[go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

Liv Morgan

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Liv Morgan
Ilustracja
Morgan w 2023
Imię i nazwisko

Gionna Jene Daddio

Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1994
Paramus

Kariera profesjonalnej wrestlerki
Pseudonimy
ringowe

Gionna Daddio[1]
Liv Morgan[2]
Marley[3]

Wzrost

1,60 m[4]

Masa ciała

53 kg[5]

Zapowiadana z

Elmwood Park, New Jersey[4]

Trenerzy

Big Show[6][7]

Debiut

25 czerwca 2015[5]

Gionna Jene Daddio (ur. 8 czerwca 1994 w Paramus w New Jersey)[5] – amerykańska wrestlerka. Obecnie związana jest kontraktem z federacją WWE, występując w brandzie RAW pod pseudonimem ringowym Liv Morgan[8].

Podczas swojej dotychczasowej kadencji w WWE, Morgan zdołała wygrać kobiecy Money in the Bank ladder match i jednokrotnie wygrać mistrzostwo kobiet, w postaci WWE SmackDown Women’s Championship. Przez długi okres była częścią stajni The Riott Squad, którą tworzyła wraz z Sarah Logan i Ruby Riott. Obie sojuszniczki jednak zostały zwolnione przez firmę przy różnych okazjach, a Morgan wkroczyła na singlową ścieżkę swojej kariery, szybko stając się ulubienicą fanów, zyskując ogromne poparcie publiczności[9][10][11].

Kariera profesjonalnej wrestlerki

[edytuj | edytuj kod]

WWE

[edytuj | edytuj kod]

NXT (2014–2017)

[edytuj | edytuj kod]

W 2014 Daddio podpisała kontrakt z WWE i w październiku została przydzielona do rozwojowego brandu NXT[6]. Po raz pierwszy pojawiła się w telewizji podczas gali NXT TakeOver: Rival, gdzie jako tzw. planted fan przeskoczyła przez ogrodzenie wokół ringu i przytuliła Tylera Breeze’a podczas jego wejściówki[12]. Podobny motyw odegrano podczas gali NXT TakeOver: Unstoppable z 20 maja[13]. W październiku 2015 na krótki czas przybrała pseudonim ringowy Marley[3], po czym zadebiutowała 4 listopada podczas odcinka tygodniowki NXT i szybko przegrała z Evą Marie[14].

2 grudnia 2015 podczas gali NXT Daddio powróciła występując jako Liv Morgan, lecz ponownie przegrała z Emmą[2]. 13 stycznia wzięła udział w battle royalu o miano pretendentki do NXT Women’s Championship, jednakże walkę wygrała Carmella[15]. 17 sierpnia podczas tygodniówki NXT zawalczyła w six-woman tag team matchu, gdzie wspólnie z Carmellą i Nikki Glencross pokonały Darię Berenato, Mandy Rose i Alexę Bliss[16].

31 sierpnia po raz pierwszy odniosła zwycięstwo w telewizji, wygrywając z Aliyah[17]. Dwa tygodnie później wygrała z Rachel Fazio poprzez submission i wyzwała posiadaczkę NXT Women’s Championship Asukę do obrony tytułu przeciwko niej[18]. Walka odbyła się tydzień później i Morgan przegrała w mniej niż minutę, lecz po walce wspólnie z mistrzynią odparła atak ze strony Billie Kay i Peyton Royce. 12 października przegrała z Kay w singlowym pojedynku po interwencji ze strony Royce[19]. Odegrała się dwa tygodnie później pomagając wygrać Aliyah w walce z Kay[20]. 23 listopada odbył się six-woman tag team match, w którym Morgan, Aliyah i Ember Moon pokonały Kay, Royce i Darię Berenato, tym samym kończąc rywalizację z Kay i Royce[21]. 3 maja 2017 podczas odcinka tygodniówki NXT Morgan wzięła udział w kolejnym battle royalu o miano pretendentki do tytułu kobiet, gdzie wyeliminowała Sarah Bridges, lecz sama została wyrzucona z ringu przez Nikki Cross.

Po czteromiesięcznej absencji powróciła do NXT 27 września 2017 i pokonała Vanessę Borne. 11 października przegrała w triple threat matchu o miano czwartej członkini meczu o zawieszony tytuł kobiet; pojedynek wygrała Nikki Cross.

