[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Arado Ar 231

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arado Ar 231
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Arado Flugzeugwerke GmbH

Typ

Wodnosamolot

Załoga

1

Dane techniczne
Napęd

Hirth HM 501, sześciocylindrowy, w układzie rzędowym, chłodzony powietrzem,

Moc

160 KM

Wymiary
Rozpiętość

10,17 m

Długość

7,81 m

Wysokość

3,12 m

Powierzchnia nośna

15,2 m²

Masa
Własna

833 kg

Startowa

1050 kg

Osiągi
Prędkość maks.

170 km/h

Prędkość przelotowa

130 km/h

Pułap praktyczny

3000 m

Zasięg

500 km

Dane operacyjne
Liczba miejsc
1
Użytkownicy
Niemcy

Arado Ar 231niemiecki wodnosamolot pokładowy przeznaczony do operowania z pokładów okrętów podwodnych, produkowany przez wytwórnię lotniczą Arado.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Ideą przyświecającą powstaniu samolotu była chęć marynarki wojennej wyposażenia okrętów podwodnych w samolot zwiadowczy pozwalający im na wykrywanie celów poza linią horyzontu. W 1940 w wytwórni złożono zamówienie na 6 samolotów serii przedprodukcyjnej. Samolot miał mieć możliwość szybkiego składania, a w stanie złożonym powinien mieścić się w cylindrycznym hangarze pokładowym o średnicy zaledwie 2 metrów. Po złożeniu samolot miałby być przenoszony dźwigiem będącym na wyposażeniu okrętu na wodę i startować o własnych siłach. Zdolność przebywania w powietrzu szacowano na 4 godziny[1].

Przeprowadzone próby nie wypadły zachęcająco, małe rozmiary samolotu i co za tym idzie silnik o niewielkiej mocy zadecydowały o słabych osiągach samolotu. Niepochlebnie o nowym pomyśle wyrażali się również dowódcy U-Bootów, dla których wizja przebywania na powierzchni podczas operacji przenoszenia samolotu na wodę lub jego podnoszenia bez możliwości alarmowego, szybkiego zanurzenia się w przypadku wykrycia nieprzyjacielskich jednostek lub samolotów była najkrótszą drogą do zatonięcia pod bombami alianckich bombowców. Gwoździem do trumny pomysłu z wodnosamolotem dla okrętów podwodnych okazał się być wiroszybowiec Focke-Achgelis Fa 330, który był na tyle tani i prosty w swojej konstrukcji, że w przypadku wykrycia zagrożenia można go było po prostu zostawić ratując jedynie pilota. Faktycznie Fa 330 weszły na wyposażenie U-Bootów. Konstrukcja Ar 231 nie była dalej rozwijana[2].

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

Ar 231 był jednosilnikowym, zastrzałowym górnopłatem o mieszanej konstrukcji. Trójdzielny płat zamocowany był ukośnie nad kadłubem, w ten sposób, że lewe skrzydło znajdował się wyżej niż prawe, po złożeniu oba płaty zachodziły na siebie. Podwozie dwupływakowe z demontowanymi zastrzałami mocującymi pływaki do kadłuba. Zdemontowany samolot mieścił się w cylindrycznym pojemniku o średnicy 2 m. Czas przygotowania samolotu do lotu wynosił około 6 minut[2]. Silnik rzędowy Hirth HM 501 o mocy 160 KM napędzał dwułopatowe drewniane śmigło o stałym skoku i o średnicy 2,70 m[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]