PL84079B1 - 3-amino-(delta)*su2-pyrazoline derivatives and process for the preparation of same[ca954518a] - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania podstawionych pochodnych 3-amlno-A*-pirazoiliny.W wiekszosci zwiazki wytworzone tym sposobem sa nowe.Wiadomo, ze pochodne 3-amimo-A2- uzyteczne w przemysle fotograficznym i farma¬ ceutycznym. Zwiazki mozna otrzymac za pomoca znanej metody i kilku jej modyfikacji pnzez pod¬ danie P-cyjanoetylohydraizyn wewnatrzczastecziko- wemu zaniknieciu pierscienia.Znana metoda omawiana jest w szeregu publi¬ kacji i opisów patentowych, np. w opisie paten¬ towym St. Zjedn. Am. nr 2 726 248, w brytyjskich opisach patentowych nr 776 322 i nr 679 678, Z. Obszcz. Chim. 26, 3132 (1956) 29, 498 (1959), Ann.Chim. (Roma) 56, 332 (1966), C. A. 65, 2244 b, Chem.Ber. 98, 3377 (1965). (Chem. Soc. (Londyn) 1954 408, 1955 3470).Wspólna cecha omawianych sposobów postepowa¬ nia jest fakt, ze wiazanie Nt — N2 pierscienia pira- zolinowego wytwarza sie przed ostatnimi etapem syntezy. Jednakze proces nie jest calkowicie jasny.W przypadku reakcji, w których stosuje sie arylo- hydrazyny i nitryl kwasu akrylowego lub ich po¬ chodne, oba atomy grupy hydrazyinowej sa reaktyw¬ ne, oraz w zwiazku iz tym moga zachodzic dwie równoczesne reakcje. Stad potrzebne zwiazki l-arylo-3-amino-A*-pirazoliinowe moga byc zanie¬ czyszczone przez l-arylo-5-aminopirazoliny. Stosu- nek obu tych izomerów moze byc zalezny od war¬ tosci pH [Helv. Chim. Acts 41, 306 (1958), ber. 98, 3357 (1965)]. W celu wyeliminowania mozliwosci podwójnych reakcji grupe hydrazynowa tworzono w kilku przypadkach przez nitrozowanie i reduko¬ wanie arylo-(2-cyjano-etylo)-aminy ? otrzymanej przez poddanie reakcji aminy aromatycznej z nitry lem kwasu akrylowego (brytyjskie opisy patentowe nr 757 840 i nr 776 322).Sposób wedlug wynalazku wytwarzania zwiazków o wzorze 1, w którym R oznacza ewentualnie pod¬ stawiona grupe alkilowa, ewentualnie podstawiona. grupe cykloalkilowa, ewentualnie podstawio/ja gru¬ pe aralkilowa lub ewentualnie podstawiona grupe aryIowa, Rl i Rz oznaczaja wodór, ewentualnie podstawiona grupe alkilowa lub ewentualnie pod¬ stawiona grupe aryIowa, R4 oznacza wodór lub rod¬ nik acylowy organicznego kwasu karboksylju^o, ewentualnie w postaci ich soli, polega na tym, ze zwiazek o wzorze 2, w którym R, R1 i R2 maja wy¬ zej podane znaczenie, R3 oznacza ewentualnie pod¬ stawiona grupe alkilowa, ewentualnie podstawiona grupe aralkilowa lub ewentualnie podstawiona gru¬ pe arylowa, a R6 oznacza wodór lub grupe acylowa, lub jego sól, poddaje sie reakcji z zasada, a na¬ stepnie zwiazek o wzorze 1, w którym R4 oznacza atom wodoru, ewentualnie acyluje sie przy atomie azotu, a izwiazek o wzorze 1, w którym R4 oznacza grupe acylowa, ewentualnie poddaje sie odacylowa- niu. a uzyskany produkt koncowy ewentualnie prze- Oil OTfl84 079 3 prowadza sie w jego sól lub uwalnia zwiazek o wzo¬ rze I z jego soli.Wytwarzane sposobem wedlug wynalazku zwiazki moga wystepowac w trzech postaciach tautome- rycznych przedstawionych wzorami 1, la i Ib. 5 Zwiazki o wzorach 1, la i Ib sa czesciowo nowe.Sa to zwiazki w których R oznacza ewentualnie podstawiona grupe alkilowa, ewentualnie podsta¬ wiona grupe cykloalkilowa, ewentualnie podstawio¬ na grupe aralkilowa lub ewentualnie podstawiona 10 grupe aryIowa, pod warunkiem, ze R nie moze oznaczac niepodstawionej grupy fenylowej, R1 i R* oznaczaja wodór, ewentualnie podstawiona grupe alkilowa lub ewentualnie podstawiona grupe ary- lowa, a R4 oznacza wodór lub rodnik acylowy orga- 15 nioznego kwasu karboksylowego, lub ich sole.Jako grupy alkilowe R, R1, R* i R8 moga wy¬ stepowac proste lub rozgalezione grupy alkilowe zawierajace zwlaszcza 1—7 atomów wegla, np. gru¬ py metylowa, etylowa, propylowa, izopropylowa, 20 izobutylowa Md. Grupy alkilowe moga miec jeden lub kilka podstawników, takich jak atomy chlo¬ rowca, np. chlor lub brom, grupa aminowa, alkilo- amiinowa, dwualkiloaminowa, nitrowa, hydroksylo¬ wa i arylowa, np. fenylowa. Szczególnie odpowied- 25 nimi podstawionymi grupami alkilowymi w przy¬ padku R sa grupy dwufenylowe.Okreslenie „grupa arylowa" moze przedstawiac mono- lub policykliczne (rodniki aromatyczne, takie jak rodnik fenylowy lub naftylowy. Pierscien ary- 30 Iowy moze miec jeden lub kilka podstawników, takich jak atomy chlorowca, np. chlor lub brom, grupa nitrowa, alkilowa, np. metylowa, lub etylo¬ wa, alkoksylowa, np. metoksylowa lub etoksylowa, aminowa, alkilo- i dwualkiloaminowa. Okreslenie 35 „grupa arylowa" obejmuje równiez rodniki hetero- arylowe, np. rodnik pirydylowy.Okreslenie „grupa cykloalkilowa" oznacza grupy zawierajace korzystnie 3—6 atomów wegla, takie jak cyklopentylowa lub cyklohefcsylowa. 40 Okreslenie „grupa aralkilowa" odnosi sie do grup alkilowych o 1—5 atomach wegla podstawionych przez pierscien aromatyczny, np. grupa benzylowa lub p-fenyloetylowa. Czesc arylowa grupy aralki- lowej moze miec jedan lub dwa podstawniki wy- 45 mienione wyzej przy okresleniu grup arylowych.Szczególnie uzytecznymi zwiazkami o wizorze 1 sa zwiazki, w których R oznacza grupe alkilowa o 1—4 atomach wegla, grupe cykloalkilowa o 5—6 atomach wegla, grupe dwufenyloalkilowa, 50 grupe nitrofenylowa, metylofenylowa, benzylowa, dwumetoksyfenetyiowa lub fenylowa, Rx i Rj ozna¬ czaja wodór, a R4 oznacza grupe acetylowa, pro- pionylowa, hydroksybenzoilowa lub |3-piperydyno- propionylowa. ' 55 Rodnikami acylowymi R4 sa rodniki acylowe organicznych kwasów karboksylowych takich jak alifatyczne kwasy karboksylowe o 1—20 atomach wegla, aromatyczne kwasy karboksylowe o 6—10 atomach wegla oraz ich podstawione pochodne, np. 60 grupa acetylowa, propionylowa, hydroksybenzoilo¬ wa, benzoilowa lub P-piperydynopropionylowa. Rod¬ niki acylowe moga równiez pochodzic od kwasów heterocyklicznych, takich jak kwasy nikotynowe lub kwas izonikotynowy. 65 Solami zwiazków o wzorze 1 moga byc kwasne sole addycyjne utworzone z nieorganicznymi kwa¬ sami, np. z kwasem chlorowodorowym, kwasem bromowodorowym, kwasem siarkowym, kwasem azotowym itd., lub z organicznymi kwasami, np. z kwasem octowym, kwasem mlekowym, kwasem winowym, kwasem maleinowym, kwasem fumaro- wym, 'kwasem nikotynowym itd.Szczególnie uzytecznymi zwiazkami o wzorze 1 sa nastepujace pochodne: l-(p-nitrofenylo)-3namino- -A8-pirazolina, l-(p-toluilo)-3-amino-A2-pirazol(ina 1- -(3,3-dwufenylopropylo)-3-amino-A2-pirazolina, 1- -benzylo-3-amino-A2-pirazolina, 