The Riott Squad (2017–2019)

[edytuj | edytuj kod]

Morgan zadebiutowała w brandzie SmackDown u boku Sarah Logan i Ruby Riot podczas tygodniówki SmackDown Live z 21 listopada. Zaatakowały wspólnie Naomi, Becky Lynch, a także w późniejszej części gali Natalyę i posiadaczkę WWE SmackDown Women’s Championship Charlotte Flair, wskutek czego trio stało się antagonistkami[22]. W następnym tygodniu utworzyły ugrupowanie o nazwie The Riott Squad i pokonały Natalyę, Lynch oraz Flair, w six-women tag team matchu[23]. 28 stycznia 2018 Morgan była uczestniczką inauguracyjnego meczu Royal Rumble kobiet, z którego została wyeliminowana przez Michelle McCool[24]. Na WrestleManii 34 poniosła porażkę, w kobiecym WrestleMania Battle Royal, który zwyciężyła Naomi[25].

W ramach projektu Superstar Shake-up, które odbyło się, w kwietniu 2018, wszystkie członkinie Riott Squad zostały przeniesione do brandu Raw[26]. Całe trio zadebiutowało, ingerując w mecz pomiędzy Bayley, a Sashą Banks, powodując podwójną dyskwalifikację[27].

Na Evolution Riott Squad przegrały z Natalyą, Bayley i Sashą Banks[28]. 27 stycznia 2019 na Royal Rumble Morgan została najszybciej wyeliminowaną kobietą, z żeńskiego Royal Rumble matchu, w historii, odpadając po 8 sekundach[29]. 17 lutego na gali Elimination Chamber Logan i Morgan, jako reprezentacja Riott Squad wzięły udział, w Elimination Chamber matchu z udziałem pięciu innych drużyn, mającym na celu wyłonić inauguracyjne posiadaczki WWE Women’s Tag Team Championship. Obie zostały wyeliminowane przez Nię Jax i Taminę, a walkę ostatecznie zwyciężyły The Boss ’n’ Hug Connection (Bayley i Sasha Banks)[30]. Morgan bezskutecznie rywalizowała w WrestleMania Women’s Battle Royal na WrestleManii 35[31].

Raw (2019–2020)

[edytuj | edytuj kod]

Liv Morgan została oddzielona od The Riott Squad, kiedy to przeniesiono ją z powrotem na SmackDown podczas draftu Superstar Shake-up[32]. Morgan zmierzyła się z Charlotte Flair, w swoim pierwszym meczu telewizyjnym od WrestleManii 35, gdzie przegrała[33].

Podczas draftu w październiku tego samego roku Liv została z powrotem przeniesiona na Raw, a WWE zaczęło wydawać filmy reklamujące jej powrót[34]. Powróciła 30 grudnia na Raw, wyznając miłość Lanie podczas jej ślubu z Bobbym Lashleyem[35]. Morgan dwukrotnie pokonała Lanę w odcinku Raw z 27 stycznia 2020[36] i tydzień później, gdzie zaraz po meczu zaatakowała ją była sojuszniczka Ruby Riott[37]. 2 marca Sarah Logan była specjalnym sędzią pojedynku, w którym Morgan odniosła zwycięstwo nad Ruby Riott[38]. 8 marca nie zdołała wygrać Elimination Chamber matchu wraz z mianem pretendenckim do WWE Raw Women’s Championship na szali, zostając wyeliminowana przez zwyciężczynię Shaynę Baszler[39]. Podczas pre-show WrestleManii 36 zwyciężyła Natalyę[40]. 4 maja przegrała z ówczesną posiadaczką NXT Women’s Championship Charlotte Flair[41].

Powrót Riott Squad (2020–2021)

[edytuj | edytuj kod]

22 czerwca, po przegranej walce przeciwko Natalyi, Liv Morgan została zauważona przez Ruby Riott, która próbowała ją pocieszyć po odniesieniu porażki, jednakże została odrzucona[42]. 3 sierpnia na Raw Riott zaproponowała swojej byłej przyjaciółce reformacje grupy Riott Squad, ale chwilę później przerwały jej The IIconics (Billie Kay i Peyton Royce), wyśmiewając ją. Doprowadziło to do starcia tag teamowego, w którym Morgan i Riott pokonały IIconics[43]. Na Payback Riott i Morgan, oficjalnie już jako The Riott Squad pokonały Kay i Royce, w rewanżu[44]. Następnej nocy na Raw, czyli 31 sierpnia odbył się kolejny rewanż, którego stypulacja zakładała, iż przegrana drużyna musi się rozpaść, a wygrana drużyna otrzyma walkę o WWE Women’s Tag Team Championship. Walkę wygrały Riott Squad, zmuszając IIconics do rozpadu[45]. Obie członkinie Riott Squad zostały następnie przeniesione do SmackDown, na skutek Draftu[46].

