Gustavo Kuerten

Gustavo Kuerten

Państwo	Brazylia
Data i miejsce urodzenia	10 września 1976 Florianópolis
Wzrost	190 cm
Gra	praworęczny, jednoręczny bekhend
Status profesjonalny	1995
Zakończenie kariery	25 maja 2008
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	20
Najwyżej w rankingu	1 (4 grudnia 2000)
Australian Open	3R (2004)
Roland Garros	W (1997, 2000, 2001)
Wimbledon	QF (1999)
US Open	QF (1999, 2001)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	8
Najwyżej w rankingu	38 (13 października 1997)
Australian Open	QF (1999)
Roland Garros	QF (1998)
Wimbledon	1R (1999, 2000)
US Open	1R (1997, 2003, 2004)
Strona internetowa

Gustavo Kuerten (ur. 10 września 1976 we Florianópolis) − brazylijski tenisista, trzykrotny triumfator wielkoszlemowego French Open w grze pojedynczej, przez 43 tygodnie lider rankingu singlowego ATP, reprezentant Brazylii w Pucharze Davisa, olimpijczyk.

Wyróżnienia i nagrody

W 1999 Kuerten otrzymał wyróżnienie Prêmio Brasil Olímpico, które jest najważniejszą nagrodą sportową w Brazylii. Został także sportowcem roku w Brazylii w latach 1999−2000, a spośród nagród ATP zdobył w 2000 tytuł tenisisty roku i w 2003 Arthur Ashe Humanitarian Award. W połowie lipca 2012 Kuerten został włączony do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy. W 2016 federacja ITF uhonorowała Kuertena Philippe Chatrier Award. Brał także udział w ceremonii otwarcia igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016) wnosząc znicz olimpijski na Maracanę.

Kariera tenisowa

Kuerten startując w gronie juniorów zdołał wywalczyć mistrzostwo we French Open w 1994 roku, podczas rozgrywek gry podwójnej, partnerując Nicolásowi Lapenttiemu. W 1995 roku tenisista brazylijski rozpoczął karierę zawodową.

W 1997 odniósł zwycięstwo w wielkoszlemowym turnieju French Open, eliminując po drodze m.in. kilku byłych triumfatorów – Thomasa Mustera, Jewgienija Kafielnikowa, a w finale wynikiem 6:3, 6:4, 6:2 Sergiego Bruguerę. Kuerten stał się tym samym pierwszym najniżej sklasyfikowanym w historii zwycięzcą turnieju (startował jako 66. zawodnik) oraz pierwszym Brazylijczykiem, który wygrał rozgrywki tej kategorii.

Sezon 2000 Brazylijczyk zakończył jako pierwszy tenisista z Ameryki Południowej na 1. pozycji w rankingu ATP w erze open. Do tego sukcesu przyczyniło się ponowne zwycięstwo we French Open, triumf w kończącym rok turnieju ATP Finals i wygrana w imprezie rangi ATP Masters Series w Hamburgu.

Kolejny sezon Kuerten zakończył na 2. pozycji w zestawieniu singlowym ATP. W czerwcu obronił tytuł na kortach French Open pokonując w finale Àlexa Corretję. Dodatkowo tenisista brazylijski zwyciężył w prestiżowych zawodach ATP Masters Series w Monte Carlo i Cincinnati i trzech niżej notowanych turniejach.

Od 2002 roku Kuerten zaczął zmagać się z licznymi kontuzjami. M. in. w lutym 2002 roku przeszedł artroskopię prawego stawu biodra. Podobną operację przeszedł dwa lata później. Pomimo problemów zdrowotnych wygrał pomiędzy latami 2002–2004 cztery singlowe turnieje.

W latach 1996–2007 Kuerten reprezentował Brazylię w Pucharze Davisa. W 2000 roku przyczynił się do awansu zespołu do półfinału rozgrywek, gdzie Brazylijczycy ostatecznie ulegli Francji 3:2. Łącznie, w występach singlowych i deblowych rozegrał w barwach narodowych pięćdziesiąt dwa pojedynki, z których trzydzieści cztery wygrał.

Dnia 25 maja 2008 Kuerten roku zakończył karierę po przegranym meczu w 1 rundzie French Open z Paulem-Henrim Mathieu. Łącznie Brazylijczyk triumfował w dwudziestu turniejach singlowy i osiągnął dziewięć finałów, natomiast w deblu zwyciężył w ośmiu turniejach i dotarł do dwóch finałów. Na szczycie singlowej listy rankingowej znajdował się przez czterdzieści trzy tygodnie.

Kuerten jest pochodzenia niemiecko-polsko-austriackiego.