1-[2-(3,4-dwumetok- syfenylo)-etylo]-3-amino- A*-pirazolina, 1-cykloheksy7 lo-3-amino-A*-pirazoliina, lnn-butylo-S^mino-A^pi- razolina, acetylowa pochodna l-(3,3-dwufenylopro- pylo)-3-amino-A2-pirazoliny, pochodna p-piperydy- nopropionylowa 1-(3,3-dwufenylopropylo)-3-amino- -A2jpirazoliny, pochodne kwasu salicylowego l-(3,3- -dwufenylopropylo)-3-amino-A2-pirazoliny, acetylo¬ wa pochodna l-ibenzylo-3-amino-A2Hpirazoliny, ace-' lylowa pochodna l-[2-(3,4-dwumetoksyfenylo)-ety- lo]-3-amino-A2-pirazoliny, acetylowa pochodna 1-cy- # kloheksylo-3-amino-A2-pirazoliny, acetylowa po¬ chodna l-n-butyio-3-amino-A2-pirazoliny oraz ich sole.Reakcje sposobem wedlug wynalazku prowadzi sie korzystnie w.obecnosci wody. Wedlug korzystnej postaci wykonania sposobu reakcje, prowadzi sie przy uzyciu wodnego lub wodno-alkoholowego roz¬ tworu wodorotlenku metalu alkalicznego, np. wodo¬ rotlenku sodowego lub wodorotlenku potasowego.W ogólnosci reakcje mozna prowadzic w wodnym srodowisku lub w mieszaninie wody i organicznego rozpuszczalnika w ukladzie heterogenicznym lub homogenicznym. Reakcje doprowadza sie do konca w podwyzszonej temperaturze. Otrzymane w ten sposób zwiazki o wzorze 1, w których R4 oznacza wodór, mozna przeksztalcac w odpowiednie po¬ chodne acylowe. Acylowanie przy azocie prowadzi sie za pomoca ogólnie znanych metod acylacji, ko¬ rzystnie przy uzyciu halogenków kwasowych, w szczególnosci chlorków kwasowych, lub bezwod¬ ników kwasowych.Zwiazki o wzorze 1, w którym R4 oznacza grupe acylowa mozna przeksztalcac w odpowiednie zwia¬ zki o wzorze 1, w których R4 oznacza wodór. Re¬ akcje prowadzi sie za pomoca ogólnie znanych metod odacylowania, korzystnie przez poddanie po¬ chodnej acylowej o wzorze 1 dzialaniu zasady.W tym celu korzystnie stosuje sie wodorotlenek metalu alkalicznego, taki jak wodorotlenek sodo¬ wy. Reakcje prowadzi sie w obecnosci organicznego rozpuszczalnika. Wlasciwym rozpuszczalnikiem orga¬ nicznym sa alifatyczne alkohole, takie jak etanol.Wyjsciowe oksadiazole o wzorze 2, w którym R oznacza grupe arylowa, mozna otrzymywac przez poddanie amidoksymu o wzorze 3, w którym R* oznacza wodór, zamknieciu pierscienia oksadiazolo- wego. Warunki reakcji opisane sa w brytyjskim opisie patentowym nr 1 063 323.Wyjsciowe amidoksytmy o wzorze 3 mozna otrzy¬ mywac z dobrymi wydajnosciami przez poddanie reakcji nitrylu o wzorze 4, w którym R, R1 i R1 maja podane wyzej znaczenie, z hydroksyloamina.84079 Sam ni-tryl o wzorze 4 otrzymuje sie metodami zna¬ nymi, np. przez poddanie reakcji odpowiedniej ami¬ ny z nitrylem kwasu akrylowego lub p-halogeno- nitrylu z amina. Otrzymane zwiazki o wzorze 1 mozna przeksztalcac w ich sole z nieorganicznymi lub organicznymi kwasami. Wytwarzanie soli pro¬ wadzi sie za pomoca ogólnie znanych metod, ko¬ rzystnie przez poddanie reakcji zwiazku o wzorze 1 w obecnosci organicznego rozpuszczalnika z równo¬ wazna iloscia odpowiedniego kwasu.Sposób wedlug wynalazku umozliwia wytwarza¬ nie cennych pochodnych 3-amino-A2-pirazoliny i moze byc latwo przeprowadzony w skali przemy¬ slowej. Sposób rózni sie (zasadniczo od znanych metod postepowania, poniewaz wiazanie Nx—N2 pierscienia pirazolinowego tworzy sie w ostatnim etapie cyklizacji.Zwiazki