PL184576B1

PL184576B1 - Sposób i urządzenie do pakowania pudeł zestawami artykułów w różnych układach

Info

Publication number: PL184576B1
Application number: PL97329844A
Authority: PL
Inventors: Hansen@Finn@R; Saxrud@Ole@P
Original assignee: Dalwell Ab
Priority date: 1996-05-08
Filing date: 1997-05-09
Publication date: 2002-11-29
Also published as: JP2000510423A; US6145281A; BR9708978A; SE9601784D0; CA2253355A1; EP0907560A1; AU2799497A; HUP9900585A2; HUP9900585A3; CN1217693A; EE9800389A; AU716172B2; TR199802181T2; PL329844A1; SK151598A3; KR20000010852A; WO1997042079A1; HU220152B

Abstract

1. Sposób pakowania pudel zestawami artykulów w róznych u kladach, polegajacy na tym, ze artykuly kazdego ukladu doprowadza sie równoczesnie z przeciwnych kierunków, za pomoca dwóch prze- nosników podluznych, do wspólnego rejonu zbiorczego, umozliwiaja- cego laczenie 1 spietrzanie artykulów, gdzie artykuly odbierane prze- miennie z obu przenosników zatrzymuje sie 1 tworzy sie zestaw skladajacy sie z dwóch spietrzonych ukladów artykulów, po czym caly zestaw artykulów przemieszcza sie do dalszych zespolów transportu i pakowania, znamienny tym, ze w rejonie zatrzymywania artykulów, najpierw zatrzymuje sie artykuly za pomoca zespolu zderzakowego umieszczonego nad koncami rozladowczymi przenosników podluz- nych, nastepnie przemieszcza sie artykuly poprzecznie do rejonu odbiorczego, gdzie zatrzymuje sie je 1 koryguje sie ich polozenie za pomoca zespolu korygujacego, po czym zatrzymane i skorygowane pod wzgledem polozenia artykuly opuszcza sie pojedynczo albo po dwa podczas pierwszej operacji laczenia, a nastepnie przekazuje sie je do laczenia w caly zestaw podczas drugiej operacji laczenia, przy czym przemieszczania calego zestawu artykulów do dalszych zespo- lów transportu 1 pakowania dokonuje sie w tym samym czasie, w którym przeprowadza sie pierwsza operacje laczenia artykulów. 3 Urzadzenie do pakowania pudel zestawami artykulów w róznych ukladach, przy czym artykuly kazdego ukladu sa doprowadzane z przeciwnych kierunków, za pom oca usytuowa- nych na tym samym poziomie przenosników podluznych, do rejonu odbiorczego um ozliw iajacego laczenie i spietrzanie arty- kulów, gdzie artykuly odbierane przemiennie z obu przenosników zostaja zatrzymane tworzac zestaw skladajacy sie z dwóch ukla- dów, a caly zestaw artykulów zostaje odtransportowany do dal- szych zespolów transportu i pakowania, znam ienne tym, ze jest wyposazone w um ieszczony poprzecznie na koncu rozladowczym kazdego przenosnika podluznego (2) zespól z d e r z a k o w y ............... PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób pakowania pudeł zestawami artykułów w różnych układach polegający na tym, że artykuły każdego układu doprowadza się równocześnie z przeciwnych kierunków, za pomocą dwóch przenośników podłużnych, do wspólnego rejonu

184 576 zbiorczego, umożliwiającego łączenie i spiętrzanie artykułów, gdzie artykuły odbierane przemiennie z obu przenośników zatrzymuje się i tworzy się zestaw składający się z dwóch spiętrzonych układów artykułów, po czym cały zestaw artykułów przemieszcza się do dalszych zespołów transportu i pakowania.

Przedmiotem wynalazku jest również urządzenie do pakowania pudeł zestawami artykułów w różnych układach, przy czym artykuły każdego układu są doprowadzane z przeciwnych kierunków, za pomocą usytuowanych na tym samym poziomie przenośników podłużnych, do rejonu odbiorczego umożliwiającego łączenie i spiętrzanie artykułów, gdzie artykuły odbierane przemiennie z obu przenośników zostają zatrzymane, tworząc zestaw składający się z dwóch układów, a cały zestaw artykułów zostaje odtransportowany do dalszych zespołów transportu i pakowania.

W niniejszym opisie patentowym przyjęto następujące wyjaśnienienie użytych podstawowych określeń:

Jako artykuły rozumie się przykładowo torebki wypełnione składnikami zup rozpuszczalnych, czipsami karoflanymi, herbatą rozpuszc/ulną i wieloma innymi produktami nie tylko spożywczymi, również opakowania o różnych kształtach z zawartymi w nich wymienionymi przykładowo artykułami.

Jako układ rozumie się ułożone jeden na drugim czyli spiętrzone artykuły, przy czym dwa takie układy mogą się stykać czołowo, albo swymi dwoma cieńszymi końcami na zakładkę tworząc zestaw.

Jako zestaw rozumie się wszystkie artykuły umieszczone w pudle, przy czym zestaw może się składać przykładowo z dwóch układów artykułów stykających się ze sobą czołowo, albo swymi dwoma cieńszymi końcami, na zakładkę.

Jako pudło rozumie się opakowanie całego zestawu artykułów, przy czym pudła mogą być różnych rozmiarów, od małego pudełka dla przykładowo torebek z herbatą, do dużego pudła dla przykładowo toreb ze składnikami zup rozpuszczalnych. Pudło może zostać rozdzielone na dwie części zawierające po jednym układzie artykułów, które po rozdzieleniu pudła są gotowe do wystawienia, sprzedaży lub użytkowania.

Ponieważ sposób i urządzenie są wyjaśnione w części wstępnej opisu i na rysunkach na przykładzie torebek, to w części wstępnej opisu przyjęto określenie torebki, natomiast w zastrzeżeniach patentowych przyjęto ogólniejsze określenie artykuły.

Z europejskiego opisu patentowego nr EP-A-0 704 386 znany jest sposób pakowania pudła zestawami torebek (artykułów) w różnych układach. Omówiony w tym opisie patentowym sposób pakowania pozwala na ekonomiczne zagospodarowanie miejsca w pudle. Jeden koniec torebek wypełnionych produktami sypkimi jest zwykle znacznie cieńszy i te końce torebek stykają się ze sobą na zakładkę powodując, że zestaw takich torebek ma najmniejszą wysokość.