13 listopada zakwalifikowała się do drużyny SmackDown, biorącej udział, w żeńskim Survivor Series interbrand elimination matchu[47]. Zespół SmackDown, w którym znajdowały się zarówno Morgan i Riott, przegrał z kobiecą reprezentacją Raw, 22 listopada na Survivor Series[48].

W ich ostatniej walce jako drużyna zostały pokonane przez panujące WWE Women’s Tag Team Championki Natalyę i Taminę, w walce bez tytułu na szali, 28 maja na SmackDown[49]. 5 dni później Riott została zwolniona z kilkoma innymi wrestlerami WWE, wskutek cięć budżetowych[50].

Różne rywalizacje (2021–2022)

[edytuj | edytuj kod]

4 czerwca na SmackDown Morgan została pokonana przez Carmellę[51]. Tydzień później Liv wygrała rewanż, a następnie postawiła sobie za cel WWE SmackDown Women’s Championship[52]. Po pokonaniu dwóch uczestniczek żeńskiego Money in the Bank ladder matchu Carmelli i Zeliny Vegi, zastąpiła tą pierwszą, we wcześniej wspomnianym ladder matchu, ze względu na jej mistrzowski pojedynek przeciwko SmackDown Women’s Championce Biance Belair[53]. Na Money in the Bank nie udało jej się wygrać ladder matchu, którego stawką był kontrakt gwarantujący walkę o mistrzostwo, w dowolnym momencie. Zwyciężczynią tego starcia została Nikki A.S.H.[54].

17 września podczas SmackDown połączyła siły z Toni Storm, pokonując Zelinę Vegę i Carmellę, po tym jak ta druga została wyliczona przez sędziego poza ringiem. Skłoniło to Morgan do wyzwania Carmelli na pojedynek na Extreme Rules, który Carmella zaakceptowała[55][56]. Na gali Morgan pokonała Carmellę[57]. 4 października, w wyniku Draftu 2021 została ona przeniesiona do brandu Raw[58].

8 listopada wygrała walkę z udziałem ośmiu kobiet o miano pretendentki do WWE Raw Women’s Championship[59]. 6 grudnia uległa broniącej tytułu Becky Lynch, w głównym wydarzeniu Raw, dokładnie w 17 rocznicę pierwszego, żeńskiego pojedynku, który był walką wieczoru tego programu[60]. Ze względu na nieczysty finisz starcia, Morgan otrzymała walkę rewanżową na Day 1, jednak nie udało jej się odnieść zwycięstwa[61]. W lutym podjęła kolejnej, nieudanej próby zdobycia prawa do walki z Lynch o mistrzostwo na WrestleManii 38, uczestnicząc w swoim trzecim Elimination Chamber matchu na tytułowej gali Elimination Chamber[62].

Niedługo potem zawarła sojusz z Rheą Ripley, szybko dołączając do walki o WWE Women’s Tag Team Championship na WrestleManii 38, dzięki zwycięstwu nad panującymi mistrzyniami Carmellą i Queen Zeliną w zmaganiu bez tytułu na szali[63]. Podczas wydarzenia Morgan i Ripley poniosły porażkę w Fatal 4-way matchu, którego częścią były mistrzynie Carmella i Queen Zelina, Natalya i Shayna Baszler oraz zwycięski duet Sashy Banks i Naomi[64]. Krótko po WrestleManii, Morgan i Ripley bezskutecznie rzuciły wyzwanie Banks i Naomi o WWE Women’s Tag Team Championship na odcinku Raw z 18 kwietnia 2022. Zaraz po walce Ripley zaatakowała Morgan, rozwiązując współpracę[65]. Na Hell in a Cell sprzymierzyła się z AJ Stylesem i Finnem Bálorem, mierząc się z Ripley i jej nowymi sojusznikami, Edgem i Damianem Priestem, przegrywając[66].

SmackDown Women’s Champion (od 2022)

[edytuj | edytuj kod]

Liv Morgan zdołała zakwalifikować się do Money in the Bank matchu kobiet, kiedy to wraz z Alexą Bliss pokonały Nikki A.S.H. i Doudrop na odcinku Raw, 13 czerwca[67]. Na Money in the Bank zwyciężyła sześć innych kobiet, we wcześniej wspomnianym Money in the Bank ladder matchu, gwarantującym kontrakt, który zapewnia walkę o dowolne mistrzostwo kobiet, w wyznaczonym przez posiadacza miejscu i czasie[68][69]. Jeszcze tego samego wieczoru wykorzystała przysługujący jej przywilej, pokonując Rondę Rousey o WWE SmackDown Women’s Championship, triumfując z pierwszym tytułem mistrzowskim w swojej zawodowej karierze[70][71]. Obroniła miano mistrzyni w rewanżu na SummerSlam, gdzie podczas przypięcia, Rousey zmusiła ją do poddania się, jednak sędzia nie zauważył tego i przyznał zwycięstwo dla Morgan. Po meczu Rousey zaatakowała mistrzynię i sędziego[72].

