PL200242B1 - Kompozycja i gotowa do użytku kompozycja do utleniającego farbowania włókien keratynowych zawierająca co najmniej jeden barwnik utleniający, sposób farbowania włókien keratynowych i wieloprzedziałowy przybór lub zestaw do utleniającego farbowania włókien keratynowych - Google Patents

Abstract

Przedmiotem niniejszego wynalazku jest kompozycja do utleniaj acego farbowania w lókien kera- tynowych, w szczególno sci ludzkich w lókien keratynowych takich jak w losy, zawieraj aca, w pod lo zu odpowiednim do farbowania, co najmniej jeden barwnik utleniaj acy, charakteryzuj aca si e tym, ze za- wiera dodatkowo co najmniej jeden polimer zag eszczaj acy, obejmuj acy co najmniej jeden lancuch t luszczowy i co najmniej jeden alkohol t luszczowy mono- albo poli-glicerolowany, posiadaj acy wzór RO-(-CH 2 -CH(CH 2 OH)-O-) n -H, w którym R oznacza podstawnik nasycony lub nienasycony liniowy lub rozga leziony zawieraj acy od 8 do 40 atomów w egla, a n oznacza liczb e od 1 do 30. Przedmiotem wynalazku s a tak ze sposoby i przybory lub zestawy do farbowania przy u zyciu omawianej kompozycji. PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Niniejszy wynalazek dotyczy kompozycji do utleniającego farbowania włókien keratynowych, w szczególności ludzkich włókien keratynowych takich jak włosy, zawierającej, w podłożu odpowiednim do farbowania, co najmniej jeden barwnik utleniający, co najmniej jeden polimer zagęszczający, który zawiera co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy i co najmniej jeden alkohol mono- albo poli-glicerolowany.

Znanym sposobem farbowania włókien keratynowych, i w szczególności włosów ludzkich, jest użycie kompozycji farbujących zawierających prekursory farbowania utleniającego, ogólnie nazywane „zasadami utleniającymi”, a w szczególności orto- albo para-fenylenodiaminy, orto- albo para-aminofenole, i zasady heterocykliczne.

Prekursory farbowania utleniającego są związkami początkowo tylko słabo albo niezabarwionymi, które rozwijają swoją moc barwiącą włosy w obecności czynników utleniających, prowadząc do utworzenia zabarwionych związków. Tworzenie tych zabarwionych związków jest wynikiem kondensacji utleniającej „zasad utleniających” ze sobą, albo kondensacji utleniającej „zasad utleniających” ze związkami modyfikującymi zabarwienie, albo z „odczynnikami sprzęgającymi”, które są ogólnie obecne w kompozycji farbującej użytej w farbowaniu utleniającym i reprezentowanymi zwłaszcza przez meta-fenylenodiaminy, meta-aminofenole i meta-difenole, i pewne związki heterocykliczne.

Różnorodność zastosowanych cząsteczek, składająca się, z jednej strony, z „zasad utleniających” i z drugiej strony, z „odczynników sprzęgających”, pozwala otrzymać bardzo bogatą paletę kolorów.

W celu umiejscowienia uż ycia produktu do farbowania utleniają cego podczas nało żenia na wł osy tak, by nie przenosił się on na twarz, albo poza powierzchnie, w których farbowanie jest pożądane, używano do chwili obecnej zwyczajowych zagęszczaczy, takich jak usieciowany kwas poliakrylowy, hydroksyetylocelulozy, pewne poliuretany, woski albo mieszaniny niejonowych surfaktantów o HLB (równowaga hydroilowo-lipofilowa), która odpowiednio dobrana, wytwarza efekt żelujący podczas rozpuszczania w wodzie i/lub surfaktantach.

Jednakże, zgłaszający zaobserwował, że wymienione powyżej układy zagęszczające nie pozwalają uzyskać intensywnych i chromatycznych odcieni o niskiej selektywności i dobrej trwałości, oferując dobre kosmetyczne warunki dla poddawanych ich działaniu włosów. Skądinąd, zaobserwowano również, że gotowe do użytku kompozycje farbujące zawierające utleniający barwnik(i), i układy zagęszczające według uprzedniego stanu wiedzy nie pozwalają na dostatecznie dokładne nałożenie bez zmian albo spadku lepkości w czasie.

Dokument EP 557203 dotyczy kompozycji stosowanej na ludzkie włókna keratynowe, takiej jak do farbowania, rozjaśniania i trwałej ondulacji. Kompozycja ta zawiera mieszaninę niejonowych surfaktantów polietoksylowanych i/lub polipropoksylowanych i/lub poliglicerolowanych, posiadających określone wartości HALB, w połączeniu z kationowym lub amfoterycznym polimerem substantywnym. Jak wynika jasno z zastrzeżenia, polimer substantywny nie stanowi polimeru asocjacyjnego, więc polimer taki nie posiada wcale łańcucha tłuszczowego.

Dokument FR-2773472 dotyczy kompozycji farbującej zawierającej jeden enzym typu laktazy, co najmniej jeden prekursor barwnika utleniającego i co najmniej jeden polimer zagęszczający wybrany spośród następujących:

(i) niejonowych amfifilowych polimerów zawierający co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy i co najmniej jedną jednostkę hydrofilową;

(ii) anionowych amfifilowych polimerów zawierających co najmniej jedną jednostkę hydrofilową i co najmniej jedną jednostkę obejmując ą ł a ń cuch tł uszczowy;

(iii) usieciowanych homopolimerów kwasu akrylowego;

(iv) usieciowanych homopolimerów kwasu 2-akryloamido-2-metylopropanosulfonowego i ich usieciowanych kopolimerów akryloamidowych, które są częściowo lub całkowicie neutralizowane;

(v) homopolimerów akrylanu amoniowego lub kopolimerów akrylanu amoniowego i akrylamidu;

(vi) homopolimerów dimetyloaminoetylowych, które są czwartorzędowane chlorkiem metylu i akrylamidu;

(vii) niejonowych gum guarowych;

(viii) gum skleroglukanowych;

(ix) gum pochodzących z roślinnych produktów wypacania takich jak guma arabska, guma Ghatti, guma karaya i guma tragakanta.

PL 200 242 B1

Kompozycja powyższa może zawierać kilka opcjonalnych składników takich jak niejonowe surfaktanty, ale bez dalszego określania ich charakteru. Ostatecznie, w przykładach jedynie jedna kompozycja zawiera polimer posiadający łańcuch tłuszczowy, ale nie jest to surfaktant poliglicerolowany.

Jednak, po obszernych badaniach przeprowadzonych w omawianej dziedzinie, zgłaszający ostatnio stwierdził możliwość otrzymania gotowych do użytku kompozycji do farbowania utleniającego, nie spływających i dlatego pozostających dobrze umiejscowionych w miejscu nałożenia, i umożliwiających uzyskanie intensywnych i promiennych odcieni o niskiej selektywności i dobrej trwałości przeciw czynnikom chemicznym (szampon, trwała ondulacja i temu podobne) albo czynnikom naturalnym (światło, pocenie i temu podobne), oferującej włosom dobre właściwości kosmetyczne, przez dodanie do kompozycji farbującej co najmniej jednego polimeru zagęszczającego zawierającego co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy, i co najmniej jednego alkoholu tłuszczowego mono- albo poli-glicerolowanego.

Zgłaszający stwierdził również, że kompozycje zawierające co najmniej jeden barwnik utleniający, co najmniej jeden polimer zagęszczający, który zawiera co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy i co najmniej jeden alkohol tłuszczowy mono- albo poli-glicerolowany wykazują bardzo dobrą stabilność przy przechowywaniu.

Te stwierdzenia stanowią podstawę niniejszego wynalazku.

Przedmiotem niniejszego wynalazku jest więc kompozycja do utleniającego farbowania włókien keratynowych, w szczególności ludzkich włókien keratynowych takich jak włosy, zawierająca, w podłożu odpowiednim do farbowania, co najmniej jeden barwnik utleniający, charakteryzująca się tym, że zawiera dodatkowo co najmniej jeden polimer zagęszczający zawierający co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy mono- albo poli-glicerowany posiadający wzór:

RO-(-CH2-CH(CH2OH)-O-)n-H w którym

R oznacza podstawnik nasycony albo nienasycony, liniowy lub rozgałęziony, zawierający od 8 do 40 atomów węgla;

n oznacza liczbę zawierając ą się od 1 do 30.

Korzystnie podstawnik R nasycony albo nienasycony, zawiera od 10 do 30 atomów węgla, a n korzystnie oznacza liczbę zawierającą się między 1 i 10.

Drugi przedmiot wynalazku dotyczy gotowej do użytku kompozycji do utleniającego farbowania włókien keratynowych zawierającej, w podłożu odpowiednim do farbowania, co najmniej jeden barwnik utleniający, co najmniej jeden polimer zagęszczający, który zawiera co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy i co najmniej jeden alkohol tłuszczowy mono albo poli-glicerolowany oraz co najmniej jeden czynnik utleniający. Gotowa do użytku kompozycja oznacza, w zakresie niniejszego wynalazku, kompozycję przeznaczoną do stosowania bezpośrednio na włókna keratynowe, to znaczy, że może być przechowywana w takiej postaci jak przed użyciem albo być otrzymywana jako świeża mieszanina z dwóch albo więcej kompozycji.

Przedmiotem wynalazku jest także sposób utleniającego farbowania włókien keratynowych, a w szczególności ludzkich włókien keratynowych takich jak włosy, polegający na tym, że nakłada się na włókna kompozycję (A) zawierającą, w podłożu odpowiednim do farbowania, co najmniej jeden barwnik utleniający w połączeniu z co najmniej jednym polimerem zagęszczającym, który zawiera co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy i co najmniej jednym alkoholem tłuszczowym mono- albo poli-glicerolowanym, przy czym kolor wywoływany jest w alkalicznym, obojętnym albo kwasowym pH przy pomocy kompozycji (B) zawierającej co najmniej jeden czynnik utleniający, zmieszanej dokładnie w czasie użycia z kompozycją (A) albo nałożonej kolejno bez pośredniego spłukiwania.

Wynalazek dotyczy także odmiany tego sposobu, polegającego na nałożeniu na włókna kompozycji farbującej zawierającej, w podłożu odpowiednim do farbowania, co najmniej jeden barwnik utleniający i co najmniej jeden alkohol tłuszczowy mono- albo poli-glicerolowany, występujących w obecności albo w nieobecności co najmniej jednego polimeru zagęszczającego zawierającego co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy, przy czym kolor wywoływany jest w alkalicznym, obojętnym albo kwasowym pH przy pomocy kompozycji utleniającej zawierającej czynnik utleniający i skuteczną ilość co najmniej jednego polimeru zagęszczającego, który zawiera co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy i zmieszanej dokładnie w czasie użycia z kompozycją farbującą albo nałożonej kolejno bez pośredniego spłukiwania.

Przedmiotem wynalazku są również wieloprzedziałowe przybory farbujące albo „zestawy” do utleniającego farbowania włókien keratynowych, w szczególności ludzkich włókien keratynowych takich jak włosy.

PL 200 242 B1

Przybór według wynalazku obejmuje pierwszy przedział zawierający co najmniej jeden barwnik utleniający i co najmniej jeden polimer zagęszczający składający się z co najmniej jednego łańcucha tłuszczowego i co najmniej jeden alkohol tłuszczowy mono- albo poli-glicerolowany oraz drugi przedział zawierający czynnik utleniający.

Według jednej odmiany, inny przybór składa się z pierwszego przedziału zawierającego co najmniej jeden barwnik utleniający i co najmniej jeden alkohol tłuszczowy mono- albo poli-glicerolowany, występujących w obecności albo w nieobecności co najmniej jednego polimeru zagęszczającego zawierającego co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy oraz z drugiego przedziału zawierającego czynnik utleniający i skuteczną ilość co najmniej jednego polimeru zagęszczającego, który zawiera co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy.

Według innej odmiany, trój-przedziałowy przybór składa się z pierwszego przedziału zawierającego co najmniej jeden barwnik utleniający i co najmniej jeden alkohol tłuszczowy mono- albo poli-glicerolowany, występujących w obecności albo w nieobecności co najmniej jednego polimeru zagęszczającego zawierającego co najmniej jednego łańcuch tłuszczowy, drugiego przedziału zawierającego co najmniej jeden polimer zagęszczający, który zawiera co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy oraz z trzeciego przedziału zawierającego czynnik utleniający w obecności albo w nieobecności polimeru zagęszczającego, który zawiera co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy.

Inne właściwości, aspekty, przedmioty i korzyści wynalazku wydadzą się jaśniejsze po przeczytaniu następującego opisu i przykładów.

Jako przykład związków alkoholu mono- albo poli-glicerolowanego można wymienić alkohol laurylowy o 4 molach glicerolu (nazwa INCI: POLYGLYCERYL-4 LAURYL ETHER), alkohol oleilowy o 4 molach glicerolu (nazwa INCI: POLYGLYCERYL-4 OLEYL ETER), alkohol oleilowy o 2 molach glicerolu (nazwa INCI: POLYGLYCERYL-2 OLEYL ETHER), alkohol cetearylowy o dwóch molach glicerolu, alkohol cetearylowy o 6 molach glicerolu, alkohol oleocetylowy o 6 molach glicerolu, oktadekanol o 6 molach glicerolu.

Alkohol tłuszczowy może stanowić mieszaninę alkoholi tłuszczowych o tym samym mianie co wartość n oznaczająca wartość statystyczną, która oznacza, że w produkcie handlowym mogą współistnieć liczne rodzaje poliglicerolowanych alkoholi tłuszczowych w formie mieszaniny.

Alkohole tłuszczowe mono- albo poli-glicerolowane stanowią, wagowo, w przybliżeniu od 0,01 do 30%, korzystnie, w przybliżeniu od 0,05 do 20% a jeszcze korzystniej, w przybliżeniu od 0,1 do 15% całkowitej wagi kompozycji. Polimery zagęszczające zawierające co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy według wynalazku, są korzystnie typu niejonowego, jonowego, anionowego, albo kationowego.

Spośród polimerów zagęszczających typu anionowego, zawierających co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy, można wymienić:

- (I) te zawierające co najmniej jedną jednostkę hydrofitową i co najmniej jedną jednostkę eteru allilowego, która zawiera łańcuch tłuszczowy, zwłaszcza te, w których jednostka hydrofilowa składa się z anionowego monomeru z etylenowym nienasyceniem, zwłaszcza z kwasu winylokarboksylowego, a szczególnie z kwasu akrylowego, kwasu metakrylowego albo ich mieszanin, i w których jednostka eteru allilowego zawiera łańcuch tłuszczowy odpowiadający monomerowi o następującym wzorze:

CH2=C R' CH2 O Bn R w którym R' oznacza H albo CH3, B oznacza podstawnik etylenoksy, n wynosi zero albo oznacza liczbę całkowitą w zakresie od 1 do 100, R oznacza podstawnik węglowodorowy wybrany spośród podstawników alkilowych, alkiloarylowych, arylowych, alkiloarylowych, cykloalkilowych, zawierających od 8 do 30 atomów węgla, korzystnie od 10 do 24, a zwłaszcza od 12 do 18 atomów węgla. Szczególnie korzystną jednostką o powyższym wzorze jest jednostka, w której R' oznacza H, n jest równe 10, i R oznacza podstawnik stearylowy (C18).