o wzorze i otrzymane sposobem wedlug wynalazku mozna przerabiac na farmaceutyczne kompozycje, zawierajace jaiko aktywny skladnik co najmniej jeden nowy zwiazek o wzorze 1 lub jego sól w mieszaninie z odpowiednimi obojetnymi sta¬ lymi lub cieklymi nosnikami i/lub dodatkami. Jako nosniki stosuje sie np. talk, skrobie, weglan po¬ tasowy, weglan magnezowy, siarczan magnezowy, glikol polietylenowy, wode iitd. Kompozycje moga byc w postaci stalej, np. tabletki, pigulki, drazetki, kapsulki, lub w postaci cieklej, np. zawiesiny, emul¬ sje lub preparaty iniekcyjine. Kompozycje przygo¬ towuje sde ogólnie znanymi w przemysle farma¬ ceutycznym metodami. Farmaceutyczne kompozycje wynalazku wywieraja miedzy innymi wplyw na centralny uklad nerwowy i wykazuja dzialanie przeciwskurozowe.Niektóre zwiazki o wzorze 1 sa uzyteczne w foto¬ grafice jako wywolywacze fotograficzne. Dalsze szczególy wynalazku znajduja sie w przykladach, przy czym zakres wynalazku nie ogranicza sie do przykladów, sluzacych jedynie w celu jego wyja¬ snienia.Przyklad I. Mieszanine 2,03 g (0,01 mola) 3-(2-fenyloaminoetylo) -5-metylo-l,2,4-oksadiazolu, 2 ml In roztworu wodnego wodorotlenku sodowego j 20 ml 96% etanolu ogrzewa sie na lazni wodnej w ciagu 3 godzin. Alkohol oddestylowuje sie pod zmniejszonym cisnieniem i wodna pozostalosc ozie¬ bia. Otrzymuje sie w ten sposób 1,21 g l-fenylo-3- -amino-At-2-piraizoliny o zabarwieniu jasnordza- wym. Wydajnosc 75%. Krystaliczny produkt wy¬ kazuje temperature topnienia 165—168°C. Po prze- krystalizowaniu z etanolu temperatura topnienia podnosi sie do 169°C. Produkt otrzymany w ten sposób jest identyczny pod kazdym wzgledem ze zwiazkiem otrzymanym wedlug znanego sposobu opisanego w J. Chem. Soc. (Londyn) 1954, 408.Przyklad II. 1 g 3-[2-(3,3-dwufenylo-pro- pylo-acetyloamino)-etylo] -5-rnetylo-l,2,4-oksadiazolu . ogrzewa sie pod chlodnica zwrotna z 10 ml 2n roztworu wodorotlenku sodowego i 10 ml 96% eta¬ nolu w ciagu 8 godzin. Alkohol oddestylowuje sie, 6 wydzielony olej ekstrahuje sie z wodnej fazy za pomoca chloroformu, osusza i odparowuje. Pozo¬ staly olej traktuje sie mieszanina benzenu i eteru naftowego. Temperatura topnienia l-(3,3-dwufenylo- ^propylo)-3-amino-A2-pirazoliny wynosi 150°C. Pro¬ dukt jest identyczny ze zwiazkiem otrzymanym spo¬ sobem z przykladu XV. Zastosowany surowiec wyj¬ sciowy otrzymuje sie jak nastepuje: ' * 50 g (0,189 mola). 3-(3,3-dwufenylo-propylo)-ami- no-propionitrylu rozpuszcza sie w 100 ml bezwod¬ nika octowego. Mieszanine reakcyjna ogrzewa sie na lazni wodnej w ciagu godziny, po czym oziebia sie i wylewa na 500 g lodu. Oleisty produkt kry- stalizuje przy skrobaniu. Krysztaly odsacza sie przez odessanie, przemywa woda i suszy. Otrzymuje sie 53,3 g 3-(3,3-dwufenylo-propyloHacetylo)-amino-pro- pionitrylu. Wydajnosc 91,7%. Temperatura topnie¬ nia 108—109°C. Po rekrystalizacji z 96% etanolu termperatura topnienia podwyzsza, sie do 109—110°C. 53,3 g (0,173 mola) otrzymanego w ten sposób nitrylu poddaje sie reakcji z hydroksyloamina w sposób opisany w przykladzie XI. Otrzymuje sie tfO g oleistego produktu. Substancje oczyszcza sie przeprowadzajac w chlorowodorek. Otrzymuje sie* w ten sposób 41,3 g aimidoksymu kwasu 3-(3,3-dwu- fenylo-propylo-aoetylo) -amino-propionowego. Tem¬ peratura topnienia 125—130°C. Po rekrystalizacji z benzenu temperatura topnienia podnosi sie do 130—132ÓC. Wydajnosc 70,5%. 