Na Clash at the Castle pokonała Shaynę Baszler, ponownie broniąc mistrzostwa[73]. Po 98 dniach panowania straciła tytuł ponownie na rzecz Rondy Rousey, która zwyciężyła ją w Extreme Rules matchu na gali Extreme Rules[74].

9 grudnia sprzymierzyła się z powracającą Tegan Nox, która pospieszyła jej na pomoc w bójce z Damage CTRL (WWE Women’s Tag Team Championkami Dakotą Kai i Iyo Sky oraz Bayley)[75]. Tydzień później Nox i Morgan podjęły zmagania z Kai i Sky z WWE Women’s Tag Team Championship na szali. W walkę zaingerowała Xia Li, dając przewagę Damage CTRL, które wskutek tego utrzymały tytuły nad pretendentkami[76].

W styczniu 2023 Morgan wstąpiła do Royal Rumble matchu kobiet jako druga z kolei, pobijając rekord najdłuższego czasu spędzonego w Royal Rumble matchu kobiet, który jako ostatnia ustanowiła Bianca Belair na Royal Rumble w 2021 roku. Morgan pobiła go z czasem jednej godziny, minuty i siedmiu sekund[77]. Była również ostatnią uczestniczką wyeliminowaną z kompetycji przez ostateczną zwyciężczynie Rheę Ripley, która według oficjalnych źródeł spędziła w meczu zaledwie sekundę więcej od niej[78]. Ponadto zawalczyła o szansę na mistrzowski pojedynek przeciwko Biance Belair na WrestleManii 39 o WWE Raw Women’s Championship, uczestnicząc w Elimination Chamber matchu na tytułowej gali Elimination Chamber, jednakże została wykluczona po technicznym poddaniu ze strony Asuki i Natalyi. Występ Morgan w Elimination Chamber matchu był jej rekordowym, czwartym wystąpieniem w tej strukturze[79].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Daddio urodziła się w mieście Paramus w New Jersey[5]. Dorastała w Elmwood Park i uczęszczała do Henry P. Becton Regional High School w East Rutherford. Ma czterech starszych braci i młodszą siostrę. Po śmierci ojca jej matka wychowywała szóstkę dzieci[80]. Daddio jest wieloletnią fanką profesjonalnego wrestlingu i praktykowała backyard wrestling[80]. Jej idolką jest Lita[80].

Daddio jest byłą cheerleaderką[4]. Ponadto pracowała w restauracji sieci Hooters jako Hooter Girl.

W listopadzie 2020 poinformowała, iż podjęła się kursu agenta nieruchomości w Bob Hogue School of Real Estate[81]. W lutym następnego roku założyła biznes nieruchomości wraz z byłym wrestlerem WWE Bo Dallasem[82].

Styl walki

[edytuj | edytuj kod]
  • Finishery
    • Liv Kick (Reverse roundhouse kick)[17][83]
    • Liv-breaker (Jumping double knee facebreaker)
  • Motywy muzyczne
    • „Livin’ Large” ~ CFO$[96] (NXT / WWE; 13 kwietnia 2016–listopad 2017)
    • „We Riot” ~ CFO$[97] (WWE; jako członkini The Riott Squad, listopad 2017–2019, sierpień 2020–2 czerwca 2021)
    • „Nah Nah” ~ def rebel[97] (WWE; od stycznia 2020 do stycznia 2022)
    • „Watch Me” ~ def rebel[97] (WWE; od stycznia 2022 do listopada 2022)
    • „Liv Gone Mad” ~ def rebel[97] (WWE; od listopada 2022)