Anionowe polimery amfifilowe tego typu są opisane i wytworzone metodą polimeryzacji emulsyjnej, według patentu EP-0 216 479.

Spośród tych anionowych polimerów zagęszczających zawierających łańcuch tłuszczowy, szczególnie korzystnymi według wynalazku są polimery utworzone od 20% do 60% wagowych z kwasu akrylowego i/lub kwasu metakrylowego, od 5% do 60% wagowych niższych (meta)akrylanów alkilu, od 2 do 50% wagowych eteru allilowego, który zawiera łańcuch tłuszczowy o powyższym wzorze, i od 0 do 1% wagowego czynnika sieciującego, który jest dobrze znanym kopolimeryzującym monomerem o polietylenowym nienasyceniu, takim jak ftalan diallilu, (meta)akrylan allilu, diwinylobenzen, dimetakrylan glikolu polietylenowego i metylenobisakrylamid.

PL 200 242 B1

Spośród tych ostatnich, najszczególniej korzystnymi są usieciowane terpolimery kwasu metakrylowego, akrylanu etylu, eteru alkoholu stearylowego (Steareth 10) glikolu polietylenowego (10 EO), zwłaszcza te sprzedawane przez firmę ALLIED COLLOIDS pod nazwami SALCARE SC 80 i SALCARE SC 90 będących wodnymi emulsjami zawierającymi 30% usieciowanego terpolimeru kwasu metakrylowego, akrylanu etylu i eteru steareth-10-allilowego (40/50/10).

- (II) te zawierające co najmniej jedną jednostkę hydrofitową typu nienasyconego olefinowo kwasu karboksylowego i co najmniej jedną jednostkę hydrofobową typu estru alkilowego (C10-C30) nienasyconego kwasu karboksylowego.

Korzystnie takie polimery są wybrane z polimerów o jednostce hydrofilowej typu nienasyconego olefinowo kwasu karboksylowego, odpowiadających monomerowi o wzorze 1, w którym R1 opisuje H albo CH3 albo C2H5, to znaczy jednostki kwasu akrylowego, kwasu metakrylowego, kwasu etakrylowego, i których jednostki hydrofobowe typu estru (C10-C30)-alkilowego nienasyconego kwasu karboksylowego odpowiadają monomerowi o wzorze 2, w którym R2 oznacza H albo CH3 albo C2H5 (to znaczy jednostki akrylanowe, metakrylanowe albo etakrylanowe) i korzystnie H (jednostki akrylanowe) albo CH3 (jednostki metakrylanowe) , R3 oznacza podstawnik alkilowy C10-C30, i korzystnie C12-C22.

Estry (C10-C30)-alkilowe nienasyconych kwasów karboksylowych według wynalazku zawierają na przykład akrylan laurylu, akrylan stearylu, akrylan decylu, akrylan izodecylu, akrylan dodecylu, i odpowiadające metakrylany, metakrylan laurylu, metakrylan stearylu, metakrylan decylu, metakrylan izodecylu i metakrylan dodecylu.

Polimery anionowe tego typu są dla przykładu opisane i wytworzone według z patentu nr US-3 915 921 i nr US-4 509 949.

Spośród tego typu anionowych polimerów zagęszczających zawierających łańcuch tłuszczowy, można zwłaszcza zastosować polimery utworzone z mieszaniny monomerów zawierającej:

(i) zasadniczo kwas akrylowy, (ii) ester o wzorze 2 opisanym powyżej, w którym R2 oznacza H albo CH3, R3 oznacza podstawnik alkilowy mający od 12 do 22 atomów węgla, (iii) i czynnik sieciujący, który jest dobrze znanym kopolimeryzującym monomerem o nienasyceniu polietylenowym, takim jak ftalan diallilu, (meta)akrylan allilu, diwinylobenzen, dimetakrylan glikolu (poli)etylenowego i metylenobisakrylamid.

Spośród tego typu anionowych polimerów zagęszczających zawierających łańcuch tłuszczowy, można zwłaszcza zastosować polimery składające się 95 do 60% wagowych kwasu akrylowego (jednostka hydrofilowa), 4 do 40% wagowych akrylanu C10-C30-alkilu (jednostka hydrofobowa), i 0 do 6% wagowych sieciującego monomeru polimeryzującego, albo ewentualnie te polimery składające się z 98 do 96% wagowych kwasu akrylowego (jednostka hydrofilowa), 1 do 4% wagowych akrylanu C10-C30-alkilu (jednostka hydrofobowa), i 0,1 do 0,6% wagowych sieciującego monomeru polimeryzującego, takiego jak opisane powyżej.

Spośród omówionych powyżej polimerów, produkty sprzedawane przez firmę GOODRICH pod nazwami handlowymi PEMULEN TRI, PEMULEN TR2, CARBOPOL 1382, a jeszcze korzystniej PEMULEN TR1, i produkt sprzedawany przez firmę S.E.P.P.I.C. pod nazwą COATEK SX, są najbardziej korzystne według niniejszego wynalazku.

- (III) terpolimery bezwodnik maleinowy/C₃₀-C₃₈ α-olefina/maleinian alkilu takie jak produkt (kopolimer bezwodnik maleinowy/C₁₀-C₃₈ α-olefina/maleinian izopropylu) sprzedawany pod nazwą PERFORMA V1608 przez firmę NEWPHASE TECHNOLOGIES.

- (IV) akrylowe terpolimery zawierające:

(a) około 20% do 70% wagowych kwasu karboksylowego z α,β-monoetylenowym nienasyceniem (b) około 20 do 80% wagowych monomeru, który nie jest surfaktantem, z α,β-monoetylenowym nienasyceniem innym od (a) (c) około 0,5 do 60% wagowych niejonowego monouretanu, który jest produktem reakcji jednowodorotlenowego surfaktantu z monoizocyjanianem o nienasyceniu monoetylenowym, takiego jak ten opisany w zgłoszeniu patentowym EP-A-0173109, a zwłaszcza ten opisany w przykładzie 3, mianowicie terpolimer kwas metakrylowy/akrylan metylu/dimetylometaizopropenylobenzyloizocyjanian etoksylowanego (40 OE) alkoholu behenylowego w 25% wodnej dyspersji.

- (V) kopolimery zawierające spośród swoich monomerów kwas karboksylowy z α,β-monoetylenowym nienasyceniem i ester kwasu tłuszczowego z α,β-monoetylenowym nienasyceniem i oksyalkilenowanego alkoholu tłuszczowego.

PL 200 242 B1

Korzystnie, te związki zawierają także, jako monomer, ester kwasu karboksylowego zawierający α,β-monoetylenowe nienasycenie i C₁C₄ alkoholu.

Jako przykład tego typu związków można wymienić ACULYN 22 sprzedawany przez firmę ROHM and HAAS, będący terpolimerem metakrylan oksyalkilenowanego stearylu/akrylan etylu/kwas metakrylowy.

Polimery zagęszczające zawierające łańcuch tłuszczowy typu niejonowego, użyte według wynalazku są korzystnie wybrane spośród:

- (1) celuloz modyfikowanych grupami zawierającymi co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy; można wymienić jako przykład:

- hydroksyetylocelulozy modyfikowane grupami zawierającymi co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy taki jak grupy alkilowe, aryloalkilowe albo alkiloarylowe, albo ich mieszaniny, i w których grupy alkilowe są korzystnie C8-C22, takie jak produkt NATROSOL PLUS GRADE 330 CS (alkile C16) sprzedawane przez firmę AQUALON, albo produkt BERMOCOLL EHM 100 sprzedawany przez firmę BEROL NOBEL, hydroksyetylocelulozy modyfikowane eterem grup alkilofenolowych glikolu polialkenylowego, takie jak produkt AMERCELL POLYMER HM-1500 (eter nonylofenylowy glikolu polietylenowego (15)) sprzedawanym przez spółkę AMERCHOL.

- (2) hydroksypropylowane guary modyfikowane grupami zawierającymi co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy takie jak produkt ESAFLOR HM 22 (C22 łańcuch alkilowy) sprzedawany przez firmę LAMBERTI, produkty RE210-18 (C14 łańcuch alkilowy) i RE 205-1 (C20 łańcuch alkilowy) sprzedawany przez firmę RHONE POULENC.

- (3) kopolimery winylopirolidonu i hydrofobowych monomerów posiadających łańcuch tłuszczowy; jako przykład można wymienić:

- produkty ANTARON V216 albo GANEX V216 (winylopirolidon/kopolimer heksadecenowy) sprzedawane przez firmę I.S.P.

- produkty ANTARON V220 albo GANEX V220 (kopolimer winylopirolidon/eikozen) sprzedawane przez firmę I.S.P.

- (4) kopolimery metakrylanów C1-C6-alkilowych albo akrylanów i amfifilowych monomerów zawierających co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy takie jak na przykład kopolimer akrylan oksyetylenowanego stearylu/akrylan metylu sprzedawany przez firmę GOLDSCHMIDT pod nazwą ANTIL 208.

- (5) kopolimery hydrofilowych metakrylanów albo akrylanów i hydrofobowych monomerów zawierających co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy takie jak na przykład kopolimer metakrylan glikolu polietylenowego/metakrylan laurylu.

- (6) polietero-poliuretany zawierające w swoich łańcuchach zarówno sekwencje hydrofilowe, które najczęściej mają polioksyetylenowany charakter, jak i sekwencje hydrofobowe, które mogą być samymi łańcuchami alifatycznymi i/lub cykloalifatycznymi i/lub aromatycznymi.

- (7) polimery zawierające eterowy aminoplastowy łańcuch główny zawierający co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy, takie jak związki PURE THIX dostarczane przez firmę SUDCHEMIE.

Korzystnie, polietero-poliuretany zawierają co najmniej dwa lipofilowe łańcuchy węglowodorowe, posiadające od 6 do 30 atomów węgla, rozdzielone przez hydrofilowe sekwencje, przy czym jest możliwe by łańcuchy węglowodorowe były zaczepione albo były łańcuchami końcowymi sekwencji hydrofilowej. Szczególnie, jest możliwe by jeden albo więcej zaczepionych łańcuchów było w jednej płaszczyźnie. Dodatkowo, polimer może zawierać łańcuch węglowodorowy na jednym albo obu końcach sekwencji hydrofilowej.

Polietero-poliuretany mogą być w formie polibloków, a w szczególności w formie trójbloków. Sekwencje hydrofobowe mogą występować na każdym końcu łańcucha (na przykład kopolimer trójblokowy ze środkową sekwencją hydrofilową) albo być rozdzielone na obu końcach i w łańcuchu (na przykład kopolimer poliblokowy). Te same polimery mogą także występować w postaci jednostek szczepionych albo mogą być w kształcie gwiazdy.

Niejonowe polietero-poliuretany zawierające łańcuch tłuszczowy mogą być trójblokowymi kopolimerami, których sekwencja hydrofilowa jest polioksoetylenowanym łańcuchem zawierającym od 50 do 1000 grup oksyetylenowanych. Niejonowe polietero-poliuretany zawierają wiązanie uretanowe między sekwencjami hydrofilowymi, stąd bierze się ich nazwa.

W rozwinięciu, te polimery, których hydrofilowe sekwencje są związane innymi wiązaniami chemicznymi z sekwencjami lipofilowymi są także włączone do niejonowych polietero-poliuretanów zawierających łańcuch tłuszczowy.

Jako przykład niejonowych polietero-poliuretanów zawierających łańcuch tłuszczowy, które mogą być użyte według wynalazku, jest możliwe zastosowanie Rheolate 205 zawierającego grupę moczPL 200 242 B1 nikową, sprzedawanego przez firmę RHEOX albo Rheolates 208, 204 albo 212, jak również Acrysol RM 184, Aculyn 44 i Aculyn 46 z firmy ROHM i HAAS [ACULYN 46 jest polikondensatem glikolu polietylenowego zawierającym 150 albo 180 moli tlenku etylenu, alkohol stearylowy i metylenobis(4-cykloheksyloizocyjanian) (SMDI), w stężeniu 15% wagowych w matrycy maltodekstryny (4%) i wody (81%); ACULYN 44 jest polikondensatem glikolu polietylenowego zawierającym 150 albo 180 moli tlenku etylenu, alkohol decylowy i metylenobis(4-cykloheksyloizocyjanian) (SMDI), w stężeniu 35% wagowych w mieszaninie glikolu propylenowego (39%) i wody (26%)].

Można także wymienić produkt ELFACOS T210 zawierający łańcuch alkilowy C12-14 i produkt ELFACOS T212 zawierający łańcuch alkilowy C18 z AKZO.

Produkt DW 1206B z RHOM&HAAS zawierający łańcuch alkilowy C20 i z wiązanie uretanowe, sprzedawany jako 20% suchej zawartości w wodzie, może także być zastosowany.

Jest także możliwe zastosowanie roztworów albo zawiesin tych polimerów w szczególności w wodzie albo w środowisku wodno-alkoholowym. Jako przykład takich polimerów, można wymienić Rheolate 255, Rheolate 278 i Rheolate 244 sprzedawane przez firmę RHEOX. Jest także możliwe zastosowanie produktu DW 1206F i DW 1206J dostarczanych przez firmę ROHM%HAAS.

Polietero-poliuretany, które można zastosować według wynalazku, są w szczególności tymi opisanymi w artykule G. Fonnum, J. Bakke i Fk. Hansen - Colloid Polym. Sci 271, 380, 389 (1993).

Polimery zagęszczające, typu kationowego, zawierające łańcuch tłuszczowy, użyte w niniejszym wynalazku, są korzystnie wybrane z czwartorzędowanych pochodnych celulozy i poliakrylanów zawierających niecykliczne aminy w grupach bocznych.

Czwartorzędowane pochodne celulozy są w szczególności,

- czwartorzędowanymi celulozami modyfikowanymi grupami zawierającymi co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy, taki jak grupy alkilowe, aryloalkilowe, alkiloarylowe zawierające co najmniej 8 atomów węgla, albo ich mieszaniny,

- czwartorzędowane hydroksyetylocelulozy modyfikowane grupami zawierającymi co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy, taki jak grupy alkilowe, aryloalkilowe, alkiloarylowe zawierające co najmniej 8 atomów węgla, albo ich mieszaniny.

Podstawniki alkilowe niesione przez powyższe czwartorzędowane celulozy albo hydroksyetylocelulozy korzystnie zawierają od 8 do 30 atomów węgla. Podstawniki arylowe korzystnie oznaczają grupę fenylową, benzylową, naftylową albo antracenylową.