6,76 g (0,02 mola) otrzymanego amidoksymu pod¬ daje sie reakcji z octanem etylu w sposób opisany w przykladzie VI. Otrzymuje sie 5,9 g 3-[2-(3,3-dwu- fenylo-propylo-acetylo^amino) -etylo] -5-met3do-l,2,4- -oksadiazolu. Wydajnosc 80%. Temperatura topnie^ nia 70—75°C. Po rekrystalizacji z cykloheksanu temperatura topnienia podnosi sie do 85°C. 40 10 g amidoksymu kwasu 3-(3,3-dwufenylo-pro- pylo)-amino-propionowego rozpuszcza sde w 20 ml bezwodnika octowego. Mieszanine reakcyjna pozo¬ stawia sie na godzine, po czym wylewa na 100 g lodu. Wytracone krysztaly odsacza sie przez „odessa- 45 nie i przemywa woda. Otrzymuje sie 12,15 g ami¬ doksymu kwasu 0-acetylo-3-(3,3-dwufenylo^propy- lo-acetylo-amino)-pro(pionowego. Temperatura top¬ nienia 129—142°C. Po przekrystaldzowaniu z octanu etylu temperatura topnienia podnosi sie do 145°C. 50 12 g powyzszego zwiazku acylowego miesza sie z 50 ml pirydyny i ogrzewa pod chlodnica zwrotna w ciagu 4 godzin. Po odparowaniu otrzymuje sie 11,3 g krystalicznego 3-[2-(3,3-dwufenylo-pro- 55 pylo-acetylo-amino)-etylo]-5-metylo-l,2,4Hoksadia- zolu. Temperatura topnienia 65—70°C. Po rekry¬ stalizacji z cykloheksanu temperatura topnienia pod¬ nosi sie do 85°C. 60 v Przyklady III—V. Nastepujace zwiazki otrzy¬ muje sie. wedlug przykladu I. Surowce wyjsciowe, produkty koncowe i temperatury topnienia otrzy¬ manych zwiazków' zestawione sa w nizej podanej 65 tablicy.7 84,07a 8 Przyklad Surowiec wyjsciowy (wzór 2) III IV V 3-(2-p-metyloanilinoetylo) -5-metylo- -1,2,4-oksadiazol 3-(2-anilinoetylo)-5-fenylo-l,2,4- -oksadiazol 3-(2^Hmetyloanilinoetylo)-5-fenylo- -l,2,4~oksadiazol Produkt koncowy {wzór 1) 1-(p-tolilo)-3-amino-A*-pirazolina 1-fenylo-3-amino-A2-pirazolina 1-(p-metylo-fenylo)-3-amino-A*- -pirazolina Temperatura topnienia w PC 130—132 zwody 165—168 z 96% etanolu 130—132 z wody Przyklad VI. 7,16 g (0,04 mola) amidoksymu kwasu p-fenyloamino^propionowego i 10,6 g (0,12 rnpla) octanu etylu rozpuszcza sde w 140 ml bez¬ wodnego etanolu, po czym utworzony w ten sposób roztwór dodaje sie do roztworu etanolanu sodowego otrzymanego z 0,92 g sodu metalicznego i 60 ml bezwodnego etanolu. Mieszanine reakcyjna ogrze¬ wa sie do wrzenia w ciagu 8 godzin, przy czym wystepuje wytracanie sie krysztalów i powstawa¬ nie brazowego zabarwienia. Alkohol usuwa sie pod zmniejszanym cisnieniem i dodaje sie 100 ml wody do pozostalosci, oddziela sie od wody oleisty pro¬ dukt, który staje sie krystaliczny przy skrobaniu.Krysztaly odsacza sie przez odessanie, przemywa dokladnie woda i suszy. Otrzymuje sie 7,5 g ró- zowej substancji. Temperatura topnienia 50—54°C.Po ekstracji eterem naftowym otrzymuje sie 6,2 g 3-(2-fenyloaminoetylo)-5-metylo-l,2,4-oksadia- zolu o zabarwieniu jasno rdzawym. Temperatura topnienia 55—57°C. Wydajnosc 76,5%.Analiza: obliczono dla wzoru CnN^NjO C% 65,04, H% 6,45, N% 20,68 otrzymano C% 65,26, H% 6,48, N% 20,67.Przyklady VII—X. Nastepujace zwiazki otrzymuje sie analogicznie do sposobu opisanego w przykladzie VI. Surowce wyjsciowe, produkty koncowe i ich temperatury