Mistrzostwa i osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Podczas jej pierwszego panowania tytuł był broniony pod nazwą WWE SmackDown Women’s Championship.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Gionna Daddio: Profile & Match Listing. s. The Internet Wrestling Database. [dostęp 2015-08-06].
  2. ↑ a b c d James, Justin: 12/2 WWE NXT Results – Samoa Joe vs. Ciampa, James Storm. December 2, 2015. s. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2015-12-03].
  3. ↑ a b Middleton, Marc: ** LIVE SPOILERS ** WWE NXT Tapings Airing In November. October 22, 2015. s. Wrestling, Inc. [dostęp 2015-10-22].
  4. ↑ a b c Liv Morgan. s. WWE.com. [dostęp 2016-05-26].
  5. ↑ a b c d Liv Morgan. s. Online World of Wrestling. [dostęp 2016-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (marca 1, 2017)].
  6. ↑ a b Johnson, Mike: TOP NFL DRAFT PICK STARTS WWE CAREER TODAY, MORE WWE NXT NOTES. October 27, 2014. s. PWInsider. [dostęp 2015-08-06].
  7. ↑ Namako, Jason: INFO ON NEW WWE SIGNINGS STARTING AT NXT TODAY. October 27, 2015. s. WrestleView. [dostęp 2015-08-06].
  8. ↑ Liv Morgan [online], WWE [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  9. ↑ Danraj Gangaram, Honestly: Liv Morgan is the most organic babyface in wrestling right now. [online], Wrestling Republic, 19 lipca 2021 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  10. ↑ Israel Lutete, "It just filled my whole entire heart" - Liv Morgan reveals when she noticed the crowd was fully behind [online], sportskeeda.com [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  11. ↑ WWE Fans Rejoice Liv Morgan Cashing In Money in the Bank [online], WWE [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  12. ↑ Middleton, Marc: Identity Of Woman Who Jumped On Breeze At Takeover, Former Star At Tonight’s Tapings, More. February 12, 2015. s. Wrestling Inc. [dostęp 2015-08-06].
  13. ↑ Johnson, Mike: Former TNA Knockout appears on NXT show. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. May 20, 2015. [dostęp 2015-05-20].
  14. ↑ a b c d e f Richard Trionfo: WWE NXT REPORT: BALOR VERSUS CREWS, ASUKA AND A TOTAL DIVA, BONJOUR EVA MARIE, TAG TITLE MATCH NEXT WEEK, TURMOIL AT THE END OF THE SHOW. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. November 4, 2015. [dostęp 2015-11-04].
  15. ↑ Justin James: 1/13 WWE NXT – Women’s #1 contender Battle Royal, NXT Title drama, more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. January 13, 2016. [dostęp 2016-01-14].
  16. ↑ a b Trionfo Richard: WWE NXT REPORT: WHAT COULD GO WRONG WITH OPPONENTS IN THE SAME ROOM?, ITAMI IN ACTION, SIX WOMAN TAG MATCH WITH SOME DEBUTS, A LOOK AT TAKEOVER, AND MORE. [w:] PWInsider [on-line]. August 17, 2016. [dostęp 2016-08-18].
  17. ↑ a b Jason Namako: WWE NXT Results – 8/31/16 (Shinsuke Nakamura on NXT Title win, No Way Jose and Tye Dillinger in action). [w:] Wrestleview [on-line]. August 31, 2016. [dostęp 2016-09-01]. Cytat: Aliyah certainly put forth a strong showing, but she could not keep up with Liv Morgan’s energetic attack, which culminated in a spinning kick for the pinfall.
  18. ↑ PWMania Staff: WWE NXT Results – September 14, 2016. [w:] PWMania [on-line]. September 14, 2016. [dostęp 2016-09-14].
  19. ↑ James Namako: WWE NXT Results – 10/12/16 (SAnitY debuts with a returning Eric Young, Nakamura gets revenge on samoa Joe). [w:] Wrestleview [on-line]. October 12, 2016. [dostęp 2016-10-13].
  20. ↑ James Namako: WWE NXT Results – 10/26/16 (The Dusty Tag Classic continues, Mickie James sends a message to Asuka). [w:] Wrestleview [on-line]. October 26, 2016. [dostęp 2016-10-27].
  21. ↑ Adam Martin: WWE NXT Results – 11/23/16 (Six women’s tag team main event match, SAnitY goes after No Way Jose). [w:] Wrestleview [on-line]. November 23, 2016. [dostęp 2016-11-24].
  22. ↑ Trionfo Richard: THE CHAMP IS GOING TO SPEAK: LIVE ONGOING WWE SMACKDOWN REPORT. [w:] PWInsider [on-line]. November 21, 2017. [dostęp 2017-11-22].
  23. ↑ WWE SmackDown LIVE results, Nov. 28, 2017: Orton and Owens throw down in raucous No DQ brawl [online], WWE [dostęp 2021-07-17] (ang.).
  24. ↑ Women’s Royal Rumble 2018: Full List Of Entrants & Eliminations [online], SEScoops, 29 stycznia 2018 [dostęp 2021-06-30] (ang.).