Jako przykład czwartorzędowanych alkilohydroksyetyloceluloz zawierających C8-C30 łańcuchy tłuszczowe można wymienić produkty QUATRISOFT LM 200, QUATRISOFT LM-X 529-18-A, QUATRISOFT LM-X 529-18B (C12 alkil) i QUATRISOFT LM-X 529-8 (C18 alkil) sprzedawane przez firmę AMERCHOL i produkty CRODACEL QM, CRODACEL QL (C12 alkil) i CRODACEL QS (C18 alkil) sprzedawane przez firmę CRODA.

Poliakrylany z bocznymi grupami zawierającymi aminę, czwartorzędowane albo nie, posiadające na przykład grupy hydrofobowe typu steareth 20 (polioksyetylenowany alkohol stearylowy (20)).

Jako przykład poliakrylanów z zawierającymi aminę grupami bocznymi, można wymienić polimery 8781-121B albo 9492-103 z firmy NATIONAL STARCH.

W kompozycji do utleniającego farbowania według wynalazku, korzystne jest użycie polimeru zagęszczającego zawierającego łańcuch tłuszczowy typu niejonowego.

Polimery zagęszczające zawierające łańcuch tłuszczowy, typu anionowego, niejonowego albo kationowego są korzystnie zastosowane w ilości, która może zmieniać się od około 0,01 do 10% wagowych całkowitej wagi kompozycji farbującej. Korzystniej, ta ilość zmienia się od około 0,1 do 5% wagowych.

Barwniki utleniające, które mogą być użyte według wynalazku, są wybrane z zasad utleniających i/lub odczynników sprzęgających.

Korzystnie, kompozycje według wynalazku zawierają co najmniej jedną zasadę utleniającą.

Zasady utleniające, które mogą być użyte w zakresie niniejszego wynalazku są wybrane z tych zwyczajowo znanych w utleniającym farbowaniu, i spośród których można w szczególności wymienić ortoi para-fenylenodiaminy, zasady podwójne, orto- i para-aminofenole, następujące zasady heterocykliczne jak również ich sole addycyjne z kwasem.

Można wymienić w szczególności:

- (I) para-fenylenodiaminy o wzorze 3 i ich sole addycyjne z kwasem, w którym:

R1 oznacza atom wodoru, podstawnik alkilowy C1-C4, podstawnik monohydroksy(C1-C4 alkilowy), podstawnik polihydroksy(C2-C4 alkilowy), podstawnik (C1-C4)alkoksy(C1-C4)alkilowy, podstawnik C1-C4 alkilowy podstawiony grupą zawierającą azot, fenylem albo 4'-aminofenylem;

PL 200 242 B1

R2 oznacza atom wodoru, podstawnik alkilowy C1-C4, podstawnik monohydroksy(C1-C4 alkilowy) albo podstawnik polihydroksy-(C2-C4 alkilowy), podstawnik (C1-C4)alkoksy(C1-C4)alkilowy, podstawnik C1-C4 alkilowy podstawiony grupą zawierającą azot;

R1 i R2 mogą także tworzyć z atomem azotu je niosącym, 5- albo 6-członowy zawierający azot heterocykl, ewentualnie podstawiony jedną albo więcej grupami alkilowymi, hydroksylowymi albo ureidowymi;

R3 oznacza atom wodoru, atom chlorowca taki jak atom chloru, podstawnik alkilowy C1-C4, podstawnik sulfonowy, podstawnik karboksylowy, podstawnik monohydroksy(C1-C4 alkilowy) albo podstawnik hydroksy(C1-C4 alkoksylowy), podstawnik acetyloamino(C1-C4 alkoksylowy), podstawnik mesyloamino(C1-C4 alkoksylowy) albo podstawnik karbamoilo(C1-C4 alkoksylowy),

R4 oznacza wodór albo atom chlorowca albo podstawnik alkilowy C1-C4.

Spośród grup zawierających azot ze wzoru 3, można w szczególności wymienić podstawniki aminowe, mono(C1-C4)alkiloaminowe, (C1-C4)-dialkiloamoniowe, (C1-C4)-trialkiloaminowe, monohydroksy(C1-C4)-alkiloaminowe, imidazoliniowe i amoniowe.

Spośród para-fenylenodiamin o wzorze 3, można zwłaszcza wymienić para-fenylenodiaminę, para-tolilenodiaminę, 2-chloro-para-fenylenodiaminę, 2,3-dimetylo-para-fenylenodiaminę, 2,6-dimetylo-para-fenylenodiaminę, 2,6-dietylo-para-fenylenodiaminę, 2,5-dimetylo-para-fenylenodiaminę, N,N-dimetylo-para-fenylenodiaminę, N,N-diethylo-para-fenylenodiaminę, N,N-dipropylo-para-fenylenodiaminę, 4-amino-N,N-dietylo-3-metyloanilinę, N,N-bis(e-hydroksyetylo)-para-fenylenodiaminę, 4-N,N-bis(e-hydroksyetylo)amino-2-metyloanilinę, 4-N,N-bis(e-hydroksyetylo)amino-2-chloroanilinę, 2-e-hydroksyetylo-parafenylenodiaminę, 2-fluoro-para-fenylenodiaminę, 2-izopropylo-para-fenylenodiaminę, N-(e-hydroksypropylo)-para-fenylenodiaminę, 2-hydroksymetylo-para-fenylenodiaminę, N,N-dimetylo-3-metylo-para-fenylenodiaminę, N,N-(etylo-e-hydroksyetylo)-para-fenylenodiaminę, N-(e,Y-dihydroksypropylo)-para-fenylenodiaminę, N-(4'-aminofenylo)-para-fenylenodiaminę, N-fenylo-para-fenylenodiaminę, 2-e-hydroksyetyloksy-para-fenylenodiaminę, 2-e-acetyloaminoetyloksy-para-fenylenodiaminę, N-(e-metoksyetylo)-para-fenylenodiaminę, 2-metylo-1-N-(e-hydroksyetylo-para-fenylenodiaminę i ich sole addycyjne z kwasem.

Spośród para-fenylenodiamin o wzorze 3, najszczególniej korzystna jest para-fenylenodiamina, para-tolilenodiamina, 2-izopropylo-para-fenylenodiamina, 2-e-hydroksyetylo-para-fenylenodiamina, 2-β-hydroksyetyloksy-para-fenylenodiamina, 2,6-dimetylo-para-fenylenodiamina, 2,6-dietylo-para-fenylenodiamina, 2,3-dimetylo-para-fenylenodiamina, N,N-bis(e-hydroksyetylo)-para-fenylenodiamina, 2-chloro-para-fenylenodiamina i ich sole addycyjne z kwasem.

- (II) Według wynalazku, wyrażenie „zasady podwójne” jest rozumiane jako związek zawierający co najmniej dwa pierścienie aromatyczne, które zawierają grupy aminowe i/lub hydroksylowe.

Spośród zasad podwójnych, które można zastosować jako zasady utleniające w kompozycjach farbujących według wynalazku, można w szczególności wymienić związki odpowiadające wzorowi 4, oraz ich sole addycyjne z kwasem, w którym:

- Z1 i Z2, identyczne albo różne, oznaczają podstawnik hydroksylowy albo -NH2, który może być podstawiony podstawnikiem alkilowym C1-C4 albo mostkiem łączącym Y;

- mostek łączący Y oznacza liniowy albo rozgałęziony łańcuch alkilenowy zawierający od 1 do 14 atomów węgla, może być przerwany przez, albo może być zakończony, jedną albo więcej grupami zawierającymi azot i/lub jednym albo więcej heteroatomami takimi jak tlen, siarka, albo azot, i ewentualnie podstawiony jednym albo więcej podstawnikami hydroksylowymi albo C1-C6 alkoksylowymi.

- R5 i R6 oznaczają wodór albo atom chlorowca, podstawnik C1-C4-alkilowy, podstawnik monohydroksy(C1-C4-alkilowy), podstawnik polihydroksy(C2-C4-alkilowy), podstawnik amino(C1-C4-alkilowy) albo mostek łączący Y;

- R7, R8, R9, R10, R11 i R12, identyczne albo różne, oznaczają atom wodoru, mostek łączący Y albo podstawnik C1-C4-alkilowy; jest zrozumiałe, że związki o wzorze 4 zawierają tylko jeden mostek łączący Y na cząsteczkę.

Spośród grup zawierających azot ze wzoru 4, można wymienić w szczególności podstawnik aminowy, mono (C1-C4)-alkiloaminowy, (C1-C4)-dialkiloaminowy, (C1-C4)-trialkiloaminowy, monohydroksy(C1-C4)-alkiloaminowy, imidazolinowy i amoniowy.

Spośród zasad podwójnych o wzorze 4, można wymienić w szczególności N,N'-bis(e-hydroksyetylo)-N,N'-bis(4'-aminofenylo)-1,3-diaminopropanol, N,N'-bis(e-hydroksy-etylo)-N,N'-bis(4'-aminofenylo)-etylenodiaminę, N,N'-bis(4-aminofenylo)-tetrametylenodiaminę, N,N'-bis(e-hydroksyetylo) -NN'-bis(4'-aminofenylo)-tetrametylenodiaminę, N,N'-bis(4-metyloaminofenylo)-tetrametylenodiaminę, N,N'-bis(etylo)-N,N'-bis(4'-amino-3'-metylofenylo)-etylenodiaminę, 1,8-bis(2,5-diaminofenoksy)-3,5-dioksaoktan, i ich sole addycyjne z kwasem.

PL 200 242 B1

Spośród tych zasad podwójnych o wzorze 4, szczególnie korzystny jest N,N'-bis(e-hydroksyetylo)-N,N'-bis(4'-aminofenylo)-1,3-diaminopropanol, 1,8-bis(2,5-diaminofenoksy)-3,5-dioksaoktan albo jedna z ich soli addycyjnych z kwasem.

- (III) para-aminofenole odpowiadają wzorowi 5, i ich solom addycyjnym z kwasem, w którym:

R13 oznacza atom wodoru, atom chlorowca taki jak fluor, podstawnik C1-C4-alkilowy, monohydroksy(C1-C4-alkilowy), (C1-C4)-alkoksy(C1-C4)-alkilowy albo amino(C1-C4-alkilowy), albo hydroksy(C1-C4)-alkiloamino(C1-C4-alkilowy),

R14 oznacza atom wodoru albo chlorowca takiego jak fluor, podstawnik C1-C4-alkilowy, monohydroksy(C1-C4-alkilowy), polihydroksy(C2-C4)-alkilowy, amino(C1-C4-alkilowy), cyjano(C1-C4-alkilowy) albo (C1-C4)-alkoksy(C1-C4)-alkilowy,

Spośród para-aminofenoli o wzorze 5, można zwłaszcza wymienić para-aminofenol, 4-amino-3-metylofenol, 4-amino-3-fluorofenol, 4-amino-3-hydroksymetylofenol, 4-amino-2-metylofenol, 4-amino-2-hydroksymetylofenol, 4-amino-2-metoksymetylofenol, 4-amino-2-aminometylofenol, 4-amino-2-(e-hydroksyetylo-aminometylo)fenol, i ich sole addycyjne z kwasem.

- (IV) orto-aminofenole, które można użyć jako zasady utleniające w zakresie niniejszego wynalazku, są w szczególności wybrane spośród 2-aminofenolu, 2-amino-1-hydroksy-5-metylobenzenu, 2-amino-1-hydroksy-6-metylobenzenu, 5-acetamido-2-aminofenolu, i ich soli addycyjnych z kwasem.

- (V) spośród zasad heterocyklicznych, które można użyć jako zasady utleniające w kompozycji farbującej według wynalazku, można w szczególności wymienić pochodne pirydyny, pirymidyny, pirazolu, i ich sole addycyjne z kwasem.

Spośród pochodnych pirydyny, można w szczególności wymienić związki opisane na przykład w patentach GB 1 026 978 i GB 1 153 196, takie jak 2,5-diaminopirydyna, 2-(4-metoksyfenylo)amino-3-aminopirydyna, 2,3-diamino-6-metoksypirydyna, 2-(e-metoksyetylo)amino-3-amino-6-metoksypirydyna, 3,4-diaminopirydyna, i ich sole addycyjne z kwasem.

Spośród pochodnych pirymidyny, można w szczególności wymienić związki opisane na przykład w patencie niemieckim DE 2 359 399 albo japońskim JP 88-169 571 i JP 91-10659 albo zgłoszeniu patentowym WO 96/15765, takie jak 2,4,5,6-tetraaminopirymidyna, 4-hydroksy-2,5,6-triaminopirymidyna, 2-hydroksy-4,5,6-triaminopirymidyna, 2,4-dihydroksy-5,6-diaminopirymidyna, 2,5,6-triaminopirymidyna, i pochodne pirazolopirymidynowe takie jak te wymienione w zgłoszeniu patentowym Fr-A-2 750 048, i spośród których można wymienić pirazolo[1,5-a]pirymidyno-3,7-diaminę, 2,5-dimetylopirazolo[1,5-a]pirymidyno-3,7-diaminę, pirazolo[1,5-a]pirymidyno-3,5-diaminę, 2,7-dimetylopirazolo[1,5-a]pirymidyno-3,5-diaminę, 3-aminopirazolo[1,5-a]pirymidyno-7-ol, 3-aminopirazolo[1,5-a]pirymidyno-5-ol, 2-(3-aminopirazolo[1,5-a]pirymidyno-7-ylamino)etanol, 2-(7-aminopirazolo[1,5-a]pirymidyno-3-ylamino)etanol, 2-[(3-aminopirazolo[1,5-a]pirymidyno-7-yl)(2-hydroksy-etylo)-amino]etanol, 2-[(7-aminopirazolo[1,5-a]pirymidyno-3-yl) (2-hydroksyetylo)amino]etanol, 5,6-dimetylopirazolo[1,5-a]pirymidyno-3,7-diaminę, 2,6-dimetylopirazolo[1,5-a]pirymidyno-3,7-diaminę, 2,5,N7,N7-tetrametylopirazolo[1,5-a]pirymidyno-3,7-diaminę, 3-amino-5-metylo-7-imidazolilopropyloamino-pirazolo[1,5-a]pirymidynę, i ich sole addycyjne i ich formy tautomerczne, jeśli równowaga tautomeryczna istnieje i ich sole addycyjne z kwasem.

Spośród pochodnych pirazolu, można w szczególności wymienić związki opisane w patentach DE 3 843 892, DE 4 133 957 i zgłoszeniach patentowych WO 94/08969, WO 94/08970, FR-A-2 733 749 i DE 195 43 988 takie jak 4,5-diamino-1-metylopirazol, 3,4-diaminopirazol, 4,5-diamino-1-(4'-chlorobenzylo)-pirazol, 4,5-diamino-1,3-dimetylopirazol, 4,5-diamino-3-metylo-1-fenylopirazol, 4,5-diamino-1-metylo-3-fenylopirazol, 4-amino-1,3-dimetylo-5-hydrazynopirazol, 1-benzylo-4,5-diamino-3-metylo-pirazol, 4,5-diamino-3-tert-butylo-1-metylopirazol, 4,5-diamino-1-tert-butylo-3-metylopirazol, 4,5-diamino-1-(e-hydroksyetylo)-3-metylopirazol, 4,5-diamino-1-(e-hydroksyetylo)pirazol, 4,5-diamino-1-etylo-3-metylopirazol, 4,5-diamino-1-etylo-3-(4'-metoksyfenylo)pirazol, 4,5-diamino-1-etylo-3-hydroksymetylo-pirazol, 4,5-diamino-3-hydroksymetylo-1-metylopirazol, 4,5-diamino-3-hydroksymetylo-1-izopropylopirazol, 4,5-diamino-3-metylo-1-izopropylopirazol, 4-amino-5-(2'-aminoetylo)amino-1,3-dimetylo-pirazol, 3,4,5-triaminopirazol, 1-metylo-3,4,5-triaminopirazol, 3,5-diamino-1-metylo-4-metyloaminopirazol, 3,5-diamino-4-(e-hydroksyetylo)amino-1-metylopirazol, i ich sole addycyjne z kwasem.