Taki sposób pakowania zwłaszcza torebek jest uznany za pożądany i wygodny, prowadząc do zminimalizowania wielkości i kosztu pudła, oszczędności kosztów transportu i składowania, oraz do usprawnienia prezentacji artykułów w sklepie. Mało dotychczas jednakże poświęcono starań dla opracowania skutecznego sposobu i urządzenia do takiego pakowania artykułów. Głównym problemem praktycznym jest w tym przypadku wielokrotna zmiana, kierunku przemieszczania się artykułów·', ich liczenie i kompletowanie zestawu składającego się z dwóch układów, oraz transport gotowych zestawów i ich pakowanie. Do tej pory brak jest zadawalającego ro/wią/ania bezpiecznego i skutecznego sposobu takiego pakowania i konstrukcji urządzenia przeznaczonego do tego celu.

Z europejskiego opisu patentowego nr EP-A-0 744 345 Al znane są sposób i urządzenie do pakowania torebek. Torebki dostarcza się symetrycznie z obu stron do zespołu spiętrzania (fig. 1). W zespole spiętrzania umieszczone są cztery szybiki napełniane torebkami, z których tworzy się zestaw poczwórny. Z torebek dostarczanych parami z obu stron do zespołu spiętrzania tworzy się warstwy, w których po dwie torebki są umieszczone przeciwległe i stykają się ze sobą na zakładkę, przynajmniej swymi górnymi częściami. Po obróceniu szybików o 90° opróżnia się je, a spiętrzone torebki przemieszcza się do pudełka, tworząc kompletne opakowanie handlowe. Dwa przenośniki podłużne, dostarczające torebki z obu stron do rejo6

184 576 nu spiętrzania są usytuowane w jednej linii. Szybik dla spiętrzonych torebek jest usytuowany między końcami rozładunkowymi przenośników i pod wspólną dla obu przenośników płytą zderzakową.

Celem wynalazku jest opracowanie takiego sposobu pakowania pudeł zestawami artykułów w różnych układach, który wyeliminuje niedogodności znanych dotychczas sposobów, który zwłaszcza umożliwi skuteczną automatyzację kolejnych operacji, zapewniając równocześnie prawidłowe usytuowanie spiętrzonych artykułów w układach i zestawu artykułów w pudle.

Cel ten zrealizowano według wynalazku przez opracowanie sposobu pakowania pudeł zestawami artykułów w różnych układach, polegającego na tym, że w rejonie zatrzymywania artykułów, najpierw zatrzymuje się artykuły za pomocą zespołu zderzakowego umieszczonego nad końcami rozładowczymi przenośników podłużnych, następnie przemieszcza się artykuły poprzecznie do rejonu odbiorczego, gdzie zatrzymuje się je i koryguje się ich położenie za pomocą zespołu korygującego, po czym zatrzymane i skorygowane pod względem położenia artykuły opuszcza się pojedynczo albo po dwa podczas pierwszej operacji łączenia, a następnie przekazuje się je do łączenia w cały zestaw podczas drugiej operacji łączenia. Przemieszczania całego zestawu artykułów do dalszych zespołów transportu i pakowania dokonuje się w tym samym czasie, w którym przeprowadza się pierwszą operację łączenia artykułów.

Korzystnym rozwiązaniem wynalazku jest, że podczas i po drugiej operacji łączenia artykuły tworzące pełny zestaw przytrzymuje się razem, przemieszcza się je za pomocą zespołu przekazującego na wykrój pudła i zamyka się to pudło za pomocą zespołu zaginania.

Celem wynalazku jest również opracowanie konstrukcji takiego urządzenia do pakowania pudeł zestawami artykułów w różnych układach, które wyeliminuje niedogodności znanych dotychczas urządzeń, które zwłaszcza umożliwi skuteczną automatyzację kolejnych operacji pakowania, zapewniając równocześnie prawidłowe usytuowanie artykułów w ich układach i całego zestawu artykułów w pudle.

Cel ten zrealizowano przez opracowanie konstrukcji urządzenia do pakowania pudeł zestawami artykułów w różnych układach, wyposażonego w umieszczony poprzecznie na końcu rozładowczym każdego przenośnika podłużnego zespół zderzakowy, tworzący rejon zatrzymywania artykułów. Każdy zespół zderzakowy jest wyposażony w płytę zderzakową, przed którą, poprzecznie względem przenośnika podłużnego i nad nim, jest umieszczony przenośnik poprzeczny, wyposażony w łopatki przemieszczające prostopadle zatrzymane artykuły do rejonu odbiorczego, gdzie zostają zatrzymane i zostaje skorygowane ich położenie za pomocą zespołu korygującego, po czym zatrzymane i skorygowane pod względem położenia artykuły zostają opuszczone pojedynczo albo po dwa na górny zespół kompletowania, współpracujący z dolnym zespołem kompletowania, tworzącym wraz z dalszą częścią artykułów cały zestaw artykułów, wyposażone również w zespoły dalszego transportowania, realizujące ten transport podczas trwania operacji opuszczania artykułów na górny zespół kompletowania.

Korzystnym rozwiązaniem wynalazku jest, że dwa przenośniki podłużne są umieszczone w pewnej odległości od siebie i są do siebie równoległe. Transportowane przez nie artykuły są usytuowane swymi końcami dolnymi w stronę rejonu odbiorczego. Płyta zderzakowa jest korzystnie zawieszona na trzonie siłownika, przykładowo siłownika pneumatycznego. Położenie płyt zderzakowych wzdłuż przenośników podłużnych jest regulowane celem dostosowania ich odległości do długości artykułów.

W korzystnym rozwiązaniu według wynalazku zespoły zderzakowe są wyposażone w czujniki, przykładowo połączone z komputerem fotokomórki, wykrywające niedokładności orientacji poszczególnych artykułów i ich położenia wzajemnego, powodujące uniesienie płyty zderzakowej i odtransportowanie źle zorientowanego artykułu pod płytą zderzakową do jego rejonu zbiorczego.

Przed płytą zderzakową, w kierunku prostopadłym do kierunku ruchu przenośnika podłużnego, jest korzystnie umieszczony nad nim i wyposażony w łopatki przenośnik poprzeczny, którego część dolna porusza się w kierunku rejonu odbiorczego, usytuowanego między przenośnikami podłużnymi. Łopatki transportują artykuły doprowadzane podłużnie i zatrzymane przez płyty zderzakowe w kierunku poprzecznym do kierunku ruchu górnego zespołu

184 576 kompletowania po powierzchni płyty kompletującej, przylegającej do przenośnika podłużnego w jego rejonie zatrzymywania artykułów, przed płytą zderzakową.