  25. ↑ Full WrestleMania 34 results [online], WWE [dostęp 2021-06-30] (ang.).
  26. ↑ Superstar Shake-up 2018 results: Roster changes for Raw and SmackDown LIVE [online], WWE [dostęp 2021-06-30] (ang.).
  27. ↑ WWE Raw results, April 16, 2018: Superstar Shake-up concludes with titanic 10-man main event [online], WWE [dostęp 2021-07-17] (ang.).
  28. ↑ Historic all-women’s Evolution pay-per-view takes WWE by storm [online], WWE [dostęp 2021-07-17] (ang.).
  29. ↑ COMPLETE WWE ROYAL RUMBLE 2019 COVERAGE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2021-06-30].
  30. ↑ Sasha & Bayley make history as the first-ever WWE Women’s Tag Team Champions [online], WWE [dostęp 2021-06-30] (ang.).
  31. ↑ WWE WrestleMania 35 Women’s Battle Royal Order Of Eliminations [online], Wrestling Inc. [dostęp 2021-06-30] (ang.).
  32. ↑ The Doctor Chris Mueller, WWE Superstar Shake-Up 2019 Results: Updated Roster List and Most Stunning Picks [online], Bleacher Report [dostęp 2021-07-17] (ang.).
  33. ↑ Charlotte Flair def. Liv Morgan [online], WWE [dostęp 2021-07-17] (ang.).
  34. ↑ Liv Morgan is out to destroy herself: Raw, Dec. 16, 2019. [dostęp 2021-07-17].
  35. ↑ 12/30 WWE Raw Results: Powell's review of the Bobby Lashley and Lana wedding, Aleister Black vs. Buddy Murphy, the final Raw of 2019 [online], Pro Wrestling Dot Net, 31 grudnia 2019 [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  36. ↑ Raw results, Jan. 27, 2020: The Viper spoils Edge’s return to Raw with a vicious steel chair assault [online], WWE [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  37. ↑ Raw results, Feb. 3, 2020: The Beast lays waste to his WWE Super ShowDown challenger [online], WWE [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  38. ↑ WWE Raw results, March 2, 2020: The Viper RKOs Beth Phoenix after twisted explanation for attacking Edge [online], WWE [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  39. ↑ WWE Elimination Chamber live results: Two Chamber matches [online], WON/F4W – WWE news, Pro Wrestling News, WWE Results, UFC News, UFC results, 8 marca 2020 [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  40. ↑ Liv Morgan stuns Natalya on the WrestleMania Kickoff [online], WWE [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  41. ↑ WWE Raw results, May 4, 2020: AJ Styles returns to claim final entry into Men’s Money in the Bank Ladder Match [online], WWE [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  42. ↑ WWE Raw 6/22/20 Results | Fightful News [online], fightful.com [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  43. ↑ Raw results, Aug. 3, 2020: Shane McMahon introduces Raw Underground on a chaotic Monday night [online], WWE [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  44. ↑ Riott Squad rediscover their chemistry in impressive victory [online], WWE [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  45. ↑ Raw results, Aug. 31, 2020: Randy Orton slithers into a WWE Title Match at WWE Clash of Champions [online], WWE [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  46. ↑ See all the results from the 2020 WWE Draft [online], WWE [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  47. ↑ SmackDown results: McIntyre emerges on SmackDown to make a profound statement [online], WWE [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  48. ↑ Lana stuns as sole survivor for Team Raw [online], WWE [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  49. ↑ SmackDown results, May 28, 2021: Dominik Mysterio beats the odds against The Dirty Dawgs [online], WWE [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  50. ↑ Braun Strowman, Aleister Black, Lana, and other Superstars released [online], WWE [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  51. ↑ SmackDown results, June 4, 2021: Roman makes it right for the family with a brutal assault on The Mysterios [online], WWE [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  52. ↑ SmackDown results, June 11, 2021: Roman Reigns fights off an attack from Rey & Dominik Mysterio [online], WWE [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  53. ↑ Carmella Replaced By Liv Morgan In Women’s Money In The Bank Ladder Match | Fightful News [online], fightful.com [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  54. ↑ WWE Money in the Bank 2021 results: Roman Reigns overcomes Edge, John Cena returns at WWE Money in the Bank [online], WWE [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  55. ↑ Alfred Konuwa, WWE SmackDown Results: Winners, News And Notes On September 17, 2021 [online], Forbes [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  56. ↑ Arshad, Liv Morgan vs Carmella Announced for WWE Extreme Rules – ITN WWE [online], itnwwe.com [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  57. ↑ Liv Morgan mixes it up with Carmella in explosive Kickoff Match [online], WWE [dostęp 2021-09-30] (ang.).
