This article positions rhetoric as a bridge between oracy and citizenship education. The first co... more This article positions rhetoric as a bridge between oracy and citizenship education. The first comparative curricular study of Scotland, Slovenia and Norway, it demonstrates shared policy aims and practical challenges in the delivery of oracy and citizenship education in these three nations. We argue that the study of rhetoric equips young learners with the skills to think critically, listen actively and speak strategically. But rhetoric goes further than existing policy ambitions for oracy; it includes civic training, and cultivates skills for democratic deliberation and participation in society. Rhetoric empowers young people with the knowledge and skills to construct compelling arguments, and deconstruct the arguments of others, thereby cultivating eloquent and critical citizens. We explore the motivations for the teaching of rhetoric (to learners aged 7–16) in each national educational system, which range from significant coverage (Slovenia) to scant reference (Scotland), with Norway representing the middle ground, and we assess the importance of ancient teachings of rhetoric in contemporary classrooms. We outline the policy and curricular challenges associated with training teachers to teach rhetoric and share testimonies from both staff and students regarding their learning experiences with something which is ‘new’ to many, yet ‘ancient’ to some.
Plutarhovi Vzporedni življenjepisi so eno večkrat izdanih in revidiranih del kakega antičnega avt... more Plutarhovi Vzporedni življenjepisi so eno večkrat izdanih in revidiranih del kakega antičnega avtorja v slovenskem prevodu. Zaradi posebnega položaja izdajanja antičnih prevodov na Slovenskem je tako skoraj nepomembno, da so različni prevajalci različno naslavljali in sestavljali oziroma razstavljali to monumentalno delo in da tudi pričujoča izdaja ni izjema (ki tokrat za razliko od ostalih izdaj zvesto sledi originalu).
This article positions rhetoric as a bridge between oracy and citizenship education. The first co... more This article positions rhetoric as a bridge between oracy and citizenship education. The first comparative curricular study of Scotland, Slovenia and Norway, it demonstrates shared policy aims and practical challenges in the delivery of oracy and citizenship education in these three nations. We argue that the study of rhetoric equips young learners with the skills to think critically, listen actively and speak strategically. But rhetoric goes further than existing policy ambitions for oracy; it includes civic training, and cultivates skills for democratic deliberation and participation in society. Rhetoric empowers young people with the knowledge and skills to construct compelling arguments, and deconstruct the arguments of others, thereby cultivating eloquent and critical citizens. We explore the motivations for the teaching of rhetoric (to learners aged 7–16) in each national educational system, which range from significant coverage (Slovenia) to scant reference (Scotland), with Norway representing the middle ground, and we assess the importance of ancient teachings of rhetoric in contemporary classrooms. We outline the policy and curricular challenges associated with training teachers to teach rhetoric and share testimonies from both staff and students regarding their learning experiences with something which is ‘new’ to many, yet ‘ancient’ to some.
Plutarhovi Vzporedni življenjepisi so eno večkrat izdanih in revidiranih del kakega antičnega avt... more Plutarhovi Vzporedni življenjepisi so eno večkrat izdanih in revidiranih del kakega antičnega avtorja v slovenskem prevodu. Zaradi posebnega položaja izdajanja antičnih prevodov na Slovenskem je tako skoraj nepomembno, da so različni prevajalci različno naslavljali in sestavljali oziroma razstavljali to monumentalno delo in da tudi pričujoča izdaja ni izjema (ki tokrat za razliko od ostalih izdaj zvesto sledi originalu).
Korpus, ki ga je Fran Wiesthaler zapustil na 26.765 rokopisnih lističih, zdaj shranjenih na SAZU,... more Korpus, ki ga je Fran Wiesthaler zapustil na 26.765 rokopisnih lističih, zdaj shranjenih na SAZU, ima danes v tiskani obliki 48.588 gesel na 4.166 straneh. Raziskovalci ga vzporejajo z največjimi dvojezičnimi slovarji, denimo z angleškim Lewis-Shortovim in nemškim Georgesovim, ki ju je pisec uporabljal kot predlogo. V manjših jezikovnih skupnostih tako temeljitega pripomočka praviloma ni najti in bralec si ob listanju ne more kaj, da ne bi občudoval zagrizene trme, s kakršno so se findesièclovski latinisti brez lastne države odločili postaviti svoj jezik ob bok največjim. Wiesthalerjev slovar je precej obsežnejši od Pleteršnikovega, od slovenskih slovaropisnih podvigov je z njim primerljiv le še Slovar slovenskega knjižnega jezika. V meandrih zgodovine je tudi kaj dobrega in po vseh zapletih, post tot discrimina rerum, je slovar bistveno boljši od tistega, ki bi bil v ugodnejših okoliščinah lahko natisnjen v začetku dvajsetega stoletja, vsebinsko in jezikovno je posodobljen ter predstavlja enega od temeljev za prevajalski razcvet, ki ga latinska književnost v slovenščini doživlja v zadnjem obdobju. Toda brez zelo osredotočene vizije inteligentnega garača, ki je dokončal njegov rokopis, ga preprosto ne bi bilo. Skupaj z Vodnikovim bronastim kipom in zidano stavbo na Strossmayerjevi predstavlja ta hip zadnjega od spomenikov, ki jih je Wiesthaler pustil za seboj. Od vseh je najbolj njegov, predvsem pa je, kot bi rekel Horacij, monumentum aere perennius, spomenik, bolj trajen kot iz brona.
Korpus, ki ga je Fran Wiesthaler zapustil na 26.765 rokopisnih lističih, zdaj shranjenih na SAZU,... more Korpus, ki ga je Fran Wiesthaler zapustil na 26.765 rokopisnih lističih, zdaj shranjenih na SAZU, ima danes v tiskani obliki 48.588 gesel na 4.166 straneh. Raziskovalci ga vzporejajo z največjimi dvojezičnimi slovarji, denimo z angleškim Lewis-Shortovim in nemškim Georgesovim, ki ju je pisec uporabljal kot predlogo. V manjših jezikovnih skupnostih tako temeljitega pripomočka praviloma ni najti in bralec si ob listanju ne more kaj, da ne bi občudoval zagrizene trme, s kakršno so se findesièclovski latinisti brez lastne države odločili postaviti svoj jezik ob bok največjim. Wiesthalerjev slovar je precej obsežnejši od Pleteršnikovega, od slovenskih slovaropisnih podvigov je z njim primerljiv le še Slovar slovenskega knjižnega jezika. V meandrih zgodovine je tudi kaj dobrega in po vseh zapletih, post tot discrimina rerum, je slovar bistveno boljši od tistega, ki bi bil v ugodnejših okoliščinah lahko natisnjen v začetku dvajsetega stoletja, vsebinsko in jezikovno je posodobljen ter predstavlja enega od temeljev za prevajalski razcvet, ki ga latinska književnost v slovenščini doživlja v zadnjem obdobju. Toda brez zelo osredotočene vizije inteligentnega garača, ki je dokončal njegov rokopis, ga preprosto ne bi bilo. Skupaj z Vodnikovim bronastim kipom in zidano stavbo na Strossmayerjevi predstavlja ta hip zadnjega od spomenikov, ki jih je Wiesthaler pustil za seboj. Od vseh je najbolj njegov, predvsem pa je, kot bi rekel Horacij, monumentum aere perennius, spomenik, bolj trajen kot iz brona.
Uploads
Papers by Janja Zmavc