigh Laurel
  • Penina Tuilaepa
  • Tyra Mae Steele
  • Zena Sterling
Zespół
Osobistości telewizyjne
Ambasadorzy
Scenarzyści
  • Alex Williams
  • Andrea Concepcion
  • Brian Parise
  • Christian Scovell
  • Christine Lubrano
  • Drake Maverick
  • Ed Koskey
  • Eric Watts
  • Gabe Sapolsky
  • George Carroll
  • Jeremy Borash
  • Jim Smallman
  • John Swikata
  • Johnny Russo
  • Jonathan Baeckstrom
  • Patrick Scott
  • Ryan Ward
Producenci
Personel wykonawczy
Posiadacze World Tag Team Championship
2002–2009
2010–2019
2020–2029
Posiadacze WWE Tag Team Championship
2016–2019
2020–2029
The Nexus
The Nexus
The New Nexus
Powiązane
Roster NXT
zawodnicy (Rookies)
NXT Sezon 1
trenerzy (Pros)
NXT Sezon 1
zawodnicy (Rookies)
NXT Sezon 2
trenerzy (Pros)
NXT Sezon 2
zawodnicy (Rookies)
NXT Sezon 3
trenerzy (Pros)
NXT Sezon 3
zawodnicy (Rookies)
NXT Sezon 4
trenerzy (Pros)
NXT Sezon 4
zawodnicy (Rookies)
NXT Sezon 5
trenerzy (Pros)
NXT Sezon 5
Posiadacze WWE 24/7 Championship
2019
2020–2022
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Heath_Slater&oldid=73596129”