  58. ↑ 2021 WWE Draft results: SmackDown and Raw rosters, picks, all undrafted superstars [online], CBSSports.com [dostęp 2021-10-06] (ang.).
  59. ↑ Raw results, Nov. 8, 2021: Kevin Owens unleashes vicious attack on Big E after countout miscalculation [online], WWE [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  60. ↑ Alex Hoegler, Backstage Details On WWE Changing The Main Event For This Week's Raw [Report] [online], TheSportster, 9 grudnia 2021 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  61. ↑ Erik Beaston, WWE Day 1 2022 Results: Winners, Grades, Reaction and Highlights [online], Bleacher Report [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  62. ↑ 2022 Elimination Chamber results: The Beast seizes the WWE Title inside the career-altering Elimination Chamber [online], WWE [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  63. ↑ WWE Raw results, March 7, 2022: Kevin Owens invites “Stone Cold” Steve Austin to the “KO Show” at WrestleMania [online], WWE [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  64. ↑ “Stone Cold” Steve Austin returns to defeat Kevin Owens in No Holds Barred Match at WrestleMania Saturday [online], WWE [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  65. ↑ Author CP Bialois, WWE Raw Results (4/18) – Women’s Tag Team Championship – Naomi and Sasha Banks (c) Defeated Rhea Ripley and Liv Morgan by Pinfall; Veer Defeated Jeff Brooks by Submission [online], The Overtimer, 18 kwietnia 2022 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  66. ↑ WWE Hell in a Cell [online], WWE [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  67. ↑ WWE Raw results, June 13, 2022: Lashley suffers a blinding attack after besting Theory in a Pose-Down [online], WWE [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  68. ↑ Mike Chiari, Liv Morgan Wins 2022 Women’s WWE Money in the Bank Ladder Match [online], Bleacher Report [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  69. ↑ Liv Morgan def. Asuka, Alexa Bliss, Becky Lynch, Shotzi, Raquel Rodriquez and Lacey Evans (Money in the Bank Ladder Match) [online], WWE [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  70. ↑ a b Geno Mrosko, Liv Morgan cashes in, wins SmackDown women’s title from Ronda Rousey [online], Cageside Seats, 2 lipca 2022 [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  71. ↑ SmackDown Women’s Champion Ronda Rousey def. Natalya; Liv Morgan def. Ronda Rousey to win the SmackDown Women’s Championship [online], WWE [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  72. ↑ Liv Morgan scores a controversial win over Ronda Rousey [online], WWE [dostęp 2022-12-10] (ang.).
  73. ↑ Roman Reigns survives Drew McIntyre thanks to the stunning emergence from Solo Sikoa at WWE Clash at the Castle! [online], WWE [dostęp 2022-12-10] (ang.).
  74. ↑ Extreme Rules results: Riddle forces Rollins to tap out Inside the Fight Pit as Bray Wyatt makes a haunting return [online], WWE [dostęp 2022-12-10] (ang.).
  75. ↑ SmackDown results, Dec. 9, 2022: Kurt Angle brings out a milk truck to drown Alpha Academy! [online], WWE [dostęp 2023-03-03] (ang.).
  76. ↑ SmackDown results, Dec. 16, 2022: John Cena reveals he will team with Kevin Owens to fight Roman Reigns and Sami Zayn! [online], WWE [dostęp 2023-03-03] (ang.).
  77. ↑ Spandan Chatterjee, Which WWE Royal Rumble record did Rhea Ripley and Liv Morgan break? [online], sportskeeda.com [dostęp 2023-03-03] (ang.).
  78. ↑ Rhea Ripley won the Women’s Royal Rumble Match to earn a Women’s Championship Match at WrestleMania [online], WWE [dostęp 2023-03-03] (ang.).