Płyty kompletujące są korzystnie umieszczone na tym samym poziomie, albo nieco niższym niż poziom części górnej przenośnika podłużnego. Między częścią górną przenośnika podłużnego i płytą kompletującą jest umieszczona zagięta płyta prowadząca, której jedna półka leży w przybliżeniu w płaszczyźnie części górnej przenośnika podłużnego, a której druga półka jest odgięta w dół. Drugie półki płyt prowadzących ograniczają szyb dla kompletowanych artykułów. Długość leżących w tej samej płaszczyźnie półek płyt kompletujących jest w przybliżeniu równa lub jest mniejsza od długości artykułu i wynosi korzystnie 40-80% długości artykułu.

Korzystnym rozwiązaniem wynalazku jest, że wzdłuż płyty kompletującej jest umieszczona, w przybliżeniu prostopadła do jej płaszczyzny, regulowana płyta ustalająca. Płyta kompletująca przemieszcza się wzdłuż odpowiedniego przenośnika, a następnie w kierunku przeciwnym, do położenia wysuniętego z pod końca przenośnika poprzecznego i nad rejonem odbiorczym. Każda płyta kompletująca wysuwa się indywidualnie, albo obie płyty wysuwają się równocześnie, zwalniając równocześnie dwa artykuły.

Pionowa półka płyty prowadzącej jest korzystnie ograniczona do pasków pionowych, między którymi mieszczą się końce prętów poziomych rusztu górnego zespołu kompletowania, przykładowo podnośnika skokowego. Górny zespół kompletowania przylega ruchomo z jednej strony do szybu, a jego pręty poziome stanowią podstawę pośrednią doprowadzanych artykułów, wprowadzaną i wyprowadzaną z szybu za pomocą siłownika, przykładowo siłownika pneumatycznego, wyposażonego w trzon. Górny podnośnik skokowy porusza się w dół skokami, których wielkość jest w przybliżeniu równa grubości artykułu, od poziomu górnego do poziomu niższego, za pomocą siłownika, przykładowo siłownika pneumatycznego. Niezależnie od tych skoków górny podnośnik skokowy porusza się poprzecznie w jednym skoku w swym górnym położeniu do wnętrza szybu i w jednym skoku w swym niższym położeniu na zewnątrz szybu, oraz w jednym ciągłym dużym skoku od niższego położenia w górę do górnego położenia gotowości, poprzedzającego pierwszy skok.

Korzystnym rozwiązaniem wynalazku jest, że poprzeczne elementy części czołowych szybu są zamknięte za pomocą zagiętych przedłużeń płyt prowadzących, pozostawiając pionową środkową przelotową szczelinę dla ramienia oporowego dolnego zespołu kompletowania, opuszczającego się skokami od poziomu górnego współpoziomowego z poziomem niższym górnego zespołu kompletowania w dół do poziomu dolnego za pomocą zespołu napędowego, wyposażonego przykładowo w siłownik pneumatyczny. Skoki dolnego zespołu kompletowania stanowią kontynuację przemieszczania od położenia górnego wewnątrz szybu w dół na zewnątrz szybu do wnętrza obchwytu, o kształcie w przybliżeniu zbliżonym do kształtu szybu, zaopatrzonego w powierzchnie poprzeczne, zagięte przedłużenia i w szczelinę usytuowaną na swych ścianach czołowych. Powierzchnie poprzeczne obchwytu są ciągłe. Dolny podnośnik skokowy przemieszcza się od poziomu dolnego w górę do poziomu niższego górnego podnośnika skokowego i do swego położenia gotowości w jednym dużym skoku.

Szyb, niezależnie od możliwości jego regulowania, ma korzystnie położenie stale, natomiast obchwyt przemieszcza się poprzecznie w kierunku od obu podnośników skokowych, za pomocą zespołu napędowego, po powierzchni płyty, umieszczonej między podstawą podpartą ramieniem oporowym i identyczną podstawą podpartą ramieniem oporowym zespołu napędowego zespołu przekazującego.

Korzystnym rozwiązaniem wynalazku jest, że nad zespołem przekazującym jest umieszczony nieruchomy szyb prowadzący, o kształcie zbliżonym do kształtu obchwytu, a nad tym szybem prowadzącym jest umieszczony zespół przekazujący, o kształcie zbliżonym do kształtu obchwytu, zamknięty dokoła z wyjątkiem swego końca dolnego, w którym mieszczą się dwa układy artykułów'.

Zespół przekazujący jest korzystnie zawieszony na zespole napędowym, za pomocą którego jest przemieszczany po powierzchni płyty w kierunku od obu podnośników skokowych nad wykrój pudła, doprowadzanego z jego stosu za pomocą przykładowo zespołu przyssawkowego.

184 576

W korzystnym rozwiązaniu według wynalazku wykrój pudła dla przykładowo zdwojonego układu stykających się ze sobą na zakładkę artykułów jest doprowadzany za pomocą zespołu przyssawkowego do wyposażonego w zagięte płaskowniki zespołu zaginania, powodującego automatyczne zaginanie wykroju dokoła zdwojonego układu artykułów wzdłuż jego linii zginania, po czym nałożone na zestaw artykułów i zaklejone pudło jest przekazywane do dalszych operacji.

Korzystnym rozwiązaniem wynalazku jest, że górny podnośnik skokowy jest wysuwany w kierunku od dolnego podnośnika skokowego, usytuowanego pod warstwą dolną zestawu artykułów, natomiast górny podnośnik skokowy jest wsuwany pod warstwę dolną pozostałej części zestawu artykułów, a równocześnie płyty kompletujące podtrzymują jeden artykuł i są wysuwane korzystnie równocześnie.