Finały w turniejach ATP World Tour

Gra pojedyncza (20–9)

Legenda Wielki Szlem (3–0) Igrzyska olimpijskie (0–0) Tennis Masters Cup (1–0) ATP Masters Series (5–5) ATP International Series Gold (4–1) ATP International Series (7–3)

Wygrane według nawierzchni Twarda (6–4) Ceglana (14–4) Trawiasta (0–0) Dywanowa (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	8 czerwca 1997	French Open, Paryż (1)	Ceglana	Sergi Bruguera	6:3, 6:4, 6:2
Finalista	1.	15 czerwca 1997	Bolonia	Ceglana	Félix Mantilla	6:4, 2:6, 1:6
Finalista	2.	3 sierpnia 1997	Montreal	Twarda	Chris Woodruff	5:7, 6:4, 3:6
Zwycięzca	2.	26 lipca 1998	Stuttgart (1)	Ceglana	Karol Kučera	4:6, 6:2, 6:4
Zwycięzca	3.	4 października 1998	Majorka	Ceglana	Carlos Moyá	6:7(5), 6:2, 6:3
Zwycięzca	4.	25 kwietnia 1999	Monte Carlo (1)	Ceglana	Marcelo Ríos	6:4, 2:1 krecz
Zwycięzca	5.	16 maja 1999	Rzym	Ceglana	Patrick Rafter	6:4, 7:5, 7:6(6)
Zwycięzca	6.	5 marca 2000	Santiago	Ceglana	Mariano Puerta	7:6(3), 6:3
Finalista	3.	2 kwietnia 2000	Miami	Twarda	Pete Sampras	1:6, 7:6(2), 6:7(5), 6:7(8)
Finalista	4.	14 maja 2000	Rzym	Ceglana	Magnus Norman	3:6, 6:4, 4:6, 4:6
Zwycięzca	7.	21 maja 2000	Hamburg	Ceglana	Marat Safin	6:4, 5:7, 6:4, 5:7, 7:6(3)
Zwycięzca	8.	11 czerwca 2000	French Open, Paryż (2)	Ceglana	Magnus Norman	6:2, 6:3, 2:6, 7:6(6)
Zwycięzca	9.	20 sierpnia 2000	Indianapolis	Twarda	Marat Safin	3:6, 7:6(2), 7:6(2)
Zwycięzca	10.	3 listopada 2000	Tennis Masters Cup, Lizbona	Twarda (hala)	Andre Agassi	6:4, 6:4, 6:4
Zwycięzca	11.	25 lutego 2001	Buenos Aires	Ceglana	José Acasuso	6:1, 6:3
Zwycięzca	12.	4 marca 2001	Acapulco	Ceglana	Galo Blanco	6:4, 6:2
Zwycięzca	13.	22 kwietnia 2001	Monte Carlo (2)	Ceglana	Hiszam Arazi	6:3, 6:2, 6:4
Finalista	5.	13 maja 2000	Rzym	Ceglana	Juan Carlos Ferrero	6:3, 1:6, 6:2, 4:6, 2:6
Zwycięzca	14.	10 czerwca 2001	French Open, Paryż (3)	Ceglana	Àlex Corretja	6:7(3), 7:5, 6:2, 6:0
Zwycięzca	15.	22 lipca 2001	Stuttgart (2)	Ceglana	Guillermo Cañas	6:3, 6:2, 6:4
Zwycięzca	16.	12 sierpnia 2001	Cincinnati	Twarda	Patrick Rafter	6:1, 6:3
Finalista	6.	19 sierpnia 2001	Indianapolis	Twarda	Patrick Rafter	2:4 krecz
Zwycięzca	17.	15 września 2002	Costa do Sauipe (1)	Twarda	Guillermo Coria	6:7(4), 7:5, 7:6(2)
Finalista	7.	13 października 2002	Lyon	Dywanowa (hala)	Paul-Henri Mathieu	6:4, 3:6, 1:6
Zwycięzca	18.	12 stycznia 2003	Auckland	Twarda	Dominik Hrbatý	6:3, 7:5
Finalista	8.	16 marca 2003	Indian Wells	Twarda	Lleyton Hewitt	1:6, 1:6
Zwycięzca	19.	26 października 2003	Petersburg	Twarda (hala)	Sarkis Sarksjan	6:4, 6:3
Finalista	9.	15 lutego 2004	Viña del Mar	Ceglana	Fernando González	5:7, 4:6
Zwycięzca	20.	29 lutego 2004	Costa do Sauipe (2)	Ceglana	Agustín Calleri	3:6, 6:2, 6:3

Gra podwójna (8–2)

Legenda Wielki Szlem (0–0) Igrzyska olimpijskie (0–0) Tennis Masters Cup (0–0) ATP Masters Series (0–1) ATP International Series Gold (2–0) ATP International Series (6–1)