  79. ↑ WWE Elimination Chamber 2023 results: Asuka prevails in the Women’s Elimination Chamber match [online], Wrestling Junkie, 19 lutego 2023 [dostęp 2023-03-03] (ang.).
  80. ↑ a b c Saxton, Byron: Liv Morgan is livin’ the dream in NXT. February 18, 2016. s. WWE. [dostęp 2016-02-18].
  81. ↑ [We all...] [online], Twitter [dostęp 2021-09-18] (ang.).
  82. ↑ WWE's Bo Dallas still under contract, preparing for life after wrestling [online], web.archive.org, 19 lutego 2021 [dostęp 2021-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-19].
  83. ↑ a b Lovell Porter: WWE NXT Results (8/31): Update on samoa Joe’s Condition, Shinsuke Nakamura Returns!. [w:] WrestleZone [on-line]. August 31, 2016. [dostęp 2016-08-31]. Cytat: Morgan surprises Aliyah with a dropkick, followed by a bulldog. Morgan hits a spin kick for the win.
  84. ↑ PWMania Staff: WWE NXT Results – September 14, 2016. [w:] PW Mania [on-line]. September 14, 2016. [dostęp 2016-09-14].
  85. ↑ a b c d Trionfo Richard: WWE NXT REPORT: NAKAMURA, BAYLEY, CIAMPA, GARGANO, AND CORBIN WRESTLE, COMMENTS FROM BAYLEY, TAG MATCH ANNOUNCED FOR NEXT WEEK, AND MORE. [w:] PWInsider [on-line]. April 13, 2016. [dostęp 2016-04-14].
  86. ↑ a b c Trionfo Richard: WWE NXT REPORT: NAKAMURA FANS THE FLAMES WITH SAMOA JOE, NEW MATCHES FOR TAKEOVER, AND MORE. [w:] PWInsider [on-line]. August 10, 2016. [dostęp 2016-08-11].
  87. ↑ Lovell Porter: WWE NXT Results (8/31): Update on samoa Joe’s Condition, Shinsuke Nakamura Returns!. [w:] WrestleZone [on-line]. August 31, 2016. [dostęp 2016-08-31].
  88. ↑ WWE NXT Jacksonville, FL house show results: Rich Swann & Biff Busick debut [online], f4wonline.com [dostęp 2017-12-03] (ang.).
  89. ↑ WWE NXT Jacksonville, FL, live results: Riddick Moss injured during main event [online], f4wonline.com [dostęp 2017-12-03] (ang.).
  90. ↑ NXT Jacksonville, FL, live results: Finn Balor teams up with American Alpha [online], f4wonline.com [dostęp 2017-12-03] (ang.).
  91. ↑ 12/17 NXT RESULTS FROM LAS VEGAS, NV – PWInsider.com. [dostęp 2016-12-25].
  92. ↑ a b 411MANIA – 411’s WWE NXT Report 11.16.16. [dostęp 2016-12-29].
  93. ↑ NXT St. Petersburg, FL, live results: Evie and Gunner debut [online], f4wonline.com [dostęp 2017-12-03] (ang.).
  94. ↑ NXT Orlando, FL, live results: Hideo Itami returns [online], f4wonline.com [dostęp 2017-12-03] (ang.).
  95. ↑ NXT Crystal River, FL, live results: SAnitY vs. Heavy Machinery; Almas vs. Bing [online], f4wonline.com [dostęp 2017-12-03] (ang.).
  96. ↑ WWE: Livin’ Large (Liv Morgan) – Single. iTunes, April 23, 2016.
  97. ↑ a b c d https://www.cagematch.net/?id=2&nr=16664&page=15
  98. ↑ Syuri Tops 2022 PWI Women’s 150 List [online], Diva Dirt, 27 października 2022 [dostęp 2023-03-03] (ang.).
  99. ↑ SmackDown Women’s Championship [online], WWE [dostęp 2022-07-03] (ang.).
  100. ↑ WWE Women's Tag Team Championship [online], WWE [dostęp 2024-06-23] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Personel WWE
Raw
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
SmackDown
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
Niewyłączni
Zawodnicy
Zawodniczki
NXT
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
  • Adrian Butler
  • Chip Danning
  • Dallas Irvin
  • Derek Sanders
  • Felix Fernandez
  • Jeremy Marcus
  • Joey Gonzalez
  • Victoria D'Errico
Performance Center
Zawodnicy
  • Anthony Luke
  • BJ Ray
  • Coy Wanner
  • Cutler James
  • Drake Morreaux
  • Drake Stewart
  • Harlem Lewis
  • Hayden Pittman
  • Hunter Smallback
  • Jasper Troy
  • Josh Black
  • Kale Dixon
  • Keanu Carver
  • Niko Vance
  • Saquon Shugars
  • Shiloh Hill
  • Troy Yearwood
  • Uriah Connors
Zawodniczki
  • Ajiea Lee Hargrave
  • Dani Raye
  • Derrian Gobourne
  • Kali Armstrong
  • Lainey Reid
  • Layla Diggs
  • Leigh Laurel
  • Penina Tuilaepa
  • Tyra Mae Steele
  • Zena Sterling
Zespół
Osobistości telewizyjne
Ambasadorzy
Scenarzyści
  • Alex Williams
  • Andrea Concepcion
  • Brian Parise
  • Christian Scovell
  • Christine Lubrano
  • Drake Maverick
  • Ed Koskey
  • Eric Watts
  • Gabe Sapolsky
  • George Carroll
  • Jeremy Borash
  • Jim Smallman
  • John Swikata
  • Johnny Russo
  • Jonathan Baeckstrom
  • Patrick Scott
  • Ryan Ward
Producenci
Personel wykonawczy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Liv_Morgan&oldid=74082757”