Na początku operacji kompletowania artykułów górny zespół kompletowania jest wsuwany do szybu na poziomie górnym, dla każdego artykułu, albo dla każdej pary stykających się ze sobą na zakładkę artykułów, górny podnośnik skokowy górnego zespołu kompletowania jest opuszczany o jeden skok, aż do osiągnięcia poziomu niższego, na którym jest umieszczony dolny zespół kompletowania, wyposażony w podstawę, górny podnośnik skokowy jest wysuwany poprzecznie za pomocą skoku i w górę za pomocą skoku do górnego położenia gotowości w szybie, natomiast dolny podnośnik skokowy jest opuszczany krokami w dół do poziomu dolnego kompletowania artykułów. Po osiągnięciu poziomu dolnego górny podnośnik skokowy jest wsuwany do szybu celem przejęcia części artykułów zestawu w zdwojonym układzie. Obchwyt, po jego wypełnieniu artykułami, jest wysuwany poprzecznie za pomocą zespołu napędowego po powierzchni płyty na podstawę zespołu przekazującego. Urządzenie jest wyposażone w zespół napędowy podnoszący zdwojony układ artykułów przez szyb prowadzący do zespołu przekazującego i po powierzchni płyty na wykrój pudła, doprowadzany za pomocą zespołu przyssawkowego do zespołu zaginania.

Po uniesieniu podstawy nad obchwyt, obchwyt jest korzystnie przemieszczany, za pomocą zespołu napędowego, do jego położenia początkowego pod szybem. Następnie podstawa jest podnoszona do poziomu niższego górnego podnośnika skokowego, oczekując na nową część zestawu artykułów zwolnionych przez górny podnośnik skokowy, który tymczasem wykonał operację kompletowania kolejnej części zestawu artykułów.

Wynalazek jest przykładowo wyjaśniony na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia główny fragment urządzenia według wynalazku do pakowania pudeł zestawami artykułów w różnych układach, w schematycznym widoku perspektywicznym, fig. 2 - całość urządzenia według fig. 1, z uwidocznionymi szczegółami jego rozwiązania, w widoku perspektywicznym, fig. 3 - fragment urządzenia według fig. 2, w powiększonym widoku perspektywicznym, a fig. 4 - fragment urządzenia według fig. 3, w widoku z boku.

Urządzenie 1 według wynalazku jest wyposażone w dwa równoległe przenośniki podłużne 2, korzystnie przenośniki taśmowe, usytuowane na tym samym poziomie, ale oddalone od siebie, zasilające urządzenie 1 torebkami 3, mające końce dolne 4 i końce górne 5. Przenośniki podłużne 2 dostarczają torebki do rejonu odbiorczego 6. Przenośniki podłużne 2 są przystosowane do transportowania torebek, które mają zostać zapakowane w dowolnym układzie 71. Każdy przenośnik podłużny 2 jest wyposażony w zespół zderzakowy 1, usytuowany w rejonie 8 zatrzymywania torebek.

Zespół zderzakowy 7 jest wyposażony w płytę zderzakową 9, zawieszona na trzonie 10 siłownika 11, którym może być przykładowo siłownik pneumatyczny. Położenie płyty zderzakowej 9 przenośnika podłużnego 2, jest regulowane względem płyty zderzakowej 9 pozostałego przenośnika podłużnego 2 w znany sposób, co umożliwia przystosowanie położenia płyt zderzakowych do wielkości pakowanych torebek. W rozwiązaniach specjalnych położenie każdej płyty zderzakowej może różnić się od zwyczajowego położenia poprzecznego. Zespoły zderzakowe 7 są połączone z czujnikami 12, przykładowo z fotokomórkami, przekazującymi dane do komputera 13 celem wykrycia niedokładności położenia poszczególnych torebek i ich położenia wzjemnego. Po wykryciu niedokładności zespół zderzakowy podnosi płytę zderzakową, a źle usytuowana torebka lub torebki przemiemieszczają się pod płytą zderzakową! trafiają do zespołu zbiorczego 14, w którym są gromadzone.

184 576

Przed płytą zderzakową 9, nad przenośnikami podłużnymi 2 i prostopadle do nich są umieszczone taśmowe przenośniki poprzeczne 15, wyposażone w łopatki 16. Ich części dolne poruszają się w kierunku rejonu odbiorczego 6, usytuowanego między przenośnikami podłużnymi 2. Łopatki 16 transportują torebki zatrzymane przez płyty zderzakowe poprzecznie na poziomą płytę kompletującą 17 przylegającą do przenośników podłużnych 2 w ich rejonach 8 ograniczonych płytami zderzakowymi 9.

Płyty kompletujące 17 są usytuowane na tym samym poziomie, lub nieco niższym od poziomu górnej części przenośników podłużnych 2. Różnica poziomów jest równa w przybliżeniu największej grubości torebki. Między częścią górną każdego przenośnika podłużnego 2 i każdą płytą kompletującą 17 jest umieszczona zagięta płyta prowadząca 18, której górna półka leży w tej samej w przybliżeniu płaszczyźnie co część górna przenośnika podłużnego, a druga półka jest odgięta w dół. Półki odgięte tworzą, wspólnie szyb 19 dla skompletowanych, ułożonych warstwami torebek. Szerokość płyt kompletujących 17 jest nieco mniejsza od szerokości szybu, natomiast ich długość, zwłaszcza jeżeli są one umieszczone na tym samym poziomie, jest równa w przybliżeniu lub mniejsza od długości torebki. Wystarczy jeżeli ta długość wynosi przykładowo tylko 40-80% długości torebki. Nawet jeżeli wynosi tylko 40%, to utrzyma skutecznie torebkę, której koniec dolny jest znacznie grubszy i cięższy od końca górnego.

Łopatkowe przenośniki poprzeczne 15 są do siebie równoległe i są usytuowane na małą zakładkę, a ich szerokość, a również szerokość ich łopatek 16, stanowi część długości torebki, przykładowo 20-90%, zwłaszcza około 60%.

Poza płytą kompletującą 17, jest umieszczona w kierunku dostarczania torebek, prostopadle do płyty kompletującej 17 pionowa płyta ustalająca 20, której położenie jest regulowane. W czasie eksploatacji urządzenia położenie płyty ustalającej 20 jest stałe, natomiast płyty kompletujące 17 są ruchome i poruszają się ruchem posuwisto-zwrotnym nad rejonem odbiorczym 6. Ruch ten jest spowodowany działaniem siłowników 21, przykładowo siłowników pneumatycznych, których trzony 22 są przymocowane do płyt kompletujących 17. Każda płyta kompletująca 17 jest wycofywana indywidualnie jak tylko torebka spadnie na nią, albo obie płyty kompletujące są wycofywane równocześnie jak tylko obie torebki spadną na nie. Dzięki takiemu ruchowi równoczesnemu dwie torebki zostają uwolnione w tym samym czasie, co jest przewidziane dla przypadku układania na znaczącą zakładkę dwóch układów torebek, z których składa się pakowany zestaw¹.