Według niniejszego wynalazku, zasady utleniające korzystnie stanowią, w przybliżeniu, od 0,0005 do 12% wagowych całkowitej wagi kompozycji i jeszcze korzystniej od 0,005 do 8% wagowych w przybliżeniu tej wagi.

Odczynniki sprzęgające, które można użyć w kompozycji farbującej według wynalazku, są tymi zwyczajowo używanymi w kompozycjach do utleniającego farbowania, to znaczy meta-aminofenolami, meta-fenylenodiaminami, meta-difenolami, naftolami, i heterocyklicznymi odczynnikami sprzęgającymi

PL 200 242 B1 takimi jak na przykład pochodne indolu, pochodne indoliny, sesamol i jego pochodne, pochodne pirydyny, pirazolotriazolu, pirazolony, indazole, benzimidazole, benzotiazole, benzoksazole, 1,3-benzodioksole, chinoliny i ich sole addycyjne z kwasem.

Te odczynniki sprzęgające są zwłaszcza wybrane spośród 2,4-diamino-1-(e-hydroksyetyloksy)benzenu, 2-metyło-5-aminofenolu, 5-N-(e-hydroksyetylo)amino-2-metylofenolu, 3-aminofenolu, 1,3-dihydroksybenzenu, 1,3-dihydroksy-2-metylobenzenu, 4-chloro-1,3-dihydroksy-benzenu, 2-amino-4-(e-hydroksyetyloamino)-1-metoksybenzenu, 1,3-diaminobenzenu, 1,3-bis(2,4-diamino-fenoksy)propanu, sesamolu, 1-amino-2-metoksy-4,5-metylenodioksybenzenu, α-naftolu, 6-hydroksyindolu, 4-hydroksyindolu, 4-hydroksy-N-metyloindolu, 6-hydroksyindoliny, 2,6-dihydroksy-4-metylopirydyny, 1-H-3-metylopirazolo-5-onu, 1-fenylo-3-metylopirazolo-5-onu, 2-amino-3-hydroksypirydyny, 3,6-dimetylopirazolo[3,2-c]-1,2,4-triazolu, 2,6-dimetylopirazolo[1,5-b]-1,2,4-triazolu i ich soli addycyjnych z kwasem.

Jeśli są obecne, te odczynniki sprzęgające korzystnie stanowią około od 0,0001 do 10% wagowych całkowitej wagi kompozycji i jeszcze korzystniej około od 0,005 do 5% wagowych.

Ogólnie, sole addycyjne zasad utleniających i odczynników sprzęgających z kwasem są w szczególności wybrane z chlorowodorków, bromowodorków, siarczanów i winianów, mleczanów i octanów.

Kompozycja według wynalazku może także zawierać, w dodatku do barwników utleniających opisanych powyżej, barwniki bezpośrednie w celu wzbogacenia odcieni w refleksy. Te barwniki bezpośrednie mogą być w szczególności wybrane spośród obojętnych, kationowych albo anionowych barwników nitro, azo albo antrachinonowych w stosunku wagowym od około 0,001 do 20%, a korzystnie od 0,01 do 10% całkowitej wagi kompozycji.

W gotowej do użytku kompozycji według wynalazku, kompozycja (A) i/lub kompozycja (B) może dodatkowo korzystniej zawierać co najmniej jeden kationowy albo amfoteryczny polimer substantywny.

Polimery kationowe

W zakresie niniejszego wynalazku, wyrażenie „polimer kationowy” oznacza jakikolwiek polimer zawierający grupy kationowe i/lub grupy które mogą być jonizowane do grup kationowych.

Polimery kationowe, które mogą być użyte według niniejszego wynalazku, mogą być wybrane spośród wszystkich dotychczas znanych samych przez się, jako zwiększających kosmetyczne własności włosów, mianowicie zwłaszcza tych opisanych w zgłoszeniu patentowym EP-A-337 354 i w patencie francuskim FR-2 270 846, 2 383 660, 2 598 611, 2 470 596 i 2 519 863.

Korzystne polimery kationowe są wybrane z tych, które zawierają jednostki składające się z pierwszorzędowych, drugorzędowych, trzeciorzędowych, i/lub czwartorzędowych grup aminowych, które mogą także tworzyć część głównego łańcucha polimerowego, albo które mogą być zawarte w bocznym podstawieniu, bezpośrednio przyłączone do niego.

Użyte polimery kationowe mają ogólnie średnią masę cząsteczkową między około 500 i 5 x 10⁶, a korzystnie około, między 10³ x 3.10⁶.

Spośród polimerów kationowych, można zwłaszcza wymienić polimery typu poliamin, poliaminoamidów i czwartorzędowych polimerów poliamoniowych. Są to znane produkty. W szczególności są one opisane w patentach francuskich Nr FR 2 505 348 albo FR 2 542 997. Spośród omówionych polimerów, można wymienić:

(1) homopolimery albo kopolimery pochodne estrów albo amidów akrylowych albo metakrylowych i zawierające co najmniej jedną z jednostek o wzorach 6, 7, 8 albo 9, w których:

R3, identyczne albo różne, oznacza atom wodoru albo podstawnik CH3;

A, identyczne albo różne, oznacza liniową albo rozgałęzioną grupę alkilową zawierającą od 1 do 6 atomów węgla, korzystnie 2 albo 3 atomy węgla albo grupę hydroksyalkilową zawierającą od 1 do 4 atomów węgla;

R4, R5, R6, identyczne albo różne, oznaczają grupę alkilową mającą od 1 do 18 atomów węgla albo podstawnik benzylowy, a korzystnie grupę alkilową mającą od 1 do 6 atomów węgla;

R1 i R2, identyczne albo różne, oznaczają wodór albo grupę alkilową mającą od 1 do 6 atomów węgla, a korzystnie metyl albo etyl;

X oznacza anion pochodzący z nieorganicznego albo organicznego kwasu taki jak jon metylosiarczanowy albo halogenek taki jak chlorek albo bromek.

Polimery grupy (1) mogą zawierać, dodatkowo, jeden albo więcej jednostek pochodnych komonomerów, które mogą być wybrane z grupy akryloamidów, metakryloamidów, akrylamidów diacetonu, akrylamidów albo metakrylamidów podstawionych azotem z niższych (C1-C4)-alkilowych, akrylowych albo metakrylowych kwasów albo estrów tychże, winylolaktamów takich jak winylopirolidon albo winylokaprolaktam, estrów winylowych.

PL 200 242 B1

Tak więc, spośród powyższych polimerów grupy (1), można wymienić:

- kopolimery akryloamidu i metakrylanu dimetyloaminoetylu czwartorzędowane siarczanem dimetylu albo chlorkiem dimetylu, takie jak sprzedawane pod nazwą HERCOFLOC przez firmę HERCULES,

- kopolimery akrylamidu i chlorku metakryloiloksyetylotrimetyloamoniowego opisane, na przykład, w zgłoszeniu patentowym EP-A-080976 i sprzedawane pod nazwą BINA QUAT P. 100 przez firmę CIBA GEIGY,

- kopolimer akryloamidu i metylosiarczanu metakryloiloksyetylotrimetyloamoniowego sprzedawane pod nazwą RETEN przez firmę HERCULES,

- kopolimery winylopirolidon/dialkiloaminoalkilowy akrylan albo metakrylan, czwartorzędowane albo inaczej, takie jak produkty sprzedawane pod nazwą „GAFQUAT” przez firmę ISP tak jak na przykład „GAFQUAT 734” albo „GAFQUAT 755” albo ewentualnie produkty nazwane „COPOLYMER 845, 958 i 937”. Te polimery są opisane szczegółowo w patentach francuskich 2.077.143 i 2.393.573,

- terpolimery metakrylan dimetyloaminoetylu/winylokaprolaktam/winylopirolidon takie jak produkt sprzedawany pod nazwą GAFFIK VC 713 przez firmę ISP,

- kopolimery winylopirolidon/metakryloamidopropylodimetyloamina sprzedawane w szczególności pod nazwą STYLEZE CC 10 przez ISP,

- czwartorzędowane kopolimery winylopirolidon/metakrylamid dimetyloaminopropylowy takie jak produkt sprzedawany pod nazwą „GAFQUAT HS 100” przez firmę ISP.

(2) Pochodne eterów celulozy zawierające czwartorzędowe grupy amoniowe, opisane w patencie francuskim 1 492 597, a w szczególności polimery sprzedawane pod nazwami „JR” (JR 400, JR 125, JR 30M) albo „LR” (LR 400, LR 30M) przez firmę Union Carbide Corporation. Te polimery są również oznaczone w słowniku CTFA jako czwartorzędowe amoniowe hydroksyetylocelulozy, które przereagowały z epoksydem podstawionym grupą trimetyloamoniową.

(3) Kationowe pochodne celulozy takie jak kopolimery celulozowe albo pochodne celulozy szczepione czwartorzędowym amoniowym monomerem rozpuszczalnym w wodzie, i opisane zwłaszcza w patencie US 4 131 576, takie jak hydroksyalkilocelulozy jak hydroksymetylo-, hydroksyetylo-, albo hydroksypropylo celulozy szczepione zwłaszcza solami metakryloetylotrimetyloamoniowymi, metakryloamidopropylotrimetyloamoniowymi albo dimetylodialliloamoniowymi.

Produkty handlowe odpowiadające temu opisowi to zwłaszcza produkty sprzedawane pod nazwą „Celquat L 200” i „Celquat H 100” przez firmę National Starch.

(4) Kationowe polisacharydy opisane w szczególności w patentach US 3 589 578 i 4 031 307 takie jak gumy guar zawierające kationowe grupy trialkiloamoniowe. Używa się na przykład gum guarowych modyfikowanych solami 2,3-epoksypropylotrimetyloamoniowymi (np. chlorkiem).

Takie produkty są sprzedawane w szczególności pod nazwami handlowymi JAGUAR C13 S, JAGUAR C 15, JAGUAR C 17 albo JAGUAR C162 przez firmę MEYHALL.

(5) Polimery składające się z jednostek piperazynylowych i dwuwartościowych podstawników alkilenowych albo hydroksyalkilenowych o prostych albo rozgałęzionych łańcuchach, ewentualnie przerwanych przez atom tlenu, siarki albo azotu albo przez pierścień aromatyczny albo heterocykliczny, jak również produkty utleniania i/lub czwartorzędowania tych polimerów. Takie polimery są opisane zwłaszcza w patentach francuskich 2 162 025 i 2 280 361;

(6) Rozpuszczalne w wodzie poliaminoamidy wytworzone, w szczególności metodą polikondensacji związku kwasowego z poliaminą; te poliaminoamidy mogą być sieciowane epihalohydryną, dwuepoksydem, dwubezwodnikiem, nienasyconym dwubezwodnikiem, dwunienasyconą pochodną, bishalohydryną, bisazetydyną, bishaloacylodiaminą, alkilobishalogenkiem albo inaczej oligomerem powstałym w reakcji dwufunkcyjnego związku, reaktywnego względem bishalohydryny, bisazetydyny, bishaloacylodiaminy, alkilobishalogenku, epihalohydryny, dwuepoksydu albo dwunienasyconej pochodnej, czynnik sieciujący użyty w proporcjach w zakresie od 0,025 do 0,35 mola na grupę aminową poliaminoamidu, te poliaminoamidy mogą być alkilowane albo jeśli zawierają jedną albo więcej trzeciorzędowych aminowych grup funkcyjnych, czwartorzędowane. Takie polimery są opisane w szczególności w patencie francuskim 2.252.840 i 2.368.508.

(7) Pochodne poliaminoamidu powstałe w wyniku kondensacji polialkilenopoliamin z kwasami polikarboksylowymi, i następczej alkilacji czynnikami dwufunkcyjnymi. Można wymienić, na przykład, polimery kwas adypinowy - dialkiloaminohydroksy-alkilodialkilenotriamina, w których podstawnik alkilowy zawiera od 1 do 4 atomów węgla, a korzystnie oznacza metyl, etyl albo propyl. Takie polimery są opisane w szczególności w patencie francuskim 1.583.363.

PL 200 242 B1

Spośród tych pochodnych można wymienić zwłaszcza polimery kwas adypinowy/dimetyloaminohydroksypropyl/dietylenotriamina, sprzedawane pod nazwą „Cartaretine F, F4 albo F8” przez firmę Sandoz.

(8) Polimery otrzymane w wyniku reakcji polialkilenopoliaminy zawierającej dwie pierwszorzędowe grupy aminowe i co najmniej jedną drugorzędową grupę aminową z kwasem dwukarboksylowym wybranym z kwasu dwuglikolowego i nasyconych alifatycznych kwasów dwukarboksylowych zawierających od 3 do 8 atomów węgla. Stosunek molowy polialkilenopoliaminy do kwasu dwukarboksylowego zawiera się między 0,8 : 1 i 1,4 : 1; poliaminoamid powstały w ten sposób reaguje z epichlorohydryną w stosunku molowym epichlorohydryny względem drugorzędowej grupy aminowej poliaminoamidu między 0,5 : 1 i 1,8 : 1. Takie polimery są opisane zwłaszcza w patentach amerykańskich 3.227.615 i 2.961.347.

Polimery tego typu są sprzedawane w szczególności pod nazwą „Hercosett 57” przez firmę Hercules Inc. albo inaczej pod nazwą „PD 170” albo „Delsette 101” przez firmę Hercules w przypadku kopolimeru kwas adypinowy/tlenek propylenu/dietylenotriamina.

(9) Cyklohomopolimery alkilodialliloaminy albo dialkilodialliloamoniowe, takie jak homopolimery albo kopolimery zawierające, jako główny składnik łańcucha, jednostki odpowiadające wzorowi 10 albo 11, w których k i t są równe 0 albo 1, suma k + t jest równa 1; R9 oznacza atom wodoru albo podstawnik metylowy; R7 i R8, niezależnie od siebie, oznaczają grupę alkilową zawierającą od 1 do 22 atomów węgla, grupę hydroksyalkilową, w której grupa alkilowa korzystnie ma 1 do 5 atomów węgla, albo niższe grupy (C1-C4)amidoalkilowe, albo R7 i R8 mogą oznaczać, łącznie z atomem azotu do którego są przyłączone, grupy heterocykliczne takie jak piperydynylowa albo morfolinylowa; R7 i R8, niezależnie od siebie, korzystnie oznaczają grupę alkilową mającą od 1 do 4 atomów węgla; Y~jest anionem takim jak bromek, chlorek, octan, boran, cytrynian, winian, wodorosiarczan, wodorosiarczyn, siarczan albo fosforan. Te polimery są opisane w szczególności w patencie francuskim 2.080.759 i w jego certyfikacie dodatkowym 2.190.406.

