Arcadio María Larraona

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	19 kwietnia 1962
Konsekrator	Jan XXIII
Współkonsekratorzy	Giuseppe Pizzardo; Benedetto Aloisi Masella

Arcadio María Larraona C.M.F.
	Kardynał prezbiter
	Dilexit tradidit
	Dilexit tradidit
Kraj działania	Hiszpania
Data i miejsce urodzenia	13 listopada 1887 ; Oteiza de la Solana
Data i miejsce śmierci	7 maja 1973 ; Rzym
	Prefekt Kongregacji ds. Obrzędów
Okres sprawowania	1962-1968
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	klaretyni
Prezbiterat	10 czerwca 1911
Nominacja biskupia	5 kwietnia 1962
Sakra biskupia	19 kwietnia 1962
Kreacja kardynalska	14 grudnia 1959; Jan XXIII
Kościół tytularny	Sacro Cuore di Maria
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Arcadio María Larraona C.M.F., (ur. 13 listopada 1887 w Oteiza de la Solana w diecezji Pampeluna, zm. 7 maja 1973 w Rzymie) – hiszpański duchowny katolicki, członek zgromadzenia misjonarzy klaretynów, kardynał, prefekt Kongregacji ds. Obrzędów.

Życiorys

28 lipca 1902 wstąpił do zgromadzenia misjonarzy klaretynów. Doktorat z prawa kanonicznego uzyskał na Uniwersytecie w Rzymie. 10 czerwca 1911 przyjął święcenia kapłańskie w Saragossie. 11 grudnia 1950 Pius XII mianował go sekretarzem Kongregacji ds. Zakonników. Na konsystorzu 14 grudnia 1959 Jan XXIII wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem diakona Santi Biagio e Carlo ai Catinari. 13 sierpnia 1961 mianował go Penitencjarzem Wielkim. 12 lutego 1962 mianował go prefektem Kongregacji ds. Obrzędów, a 5 kwietnia tego samego roku mianował go arcybiskupem tytularnym Diocesarea di Isauria. Konsekracja odbyła się 19 kwietnia w bazylice patriarchalnej św. Jana na Lateranie, sakrę biskupią przyjął z rąk papieża Jana XXIII. Uczestniczył w obradach Soboru Watykańskiego II. Uczestnik konklawe w 1963. 9 stycznia 1968 złożył rezygnację z urzędu prefekta. Zmarł w Rzymie.

Bibliografia

Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-02)].
Sylwetka na stronie Davida M. Cheneya

Zmarli kardynałowie (XX–XXI wiek)	Sebastián Herrero (1903) Rafael Merry del Val (1903) Marcelo Spínola (1905) Gregorio Aguirre García (1907) José Cos y Macho (1911) Enrique Almaraz Santos (1911) Victoriano Guisasola (1914) Juan Soldevilla (1919) Joan Baptista Benlloch (1921) Francisco Vidal Barraquer (1921) Enrique Reig Casanova (1922) Eustaquio Ilundáin (1925) Vicente Casanova (1925) Pedro Segura (1927) Isidro Gomá (1935) Enrique Pla y Deniel (1946) Agustín Parrado García (1946) Manuel Arce y Ochotorena (1946) Benjamín de Arriba Castro (1953) Fernando Quiroga Palacios (1953) José María Bueno Monreal (1958) Arcadio Larraona (1959) Anselmo Albareda (1962) Ángel Herrera Oria (1965) Vicente Enrique y Tarancón (1969) Arturo Tabera Araoz (1969) Marcelo González Martín (1973) Narciso Jubany (1973) Ángel Suquía (1985) Antonio María Javierre Ortas (1988) Eduardo Martínez Somalo (1988) Ricard Maria Carles (1994) Francisco Álvarez Martínez (2001) Carlos Amigo (2003) Agustín García-Gasco (2007) Urbano Navarrete (2007) José Manuel Estepa Llaurens (2010) Fernando Sebastián Aguilar (2014)
Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich	Antonio María Rouco Varela (1998) Julián Herranz Casado (2003) Lluís Martínez Sistach (2007) Santos Abril (2012) Ricardo Blázquez (2015) Luis Ladaria Ferrer (2018) Aquilino Bocos Merino (2018)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Antonio Cañizares (2006) Carlos Osoro (2016) Juan José Omella (2017) Miguel Ángel Ayuso Guixot (2019) Cristóbal López Romero (2019) Fernando Vérgez Alzaga (2022) José Cobo Cano (2023) Ángel Fernández Artime (2023)