Szyb 19 jest ograniczony poprzecznie zagiętymi płytami prowadzącymi 18, przy czym pionowa półka jednej płyty prowadzącej nie jest usytuowana na całej stronie tej płyty, ale jest ograniczona do pasków pionowych 23, między którymi mogą się mieścić końce prętów poziomych 24 górnego rusztu 25 górnego podnośnika skokowego. Górny podnośnik skokowy, który można uważać również za rodzaj zapadni, jest umieszczony z jednej strony obok szybu i jest ruchomy, przy czym jego pręty poziome 24 stanowią platformę dla układanych warstwowo torebek, wysuwaną z szybu za pomocą siłownika 26, przykładowo siłownika pneumatycznego, wyposażonego w trzon 27. Synchronicznie z kolejnym doprowadzaniem torebek na ruszt 25 górny podnośnik skokowy porusza się w dół w skokach 37 od poziomu górnego 28 do poziomu niższego 29 za pomocą siłownika 30, wyposażonego w nie uwidoczniony siłownik pneumatyczny. Wielkość każdego skoku jest równa w przybliżeniu grubości torebki.

Niezależnie od skoków 37 górny podnośnik skokowy przemieszcza się poprzecznie w jednym skoku 43 w położeniu górnym, do wnętrza szybu, następnie w skoku 44, w położeniu niższym, wysuwa się z szybu, a ostatecznie w jednym dużym skoku 45 przemieszcza się do górnego położenia gotowości, poprzedzającego skok 43.

Poprzeczne czołowe ściany szybu 19 są zamknięte przez zagięte przedłużenia 31 płyt prowadzących, pozostawiając pionową środkową przelotową szczelinę 32, dla ramienia oporowego 33 dolnego zespołu kompletowania 34, przykładowo dolnego podnośnika skokowego, który można uważać również za rodzaj zapadni, opuszczanego w skokach 38 od poziomu górnego, równoznacznego z poziomem niższym 29 rusztu 25 górnego podnośnika skokowego w dół do poziomu dolnego 35 za pomocą zespołu napędowego 36, wyposażonego przykładowo w siłownik pneumatyczny (nie uwidoczniony). Skoki 38 dolnego podnośnika skokowe10

184 576 go stanowią kontynuację skoków 37 górnego podnośnika skokowego. Powodują one przemieszczenie części zestawu torebek od położenia górnego wewnątrz szybu 19 w dół poza ten szyb, do obchwytu 39 o kształcie zbliżonym do kształtu szybu, czyli z powierzchniami poprzecznymi 40, zagiętymi przedłużeniami 41 i szczelinami 42 na ścianach czołowych. W tym przypadku istnieją dwie ciągłe powierzchnie poprzeczne 40 gdyż nie istnieje konieczność poziomego przemieszczania torebek. Niezależnie od obniżających skoków 38 dolny podnośnik skokowy jest unoszony od jego poziomu dolnego 35 do poziomu niższego 29 górnego podnośnika skokowego w jednym skoku 46, do górnego położenia jego gotowości.

Szyb 19, jest regulowany, ale roboczo jest nieruchomy. Obchwyt 39 jest odsuwany w kierunku poprzecznym od obu podnośników skokowych za pomocą zespołu napędowego 47, przy czym ten obchwyt przesuwa się po powierzchni płyty 48 usytuowanej między podstawą 49 przymocowaną do ramienia oporowego 33 i taką samą podstawą 50 przymocowaną do ramienia oporowego 5l zespołu napędowego 52 zespołu przekazującego 53.

Nad zespołem przekazującym 53 jest umieszczony nieruchomy szyb prowadzący 54 o kształcie zbliżonym do kształtu obchwytu 39, a nad szybem prowadzącym 54 jest umieszczony zespół przekazujący 55, o kształcie zbliżonym do kształtu obchwytu 39, ale zamknięty dokoła, poza swym końcem dolnym przeznaczonym do odbioru zestawu złożonego z dwóch układów torebek.

Zespół przekazujący 53 jest zawieszony na zespole napędowym 56, za pomocą którego przemieszcza się nad płytą 57 w kierunku od obu przenośników skokowych, nad wykrój 58 pudła, doporowadzony w kierunku 59 ze stosu 60, za pomocą przykładowo nie uwidocznionego znanego zespołu przyssawkowego.

Wykrój 58, dla przykładowego zestawu składającego się z dwóch układów torebek stykających się ze sobą na zakładkę, jest doprowadzany w dół do zespołu zaginania 61, którego tylko jedna strona jest uwidoczniona na rysunku. Ta strona jest wyposażona przykładowo w zagięte płaskowniki 62, ułatwiające automatyczne zaginanie wykroju i otaczanie nim zestawu dwóch układów torebek za pomocą innych nie uwidocznionych znanych zespołów zaginających. Zagięte i zaklejone pudło 63 jest przemieszczane do miejsca dalszych operacji w kierunkach 64 i 65.

Szyby, zespoły przekazujące, obchwyt i temu podobne części urządzenia mogą być regulowane oraz ewentualnie wymieniane celem dostosowania ich do różnych wymiarów pakowanych torebek. Pudła mogą być zaopatrzone w środkowe nacięcie 66 i w nacięcie 67 ograniczające okno 68. W sklepie lub u użytkownika najpierw usuwa się okno, a następnie pudło rozrywa się przez zagięcie jego dwóch części dokoła nacięcia a jego części obraca się o 180°, przy czym dwa układy rozdziela się i każdy z nich może zostać prezentowany w sklepie oddzielnie (fig. 1A, 1B i 1C). Nacięcia 66 i 67 mogą być wykonane korzystnie jako perforacje lub jako przecięcia przerywane. Zwykłe linie zagięcia mogą być korzystnie wykonane jako przegniecenia. Wykrój może być również zaopatrzony w nacięcia ograniczające powierzchnię niektórych płatów i klapek.