Spośród polimerów opisanych powyżej można wymienić w szczególności homopolimer chlorku dimetylodialliloamoniowego, sprzedawany pod nazwą „Merquat 100” przez firmę Calgon (i jego homologi o niskich średnich masach cząsteczkowych) i kopolimery chlorku dialillodimetyloamoniowego i akrylamidu sprzedawane pod nazwą „Merquat 550”.

(10) Czwartorzędowy polimer diamoniowy zawierający powtarzające się jednostki odpowiada wzorowi 12, w którym R10, R11, R12 i R13, identyczne albo różne, oznaczają alifatyczne, alicykliczne albo aryloalifatyczne podstawniki zawierające od 1 do 20 atomów węgla albo niższe alifatyczne podstawniki hydroksyalkilowe, albo inaczej R10, R11, R12 i R13, razem albo osobno, tworzą, z atomem azotu, do którego są przyłączone, pierścień heterocykliczny ewentualnie zawierający drugi heteroatom inny niż azot, albo inaczej R10, R11, R12 i R13 oznaczają liniowy albo rozgałęziony podstawnik C1-C6 alkilowy podstawiony przez grupę nitrylową, estrową, acylową, amidową albo -CO-O-R14-D albo -CO-NH-R14-D, gdzie R14 jest alkenem i D czwartorzędową grupą amoniową;

A1 i B1 oznacza grupy polimetylenowe zawierające od 2 do 20 atomów węgla, które mogą być liniowe albo rozgałęzione, nasycone albo nienasycone i mogą zawierać, związane albo wstawione w głównym łańcuchu, jeden albo więcej pierścieni aromatycznych, jeden albo więcej atomów tlenu albo siarki albo grupy sulfotlenkowe, sulfonowe, dwusiarczkowe, aminowe, alkiloaminowe, hydroksylowe, czwartorzędowe amoniowe, ureidowe, amidowe albo estrowe, i

X^- oznacza anion pochodzący z kwasu organicznego albo nieorganicznego;

A1, R10, R12, z dwoma atomami azotu do których są przyłączone, mogą tworzyć pierścień piperazynowy; dodatkowo jeśli A1 oznacza nasycony albo nienasycony, liniowy albo rozgałęziony podstawnik alkilenowy albo hydroksyalkilenowy, B1 może także oznaczać grupę -(CH2)n-CO-D-OC-(CH2)n-, w którym D oznacza:

a) resztę glikolową o wzorze: -O-Z-O-, gdzie Z oznacza liniowy albo rozgałęziony podstawnik węglowodorowy albo grupy odpowiadające jednemu z następujących wzorów:

-(CH2-CH2-O)x-CH2-CH2-[CH2-CH(CH3)-O]y-CH2-CH(CH3)gdzie x i y oznacza liczbę całkowitą od 1 do 4 przedstawiając i opisując rzadki stopień polimeryzacji albo jakąkolwiek liczbę od 1 do 4 oznaczającą średni stopień polimeryzacji;

b) dwudrugorzędową resztę diaminową taką jak pochodna piperazyny;

c) dwupierwszorzędową resztę diaminową o wzorze:

-NH-Y-NHPL 200 242 B1 gdzie Y oznacza liniowy albo rozgałęziony podstawnik węglowodorowy albo inaczej podstawnik dwuwartościowy

-CH2-CH2-S-S-CH2-CH2

d) grupę mocznikową o wzorze:

-NH-CO-NHXjest korzystnie anionem takim jak chlorek albo bromek.

Te polimery mają średnią masę cząsteczkową ogólnie między 1000 i 100000.

Polimery tego typu są opisane w szczególności w patentach francuskich 2.320.330; 2.270.846; 2.316.271; 2.336.434 i 2.413.907 i patentach amerykańskich 2.273.780; 2.375.853; 2.388.614; 2.454.547; 3.206.462; 2.261.002; 2.271.378; 3.874.870; 4.001.432; 3.929.990; 3.966.904; 4.005.193; 4.025.617; 4.025.627; 4.025.653; 4.026.945 i 4.027.020.

W szczególności można stosować polimery składające się z powtarzających się jednostek odpowiadających wzorowi 13, w którym R10, R11, R12 i R13, identyczne albo różne, oznaczają podstawnik alkilowy albo hydroksyalkilowy posiadający, w przybliżeniu, od 1 do 4 atomów węgla, n i p są liczbami całkowitymi zmieniającymi się, w przybliżeniu od 2 do 20, a X^- jest anionem pochodzącym z kwasu organicznego albo nieorganicznego.

(11) Czwartorzędowe polimery amoniowe składające się z powtarzających się jednostek o wzorze 14, w którym p oznacza liczbę całkowitą zmieniającą się, w przybliżeniu, od 1 do 6, D może wynosić zero albo może oznaczać grupę -(CH2)r-CO-, w której r oznacza liczbę równą 4 albo 7, X- jest anionem. Takie polimery mogą być wytworzone według metod opisanych w amerykańskich patentach nr US 4 157 388; US 4 702 906; US 4 719 282. W szczególności są one opisane w zgłoszeniu patentowym EP-A122 324.

Spośród nich, można na przykład wymienić produkty „Mirapol A 15” „Mirapol AD1”, „Mirapol AZ1” i „Mirapol 175” sprzedawane przez firmę Miranol.

(12) Czwartorzędowe polimery winylopirolidonu i winyloimidazolu takie jak, na przykład, produkty sprzedawane pod nazwami Luviquat FC 905, FC 550 i FC 370 przez firmę B.A.S.F.

(13) Poliaminy typu Polyquart H sprzedawane przez Henkel, wzmiankowane pod nazwą „POLYETHYLENE GLYCOL (15) TALLOW POLYAMINE” w słowniku CTFA.

(14) Polimery sieciowane soli metakryloiloksy(C1-C4-alkilo)tri(C1-C4-alkilo)amoniowych takie jak polimery otrzymane przez homopolimeryzację metakrylanu dimetyloaminoetylowego czwartorzędowanego chlorkiem metylu, albo przez kopolimeryzację akryloamidu z metakrylanem dimetyloaminoetylowym czwartorzędowanym chlorkiem metylenu, po homo- albo kopolimeryzacji następuje sieciowanie związkiem zawierającym nienasycenie olefinowe, w szczególności metylenobisakrylamidem. Zwłaszcza, jest możliwe użycie sieciowanego kopolimeru akrylamid/chlorek metakryloksyetylotrimetyloamoniowy (20/80 wagowo) w postaci dyspersji zawierającej 50% wagowych omówionego polimeru w oleju mineralnym. Ta dyspersja jest sprzedawana pod nazwą „SALCARE^® SC 92” przez firmę ALLIED COLLOIDS. Jest także możliwe użycie sieciowanego homopolimeru chlorku metakryloiloksyetylotrimetyloamoniowego zawierającego, w przybliżeniu 50% wagowych homopolimeru w oleju mineralnym albo w ciekłym estrze. Te dyspersje są sprzedawane pod nazwami „SALCARE^® SC 95” i „SALCARE^® SC 96” przez firmę ALLIED COLLOIDS.

Inne polimery kationowe, które można użyć w zakresie wynalazku są polialkilenoiminami, w szczególności polietylenoiminami, polimerami zawierającymi winylopirydynę albo jednostki winylopirydynowe, kondensaty poliamin i epichlorohydryny, czwartorzędowe poliureileny i pochodne chityny.

Spośród wszystkich polimerów kationowych, które można zastosować w kontekście niniejszego wynalazku, korzystnym jest użycie polimerów grup (1), (9), (10), (11) i (14), a jeszcze korzystniejszym jest użycie polimerów o powtarzających się jednostkach o wzorze 15, a w szczególności tych, których masa cząsteczkowa, określona żelową chromatografią ekskluzyjną, wynosi między 9500 i 9900; oraz o wzorze 16, a w szczególności tych, których masa cząsteczkowa określona żelową chromatografią ekskluzyjną, wynosi około 1200.

Stężenie polimeru kationowego w kompozycji według niniejszego wynalazku może zmieniać się od 0,01 do 10% wagowych względem całkowitej wagi kompozycji, korzystnie od 0,05 do 5% i jeszcze korzystniej od 0,1 do 3%.

PL 200 242 B1

Polimery amfoteryczne

Polimery amfoteryczne, które można użyć według niniejszego wynalazku, mogą być wybrane z polimerów zawierających K i M jednostek rozmieszczonych statystycznie w łańcuchu polimerowym, gdzie K oznacza jednostkę pochodną monomeru zawierającą co najmniej jeden zasadowy atom azotu i M oznacza jednostkę pochodną monomeru kwasowego zawierającą jedną albo więcej grup karboksylowych albo sulfonowych albo ewentualnie K i M mogą oznaczać grupy pochodne monomerów obojnaczych karboksybetain albo sulfobetain;

K i M mogą także oznaczać łańcuch polimeru kationowego zawierający pierwszorzędowe, drugorzędowe, trzeciorzędowe albo czwartorzędowe grupy aminowe, w których co najmniej jedna z grup aminowych zawiera grupę karboksylową albo sulfonową związaną przez podstawnik węglowodorowy albo ewentualnie K i M tworzą część łańcucha polimerowego z jednostką etylenową α,β-dikarboksylową, w której jedna z grup karboksylowych przereagowała z poliaminą zawierającą jedną albo więcej pierwszorzędowych albo drugorzędowych grup aminowych.

Polimery amfoteryczne odpowiadające powyższemu opisowi, są szczególnie korzystnie wybrane spośród następujących polimerów:

1) polimerów powstałych w wyniku kopolimeryzacji monomeru pochodnego związkowi winylowemu zawierającemu grupę karboksylową taką jak zwłaszcza kwas akrylowy, metakrylowy, maleinowy, alfa-chloroakrylowy, i z zasadowego monomeru pochodnego podstawionego związku winylowego zawierającego co najmniej jeden atom zasadowy taki jak zwłaszcza metakrylan albo akrylan dialkiloaminoalkilowy, dialkiloaminoalkilometakrylamid i akrylamid. Takie związki są opisane w patencie amerykańskim nr US 3 836 537. Można także wymienić kopolimer akrylan sodu/chlorek akryloamidopropylotrimetyloamoniowy sprzedawany pod nazwą POLYQUART KE 3033 przez firmę HENKEL.

Związek winylowy może także być solą dialkilodialliloamoniową taką jak chlorek dimetylodialliloamoniowy. Kopolimery akrylu i ostatniego monomeru są sprzedawane pod nazwami MERQUAT 280, MERQUAT 295 i MERQUAT PLUS 3330 przez firmę CALGON.

(2) Polimery zawierające jednostki pochodne:

a) co najmniej jednego monomeru wybranego z akryloamidów albo metakrylamidów podstawionych azotem przez podstawnik alkilowy,

b) co najmniej jednego kwasowego monomeru zawierającego jedną albo więcej reaktywnych grup karboksylowych, i

c) co najmniej jednego komonomeru zasadowego takiego jak estry z pierwszorzędowymi, drugorzędowymi, trzeciorzędowymi i czwartorzędowymi podstawnikami aminowymi kwasu akrylowego albo metakrylowego i produktem czwartorzędowania metakrylanu dimetyloaminoetylu siarczanem dimetylu albo dietylu.

N-podstawione akryloamidy albo metakryloamidy w szczególności korzystne według wynalazku są grupami, których podstawniki alkilowe zawierają od 2 do 12 atomów węgla i korzystniej N-etyloakryloamidem, N-tert-butyloakryloamidem, N-tert-oktyloakryloamidem, N-oktyloakryloamidem, N-decyloakryloamidem, N-dodecyloakryloamidem jak również odpowiednimi metakrylamidami.

Kwasowe komonomery są wybrane w szczególności z kwasu akrylowego, metakrylowego, krotonowego, itakonowego, maleinowego, fumarowego jak również alkilowych monoestrów posiadających od 1 do 4 atomów węgla bezwodników albo kwasów maleinowego albo fumarowego.

Korzystnymi komonomerami zasadowymi są metakrylany aminoetylu, butyloaminoetylu, N,N'-dimetyloaminoetylu, N-tert-butyloaminoetylu.

Szczególnie używane są kopolimery o nazwie CTFA (4^th ed. 1991): kopolimer oktyloakryloamid/akrylany/butyloaminoetylometakrylan taki jak produkt sprzedawany pod nazwą AMPHOMER albo LOVOCRYL 47 przez firmę NATIONAL STARCH.

3) Częściowo albo całkowicie alkilowane i sieciowane poliaminoamidy pochodne poliaminoamidów o ogólnym wzorze 17, w którym R19 oznacza dwuwartościowy podstawnik pochodny nasyconego kwasu dwukarboksylowego, mono- albo dwukarboksylowego kwasu alifatycznego z podwójnym wiązaniem etylenowym, ester niższego alkanolu posiadającego od 1 do 6 atomów węgla powyższych kwasów albo podstawnik, który jest pochodną soli addycyjnej jakiegokolwiek z omówionych kwasów z bis-pierwszorzędową albo bis-drugorzędową aminą, i Z oznacza podstawnik bis-pierwszorzędowej, monoalbo bis-drugorzędowej polialkileno-poliaminy i korzystnie oznacza:

a) w stosunku od 60 do 100% moli, podstawnik 18, w którym x=2 i p=2 albo 3, albo alternatywnie x=3 i p=2 ten podstawnik jest pochodną dietylenotriaminy, trietylenotetraminy albo dipropylenotriaminy;

b) w stosunku od 0 do 40% moli, podstawnik 18, w którym x=2 i p=1 i który jest pochodną etylenodiaminy, albo podstawnik jest pochodną piperazyny 19.

PL 200 242 B1

c) w stosunku od 0 do 20% moli, podstawnik -NH-(CH2)6-NH-, który jest pochodną heksametylenodiaminy, te poliaminoaminy są sieciowane przez dodatek dwufunkcyjnego czynnika sieciującego wybranego z epihalohydryn, dwuepoksydów, dwubezwodników, bis-nienasyconych pochodnych, średnio 0,025 do 0,35 mola odczynnika sieciującego na grupę aminową poliaminoamidu i są alkilowane przez działanie kwasem akrylowym, chloroctowym albo alkanosultonowym albo ich solami.

Nasycone kwasy karboksylowe są korzystnie wybrane spośród kwasów posiadających 6 do 10 atomów węgla, takich jak adypinowy, 2,2,4-trimetyloadypinowy i 2,4,4-trimetyloadypinowy, tereftalowy, kwasów z etylenowym wiązaniem podwójnym jak na przykład kwas akrylowy, metakrylowy i itakonowy.

