Fablok 9D
 SM25-002 w Muzeum Kolejnictwa w Warszawie | |
| Producent | |
|---|---|
| Lata budowy |
1961-1963 |
| Układ osi |
C |
| Wymiary | |
| Masa służbowa |
37 ton |
| Długość |
8644 mm |
| Szerokość |
3150 mm |
| Wysokość |
4139 mm |
| Rozstaw osi skrajnych |
4200 mm |
| Średnica kół |
1100 mm |
| Napęd | |
| Trakcja |
spalinowa |
| Typ silników |
Wola 1DVSa/31-350 |
| Pojemność zbiorników paliwa |
920 kg |
| Parametry eksploatacyjne | |
| Moc znamionowa |
257 kW |
| Rodzaj przekładni |
hydrauliczna |
| Prędkość konstrukcyjna |
60 km/h |
| System hamulca |
Oerlikon i ręczny |
| Parametry użytkowe | |
| Sterowanie wielokrotne |
jest |
| System ogrzewania |
brak |
SM25 (typ Ls350 oraz 9D) – lokomotywa spalinowa produkcji polskiej, wytwarzana w zakładach Fablok w Chrzanowie w latach 1961–1963.
Projekt pierwszej polskiej lokomotywy z przekładnią hydrauliczną systemu Voith L26 opracowany został w latach 1959–1960 wraz z projektem wagonu spalinowego SN80. Nowe lokomotywy miały zastąpić spalinowozy SM30 o przestarzałej konstrukcji. Zastosowano w nich wiele innowacji: nowe technologie produkcji, umieszczenie kabiny i pomostów zapewniające optymalne warunki pracy manewrowej, zastosowano izolację akustyczną. Wyprodukowano tylko 3 egzemplarze, a następnie produkcję przerwano z powodu problemów z dostawą przekładni hydraulicznych niemieckiej firmy Voith importowanych za waluty wymienialne. Spalinowozy serii SM25 stacjonowały w lokomotywowni w Krakowie, a z eksploatacji zostały wycofane w latach 70. XX wieku.
Do celów muzealnych zachowano egzemplarz SM25-002 wyprodukowany w roku 1962 (nr fabryczny 5427), znajdujący się obecnie w stacji muzeum (dawne Muzeum Kolejnictwa w Warszawie)