Figury 2-4 uwidoczniają szczegóły rozwiązania urządzenia według wynalazku, natomiast fig. 1 przedstawia nieco uproszczoną odmianę urządzenia do pakowania pudeł zestawami torebek, w którym górny podnośnik skokowy jest równoległy do przenośnika podłużnego, a dolny podnośnik skokowy jest umieszczony pod zestawem podwójnego układu torebek. Każda płyta kompletująca przytrzymuje jedną torebkę i są one opuszczane równocześnie, a dwie torebki stykające się ze sobą na zakładkę spadają na zestaw 72 torebek, albo na górny podnośnik skokowy, jeżeli jest to pierwsza para torebek. Celem górnego podnośnika skokowego jest przejęcie części zestawu 72 torebek. Podczas tej operacji dolny podnośnik skokowy przemieszcza poprzecznie kompletny zestaw 72 torebek, składający się z dwóch układów, na wykrój pudła, lub na dalszy zespół kompletujący, oraz ewentualnie transportowy. Wymienioną konstrukcję można zastosować dla rozwiązania wyjaśnionego na fig. 2-4, albo dla dowolnego rozwiązania urządzenia według wynalazku.

W każdym przypadku nie jest konieczne, by torebki, lub innego rodzaju artykuły stykały się ze sobą na zakładkę. Dwa układy torebek mogą się stykać czołowo, a rozwiązanie według wynalazku może zostać zastosowane dla innych artykułów lub pudełek o kształcie równoległościen184 576 nym. Artykuły takie mogą się stykać eówdiuż na zakładkę 100%. W takim przypadku wystarczy jedna tylko płyta kompletująca odbierająca artykuły z obu przenośników podłużnych.

Urządzenie 1 według fig. 2-4 działa następująco. Na cezudośdikach podłużnych 2. torebki 3 przemieszczają się w kierunkach 69 i 70, swymi końcami dolnymi 4 usytuowanymi w stronę rejonu odbiorczego 6. Ich ruch jest rejestrowany przez czujniki 12 i komputer 13. Rozwiązanie według wynalazku umożliwia osiągnięcie dużej prędkości transportowania torebek, przykładowo jednej torebki na sekundę, czyli pakowanie dwóch torebek na sekundę.

Tobebki są zatrzymywane za pomocą płyt zderzakowych 9, ale uzyskanie w ten sposób ich dokładnego położenia często nie jest możliwe. Zwłaszcza torebki, wynułdionu również powietrzem, mają tendencję do częściowego odchylania się w bok, a nawet przyjmowania położenia wzdłuż przekątnej. Zatrzymane torebki są przemieszczane z odpowiedniego przenośnika podłużnego poprzecznie za pomocą łopatek 16 odpowiedniego przenośnika poprzecznego 15 i są wrzucane do górnego otworu szybu 19, na odpowiednią płytę kompletującą 17.

Płyty kompletujące mogą być wysuwane kolejno, lub równocześnie, wrzucając torebki do szybu jedną po drugiej, lub dwie równocześnie. Wrzucanie torebek do szybu następuje przez wysunięcie płyt kompletujących. Równocześnie następuje korygowanie orientacji torebek za pomocą płyty ustalającej 20, eliminującej wolną przestrzeń między płytą ustalającą i końcem dolnym 4 torebki. Niewłaściwe położenie względne torebek może spowodować niewłaściwy ich styk na zakładkę, wynikiem czego może być odkształcenie, lub uszkodzenie torebek. Zapobiega temu płyta ustalająca 20.

Celem kompletowania torebek umieszcza się ruszt 25 górnego podnośnika skokowego w szybie 19 na poziomie górnym 28. Po umieszczeniu na ruszcie 25 każdej torebki, lub każdej ich pary, podnośnik obniża się o skok 37 aż do osiągnięcia poziomu niższego 29, na którym oczekuje podstawa 49 dolnego zespołu kompletowania 34. Wówczas górny podnośnik skokowy wycofuje się poprzecznie o skok 44 i w górę o skok 45 do górnego położenia gotowości w szybie 19, natomiast dolny podnośnik skokowy opuszcza się w krokach 38 w dół do poziomu dolnego 35 kompletowania torebek. Po osiągnięciu tego położenia górny podnośnik skokowy wsuwa się do szybu 19 celem skompletowania części zestawu 72 układu podwójnego, czyli przykładowo 4-12 torebek zestawu 72, zawierającego łącznie 8-50 torebek. W tym położeniu obchwyt jest napełniony torebkami i zostaje przemieszczony poprzecznie za pomocą zespołu napędowego 47 po powierzchni płyty 48 na podstawę 50 zespołu przekazującego 53. Następnie zespół napędowy 52 podnosi się przez szyb prowadzący 54 do zespołu przekazującego 55 na poziom płyty 57, gdzie zespół napędowy 56 przemieszcza zespól przekazujący 53 ze skompletowanym zestawem 72 torebek po powierzchni płyty 57 na wykrój 58 pudła doprowadzony przez zespół przyssawek w dół do zespołu zaginania 61. Tam zagięte płaskowniki 62 ułatwiają zaginanie wykroju, powodując otoczenie nim skompletowanego zestawu 72 torebek, tworząc zamknięte i zaklejone pudło 63, przemieszczane następnie celem dalszego operowania nim, oraz ewentualnie transportu.

Po podniesieniu podstawy 50 nad obchwyt 39 powraca ona za pomocą zespołu napędowego 47 do położenia gotowości pod szybem 19. Następnie podstawę 49 podnosi się do poziomu niższego 29 górnego podnośnika skokowego, gdzie oczekuje ona na część kolejnego zestawu torebek przekazaną przez górny podnośnik skokowy, w czasie gdy dolny podnośnik skokowy wypełni swe zadanie, a obchwyt przemieści skompletowany zestaw 72 torebek i powróci do położenia gotowości.

Rozwiązanie według wynalazku umożliwia osiągnięcie dużej wydajności urządzenia i dokładności pakowania.

Wynalazek nie jest ograniczony do omówionego i przedstawionego graficznie rozwiązania. Możliwe są różne modyfikacje, nie wykraczające poza zakres wynalazku określony w zastrzeżeniach patentowych. Przykładowo podnośniki skokowe mogą być uruchamiane w sposób ciągły, a nie skokowo.

184 576

7. 1 1

FIG 4

=4. i
i j		i.