Alkanosulfony zastosowane do alkilowania są korzystnie propano albo butanosultonem, sole czynników alkilujących są korzystnie solami sodowymi albo potasowymi.

4) Polimery zawierające jednostki obojnacze o wzorze 20, w którym R20 oznacza polimeryzującą nienasyconą grupę taką jak grupa akrylanowa, metakrylanowa, akryloamidowa albo metakrylamidowa, y i z oznaczają liczbę całkowitą od 1 do 3, R21 i R22 oznaczają atom wodoru, metyl, etyl albo propyl, R23 i R24 oznaczają atom wodoru albo podstawnik alkilowy taki, że suma atomów węgla w R23 i R24 nie przekracza 10.

Polimery zawierające takie jednostki mogą również zawierać jednostki pochodne nie obojnaczych monomerów takich jak akrylan albo metakrylan dimetylu, albo dietyloaminoetylu albo akrylany alkilowe albo metakrylany, akryloamidy albo metakryloamidy albo octan winylu.

Jako przykład, można wymienić kopolimer metakrylan metylu/metakrylan metylodimetylokarboksymetyloamonoetylu taki jak produkt sprzedawany pod nazwą DIAFORMER Z301 przez firmę SANDOZ.

5) Polimery pochodne chitosanu zawierające jednostki monomeryczne odpowiadające wzorom 21, 22, 23: jednostka 21 jest obecna w stosunku między 0 a 30%, jednostka 22 jest obecna w stosunku między 5 i 50% i jednostka F w stosunku między 30 i 90%, przy czym jest zrozumiałe, że w jednostce 23, R25 oznacza podstawnik o wzorze 24, w którym jeśli q=0, R26, R27 i R28, identyczne albo różne, każdy oznacza atom wodoru, resztę metylową, hydroksylową, acetoksy albo aminową, resztę monoalkiloaminową albo resztę dialkiloaminową ewentualnie przerwaną przez jeden albo więcej atomów azotu i/lub ewentualnie podstawioną jedną albo więcej grupami aminowymi, hydroksylowymi, karboksylowymi, alkilotiolowymi albo sulfonowymi, albo resztą alkilotiolową, której grupa alkilowa zawiera resztę aminową, co najmniej jeden z podstawników R26, R27 i R28 jest w tym wypadku atomem wodoru; albo jeśli q=1, R26, R27 i R28 każdy oznacza atom wodoru, jak również sole tworzone przez te związki z zasadami albo kwasami.

(6) Polimery pochodne N-karboksylowanego chitosanu takie jak N-karboksymetylochitosan albo N-karboksybutylochitosan sprzedawany pod nazwą „EVALSAN” przez firmę JAN DEKKER.

(7) Polimery odpowiadające ogólnemu wzorowi 25, jak opisano na przykład w patencie francuskim 1 400 366, w którym R29 oznacza atom wodoru, CH3O, CH3CH2O albo podstawnik fenylowy, R30 oznacza wodór albo niższy podstawnik alkilowy taki jak metyl albo etyl, R31 oznacza wodór albo niższy podstawnik alkilowy taki jak metyl albo etyl, R32 oznacza niższy podstawnik alkilowy taki jak metyl albo etyl albo podstawnik odpowiadający wzorowi: -R33-N (R31)2, R33 oznacza grupę -CH2-CH2-, -CH2-CH2-CH2albo -CH2-CH(CH3)-, R31 ma znaczenie wymienione powyżej, jak również wyższe homologi tych podstawników i zawierające do 6 atomów węgla.

(8) Polimery amfoteryczne typu -D-X-D-X- wybrane z:

a) polimerów otrzymanych w reakcji kwasu chlorooctowego albo chlorooctanu sodu ze związkami zawierającymi co najmniej jedną jednostkę o wzorze -D-X-D-X-D-, gdzie D oznacza podstawnik pochodny piperazyny 19 i X oznacza symbol E albo E', E albo E', identyczne albo różne, oznaczają dwuwartościowy podstawnik, który jest podstawnikiem alkilenowym z liniowym albo rozgałęzionym łańcuchem zawierającym do 7 atomów węgla w głównym łańcuchu, niepodstawionym albo podstawionym grupami hydroksylowymi, i który może zawierać, dodatkowo, atomy tlenu azotu albo siarki, 1 do 3 aromatycznych i/lub heterocyklicznych pierścieni; atomy tlenu, azotu, siarki są obecne w postaci grupy eterowej, tioeterowej, sulfotlenkowej, sulfonowej, sulfoniowej, alkiloaminowej albo grup alkilenoaminowych, hydroksylowych, benzyloaminowych, aminotlenkowych, czwartorzędowych amoniowych, amidowych, imidowych, alkoholowych, estrowych i/lub uretanowych.

b) Polimery o wzorze: -D-X-D-X-, gdzie D oznacza podstawnik pochodny piperazyny 19, i X oznacza symbol E albo E' i przynajmniej raz E'; E ma znaczenie wskazane powyżej i E' jest dwuwartościowym podstawnikiem, który jest podstawnikiem alkilenowym z liniowym albo rozgałęzionym łańcuchem mającym do 7 atomów węgla w łańcuchu głównym, niepodstawionym albo podstawionym jednym albo więcej podstawnikami hydroksylowymi i zawiera jeden albo więcej atomów azotu, atom azotu jest podstawiony łańcuchem alkilowym

PL 200 242 B1 ewentualnie przerwanym przez atom tlenu i koniecznie zawierającym jedną albo więcej karboksylowych grup funkcyjnych i betainizowanym w reakcji z kwasem chlorooctowym albo chlorooctanem sodu.

(9) Kopolimery eter (C1-C5)alkilowowinylowy/bezwodnik maleinowy częściowo modyfikowany przez semiamidowanie N,N-dialkiloaminoalkiloaminą taką jak N,N-dimetyloaminopropyloamina albo przez semiestryfikowanie N,N-dialkanoloaminą. Te kopolimery mogą także zawierać inne komonomery winylowe takie jak winylokaprolaktam.

Polimerami amfeterycznymi w szczególności korzystnymi według wynalazku są te należące do grupy (1).

Według wynalazku, polimer(y) amfoteryczny może stanowić od 0,01% do 10% wagowych, korzystnie od 0,05 do 5% wagowych, a najkorzystniej od 0,1% do 3% wagowych, całkowitej wagi kompozycji.

Gotowa do użycia kompozycja według wynalazku korzystnie zawiera jeden albo więcej surfaktant dodatkowy w kompozycji farbującej (A) i/lub w utleniającej kompozycji (B).

Surfaktant(y) dodatkowe mogą być równie dobrze wybrane, same albo w postaci mieszanin, z anionowych, amfeterycznych, niejonowych, obojnaczych i kationowych surfaktantów.

Surfaktanty odpowiednie do wykonania niniejszego wynalazku są w szczególności następujące:

(i) Surfaktant(y) anionowe:

Jako przykład surfaktantów anionowych, które można użyć, samych albo jako mieszanin, w zakresie niniejszego wynalazku można w szczególności wymienić (lista nieograniczająca) sole (w szczególności metali alkalicznych, zwłaszcza sodu, sole amoniowe, sole aminowe, sole aminoalkoholowe albo sole magnezowe) następujących związków: siarczanów alkilu, siarczanów alkiloeterów, siarczanów alkiloamidoeterów, siarczanów alkiloarylopolieterów, siarczanów monoglicerydów, sulfonianów alkilu, fosforanów alkilu, alkiloamidosulfonianów, alkiloarylosulfonianów, α-olefinosulfonianów, parafinosulfonianów, (C6-C24)alkilosulfobursztynianów, (C6-C24)alkiloeterosulfobursztynianów, (C6-C24)alkiloamidosulfobursztynianów, (C6-C24)alkilosulfooctanów; (C6-C24) acylosarkozynianów i (C6-C24)acyloglutaminianów. Jest także możliwe użycie karboksylowych estrów (C6-C24)alkilopoliglikozydów, takich jak cytrynian alkiloglukozydu, winian alkilopoliglikozydu i sulfobursztynianów alkilopoliglikozydu, sulfobursztynianów alkilu, izotionianów acylu i N-acylowinianów, podstawnik alkilowy albo acylowy wszystkich tych różnych związków korzystnie zawiera od 12 do 30 atomów węgla, i podstawnik arylowy korzystnie oznacza grupę fenylową albo benzylową. Spośród surfaktantów anionowych, które mogą być jeszcze użyte, można jeszcze wymienić sole kwasów tłuszczowych, takie jak sole kwasu oleinowego, rycynolowego, palmitynowego i stearynowego, kwasy oleju z kopry albo uwodornionego oleju z kopry; acylolaktylaty, których podstawnik acylowy zawiera 8 do 20 atomów węgla. Jest także możliwe użycie kwasów alkilo-D-galaktozouroniowych i ich soli, polioksoalkilenowanych(C6-C24)alkiloeterowych kwasów karboksylowych, polioksoalkilenowanych(C6-C24)alkiloaryloeterowych kwasów karboksylowych, polioksoalkilenowanych(C6-C24)alkiloamidoeterowych kwasów karboksylowych i ich soli, w szczególności tych zawierających od 2 do 50 grup tlenku alkenu, w szczególności etylenu, i ich mieszanin.

(ii) Surfaktant(y) niejonowe:

Same surfaktanty niejonowe są także związkami, które są dobrze znane same przez się (w tym względzie patrz zwłaszcza „Handbook of Surfactants” M. R. Portera, wydany przez Blackie & Son (Glasgow and London), 1991, str. 116-178) i, w zakresie niniejszego wynalazku, ich charakter nie przyjmuje krytycznego znaczenia. Mogą więc one być wybrane zwłaszcza z (lista nieograniczająca) alkoholi, alfa-dioli, albo polietoksylowanych albo polipropoksylowanych alkilofenoli, które mają łańcuch tłuszczowy zawierający, na przykład, 8 do 18 atomów węgla, jest możliwe by liczba grup tlenku etylenu albo tlenku propylenu zmieniała się zwłaszcza od 2 do 50. Kopolimery tlenku etylenu i tlenku propylenu i kondensaty tlenku etylenu i tlenku propylenu z alkoholami tłuszczowymi mogą także być wymienione; polietoksylowane amidy tłuszczowe korzystnie zawierają od 2 do 30 moli tlenku etylenu, poliglicerolowane amidy tłuszczowe zawierają średnio 1 do 5 grup glicerolowych i w szczególności 1,5 do 4; Polietoksylowane aminy tłuszczowe korzystnie zawierają od 2 do 30 moli tlenku etylenu; oksyetylenowane estry kwasów tłuszczowych i sorbitanu zawierają od 2 do 30 moli tlenku etylenu, estry kwasów tłuszczowych i sacharozy, estry kwasów tłuszczowych i glikolu polietylenowego, alkilopoliglikozydy, pochodne N-alkiloglukaminy, tlenki amin takie jak tlenki(C10-C14)alikoamin albo tlenki N-acyloaminopropylomorfoliny. Zostanie wymienione, że alkilopoliglikozydy stanowią surfaktanty niejonowe w szczególności dobrze nadające się w kontekście niniejszego wynalazku, tak jak etoksylowane alkohole tłuszczowe.

(iii) Surfaktant(y) obojnacze albo amfoteryczne:

Surfaktanty amfoteryczne albo obojnacze, których charakter nie ma krytycznego znaczenia w zakresie niniejszego wynalazku, mogą być w zwłaszcza (lista nieograniczająca) pochodnymi alifatycznych amin drugorzędowych albo trzeciorzędowych, w których podstawnik alifatyczny jest liniowym albo rozgaPL 200 242 B1 łęzionym łańcuchem zawierającym 8 do 18 atomów węgla i zawierającym co najmniej jedną rozpuszczalną w wodzie grupę anionową (na przykład karboksylan, sulfonian, siarczan, fosforan albo fosfonian); można wymienić (C8-C20)alkilobetainy, sulfobetainy, (C8-C20)alkiloamido(C1-C6)alkilobetainy albo (C8-C20)alkiloamido(C1-C6) alkilosulfobetainy.

Spośród pochodnych amin, można wymienić produkty sprzedawane pod nazwą MIRANOL, jak opisano w patentach US-2 528 378 i US-2 781 354 i sklasyfikowano w słowniku CTFA, 3^rd edition, 1982, pod nazwami Amfokarboksyglycyniany i Amfokarboksypropioniany posiadające odpowiednio wzory:

R₃₄-CONHCH₂CH₂-N (R₃₅) (R₃₆) (CH₂COO^_) w którym: R34 oznacza podstawnik alkilowy kwasu R34-COOH obecnego w zhydrolizowanym oleju z kopry, podstawnik heptylowy, nonylowy albo undecylowy, R35 oznacza grupę beta-hydroksyetylową i R36 grupę karboksymetylową; i

R34'-CONHCH2CH2-N (B) (C) w którym:

B oznacza -CH2CH2OX', C oznacza -(CH2)z-Y', z z=1 albo 2,

X' oznacza grupę -CH2CH2-COOH albo atom wodoru

Y' oznacza -COOH albo podstawnik -CH2-CHOH-SO3H

R34 oznacza podstawnik alkilowy kwasu R37-COOH obecny w oleju z kopry albo w zhydrolizowanym oleju lnianym, podstawnik alkilowy, zwłaszcza C7, C9, C11 albo C13, podstawnik C17 alkilowy i jego formy izo albo nienasycony podstawnik C17.

Te związki są sklasyfikowane w słowniku CTFA, 5^th edition, 1993, pod nazwami Kokoamfodwuoctan dwusodowy, Lauroamfodwuoctan dwusodowy, Kaprylamfodwuoctan dwusodowy, Kapryloamfodwuoctan dwusodowy, Kokoamfodwupropionian dwusodowy, Lauroamfodwupropionian dwusodowy, Kaprylamfodwupropionian dwusodowy, Kapryloamfodwupropinian dwusodowy, kwas Lauroamfodwupropionowy, kwas Kokoamfodwupropionowy.

Jako przykład, można wymienić kokoamfodwuoctan sprzedawany pod nazwą handlową MIRANOL^® C2M zatężany przez firmę RHODIA CHIMIE.

(iv) Surfaktanty kationowe:

Spośród surfaktantów kationowych, można w szczególności wymienić (lista nieograniczająca): sole ewentualnie polioksoalkilenowanych pierwszorzędowych, drugorzędowych, albo trzeciorzędowych amin, czwartorzędowe sole amoniowe takie jak tetralkiloamoniowe, alkiloamidoalkilotrialkiloamoniowe, trialkilobenzyloamoniowe, trialkilohydroksyalkiloamoniowe albo alkilopirydynowe chlorki albo bromki; pochodne imidazolinowe, albo tlenki amin o charakterze kationowym.

Ilości dodatkowych surfaktantów obecnych w kompozycji według wynalazku mogą zmieniać się od 0,01 do 40%, a korzystnie od 0,1 do 30% całkowitej wagi kompozycji.