topnienia zestawione sa w nizej podanej tablicy: Przyklad VII VIII IX X Amidoksym Amidoksym kwasu 3-p-nitroanilinopropio- nowego Amidoksym kwasu 3-(p-toluidyino)-propio¬ nowego Amidoksym kwasu 3-anilinoprojpionowego Amidoksym kwasu 3-(p-metyloanilino)- -propionowego Ester octan etylu octan etylu benzoesan etylu benzoesan etylu ' Produkt koncowy o wzorze 2 3-(2-p-rnitroanilino- etylo)-5nmetylo-l,2,4- -oksadiazol 3-(2-p-metyloaniliino- etylo)-5-metylo-l ,2,4- -oksadiazol .3-(2-aniIino-etylo)-5- fenylo-1,2,4-oksadiazol 3-(2-p-metyloanilino- etylo)-5-fenylo-l,2,4- -oksadiazol Temperatura topnienia w °C . 138-440* z bezwod¬ nego etanolu 62 z eteru naftowego - 83—«5 z miesza¬ niny octanu etylu i eteru narrtowego 72 g cyklo¬ heksanu Przyklad XI. 26,5 g (0,182 mola) 0-fenylo- amino-tpropionitrylu rozpuszcza sie w 150 ml eta¬ nolu, po czym dodaje roztworu 28,6 g chloro¬ wodorku hydroksyloaminy, 30,4 g kwasnego we¬ glanu sodowego i 50 ml wody. Mieszanine reakcyj¬ na ogrzewa sie pod chlodnica zwrotna do wrzenia w ciagu 8 godzin, -nastepnie oddestylowuje alkohol, a do pozostalosci dodaje 200 ml wody. Przy skro¬ baniu powstaje oleisty produkt, który wkrótce staje sie krystaliczny. Otrzymuje sie 26,2 g kwasu P-fe- nyloaminopropionowego. Wydajnosc 80%. Tempe- 50 ratura topnienia wynosi 88—92°C i nie zmienia sie po rekrystalizacji z mieszaniny octanu etylu i nafty 1:1.Analiza: obliczono dla wzoru C^H^NaO C% 60,30, H% 7,32, N% 23,45 otrzymano C% 60,60, H% 7,43, N% 23,70.Przyklady XII—XIII. Nastepujace zwiazki otrzymuje sie wedlug sposobu opisanego w przy¬ kladzie XI.Przyklad XII XIII Nitryl o wzorze 4 3- (p-nitro-aniliino) -propionitryl 3-(p-metyloanilino)-ipropionitryl Amidoksym o wzorze 3 Amidoksym kwasu 3-(p-nitroaniJ ino)-propionowego Amidoksym kwasu 3-»(p-metyloanilino)-propionowego Temperatura topnienia w °C 130—135 z wody 100 z octanu etylu Przyklad XIV. Mieszanine 1,99 g (0,0062 mola) pochodnej acetylowej l-(3,3-dwufenylo-propylo)-3- -amino-A*-pirazoliny, 20 ml In wodnego roztworu wodorotlenku sodowego i 20 ml 96% etanolu ogrze¬ wa sie do wrzenia w ciagu 3 godzin. Klarowny zólty roztwór oziebia sie, po czym wytracone kry¬ sztaly w ksztalcie igiel odsacza przez odessanie, przemywa do odczynu obojetnego woda i suszy84 079 pod lampa o promieniowaniu podczerwonym.Otrzymuje sie 1,61 g l-(3,3-dwufenylo-propylo)-3- -amino-As-pirazoliny. Wydajnosc 92%. Temperatura topnienia 159—161°C. Po rekrystalizacji tempera¬ tura topnienia podnosi sie d« 163—165°C.Analiza: obliczono dla wzoru C18H21NS C% 77,37, H% 7,50, N% 15,13 otrzymano C% 77,17, H% 7,42, N% 15,34.Zasade przeksztalcono w dwuchlorowodorek za pomoca etanolu zawierajacego chlorowodór. Tem- peratura topnienia 160°C, która pozostaje niezmien¬ na po rekrystalizacji z etanolu zawierajacego chlo¬ rowodór. % Analiza: obliczono dla wzoru C,sH2SN3Clf C% 20,10, C% 61,40, H% 6,58, N% 11,92 oti-zymano C% 20,33, C% 61,54, H% 6,50, N% 11,86.Przyklady XV—XIX. Nastepujace zwiazki otrzymuje sie analogicznie do sposobu opisanego w przykladzie XIV.Przyklad XV XVI XVII XVIII XIX Pochodna acylowa o wzorze 1 Pochodna 0^piperydynopropio- nylowa l-(3,3-dwufenylopropylo)-3- •^amino-As-pirazoliny Pochodna acylowa l-benzylo-3^amino-A2-pirazoliny