184 576

FIG 3

184 576

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób pakowania pudeł zestawami artykułów w różnych układach, polegający na tym, że artykuły każdego układu doprowadza się równocześnie z przeciwnych kierunków, za pomocą dwóch przenośników podłużnych, do wspólnego rejonu zbiorczego, umożliwiającego łączenie i spiętrzanie artykułów, gdzie artykuły odbierane przemiennie z obu przenośników zatrzymuje się i tworzy się zestaw składający się z dwóch spiętrzonych układów artykułów, po czym cały zestaw artykułów przemieszcza się do dalszych zespołów transportu i pakowania, znamienny tym, że w rejonie zatrzymywania artykułów, najpierw zatrzymuje się artykuły za pomocą zespołu zderzakowego umieszczonego nad końcami rozładowczymi przenośników podłużnych, następnie przemieszcza się artykuły poprzecznie do rejonu odbiorczego, gdzie zatrzymuje się je i koryguje się ich położenie za pomocą zespołu korygującego, po czym zatrzymane i skorygowane pod względem położenia artykuły opuszcza się pojedynczo albo po dwa podczas pierwszej operacji łączenia, a następnie przekazuje się je do łączenia w cały zestaw podczas drugiej operacji łączenia, przy czym przemieszczania całego zestawu artykułów do dalszych zespołów transportu i pakowania dokonuje się w tym samym czasie, w którym przeprowadza się pierwszą operację łączenia artykułów.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że podczas i po drugiej operacji łączenia artykuły tworzące pełny zestaw przytrzymuje się razem, przemieszcza się je za pomocą zespołu przekazującego na wykrój pudła i zamyka się to pudło za pomocą zespołu zaginania.
3. Urządzenie do pakowania pudeł zestawami artykułów w różnych układach, przy czym artykuły każdego układu są doprowadzane z przeciwnych kierunków, za pomocą usytuowanych na tym samym poziomie przenośników podłużnych, do rejonu odbiorczego umożliwiającego łączenie i spiętrzanie artykułów, gdzie artykuły odbierane przemiennie z obu przenośników zostają zatrzymane tworząc zestaw składający się z dwóch układów, a cały zestaw artykułów zostaje odtransportowany do dalszych zespołów transportu i pakowania, znamienne tym, że jest wyposażone w umieszczony poprzecznie na końcu rozładowczym każdego przenośnika podłużnego (2) zespół zderzakowy (7), tworzący rejon (8) zatrzymywania artykułów (3), przy czym każdy zespół zderzakowy (7) jest wyposażony w płytę zderzakową (9), przed którą, poprzecznie względem przenośnika podłużnego i nad nim, jest umieszczony przenośnik poprzeczny (15), wyposażony w łopatki (16) przemieszczające prostopadle zatrzymane artykuły (3) do rejonu odbiorczego (6), gdzie zostają zatrzymane i zostaje skorygowane ich położenie za pomocą zespołu korygującego (17-22), po czym zatrzymane i skorygowane pod względem położenia artykuły (3) zostają opuszczone pojedynczo albo po dwa na górny zespół kompletowania (25), współpracujący z dolnym zespołem kompletowania (34), tworzącym wraz z dalszą częścią artykułów cały zestaw (72) artykułów, wyposażone również w zespoły dalszego transportowania, realizujące ten transport podczas trwania operacji opuszczania artykułów (3) na górny zespół kompletowania (25).
4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że dwa przenośniki podłużne (2) są umieszczone w pewnej odległości od siebie i są do siebie równoległe, a transportowane przez nie artykuły (3) są usytuowane swymi końcami dolnymi (4) w stronę rejonu odbiorczego (6), a równocześnie płyta zderzakowa (9) jest korzystnie zawieszona na trzonie (10) siłownika (11), przykładowo siłownika pneumatycznego, natomiast położenie płyt zderzakowych (9) wzdłuż przenośników podłużnych jest regulowane celem dostosowania ich odległości do długości artykułów (3).
5. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że zespoły zderzakowe (7) są wyposażone w czujniki (12), przykładowo połączone z komputerem (13) fotokomórki, wykrywające niedokładności orientacji poszczególnych artykułów i ich położenia wzajemnego, powo184 576 dujące uniesienie płyty zderzakowej (9) i odtransportowanie źle zorientowanego artykułu (3) pod płytą zderzakową (9) do jego rejonu zbiorczego (14).
6. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że przed płytą zderzakową (9), w kierunku prostopadłym do kierunku ruchu przenośnika podłużnego (2), jest umieszczony nad nim, wyposażony w łopatki (16) przenośnik poprzeczny (15), którego część dolna porusza się w kierunku rejonu odbiorczego (6) usytuowanego między przenośnikami podłużnymi (2), przy czym łopatki (16) transportują artykuły (3), doprowadzane podłużnie i zatrzymane przez płyty zderzakowe (9), w kierunku poprzecznym do kierunku ruchu górnego zespołu kompletowania (25), po powierzchni płyty kompletującej (17), przylegającej do przenośnika podłużnego (2) w jego rejonie (8) zatrzymywania artykułów (3), przed płytą zderzakową (9).
7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że płyty kompletujące (17) są umieszczone na tym samym poziomie, albo nieco niższym niż poziom części górnej przenośnika podłużnego (2), natomiast między częścią górną przenośnika podłużnego (2) i płytą kompletującą (17) jest umieszczona zagięta płyta prowadząca (18), której jedna półka leży w przybliżeniu w płaszczyźnie części górnej przenośnika podłużnego (2), a której druga półka jest odgięta w dół, przy czym odgięte półki płyt prowadzących (18) ograniczają szyb (19) dla kompletowanych artykułów (3), a równocześnie długość leżących w tej samej płaszczyźnie półek płyt kompletujących (17) jest w przybliżeniu równa lub jest mniejsza od długości artykułu (3) i wynosi korzystnie 40-80% długości artykułu (3).
8. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że wzdłuż płyty kompletującej (17) jest umieszczona, w przybliżeniu prostopadła do jej płaszczyzny, regulowana płyta ustalająca (20), a płyta kompletująca (17) przemieszcza się wzdłuż odpowiedniego przenośnika, a następnie w kierunku przeciwnym, do położenia wysuniętego z pod końca przenośnika poprzecznego i nad rejonem odbiorczym (6), przy czym każda płyta kompletująca (17) wysuwa się indywidualnie, albo obie płyty wysuwają się równocześnie, zwalniając równocześnie dwa artykuły (3).
9. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że pionowa półka płyty prowadzącej (18) jest ograniczona do pasków pionowych (23), między którymi mieszczą się końce prętów poziomych (24) rusztu górnego zespołu kompletowania (25), przykładowo podnośnika skokowego, przy czym ten górny zespół kompletowania (25) przylega ruchomo z jednej strony do szybu, a jego pręty poziome (24) stanowią podstawę dla doprowadzanych artykułów, wprowadzaną i wyprowadzaną z szybu za pomocą siłownika (26), przykładowo siłownika pneumatycznego, wyposażonego w trzon (27), przy czym górny podnośnik skokowy porusza się w dół skokami (37), których wielkość jest w przybliżeniu równa grubości artykułu, od poziomu górnego (28) do poziomu niższego (29) za pomocą siłownika (30), przykładowo siłownika pneumatycznego, a równocześnie niezależnie od tych skoków (37) górny podnośnik skokowy porusza się poprzecznie w jednym skoku (43) w swym górnym położeniu do wnętrza szybu i w jednym skoku (44) w swym niższym położeniu na zewnątrz szybu, oraz w jednym ciągłym dużym skoku (45) od niższego położenia w górę do górnego położenia gotowości, poprzedzającego pierwszy skok (43).
10. Urządzenie wediug z&łtrz . 9, znamienne tym, żepoprzecone eleme nty m^iati czołowych szybu (19) są zamknięte za pomocą zagiętych przedłużeń (31) płyt prowadzących, pozostawiając pionową środkową przelotową szczelinę (32) dla ramienia oporowego (33) dolnego zespołu kompletowania (34), opuszczającego się skokami (38) od poziomu górnego współcoziomowezo z poziomem niższym (29) górnego zespołu kompletowania (25) w dół do poziomu dolnego (35) za pomocą zespołu napędowego (35), wyposażonego przykładowo w siłownik pneumatyczny, przy czym skoki (38) dolnego zespołu kompletowania stanowią kontynuację przemieszczania artykułów od ich położenia górnego wewnątrz szybu (19) w dół na zewnątrz szybu do wnętrza obchwytu (39), o kształcie w przybliżeniu zbliżonym do kształtu szybu, zaopatrzonego w powierzchnie poprzeczne (40), zagięte przedłużenia (41) i w szczelinę (42) usytuowana na swych ścianach czołowych, przy czym jego cowieezchdiu pocezeczde (40) są ciągłe, a dolny podnośnik skokowy przemieszcza się od poziomu dolnego (35) w górę do poziomu niższego (29) górnego podnośnika skokowego i do swego położenia gotowości w jednym dużym skoku (46).