Gotowa do użycia kompozycja według wynalazku może także zawierać, w farbującej kompozycji (A) i/lub utleniającej kompozycji (B), inne środki dodatkowe, wpływające na reologię takie jak zagęszczacze celulozowe (hydroksyetyloceluloza, hydroksypropyloceluloza, karboksymetyloceluloza i temu podobne), gumy guar i ich pochodne (hydroksypropyloguar i podobne), gumy pochodzenia mikro-biologicznego (guma ksantan, guma skleroglucan i podobne), syntetyczne zagęszczacze, nie posiadające łańcucha tłuszczowego, takie jak usieciowane homopolimery kwasu akrylowego albo kwasu akryloamidopropanosulfonowego.

Te zagęszczacze uzupełniające mogą stanowić od 0,01 do 10% wagowych całkowitej wagi kompozycji.

Odpowiednim dla kompozycji środowiskiem farbującym jest w szczególności środowisko wodne składające się z wody i mogące korzystnie zawierać kosmetycznie dopuszczalne rozpuszczalniki organiczne włączając zwłaszcza alkohole takie jak alkohol etylowy, alkohol izopropylowy, alkohol benzylowy, alkohol fenyloetylowy, glikole albo etery glikolowe takie jak, na przykład, etery monometylowe, monoetylowe, monobutylowe glikolu etylenowego, glikol propylenowy albo jego etery takie jak, na przykład, eter monometylowy glikolu propylenowego, glikolu butylenowego, glikolu dipropylenowego jak również etery alkilowe glikolu dietylenowego takie jak na przykład eter monoetylowy albo monobutylowy glikolu dietylenowego, w stężeniach między około 0,5 i 20% i korzystnie między około 2 i 10% wagowych względem całkowitej wagi kompozycji.

PL 200 242 B1

Kompozycja według wynalazku może także zawierać skuteczną ilość innych środków, skądinąd uprzednio znanych w farbowaniu utleniającym, takich jak różne zwyczajowe środki pomocnicze takie jak środki maskujące takie jak EDTA i kwas etidronowy, filtry UV, woski, lotne albo nielotne silikony cykliczne albo liniowe albo rozgałęzione, organomodyfikowane (w szczególności grupami aminowymi) albo poza tym, konserwanty, ceramidy, pseudoceramidy, oleje roślinne, mineralne albo syntetyczne, witaminy albo prowitaminy takie jak pantenol, środki zmętniające i temu podobne.

Omówiona kompozycja może także zawierać środki redukujące albo antyutleniające. Mogą one być wybrane w szczególności z siarczynu sodu, kwasu tioglikolowego, kwasu tiomlekowego, wodorosiarczynu sodu, kwasu dehydroaskorbinowego, hydrochinonu, 2-metylohydrochinonu, tert-butylohydrochinonu i kwasu homogentyzynowego, i mogą ogólnie stanowić w ilościach, w zakresie do około 0,05 do 3% wagowych względem całkowitej wagi kompozycji.

Kompozycja według wynalazku może także zawierać jeden albo więcej alkohol tłuszczowy, te alkohole tłuszczowe zostały wprowadzone w czystej postaci albo w postaci mieszaniny. Można wymienić spośród nich w szczególności alkohol laurylowy, cetylowy, stearylowy albo oleilowy i ich mieszaniny. Te dodatkowe alkohole tłuszczowe mogą stanowić, w przybliżeniu, od 0,001 do 20% wagowych całkowitej wagi kompozycji.

Oczywiście, fachowiec w tej dziedzinie dokona rozważnego wyboru odpowiednich składników dodatkowych, wymienionych powyżej, w taki sposób by korzystne własności, związane nierozerwalnie z gotową do użytku kompozycją według wynalazku nie byłyby, albo nie byłyby znacznie, niekorzystnie zmienione na skutek dobranych dodatków.

W utleniającej kompozycji (B), środek utleniający jest korzystnie wybrany z nadtlenku wodoru, nadtlenku mocznika, bromianów albo żelazicyjanków metali alkalicznych, nadtlenosoli takich jak nadtlenoborany i nadtlenodwusiarczany. Zastosowanie nadtlenku wodoru jest szczególnie korzystne. Środek utleniający korzystnie składa się z roztworu nadtlenku wodoru, którego miano może zmieniać się zwłaszcza od około 1 do 40 objętości, a jeszcze korzystniej od około 5 do 40.

Jest także możliwe stosowanie jako środka utleniającego jednego albo więcej enzymów utleniająco-redukujących takich jak lakkazy, peroksydazy i oksydoreduktazy dwuelektronowe (takie jak urikaza), gdzie jest to odpowiednie w obecności ich indywidualnego donora albo kofaktora.

Odczyn pH kompozycji farbującej (A) albo gotowej do użytku kompozycji nałożonej na włókna keratynowe [kompozycja powstała w wyniku zmieszania kompozycji farbującej (A) i kompozycji utleniającej (B)], zawiera się ogólnie między wartościami 4 i 12. Odczyn pH jest korzystny między 6 a 11, i może być dostosowany do pożądanej wartości środkami zakwaszającymi albo alkalizującymi dobrze znanymi przy obecnym stanie wiedzy o farbowaniu włókien keratynowych.

Spośród czynników alkalizujących, można wymienić dla przykładu wodny roztwór amoniaku, węglany metali alkalicznych, alkanolaminy takie jak mono-, di- i trietanolaminy jak również ich pochodne, oksyetylenowane i/lub oksypropylenowane etylenodiaminy i hydroksyalkiloaminy, wodorotlenki sodu albo potasu i związki o wzorze 26, w którym R jest resztą propylenową ewentualnie podstawioną grupą hydroksylową albo podstawnikiem C1-C4 alkilowym; R38, R39, R40 i R41, identyczne albo różne, oznaczają atom wodoru, podstawnik C1-C4-alkilowy albo C1-C4-hydroksyalkilowy.

Czynnikami zakwaszającymi są zwyczajowo, dla przykładu, nieorganiczne albo organiczne kwasy takie jak kwas solny, ortofosforowy, kwasy karboksylowe takie jak kwas winowy, cytrynowy, mlekowy albo sulfonowy.

Sposób farbowania według wynalazku korzystnie składa się z nałożenia gotowej do użytku kompozycji, świeżo przygotowanej w czasie użycia z kompozycji (A) i (B) opisanych powyżej, na suche albo mokre włókna, i pozostawienia jej na czas ekspozycji korzystnie zmieniający się, w przybliżeniu od 1 do 60 minut, a korzystniej, w przybliżeniu od 10 do 45 minut, spłukania włókien, i ewentualnie umycia ich szamponem, i później spłukania ich ponownie, i ich wysuszenia.

Odmiana tej metody składa się z użycia kompozycji A' zawierającej co najmniej jeden barwnik utleniający i co najmniej jeden alkohol tłuszczowy mono- albo poliglicerolowany, ale bez polimeru zagęszczającego zawierającego łańcuch tłuszczowy, kompozycji A'' zawierającej co najmniej jeden polimer zagęszczający zawierający łańcuch tłuszczowy, i zmieszania, w czasie użycia, kompozycji A' i A'' z kompozycją B, i później nałożenia i pozostawienia mieszaniny do działania tak jak w poprzednim przypadku.

Konkretne przykłady ilustrujące wynalazek są wskazane poniżej, nie są jednak ograniczające.

P r z y k a d y

Przygotowano następujące kompozycje:

Kompozycja utleniająca:

PL 200 242 B1

Alkohol tłuszczowy	2,3 g
Oksyetylenowany alkohol tłuszczowy	0,6 g
Amid tłuszczowy	0,9 g
Gliceryna	0,5 g
Nadtlenek wodoru	7,5 g
Zapach	qs
Woda demineralizowana qs	100 g

Kompozycja farbująca: (wyrażono w gramach)

Mieszanina liniowych alkoholi od C18 do C24 [C18/C20/C22/-C24, 7/58/30/6, zawartość alkoholu >95%] (NAFOL 20-22)	3
Mieszanina oksyetylenowanych alkoholi liniowych C18 do C24 [C18/C20/C22/C24, 7/58/30/6, zawartość alkoholu >95%] EO (NAFOLOX 20-22 30EO)	1,35
Alkohol cetearylowy poliglicerolowany 2 molami glicerolu	4
Alkohol cetearylowy poliglicerolowany 6 molami glicerolu	2
Kwas oleinowy	2,6
Distearynian glikolu	2
Glikol propylenowy	5
Monoizopropanolamid kwasów kopry	2
Aculyn 44 sprzedawany przez firmę ROHM & HAAS	1,4 SA
Usieciowany kwas poliakrylowy	0,6
Polimer kationowy o wzorze 15	3 SA
Merquat sprzedawany przez firmę CALGON	0,4 SA
Czynniki redukujące	0,7
Środki maskujące	0,2
1,3-Dihydroksybenzen (rezorcynol)	0,6
1,4-Diaminobenzen	0,5
1-Hydroksy-3-aminobenzen	0,1
1-Hydroksy-2-aminobenzen	0,05
1-Hydroksy-4-aminobenzen	0,09
6-Hydroksybenzomorfolina	0,017
Dwuchlorowodorek 1-p-hydroksyetyloksy-2,4-diaminobenzenu	0,039
Eter monobutylowy glikolu propylenowego	2,5
Czysta monoetanolamina	1,06
Wodny roztwór amoniaku (zawierający 20,5% amoniaku)	11,1
Woda qs	100

SA -substancja aktywna

Kompozycja farbująca była mieszana, w czasie użycia, w plastikowej misce, przez 2 minuty, z kompozycją utleniającą podaną powyżej, w ilości 1 części farbującej kompozycji na 1,5 części kompozycji utleniającej.

Otrzymana mieszanina została nałożona na pukle włosów naturalnych, których 90% było siwych i pozostawiona do działania na 30 minut.

Pukle zostały później spłukane wodą, umyte szamponem i ponownie spłukane wodą, a następnie wysuszone oraz rozczesane.

Włosy zostały więc zafarbowane w intensywnym odcieniu jasnokasztanowego brązu.

PL 200 242 B1

Wyniki tego samego typu zostały otrzymane przez zastąpienie w powyższym przykładzie, Aculynu 44 przez 0,5% SA Quatrisoft LM 200 sprzedawanego przez firmę AMERCHOL albo przez 0,5% SA PURE THIX HH sprzedawany przez firmę SUD CHEMIE.

Claims (7)

1. Kompozycja do utleniającego farbowania włókien keratynowych, w szczególności ludzkich włókien keratynowych takich jak włosy, zawierająca, w podłożu odpowiednim do farbowania, co najmniej jeden barwnik utleniający, znamienna tym, że zawiera dodatkowo co najmniej jeden polimer zagęszczający zawierający co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy i co najmniej jeden alkohol tłuszczowy mono- albo poli-glicerolowany posiadający wzór:

RO-(-CH2-CH(CH2OH)-O-)n-H w którym

R oznacza podstawnik nasycony albo nienasycony, liniowy albo rozgałęziony, zawierający od 8 do 40 atomów węgla;

n oznacza liczbę zawierającą się od 1 do 30.

2. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że w powyższym wzorze, R zawiera od 10 do 30 atomów węgla.

3. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że w powyższym wzorze, n oznacza liczbę od 1 do 10.

4. Kompozycja według zastrz. 1 - 3, znamienna tym, że zawiera alkohol albo alkohole tłuszczo-we mono- albo poli-glicerolowane stanowiące, wagowo, od 0,01 do 30%, korzystnie od 0,05 do 20%, a korzystniej od 0,1 do 15%, całkowitej wagi kompozycji.

5. Kompozycja według zastrz. 1 - 4, znamienna tym, że zawiera polimer zagęszczający zawierający co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy, który jest polimerem anionowym, niejonowym albo kationowym.

6. Kompozycja według zastrz. 5, znamienna tym, że anionowy polimer zagęszczający posiadający łańcuch tłuszczowy zawiera co najmniej jedną jednostkę hydrofilową i co najmniej jedną jednostkę eteru allilowego zawierającą łańcuch tłuszczowy.

7. Kompozycja według zastrz. 6, znamienna tym, że jednostka hydrofilowa stanowi anionowy monomer o nienasyceniu etylenowym, a korzystniej stanowi kwas winylokarboksylowy.

8. Kompozycja według zastrz. 6, znamienna tym, że jednostka eteru allilowego zawierająca łańcuch tłuszczowy jest monomerem o następującym wzorze: CH2=CR'CH2OBnR, w którym R' oznacza H albo CH3, B oznacza grupę etylenoksy, n wynosi zero albo oznacza liczbę całkowitą w zakresie od 1 do 100, R jest podstawnikiem węglowodorowym wybranym z podstawników alkilowych, aryloalkilowych, arylowych, alkiloarylowych albo cykloalkilowych, zawierających 8 do 30 atomów węgla, korzystnie 10 do 24, a zwłaszcza 12 do 18 atomów węgla.

9. Kompozycja według zastrz. 5, znamienna tym, że anionowy polimer zagęszczający zawierający łańcuch tłuszczowy zawiera co najmniej jedną jednostkę hydrofilową typu nienasyconego olefinowo kwasu karboksylowego i co najmniej jedną jednostkę hydrofobową typu (C10-C30) alkilowego estru nienasyconego kwasu karboksylowego.

10. Kompozycja według zastrz. 9, znamienna tym, że jednostka hydrofilowa typu olefinowo nienasyconego kwasu karboksylowego jest monomerem o wzorze 1, w którym R1 oznacza H albo CH3 albo C2H5, i którego jednostka hydrofobowa typu estru (C10-C30) alkilowego nienasyconego kwasu karboksylowego jest monomerem o wzorze 2, w którym R2 oznacza H albo CH3 albo C2H5, R3 oznacza podstawnik alkilowy C10-C30, a korzystnie C12-C22.

11. Kompozycja według zastrz. 5, znamienna tym, że anionowy polimer zagęszczający zawierający łańcuch tłuszczowy jest terpolimerem bezwodnik maleinowy/C₃₀-C₃₈ α-olefina/maleinian alkilu.

12. Kompozycja według zastrz. 5, znamienna tym, że anionowy polimer zagęszczający zawierający łańcuch tłuszczowy jest terpolimerem akrylowym zawierającym:

(a) kwas karboksylowy z α,β-monoetylenowym nienasyceniem (b) nie będący surfaktantem, monomer z α,β-monoetylenowym nienasyceniem innym od (a) (c) niejonowy monouretan, który jest produktem reakcji jednowodorotlenowego surfaktantu z monoizocyjanianem o monoetylenowym nienasyceniu.

PL 200 242 B1

13. Kompozycja według zastrz. 5, znamienna tym, że anionowy polimer zagęszczający, posiadający łańcuch tłuszczowy, jest kopolimerem kwasu karboksylowego z α,β-monoetylenowym nienasyceniem i estru kwasu karboksylowego z α,β-monoetylenowym nienasyceniem i oksoalkilenowanym alkoholem tłuszczowym.

