[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Guinness

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Guinness
piwo
{{{alt grafiki}}}
Właściwie nalana pinta Guinnessa
Rodzaj

stout

Data i miejsce wprowadzenia

1759
Dublin, Irlandia

Producent St. James’s Gate Brewery
Dystrybutor

Diageo, Grupa Żywiec

Odmiany

Draught, Extra Smooth, Extra Stout, Foreign Extra Stout, Mid-Strength, Nord Star

Uwagi
  • kolor: ciemnorubinowy
Strona internetowa
Wartość odżywcza
(100 g)
Etanol od 2,8 do 7,5 g

Guinness – ciemne piwo górnej fermentacji typu stout, produkowane w 50 krajach na świecie i sprzedawane w 100[1]. Od kwietnia 2015 roku na rynku polskim Guinness dystrybuowany jest przez Carlsberg Polska.

Guinness to najpopularniejsze piwo w Irlandii, warzone w założonym przez Arthura Guinnessa browarze St. James’s Gate Brewery w Dublinie. W 1833 roku firma była największym irlandzkim browarem, a pół wieku później produkowała milion beczek piwa rocznie. Na świecie wypija się 10 milionów kufli Guinnessa dziennie, a działający od ponad 250 lat browar jest jedną z największych firm piwowarskich na całym globie. Guinness jest częścią brytyjskiego koncernu Diageo.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Guinness to bardzo ciemne piwo, ze względu na kolor często nazywane czarnym towarem (z ang. the black stuff)[2]. Produkowane jest na bazie czterech składników: jęczmienia, wody, chmielu i drożdży. Oryginalny kolor oraz wyrazisty, słodko-gorzki smak zawdzięcza dodatkowi palonego słodu jęczmiennego. Gęsta, kremowa piana, z której słynie Guinness, powstaje dzięki napełnianiu beczek mieszaniną dwutlenku węgla i azotu – wpychają one trunek, nadając pianie trwałość[3]. Pinta Guinnessa zawiera 190 kilokalorii – to piwo jest mniej kaloryczne niż piwo jasne (0,5 l jasnego piwa zawiera ok. 215 kilokalorii).

Rodzaje

[edytuj | edytuj kod]
  • Guinness Extra Stout (5% alkoholu, 11,67% brzeczki) - najbardziej zbliżony do piwa Extra Stout Porter, którego recepturę w 1821 roku opracował Arthur Guinness II[4]. Extra Stout to jeden z najbardziej cenionych gatunków Guinnessa, uznawany za filar sukcesu irlandzkiego browaru. Obecnie konfekcjonowany do butelek i puszek. Optymalna temperatura podawania to 12 stopni.
  • Guinness Foreign Extra Stout (7,5% alkoholu, 17,48% brzeczki) - jedno z najmocniejszych piw Guinnessa, sprzedawane m.in. w Azji, Afryce i USA. Choć fermentacji i leżakowaniu poddawany jest poza granicami Irlandii, to zawsze powstaje na bazie niesfermentowanego koncentratu brzeczki chmielonej, produkowanej w browarze St. James's Gate[5]. Rozlewany do butelek i puszek. Najlepiej smakuje podawany w temperaturze pokojowej.
  • Guinness Draught (4,2% alkoholu) - serwowany najczęściej w irlandzkich pubach, od 1988 roku dostępny również w puszkach i butelkach z unikalną technologią zachowania smaku. Zalecana temperatura podawania to 6 stopni.
  • Guinness Extra Smooth (5,5% alkoholu) - wyłącznie butelkowany, przeznaczony na rynek afrykański (Ghana, Kamerun i Nigeria), gatunek będący próbą połączenia klasycznie wytrawnego Guinness Extra Stout i delikatnej piany charakterystycznej dla Guinness Draught[4].
  • Guinness North Star - do skosztowania wyłącznie w Guinness Storehouse St. James's Gate Dublin[potrzebny przypis].
  • Guinness Mid-Strength - o obniżonej zawartości alkoholu do 2,8%[6], testowany od 2006[7].
  • Guinness Malta - bezalkoholowy

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. New Lager Combines Refreshing Taste with Guinness Character. [dostęp 2012-05-13]. (ang.).
  2. Adrian Tierney-Jones (red.): 1001 piw, których warto spróbować. Warszawa: Muza, 2011, s. 700. ISBN 978-83-7495-985-8.
  3. Leszek Rum: Ilustrowany leksykon piwa. Poznań: Kurpisz, 2005, s. 130-131. ISBN 83-89738-20-1.
  4. a b 250 lat w czerni i bieli. [dostęp 2012-02-13]. (pol.).
  5. Adrian Tierney-Jones (red.): 1001 piw, których warto spróbować. Warszawa: Muza, 2011, s. 702. ISBN 978-83-7495-985-8.
  6. Guinness Mid-Strength. [dostęp 2012-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-19)]. (ang.).
  7. Irish Examiner: Low-alcohol Guinness set for test run. [dostęp 2011-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-05)]. (ang.).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]