Pochodna acylowa 1-[2- (3,4-dwumetoksyfenylo)- -etylol-3^amLno-A2-pirazoliny Pochodna acylowa l-cykloheksylo-3-amino-A2-pirazoli!ny Pochodna acylowa l-n-butylo-3-amino-A2-pirazoliny Pochodna aminowa o wzorze 1 1- (3,3-dwufenylopropylo)-3- ^asmLno-A^-pirazoliina l-benzylo-3-amino-A2-pirazolina 1- [2-(3,4^dwumetolksy-fenylo)- -etylo]-3-amlino-A2-.pirazolina l-cyklohetosylo-3-a'mino-A2-pirazolina l-in-butylo-3-amino-A^-pirazolina Temperatura topnienia 1 w °C 1 163—165 z 96% etanolu 73—80 z cykloheksanu, chlorowodorek 238 z bezwodnego etanolu 158—160 z octanu etylu, chlorowodorek 182—185 z 96% etanolu 86—88 z cykloheksanu, chlorowodorek 233 z bezwodnego etanolu 65—70 z eteru naftowego, chlorowodorek 147 g z bezwodnego etanolu Przyklad XX. Do 211,3 g (1,0 mol) 3,3-dwu- fenylo-propylo-aminy dodaje sie mieszajac i chlo¬ dzac woda w ciagu okolo godziny 53,1 g (1,0 mol) akrylonitrylu i roztwór ogrzewa na lazni wodnej w ciagu okolo 8 godzin. Otrzymany gesty roztwór (264 g) oziebia sie. Przy skrobaniu otrzymuje sie P-(3,3-dwufenylo-propyloamino)npropionitryl z do¬ bra wydajnoscia. Temperatura topnienia 54°C.Temperatura wrzenia 195—197°C przy 0,1 mm Hg.Surowy nitryl mozna stosowac bez oczyszczania do dalszej reakcji.Analiza: obliczono dla wzoru C,8H20N2 C% 82,10, H% 7,67, N% 10,64 otrzymano C% 81,96, H% 7,44, N% 10,56.Przyklady XXI—XXII. Sposobem analogicz¬ nym do opisanego w przykladzie VI otrzymuje sie: z amidoksymu kwasu 3-(p-chloroaniliino)-propio- nowego d octanu etylu-3-[2-(p-chloroanilino)-ety- lo]-5-metylo-l,2,4-oksadiazol oraz z amidoksymu kwasu 3-(p-chloixanilino)-propionowego i ben¬ zoesanu etylu-3-[2-(p-chloroanilino)-etylo]-5-fenylo- -1,2,4-oksadiazol.Przyklad XXIII. Roztwór 4,6 g (0,02 mola) amidoksymu kwasu 3-(P^naftyloamino)-propionowe- go i 5,03 g (0,06 mola) octanu etylu w 40 ml bez¬ wodnego etanolu dodaje sie do roztworu 0,46 g sodu w 15 ml bezwodnego etanolu. Mieszanine utrzymuje sie w stanie wrzenia w ciagu 8 godzin; a nastepnie odpedza rozpuszczalnik pod obnizonym cisnieniem. Do pozostalosci dodaje sie 50 ml wody, krysztaly odsacza sie, przemywa woda i suszy.Otrzymuje sie 3,25 g (0,0128 mola) zabarwionych krysztalów o temperaturze 108—112°C (wydajnosc 64%). Po rekrystalizacji tego produktu z 96% eta¬ nolu, otrzymuje sie 3-[2-(0-fiaityloamino)-etylo]-5- -metylo-l,2,4-oksadiazol o temperaturze topnienia 110—112°C.Przyklad XXIV. Mieszanine 2,54 g (0,01 mola) 3-[2-(P-naftyloamino)-etylo]-5-metylo-l,2,4-oksadia- zolu d 20 ml 20% wodnego roztworu kwasnego weglanu sodowego utrzymuje sie w stanie wrzenia w ciagu 6 godzin. Zestalony produkt rozdrabnia sie na kawalki, saczy, przemywa woda do uzyskania 40 odczynu obojetnego i suszy. Otrzymuje sie 1,8 g (0,0085 mola) zabarwionych krysztalów l-(P-nafty¬ lo)-3-amino-A*-pirazoliny o temperaturze topnienia 185—190°C. Wydajnosc wynosi 85%. Produkt po re¬ krystalizacji z 96% etanolu ma temperature topnie- 45 nia 173°C.Przyklad XXV. Sposobem analogicznym do opisanego w przykladzie I, z 3-[(p-chloroanilino)- -etylo]-5-metylo-l,2,4-oksadiazolu, otrzymuje sie 50 l-(p-chlorofenylb)-3-amino-A2-piraizoline o tempera¬ turze topnienia 144—146°C, z wydajnoscia 73%.Przyklad XXVI. Mieszanine 2,95 g (0,01 mola) acetylowej