14. Kompozycja według zastrz. 5, znamienna tym, że niejonowy polimer zagęszczający zawierający łańcuch tłuszczowy wybiera się z grupy składającej się z:

(1) celuloz modyfikowanych grupami zawierającymi co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy;

(2) hydroksypropyloguarów modyfikowanych grupami zawierającymi co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy;

(3) polietero-poliuretanów zawierających w swoich łańcuchach zarówno hydrofilowe sekwencje o charakterze polioksoetylenowanym, jak i sekwencje hydrofobowe, które są samymi łańcuchami alifatycznymi i/lub cykloalifatycznymi i/lub łańcuchami aromatycznymi;

(4) kopolimerów winylopirolidonu i hydrofobowych monomerów posiadających łańcuch tłuszczowy;

(5) kopolimerów C1-C6 alkilowych metakrylanów albo akrylanów i amfifilowych monomerów zawierających co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy;

(6) kopolimerów hydrofilowych metakrylanów albo akrylanów i hydrofobowych monomerów zawierających co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy;

(7) polimerów zawierających aminoplastowy eterowy łańcuch główny zawierający co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy.

15. Kompozycja według zastrz. 14, znamienna tym, że polietero-poliuretany zawierają co najmniej dwa lipofilowe łańcuchy węglowodorowe, posiadające od 6 do 30 atomów węgla, rozdzielone sekwencją hydrofilową, łańcuchy węglowodorowe są łańcuchami podczepionymi albo łańcuchami na końcu sekwencji hydrofilowej.

16. Kompozycja według zastrz. 14, znamienna tym, że polietero-poliuretan może być poliblokową sekwencją, w szczególności w postaci tribloków.

17. Kompozycja według zastrz. 5, znamienna tym, że kationowy polimer zagęszczający zawierający łańcuch tłuszczowy jest czwartorzędowaną pochodną celulozy albo poliakrylanem posiadającym niecykliczne grupy boczne zawierające aminę.

18. Kompozycja według zastrz. 1 - 17, znamienna tym, że polimer albo polimery zagęszczające zawierające łańcuch tłuszczowy są obecne w ilości od 0,01 do 10%, a korzystnie od 0,1 do 5% wagowych całkowitej wagi kompozycji.

19. Kompozycja według zastrz. 1 - 18, znamienna tym, że barwnik utleniający wybiera się z zasad utleniających i odczynników sprzęgających.

20. Kompozycja według zastrz. 1 - 19, znamienna tym, że zawiera co najmniej jedną zasadę utleniającą.

21. Kompozycja według zastrz. 19 albo 20, znamienna tym, że zasady utleniające wybiera się z orto- albo para-fenylenodiamin, zasad podwójnych, orto- albo para-aminofenoli i zasad heterocyklicznych, jak również dodatkowo soli tych związków z kwasem.

22. Kompozycja według zastrz. 21, znamienna tym, że para-fenylenodiaminy wybiera się ze związków o wzorze 3, w którym

R1 oznacza atom wodoru, podstawnik C1-C4-alkilowy, podstawnik monohydroksy(C1-C4-alkilowy), podstawnik polihydroksy(C2-C4 alkilowy), podstawnik (C1-C4)-alkoksy(C1-C4)-alkilowy, podstawnik C1-C4-alkilowy podstawiony grupą zawierającą azot, podstawnik fenylowy albo podstawnik 4'aminofenylowy;

R2 oznacza atom wodoru, podstawnik C1-C4-alkilowy, podstawnik monohydroksy(C1-C4-alkilowy) albo podstawnik polihydroksy(C2-C4-alkilowy), podstawnik (C1-C4)-alkoksy (C1-C4)-alkilowy, podstawnik C1-C4 alkilowy podstawiony grupą zawierającą azot;

R1 i R2 mogą także tworzyć z atomem azotu, który je zawiera, 5 albo 6 członowy zawierający azot heterocykl ewentualnie podstawiony jedną albo więcej grupami alkilowymi, hydroksylowymi albo ureidowymi;

R3 oznacza atom wodoru, atom chlorowca taki jak atom chloru, podstawnik C1-C4-alkilowy, podstawnik sulfonowy, podstawnik karboksylowy, podstawnik monohydroksy(C1-C4-alkilowy) albo podstawnik hydroksy(C1-C4-alkoksy), podstawnik acetyloamino(C1-C4-alkoksy), podstawnik mesyloamino(C1-C4 alkoksy) albo podstawnik karbamoiloamino(C1-C4-alkoksy);

R4 oznacza wodór albo atom chlorowca albo podstawnik C1-C4 alkilowy.

23. Kompozycja według zastrz. 21, znamienna tym, że zasady podwójne wybiera się ze związków o wzorze 4, w którym:

PL 200 242 B1

- Z1 i Z2, identyczne albo różne, oznaczają podstawnik hydroksylowy albo -NH2, który może być podstawiony podstawnikiem C1-C4-alkilowym albo mostkiem łączącym Y;

- mostek łączący Y oznacza liniowy albo rozgałęziony łańcuch alkilowy zawierający od 1 do 14 atomów węgla, może być on przerwany przez, albo może być zakończony, jedną albo więcej grupami zawierającymi azot i/lub jednym albo więcej heteroatomami takimi jak tlen, siarka, albo azot, i ewentualnie podstawiony jednym albo więcej podstawnikami hydroksylowymi albo C1-C6-alkoksylowymi.

- R5 i R6 oznacza wodór albo atom chlorowca, podstawnik C1-C4-alkilowy, podstawnik monohydroksy(C1-C4 alkilowy), podstawnik polihydroksy(C2-C4-alkilowy), podstawnik amino(C1-C4-alkilowy) albo mostek łączący Y;

- R7, R8, R9, R10, R11 i R12, identyczne albo różne, oznaczają atom wodoru, mostek łączący Y albo podstawnik C1-C4-alkilowy; przy czym jest zrozumiałe, że związki o wzorze (4) zawierają tylko jeden mostek łączący Y na cząsteczkę.

24. Kompozycja według zastrz. 22 albo 23, znamienna tym, że grupy zawierające azot wybiera się spośród podstawników aminowych, mono(C1-C4)alkiloaminowych, (C1-C4)dialkiloaminowych, (C1-C4)trialkiloaminowych, monohydroksy (C1-C4)-alkiloaminowych, imidazolinowych i amoniowych.

25. Kompozycja według zastrz. 21, znamienna tym, że para-aminofenole wybiera się ze związków o wzorze 5, w którym:

R13 oznacza atom wodoru, atom chlorowca taki jak fluor, podstawnik C1-C4-alkilowy, monohydroksy(C1-C4-alkilowy), (C1-C4)alkoksy (C1-C4)alkilowy albo amino(C1-C4-alkilowy), albo hydroksy(C1-C4)lkiloamino(C1-C4-alkilowy),

R14 oznacza atom wodoru albo chlorowca takiego jak fluor, podstawnik C1-C4-alkilowy, monohyroksy(C1-C4-alkilowy), polihydroksy(C2-C4)alkilowy, amino (C1-C4-alkilowy), cyjano(C1-C4-alkilowy) albo (C1-C4)alkoksy(C1-C4)alkilowy,

26. Kompozycja według zastrz. 21, znamienna tym, że zasady heterocykliczne wybiera się spośród pochodnych pirydyny, pochodnych pirymidyny włącznie z pirazolopirymidynami, i pochodnych pirazolu.

27. Kompozycja według zastrz. 19 - 26, znamienna tym, że zasady utleniające są obecne w stężeniach zmieniających się od 0,0005 do 12% wagowych względem całkowitej wagi kompozycji.

28. Kompozycja według zastrz. 19 albo 20, znamienna tym, że odczynniki sprzęgające są wybrane spośród metafenylenodiamin, meta-aminofenoli, meta-difenoli, heterocyklicznych odczynników sprzęgających, i dodatkowo soli tych związków z kwasem.

29. Kompozycja według zastrz. 19 albo 20, albo 28, znamienna tym, że odczynniki sprzęgające są obecne w stężeniach w zakresie od 0,0001 do 10% wagowych względem całkowitej wagi kompozycji.

30. Kompozycja według zastrz. 21 albo 28, znamienna tym, że sole addycyjne z kwasem zasad utleniających i odczynników sprzęgających wybiera się spośród chlorowodorków bromowodorków, siarczanów, winianów, mleczanów i octanów.

31. Kompozycja według zastrz. 1 - 30, znamienna tym, że zawiera dodatkowo barwniki bezpośrednie.

32. Kompozycja według zastrz. 1 - 31, znamienna tym, że zawiera dodatkowo co najmniej jeden czynnik redukujący, w ilościach, w zakresie od 0,05 do 3% wagowych względem całkowitej wagi kompozycji.

33. Kompozycja według zastrz. 1 - 32, znamienna tym, że zawiera dodatkowo jeden albo więcej alkohol tłuszczowy.

34. Kompozycja według zastrz. 33, znamienna tym, że alkohol albo alkohole tłuszczowe stanowią wagowo od 0,001 do 20% całkowitej wagi kompozycji.

35. Gotowa do użytku kompozycja do utleniającego farbowania włókien keratynowych, w szczególności ludzkich włókien keratynowych takich jak włosy, znamienna tym, że otrzymuje się ją przez zmieszanie kompozycji (A) opisanej w jednym z zastrz. 1 - 34 i kompozycji (B) zawierającej co najmniej jeden czynnik utleniający.

36. Kompozycja według zastrz. 35, znamienna tym, że czynnik utleniający wybiera się spośród nadtlenku wodoru, nadtlenku mocznika, bromianów albo żelazicyjanków metali alkalicznych, nadtlenosoli, enzymów oksydacyjno-redukcyjnych takich jak lakkazy, peroksydazy i oksydoreduktazy dwuelektronowe, gdzie jest to odpowiednie, w obecności ich indywidualnych donorów albo kofaktorów.

37. Kompozycja według zastrz. 36, znamienna tym, że czynnikiem utleniającym jest nadtlenek wodoru.

PL 200 242 B1

38. Kompozycja według zastrz. 37, znamienna tym, że czynnik utleniający jest w postaci wodnego roztworu nadtlenku wodoru, którego miano zmienia się od 1 do 40 objętości.

39. Kompozycja według zastrz. 1 - 38, znamienna tym, że ma odczyn pH w zakresie od 4 do 12.

40. Kompozycja według zastrz. 35, znamienna tym, że kompozycja (A) i/lub kompozycja (B) zawiera co najmniej jeden polimer kationowy albo amfoteryczny.

41. Kompozycja według zastrz. 40, znamienna tym, że polimer kationowy jest czwartorzędowym polimerem poliamoniowym składającym się z powtarzających się jednostek odpowiadających wzorowi 15.

42. Kompozycja według zastrz. 40, znamienna tym, że polimer kationowy jest czwartorzędowym polimerem poliamoniowym składającym się z powtarzających się jednostek o następującym wzorze 16.

43. Kompozycja według zastrz. 40, znamienna tym, że polimer amfoteryczny jest kopolimerem zawierającym co najmniej jako monomer kwas akrylowy i sól dimetylodialliloamoniową.

44. Kompozycja według zastrz. 40 - 43, znamienna tym, że kationowy albo anionowy polimer(y) stanowi od 0,01% do 10%, korzystnie 0,05% do 5%, a jeszcze korzystniej od 0,1% do 3% wagowych, całkowitej wagi kompozycji.

45. Kompozycja według zastrz. 35, znamienna tym, że kompozycja (A) i/lub kompozycja (B) zawiera co najmniej jeden dodatkowy surfaktant wybrany spośród surfaktantów anionowych, kationowych, niejonowych albo amfeterycznych.

46. Kompozycja według zastrz. 45, znamienna tym, że surfaktanty dodatkowe stanowią od 0,01 do 40%, a korzystnie od 0,1 do 30% całkowitej wagi kompozycji.

47. Kompozycja według zastrz. 35, znamienna tym, że kompozycja (A) i/lub kompozycja (B) zawiera czynnik zagęszczający wybrany spośród pochodnych celulozy, pochodnych guaru, gum pochodzenia mikrobiologicznego, syntetycznych zagęszczaczy, które nie posiadają łańcucha tłuszczowego.

48. Kompozycja według zastrz. 47, znamienna tym, że czynnik(i) zagęszczający stanowi od 0,01% do 10% wagowych całkowitej wagi kompozycji.

49. Sposób farbowania włókien keratynowych, a w szczególności ludzkich włókien keratynowych takich jak włosy, znamienny tym, że składa się z nałożenia na włókna kompozycji farbującej (A) zdefiniowanej w zastrz. 1 - 35, i zastrz. 39 - 48 i wywołania koloru w środowisku alkalicznym, obojętnym albo kwaśnym przy pomocy kompozycji (B) zawierającej co najmniej jeden czynnik utleniający, przy czym kompozycja (B) została opisana w którymkolwiek z zastrz. 35 - 48, i dodawanej dokładnie w czasie użycia do kompozycji (A) albo nałożona następująco bez pośredniego płukania.

50. Sposób farbowania włókien keratynowych, a w szczególności ludzkich włókien keratynowych takich jak włosy, znamienny tym, że składa się z nałożenia na włókna kompozycji farbującej zawierającej, w podłożu odpowiednim do farbowania, co najmniej jeden barwnik utleniający, co najmniej jeden alkohol tłuszczowy mono- albo poli-glicerolowany, w obecności albo w nieobecności polimeru zagęszczającego zawierającego co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy taki jak zdefiniowano w zastrz. 5 - 18, i wywołania koloru w środowisku alkalicznym, obojętnym albo kwaśnym przy pomocy kompozycji utleniającej zawierającej czynnik utleniający i skuteczną ilość co najmniej jednego polimeru zagęszczającego zawierającego co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy jak zdefiniowano w zastrz. 5 18, i która jest mieszana dokładnie w czasie użycia z kompozycją farbującą albo która jest nałożona następująco bez pośredniego płukania.

51. Wieloprzedziałowe przybór albo „zestaw” do utleniającego farbowania włókien keratynowych, a w szczególności ludzkich włókien keratynowych takich jak włosy, znamienny tym, że zawiera co najmniej dwa przedziały, przy czym jeden zawierający kompozycję (A) zdefiniowaną w zastrz. 1 - 35, i zastrz. 39 - 48, oraz drugi obejmujący kompozycję (B) zawierającą czynnik utleniający zdefiniowany w zastrz. 35 - 48.

52. Wieloprzedziałowy przybór albo „zestaw” do utleniającego farbowania włókien keratynowych, a w szczególności ludzkich włókien keratynowych takich jak włosy, znamienny tym, że zawiera co najmniej dwa przedziały, przy czym jeden zawierający kompozycję farbującą zawierającą, w podłożu odpowiednim do farbowania, co najmniej jeden barwnik utleniający, co najmniej jeden alkohol tłuszczowy mono- albo poliglicerolowany, w obecności albo w nieobecności polimeru zagęszczającego zawierającego co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy zdefiniowany w zastrz. 5 - 18, oraz drugi obejmujący, kompozycję utleniającą zawierającą czynnik utleniający i skuteczną ilość co najmniej jednego polimeru zagęszczającego zawierającego co najmniej jeden łańcuch tłuszczowy zdefiniowany w zastrz. 5 - 18.