184 576
11. Urządzenie według zastrz. 10, znamienne tym, że szyb (19), niezależnie od możliwości jego regulowania, ma położenie stałe, natomiast obchwyt (39) przemieszcza się poprzecznie w kierunku od obu podnośników skokowych, za pomocą zespołu napędowego, po powierzchni płyty (48), umieszczonej między podstawą (49) podpartą ramieniem oporowym (33) i identyczną podstawą (50) podpartą ramieniem oporowym (51) zespołu napędowego (52) zespołu przekazującego (53).
12. Urządzenie według zastrz. 11, znamienne tym, że nad zespołem przekazującym (53) jest umieszczony nieruchomy szyb prowadzący (54) o kształcie zbliżonym do kształtu obchwytu (39), a nad tym szybem prowadzącym (54) jest umieszczony zespół przekazujący (55), o kształcie zbliżonym do kształtu obchwytu (39), zamknięty dokoła z wyjątkiem swego końca dolnego, w którym mieszczą się dwa układy artykułów (3).
13. Urządzenie według zastrz. 12, znamienne tym, że zespół przekazujący (53) jest zawieszony na zespole napędowym (56), za pomocą którego jest przemieszczany po powierzchni płyty (57) w kierunku od obu podnośników skokowych nad wykrój (58) pudła, doprowadzanego z jego stosu (60), za pomocą przykładowo zespołu przyssawkowego.
14. Urządzenie według zastrz. 13, znamienne tym, że wykrój pudła dla przykładowo zdwojonego układu stykających się ze sobą na zakładkę artykułów jest doprowadzany za pomocą zespołu przyssawkowego do wyposażonego w zagięte płaskowniki (62) zespołu zaginania (61), powodującego automatyczne zaginanie wykroju dokoła zdwojonego układu artykułów wzdłuż jego linii zginania, po czym nałożone na zestaw artykułów i uszczelnione pudło (63) jest przekazywane do dalszych operacji.
15. Urządzenie według zastrz. 14, znamienne tym, że górny podnośnik skokowy jest wysuwany w kierunku od dolnego podnośnika skokowego, usytuowanego pod warstwą dolną zestawu artykułów, natomiast górny podnośnik skokowy jest wsuwany pod warstwę dolną pozostałej części zestawu artykułów, a równocześnie płyty kompletujące podtrzymują jeden artykuł i są wysuwane korzystnie równocześnie.
16. Urządzenie według zastrz. 15, znamienne tym, że na początku kompletowania artykułów górny zespół kompletowania (25) jest wsuwany do szybu (19) na poziomie górnym (28), dla każdego artykułu, albo dla każdej pary stykających się ze sobą na zakładkę artykułów, górny podnośnik skokowy górnego zespołu kompletowania (25) jest opuszczany o jeden skok (37), aż do osiągnięcia poziomu niższego (29), na którym jest umieszczony dolny zespół kompletowania (34), wyposażony w podstawę (49), górny podnośnik skokowy jest wysuwany poprzecznie za pomocą skoku (44) i w górę za pomocą skoku (45) do górnego położenia gotowości w szybie (19), natomiast dolny podnośnik skokowy jest opuszczany krokami (38) w dół do poziomu dolnego (35) kompletowania artykułów, a po osiągnięciu poziomu dolnego górny podnośnik skokowy jest wsuwany do szybu (19) celem przejęcia części artykułów zestawu (72) w zdwojonym układzie, przy czym obchwyt, po jego wypełnieniu artykułami, jest przesuwany poprzecznie za pomocą zespołu napędowego (47) po powierzchni płyty (48) na podstawę (50) zespołu przekazującego (53), a równocześnie urządzenie jest wyposażone w zespół napędowy (52) podnoszący zdwojony układ artykułów przez szyb prowadzący (54) do zespołu przekazującego (55) i po powierzchni płyty (57) na wykrój (58) pudła, doprowadzany za pomocą zespołu przyssawkowego do zespołu zaginania (61).
17. Urządzenie według zastrz. 16, znamienne tym, że po uniesieniu podstawy (50) nad obchwyt (39), obchwyt (39) jest przemieszczany, za pomocą zespołu napędowego (47), do jego położenia początkowego pod szybem (19), a następnie podstawa (49) jest podnoszona do poziomu niższego górnego podnośnika skokowego, oczekując na nową część zestawu artykułów zwolnionych przez górny podnośnik skokowy, który tymczasem wykonał operację kompletowania kolejnej części zestawu artykułów.