pochodnej l^-dodecylo-3-amino-A'-pdra- 55 zoliny, 20 ml In roztworu wodorotlenku sodowego i 20 ml 96% etanolu utrzymuje sie w stanie wrze¬ nia w ciagu 3 godzin.Nastepnie z mieszaniny reakcyjnej oddestylawuje sie etanol, krysztaly odsacza sie, przemywa mala 60 iloscia wody i suszy. Otrzymuje sie 2 g (0,007 mola) l-n-dodecylo-3-amino-A*-pdirazolLny o temperaturze topnienia 74—78°C, z wydajnoscia 70%.Przyklad XXVII. Do roztworu 0,5 g (0,002 mola) l-[2-(3,4- 65 -pirazoliny w 20 ml benzenu dodaje sie 0,24 g84 079 11 lt (0,002 mola) bezwodnika octowego. Mieszanine ogrzewa sie na lazni wodnej w ciagu 30 minut, a nastepnie oddestylowuje benzen. Po rekrystalizacji z octanu etylu otrzymuje sie 0,4 g (0,00137 mola) acetylowej pochodnej, l-[2-(3,4-dwumetoksyfenylo)- -etylo]-3-amino-A2-pirazoliny z wydajnoscia 68%.Przyklady XXVIII—XXXI. W sposób ana¬ logiczny do opisanego w przykladzie XXVII wytwa¬ rza sie pochodne acylowe nastepujacych 3-amino- pirazolhi: Przyklady XXVIII XXIX * xxx XXXI Zwiazek 1-benzylo-3-amino-Af-pirazolina 1-cykloheksylo-3-aniino-A2-pirazolina 1-n-butylo-3-amino- A*-piiraizolina l-n^odecylo-3-aim^o-A*-pirazolina Temperatura topnienia w °C 145 130—132 63—65 45—50 Wydajnosc w% 76 81 78 73 PL

Claims (4)

1. Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania pochodnych 3-amino-A2- -pirazoliny o wzorze 1, w którym R oznacza ewen- 20 tualnie podstawiona grupe alkilowa, ewentualnie podstawiona grupe cykloalkilowa, ewentualnie pod¬ stawiona grupe aralkilowa lub ewentualnie podsta¬ wiona grupe arylowa, R1 i R* oznaczaja wodór, ewentualnie podstawiona grupe alkilowa lub ewen-. 25 tualnie podstawiona grupe arylowa, a R4 oznacza wodór lub rodnik acylowy organicznego kwasu kar- boksylowego, ewentualnie w postaci ich soli, zna¬ mienny tym, ze zwiazek o wzorze 2, w którym R, R1 i R2 maja wyzej podane znaczenie, R3 oznacza 30 ewentualnie podstawiona grupe alkilowa ewentual¬ nie podstawiona grupe alkilowa, ewentualnie pod¬ stawiona grupe aralkilowa lub ewentualnie podsta¬ wiona grupe arylowa, a R5 oznacza wodór lub rodnik acylowy, albo jego sól, poddaje sie reakcji 35 z zasada, a nastepnie otrzymany zwiazek o wzo¬ rze 1, w którym R4 oznacza wodór, ewentualnie poddaje sie acylacji przy azocie, a zwiazek o wzo¬ rze 1, w którym R4 oznacza rodnik acylowy ewen¬ tualnie poddaje sie odacylowaniu w celu uzyskania zwiazku o wzorze 1, w którym R4 oznacza wodór, a otrzymany produkt koncowy ewentualnie prze¬ prowadza w jego sól lub uwalnia zwiazek o wzo¬ rze 1 z jego soli.
2. 2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze reakcje zwiazku o wzorze 2 z zasada prowadzi sie w obecnosci wody.
3. 3. Sposób wedlug zastrz. 2, znamienny tym, ze zwiazek o wzorze 2 zadaje sie wodnym lub wodno- alkoholowym ixxztworem wodorotlenku metalu alka¬ licznego.
4. 4. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze reakcje zwiazku o wzorze 2 z zasada prowadzi sie w podwyzszonej temperaturze.84 070 R1 I R —N —CH 1 ' o N CH—R2 . Y NH Wzór 1 Rl I R—.N —CH ,11 - RA-N CH—R2 V II NH Wzór la 1 R H R N — CH N CH-R2 V N I R1 Wzór Ib R1 R2 I I R-N-C-CH-C-N u n ii , ?5 H n C-R3 RD H N \/ O Wzór R1 R2 I I R-NH-C- CH-C-NH2 .I \ I H N - OR5 Wzór ! R1 R2 I I R-NH-C- C-CN I I H H Wzór PL