Wygrane według nawierzchni Twarda (1–1) Ceglana (7–0) Trawiasta (0–0) Dywanowa (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy w finale	Wynik finału
Zwycięzca	1.	10 listopada 1996	Santiago (1)	Ceglana	Fernando Meligeni	Dinu Pescariu Albert Portas	6:2, 6:4
Zwycięzca	2.	13 kwietnia 1997	Estoril	Ceglana	Fernando Meligeni	Andrea Gaudenzi Filippo Messori	6:2, 6:2
Zwycięzca	3.	15 czerwca 1997	Bolonia	Ceglana	Fernando Meligeni	Dave Randall Jack Waite	6:2, 7:5
Zwycięzca	4.	20 lipca 1997	Stuttgart	Ceglana	Fernando Meligeni	Donald Johnson Francisco Montana	6:4, 6:4
Zwycięzca	5.	12 lipca 1998	Gstaad	Ceglana	Fernando Meligeni	Daniel Orsanic Cyril Suk	6:4, 7:5
Zwycięzca	6.	10 stycznia 1999	Adelaide	Twarda	Nicolás Lapentti	Jim Courier Patrick Galbraith	6:4, 6:4
Zwycięzca	7.	5 marca 2000	Santiago (2)	Ceglana	Antonio Prieto	Lan Bale Piet Norval	6:2, 6:4
Zwycięzca	8.	4 marca 2001	Acapulco	Ceglana	Donald Johnson	David Adams Martín García	6:3, 7:6(5)
Finalista	1.	15 września 2002	Costa do Sauipe	Twarda	André Sá	Scott Humphries Mark Merklein	3:6, 6:7(1)
Finalista	2.	3 listopada 2002	Paryż	Dywanowa (hala)	Cédric Pioline	Nicolas Escudé Fabrice Santoro	3:6, 6:7(6)

Osiągnięcia w turniejach Wielkiego Szlema i ATP Masters Series (gra pojedyncza)

Turniej	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	Wygrane turnieje	Bilans w turnieju
Wielki Szlem
Australian Open	–	–	2R	2R	2R	1R	2R	1R	2R	3R	–	–	–	–	0 / 8	7–8
French Open	–	1R	W	2R	QF	W	W	4R	4R	QF	1R	–	–	1R	3 / 11	36–8
Wimbledon	–	–	1R	1R	QF	3R	–	–	2R	–	–	–	–	–	0 / 5	7–5
US Open	–	–	3R	2R	QF	1R	QF	4R	1R	1R	2R	–	–	–	0 / 9	15–9
Wygrane turnieje	–	0 / 1	1 / 4	0 / 4	0 / 4	1 / 4	1 / 3	0 / 3	0 / 4	0 / 3	0 / 2	–	–	0 / 1	3 / 33	N/A
Bilans spotkań	–	0–1	10–3	3–4	13–4	9–3	12–2	6–3	5–4	6–3	1–2	–	–	0–1	N/A	65–30
Tennis Masters Cup
Tennis Masters Cup	–	–	–	–	RR	W	RR	–	–	–	–	–	–	–	1 / 3	5–6
ATP Masters Series
Indian Wells	–	–	3R	1R	SF	2R	3R	–	F	2R	–	–	1R	–	0 / 8	14–8
Miami	–	–	3R	QF	2R	F	3R	–	2R	2R	–	–	1R	1R	9 / 9	11–9
Monte Carlo	–	–	1R	3R	W	1R	W	–	2R	1R	1R	–	–	1R	2 / 9	14–7
Rzym	–	–	–	SF	W	F	F	2R	1R	–	1R	–	–	–	1 / 7	20–6
Hamburg	–	–	1R	QF	QF	W	1R	QF	3R	–	2R	–	–	–	1 / 8	16–7
Montreal/Toronto	–	–	F	1R	–	2R	3R	1R	1R	3R	–	–	–	–	0 / 7	9–7
Cincinnati	–	–	QF	–	QF	SF	W	1R	1R	2R	–	–	–	–	1 / 7	16–6
Stuttgart/Madryt	–	–	3R	–	3R	3R	2R	1R	2R	–	–	–	–	–	0 / 6	3–6
Paryż	–	–	2R	–	2R	SF	3R	1R	3R	–	–	–	–	–	0 / 6	6–6
Wygrane turnieje	–	–	0 / 8	0 / 6	2 / 8	1 / 9	2 / 9	0 / 6	0 / 9	0 / 5	0 / 3	–	0 / 2	0 / 2	5 / 67	N/A
Bilans spotkań	–	–	12–8	10–6	21–6	25–8	23–7	4–6	10–9	3–5	1–3	–	0–2	0–2	N/A	109–62
Ranking na koniec sezonu
	188	88	14	23	5	1	2	37	16	40	291	1078	680	1150	N/A

Legenda

     W, wygrał turniej

     F, przegrał w finale

     SF, przegrał w półfinale

     QF, przegrał w ćwierćfinale

     4R, 3R, 2R, 1R przegrał w IV, III, II, I rundzie

     RR, odpadł w fazie grupowej

     –, nie startował w turnieju głównym

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-22]  (ang.).