inganno

inganno (język włoski)

wymowa:

IPA: /in.ˈgan.no/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) oszustwo, oszukaństwo

(1.2) omyłka, błąd, złudzenie

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: ingannare

odmiana:

(1.1-2) lp inganno; lm inganni

przykłady:

(1.1) È rimasto vittima di un inganno. → Stał się ofiarą oszustwa.

(1.1) Avrebbe dovuto sapere che era solo un inganno. → Powinien był wiedzieć, że to było tylko oszustwo.

(1.2) Amore, amor, di nostra vita ultimo inganno, t'abbandonava. → Miłość, miłość, ostatnie złudzenie naszego życia, opuściła cię.

składnia:

kolokacje:

(1.1) indurre in inganno → nakłonić do oszustwa • servirsi dell'inganno → posługiwać się oszustwem • tramare inganni → knuć oszustwa

(1.2) cadere in inganno → pomylić się • trarre in inganno → wprowadzić w błąd • inganno ottico → złudzenie optyczne

synonimy:

(1.1) frode, imbroglio, prunaio, raggiro, sotterfugio, trabocchetto, tranello, trappola, trucco, truffa

(1.2) abbaglio, apparenza, artificio, errore, fallacia, illusione, miraggio

antonimy:

(1.1) onestà, sincerità

(1.2) realtà

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ingannamento m, ingannatore m, ingannatrice ż

czas. ingannare, ingannarsi

przym. ingannabile, ingannatore, ingannevole

przysł. ingannevolmente

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. ingannare

uwagi:

źródła: