PL182228B1

PL182228B1 - Scianka boczna nadwozia pojazdu PL

Info

Publication number: PL182228B1
Application number: PL96330861A
Authority: PL
Inventors: Johann Strasser
Original assignee: Johann Strasser
Priority date: 1996-03-21
Filing date: 1996-10-17
Publication date: 2001-11-30
Also published as: NZ319516A; PL330861A1; NO310452B1; AU7205996A; US6079762A; AU711371B2; JP2000515830A; WO1997034793A1; HU222207B1; CA2242613C; BR9611042A; CA2242613A1; JP3382952B2; HUP9903523A3; NO982693D0; HUP9903523A2; NO982693L

Abstract

1. Scianka boczna nadwozia pojazdu, przykladowo samochodu ciezarowego, lub wagonu towarowego, wypo- sazona w czesc górna, której krawedz górna jest przymoco- wana zawiasowo do nadwozia pojazdu wzdluz poziomej osi górnej i w czesc dolna, której krawedz górna jest przymoco- wana zawiasowo do dolnej krawedzi czesci górnej scianki wzdluz osi posredniej, równoleglej do osi górnej, przy czym przynajmniej jedna krawedz boczna czesci górnej scianki, zwlaszcza w poblizu jej krawedzi dolnej, jest przemieszcza- na przez koniec ramienia podnoszacego, którego koniec przeciwlegly jest przymocowany zawiasowo do pasa po- przecznego ramy nadwozia wzdluz osi obrotu równoleglej do osi górnej i osi posredniej, przy czym ramie podnoszace jest obracane, zwlaszcza za pomoca wyposazonego w silownik hydrauliczny zespolu napedowego, a obie czesci scianki, w ich polozeniu koncowym, w stanie zamknietym, tw orza pio- nowa plaska scianke zakrywajaca otwór ladunkowy nadwo- zia, natomiast w przeciwleglym polozeniu koncowym te obie czesci scianki s a usytuowane powyzej dachu nadwozia, odkrywajac calkowicie otwór ladunkowy, znamienna tym, ze z przynajmniej jedna boczna krawedzia czesci dolnej (5) scianki jest polaczony zawiasowo, wzdluz poziomej osi do- lnej (12), koniec nie napedzanego lacznika (13), którego ko- niec przeciwlegly jest polaczony obrotowo, wzdluz osi ob- rotu (16) z nadwoziem (1, 2, 3) pojazdu, przy czym od- leglosc konców lacznika albo laczników (13) jest zmienna, albo przynajmniej jeden koniec lacznika albo laczników (13), albo polaczone z nimi czesci lacznika albo laczników (13) sa przymocowane przesuwnie do pozostalych czesci lacznika albo laczników (13). Fig. 1b PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest ścianka boczna nadwozia pojazdu, przykładowo samochodu ciężarowego, lub wagonu towarowego, wyposażona w część górną, której krawędź górna jest przymocowana zawiasowo do nadwozia pojazdu wzdłuż poziomej osi górnej i w część dolną, której krawędź górna jest przymocowana zawiasowo do dolnej krawędzi części gómej ścianki wzdłuż osi pośredniej, równoległej do osi gómej. Przynajmniej jedna krawędź boczna części gómej ścianki, zwłaszcza w pobliżu jej krawędzi dolnej, jest przemieszczana przez koniec ramienia podnoszącego, którego koniec przeciwległy jest przymocowany zawiasowo do pasa poprzecznego ramy nadwozia wzdłuż osi obrotu równoległej do osi gómej i osi pośredniej. Ramię podnoszące jest obracane, zwłaszcza za pomocą wyposażonego w siłownik hydrauliczny zespołu napędowego. Obie części ścianki, w ich położeniu końcowym, w stanie zamkniętym, tworzą pionową płaską ściankę zakrywającą otwór ładunkowy nadwozia. W przeciwległym położeniu końcowym te obie części ścianki są usytuowane powyżej dachu nadwozia, odkrywając całkowicie otwór ładunkowy.

Pojęcie ścianka boczna obejmuje wszystkie dostępne ściany nadwozia pojazdu, również jego ścianę tylną. Ścianki sztywne nadwozia pojazdu nie pokrytego plandeką, podczas załadunku i rozładunku pojazdu muszą zostać usunięte, odchylone lub przesunięte. Przesuwanie ścianek bocznych w płaszczyźnie ściany bocznej pojazdu, stosowane przykładowo dla wagonów towarowych, wymaga zastosowania szerokich ścianek stałych, usytuowanych z obu stron otworu ładunkowego. Szerokość otworu ładunkowego stanowi wówczas tylko część całkowitej szerokości ściany bocznej pojazdu. W samochodach ciężąrowych to rozwiązanie jest możliwe do zastosowania tylko dla ścian bocznych, gdyż tylko w nich mogą być umieszczone prowadnice umożliwiające przesuwanie ścianek bocznych. Przesunięte, zwłaszcza w kierunku kabiny kierowcy, ścianki boczne utrudniają bezpieczne prowadzenie pojazdu przez kierowcę. Obrót całych ścianek bocznych wymaga dużo miejsca z boków pojazdu lub ponad

182 228 pojazdem i takie rozwiązanie otwierania nadwozia pojazdu nie jest do przyjęcia ze względów eksploatacyjnych. Również napęd urządzenia do otwierania takich ścianek byłby kosztowny i skomplikowany, ze względu na potrzebny duży moment obrotowy.

Korzystniejsze eksploatacyjnie podzielone pionowo na części i obracane w płaszczyźnie poziomej ścianki boczne, tak jak i ścianki przesuwne, nie zapewniają ochrony prac załadunkowych i rozładunkowych przed złymi warunkami atmosferycznymi. Możliwość manewrowania pojazdem z otwartą przestrzenią ładunkową zależy od położenia otwartej ścianki bocznej. Ścianki boczne dzielone poziomo, których część dolna jest odchylona w dół, uniemożliwiają manewrowania pojazdem, gdyż dolna część ścianki opiera się na ziemi lub na podwoziu pojazdu.

Z niemieckiego opisu patentowego nr DE 26 38 972 Al znana jest skrzynia ładunkowa samochodu ciężarowego, wyposażona w ściankę boczną, składającą się z przynajmniej dwóch części połączonych ze sobą zawiasowo, przy czym góma część ścianki jest przymocowana zawiasowo do nadwozia pojazdu. Dolna krawędź dolnej części ścianki jest wyposażona w rolki, współpracujące z prowadnicami umieszczonymi w nadwoziu pojazdu.

Z niemieckiego opisu patentowego nr DE 31 02 891 Al znana jest dwudzielna klapa, której część dolna jest obracana w górę za pomocą dźwigni.

W obu tych rozwiązaniach ścianka jest odchylana tylko do 90° lub nieco dalej, a podczas załadunku i rozładunku może służyć jako ochrona przed złymi warunkami atmosferycznymi. Jednak uniesiona klapa stanowi przeszkodę dla poruszania się wózka widłowego i znacznie utrudnia manewrowanie pojazdem.

Z niemieckiego opisu patentowego nr DE 29 19 608 Al znana jest ścianka boczna pojazdu podzielona na część dolną i górną, podnoszona za pomocą linki, przymocowanej do dolnej krawędzi dolnej części ścianki. Całkowite otwarcie przestrzeni ładunkowej jest umożliwione dzięki otwieranemu pokryciu dachu. Potrzebny do uruchamiania ścianki mechanizm jest jednak skomplikowany i drogi, a linki są eksploatacyjnie mniej pewne od dźwigni i łączników, gdyż w razie zerwania linki powstaje niebezpieczeństwo wypadku dla personelu obsługującego załadunek i rozładunek pojazdu.

Z niemieckiego opisu patentowego nr DE 30 46 178 Al znane jest nadwozie samochodu ciężarowego, w którym złożone najpierw części ścianek bocznych sąpodciągane pod dach pojazdu wewnątrz jego przestrzeni ładunkowej. Nie stanowią one wówczas co prawda przeszkodzy dla wózka widłowego i umożliwiają manewrowanie pojazdem, ale część wartościowej przestrzeni ładunkowej pojazdu zostaje zajęta dla umieszczenia pod jej dachem ścianek bocznych.

Z francuskiego opisu patentowego nrFR2710019Al znana jest ścianka boczna nadwozia pojazdu składająca się z dwóch poziomych, złożonych ze sobą części. Gómą część ścianki odchyla się w górę za pomocą dźwigni, a przymocowana zawiasowo do górnej części dolna część ścianki zwisa swobodnie. Cała ścianka boczna może zostać uniesiona ponad dach, a jej przewyższenie jest wówczas równe wysokości dolnej części ścianki. Zwisająca swobodnie dolna część ścianki stwarza ryzyko zranienia osób obsługi i uszkodzenia pojazdów oraz budynków.

Celem wynalazku jest opracowanie konstrukcji takiej ścianki bocznej pojazdu, która wyeliminuje niedogodności znanych dotychczas ścianek, zwłaszcza zajmuje mało miejsca, a która za pomocąprostego zespołu napędowego umożliwi otwieranie i zamykanie ścianki na dużej długości ściany bocznej pojazdu, oraz umożliwi bezpieczne manewrowanie pojazdem z otwartą ścianką, która zapewni skuteczne zamknięcie otworu ładunkowego bez potrzeby użycia elementów dodatkowych.

Cel ten zrealizowano według wynalazku przez opracowanie konstrukcji ścianki bocznej pojazdu, w której z przynajmniej jedną krawędziąboczną dolnej części ścianki jest połączony zawiasowo, wzdłuż poziomej osi dolnej, koniec nie napędzanego łącznika, którego koniec przeciwległy jest połączony zawiasowo, wzdłuż jego osi obrotu z nadwoziem pojazdu. Odległość osi obrotu końców łącznika albo łączników jest zmienna, albo przynajmniej jeden koniec łącznika

182 228 albo łączników, albo połączone z nimi częściami łącznika albo łączników są przymocowane przesuwnie do pozostałych części łącznika albo łączników.

Górna część ścianki jest przemieszczana przez ramię albo ramiona podnoszące i pociąga za sobą przymocowaną do niej zawiasowo dolną część ścianki, która nie może się wahać swobodnie, gdyż jest przymocowana do nadwozia pojazdu za pomocą łącznika albo łączników. Łącznik albo łączniki prowadzą pewnie dolną część ścianki uniemożliwiając jej wahanie, lub uderzanie i ograniczają jej odległość od nadwozia pojazdu. Otwarta częściowo ścianka boczna może służyć jako osłona przed złymi warunkami atmosferycznymi, nie zakłócając równocześnie załadunku i rozładunku pojazdu. Konstrukcja ścianki uniemożliwia zranienie osób i uszkodzenie czegokolwiek podczas jej otwierania i zamykania. Ponieważ żadna część ścianki nie jest odchylana w dół i nie styka się z ziemią, to możliwe jest bezpieczne manewrowanie pojazdem z otwartą ścianką boczną. Dzięki małemu promieniowi obwiedni krawędzi zewnętrznej ścianki i małemu potrzebnemu momentowi obrotowemu zespół napędowy jest bardzo zwarty. Dzięki obrotowi ramienia podnoszącego wokół jego osi usytuowanej w pewnej odległości od osi obrotu gómej części ścianki nie powstają duże obciążenia zginające ani wyboczające i mogą zostać zastosowane elastyczne elementy na części ścianki bocznej. Dzięki zmianie długości łącznika, albo dzięki przesuwnemu mocowaniu przynajmniej jednego końca łącznika zapewnione jest skuteczne zamykanie ścianki. Podczas zamykania ścianki, dolna część ścianki styka się z nadwoziem pojazdu pod kątem. Wydłużanie się łącznika, lub przemieszczanie się jego końca wzdłuż pionowej części nadwozia pojazdu powoduje całkowite zamknięcie ścianki bocznej, oraz uzyskanie pionowego położenia dolnej części ścianki, równoległego do położenia pionowej części nadwozia pojazdu. Do momentu styku dolnej części ścianki z nadwoziem pojazdu łącznik wykonuje wyłącznie ruch obrotowy, a po zetknięciu się dolnej części ścianki z nadwoziem pojazdu łącznik wykonuje prawie wyłącznie ruch postępowy. Takie rozwiązanie zapewnia skuteczne wprowadzenie ścianki w korytko ramy podwozia pojazdu. Nie są potrzebne elementy dodatkowe, przykładowo haki lub sworznie, wyjmowane przez kierowcę przed otwarciem ścianki.

Korzystnym rozwiązaniem wynalazku jest, że oś obrotu ramienia podnoszącego jest usytuowana w pewnej odległości od osi gómej, zwłaszcza w kierunku środka pojazdu, albo jest współosiowa z osią gómą.

W przypadku, gdy oś górna nie jest współosiowa z osią obrotu ramienia podnoszącego długość ramienia podnoszącego musi być zmienna.

W korzystnym rozwiązaniu według wynalazku koniec ramienia podnoszącego albo ramion podnoszących, połączony zawiasowo z gómą częścią ścianki, albo jego element prowadzony, przykładowo czop, jest przemieszczany w płaszczyźnie gómej części ścianki. W przypadku zawiasowego tylko połączenia ramienia podnoszącego z górną częścią ścianki, ramię podnoszące powinno być wykonane jako teleskopowe.

Korzystnym rozwiązaniem wynalazku jest, że koniec ramienia podnoszącego albo ramion podnoszących, połączony zawiasowo z gómą częścią ścianki, albo jego element prowadzony, przykładowo czop, jest przemieszczany w mającej postać rowka albo kształtownika korytkowego prowadnicy, usytuowanej w płaszczyźnie gómej części ścianki. Jest to konstrukcja prosta, stabilna i pewna eksploatacyjnie, zapewniając równocześnie prawidłowy obrót gómej części ścianki w przypadku, gdy oś górna nie jest współosiowa z osią obrotu ramienia podnoszącego.

Korzystnym rozwiązaniem wynalazku jest, że oś dolna obrotu końca łącznika jest usytuowana blisko dolnej krawędzi dolnej części ścianki, natomiast koniec przeciwległy łącznika jest przymocowany zawiasowo do słupa bocznego nadwozia pojazdu, w środku odcinka łączącego oś obrotu ramienia podnoszącego z osią dolną. Dzięki temu rozwiązaniu możliwy jest maksymalny obrót gómej części ścianki, a równocześnie dolna część ścianki nie odchyla się dalej od nadwozia pojazdu, niż na długość łącznika.

182 228

W korzystnym rozwiązaniu według wynalazku dolna krawędź, dolnej części ścianki jest wyposażona w zukosowany w kierunku środka pojazdu występ. Nadwozie pojazdu jest wyposażone w korytko, którego przekrój stanowi negatywne odzwierciedlenie przekroju występu i w którym mieści się występ w końcowym położeniu ścianki zamkniętej. Dzięki temu zapewnione jest skuteczne zamknięcie ścianki bocznej bez potrzeby stosowania elementów dodatkowych. Krótko przed osiągnięciem położenia zamkniętego występ wchodzi w korytko i powoduje skuteczne zamknięcie ścianki, umożliwiając równocześnie jej nieuprawnione otwarcie. Jest to rozwiązanie proste ale skuteczne eksploatacyjnie.

Korzystnym rozwiązaniem wynalazku jest, że oś górna jest usytuowana na zewnątrz górnego węzła nadwozia pojazdu, o kącie tego węzła korzystnie większym od 90°. Obrót ramienia podnoszącego jest możliwy na całym kącie uzupełniającym, a w górnym położeniu końcowym ścianki jej części są do siebie równoległe i są ułożone na dachu pojazdu. Dzięki takiemu rozwiązaniu ścianka jest całkowicie usunięta z powierzchni otworu ładunkowego, który całkowicie stoi do dyspozycji dla prac ładunkowych i rozładunkowych, a potrzebna powierzchnia robocza dla pojazdu jest najmniejsza.

Ruchoma część zespołu napędowego, zwłaszcza trzon siłownika hydraulicznego, jest korzystnie przymocowany do cięgna, przykładowo łańcucha, albo linki, albo paska zębatego, przy czym to cięgno jest prowadzone dokoła kół zwrotnych, połączonych z przymocowanym obrotowo do nadwozia pojazdu końcem ramienia podnoszącego. Taki zespół napędowy jest tani i pewny eksploatacyjnie. Możliwe są do zastosowania w rozwiązaniu według wynalazku również innego rodzaju zespoły napędowe ramienia podnoszącego, przykładowo napęd w pełni obrotowy, napęd zamieniający ruch postępowy trzonu na ruch obrotowy za pomocą zębatki i koła zębatego połączonego z ramieniem obrotowym i temu podobne.

Korzystnym rozwiązaniem wynalazku jest, jeżeli długość łącznika albo łączników jest zmienna, a tę zmianę długości umożliwia sprężyna, przykładowo sprężyna gazowa, albo sprężyna spiralna. Sprężyny gazowe są znanym, tanim i bardzo prostym elementem konstrukcyjnym, zwłaszcza w budowie pojazdów. W przypadku sprężyny gazowej celowe jest zastosowanie sprężyny gazowej ciśnieniowej.

W innym korzystnym rozwiązaniu odległość osi końców łącznika albo łączników jest zmienna dzięki łukowemu kształtowi i sprężystości łącznika. W tym rozwiązaniu odległość osi końców łącznika jest zmienna bez zmiany rzeczywistej długości łącznika. Łącznik może być wykonany bardzo tanio jako łukowy ze wstępnie naprężonej stali sprężynowej lub z tworzywa sztucznego. Taki element konstrukcyjny jest bardzo prosty, tani i nie wymaga obsługi.

Jeżeli łącznik ma stałą długość, a jego koniec jest przymocowany przesuwnie i sprężyście, to uzyskuje się ten sam wynik jak w omówionych poprzednio dwóch rozwiązaniach. Mocowanie przesuwne i sprężyste może być wykonane w płaszczyźnie dolnej części ścianki albo w płaszczyźnie słupa bocznego nadwozia pojazdu za pomocą sprężyny i prowadnicy, mającej postać korzystnie rowka albo kształtownika korytkowego.

Dalszym celem wynalazku jest ułatwienie dostępu do otworu ładunkowego, gdy pojazd nie jest ładowany z rampy, a załadunek i rozładunek wymagają wówczas dużego wysiłku personelu.

Cel ten zrealizowano według wynalazku przez opracowanie konstrukcji zderzaka bocznego, mającego postać odchylanego wysięgnika. Zderzak boczny pełni funkcję stopnia ułatwiającego wejście na powierzchnię ładunkową pojazdu przez jego ścianę boczną wyposażoną w otwieraną i zamykaną ściankę według wynalazku. Jest to możliwe tylko w przypadku zastosowania unoszonej ścianki bocznej według wynalazku, gdyż w tym przypadku zderzak boczny nie jest zasłaniany przez otwartą ściankę boczną. W wielu krajach zastosowanie zderzaka bocznego w samochodzie ciężarowym jest wymagane przepisami.

Wynalazek jest przykładowo wyjaśniony na rysunku, na którym: fig. la przedstawia ściankę boczną według wynalazku w stanie zamkniętym, w położeniu początkowym, w widoku z tyłu pojazdu, fig. Ib - ściankę według fig. la, w stanie częściowo otwartym, fig. Ic - ściankę według fig. la, w położeniu odsłoniętego całkowicie otworu ładunkowego, fig. Id - ściankę

182 228 według fig. la, w położeniu końcowym, w którym części ścianki bocznej są złożone ze sobą i spoczywają na dachu pojazdu, fig. 2a - zespół napędowy ramienia podnoszącego ściankę boczną według wynalazku, w widoku z boku, fig. 2b - zespół według fig. 2a, w przekroju VI-VI, fig. 3a -ściankę boczną według wynalazku, w stanie częściowo otwartym, wyposażoną w łącznik o zmiennej długości, w widoku z tyłu pojazdu, fig. 3b - ściankę według fig. 3a, w stanie prawie całkowicie zamkniętym, fig. 3c - ściankę według fig. 3a, w stanie całkowicie zamkniętym, fig. 4a - ściankę boczną według wynalazku, w stanie częściowo otwartym, wyposażoną w łącznik łukowy sprężysty, w widoku z tyłu pojazdu, fig. 4b - ściankę boczną według wynalazku, w stanie częściowo otwartym, wyposażoną w sprężynę i prowadnicę łącznika umieszczone w dolnej części ścianki, w widoku z tyłu pojazdu, fig. 4c - ściankę boczną według wynalazku, w stanie częściowo otwartym, wyposażoną w sprężynę i prowadnicę łącznika umieszczone w nadwoziu pojazdu, w widoku z tyłu pojazdu, fig. 5a - samochód ciężarowy wyposażony w ściankę boczną według wynalazku, oraz w zderzak boczny, w schematycznym widoku z boku, a fig. 5b - zderzak według fig. 5a, w widoku z boku.

Na figurze la są uwidocznione część pasa poprzecznego 1 ramy podwozia pojazdu, część pasa poprzecznego 2 ramy dachu pojazdu i pionowy słup boczny 3 nadwozia pojazdu. Otwór ładunkowy nadwozia, którego wysokość jest równa wysokości słupa bocznego 3, jest w stanie zamkniętym przykryty dwoma częściami 4, 5 ścianki bocznej, wykonanymi jako płyty z materiału sztywnego, albo jako ramy pokryte plandeką. Część góma 4 ścianki bocznej jest osadzona zawiasowo wzdłuż osi gómej 6, usytuowanej na zewnątrz krawędzi gómej nadwozia pojazdu, na zewnątrz węzłów konstrukcyjnych, łączących słup boczny 3 nadwozia z pasem poprzecznym 2 ramy dachu. Dolna krawędź części gómej 4 ścianki jest wyposażona w zawiasy o osi 7, równoległej do osi gómej 6, a do nich jest przymocowana góma krawędź części dolnej 5 ścianki. Rejon między osią górną 6 i pasami poprzecznymi 2 ramy dachu jest zaopatrzony w elastyczne pokrycie, uniemożliwiające wnikanie wody, śniegu i zanieczyszczeń do wnętrza nadwozia pojazdu. Otwieranie osłony jest dokonywane za pomocą ramienia podnoszącego 8, przymocowanego swym końcem zewnętrznym do przynajmniej jednej bocznej krawędzi części gómej 4 ścianki, blisko jej krawędzi dolnej. Przeciwległy koniec ramienia podnoszącego 8 jest przymocowany do umieszczonego w pasie poprzecznym 2 ramy dachu zespołu napędowego o osi 9 równoległej do osi 6 i 7. Obrót ramienia podnoszącego 8 dokoła jego osi obrotu 9 jest dokonywany za pomocą dowolnego zespołu napędowego, wyposażonego na przykład w siłownik hydrauliczny 17, 18. Jeżeli osie przegubów 6 i 9 nie pokrywają się, to konieczne jest przemieszczanie się zewnętrznego końca ramienia podnoszącego 8 wzdłuż części gómej 4 ścianki. Ponieważ w tym rozwiązaniu ramię podnoszące 8 ma stałą długość, to jego koniec zewnętrzny jest przymocowany przesuwnie do części gómej 4 ścianki, przemieszczając się w jej płaszczyźnie. Koniec zewnętrzny ramienia podnoszącego 8 jest prowadzony swym czopem 10, lub podobnym elementem, wzdłuż prowadnicy 11, mającej postać rowka, albo kształtownika korytkowego. Do przynajmniej jednej bocznej krawędzi części dolnej 5 ścianki jest przymocowany, za pomocą przegubu o osi dolnej 12, koniec łącznika 13, którego przeciwległy koniec jest przymocowany, za pomocą przegubu o osi obrotu 16, do słupa bocznego 3, w miejscu stanowiącym, w położeniu osłony zamkniętej, połowę odcinka między osią obrotu 9 i osią 12. Dolna krawędź części dolnej 5 ścianki jest zaopatrzona w zukosowany w kierunku środka nadwozia występ 14, który w położeniu osłony zamkniętej mieści się w przymocowanym do pasa poprzecznego 1 ramy podwozia korytka 15, którego przekrój stanowi negatywne odzwierciedlenie przekroju występu 14. Dzięki takiemu rozwiązaniu, w ostatniej chwili przed zamknięciem osłony, zapewnione jest dokładne prowadzenie dolnej krawędzi części dolnej 5 ścianki, a w położeniu ścianki zamkniętej krawędź ta jest skutecznie zaryglowana, uniemożliwiając nieuprawnione otwarcie osłony. W rejonie połączenia ze sobą części 4, 5 ścianki może być dodatkowo umieszczona sprężyna, działająca na te obie części 4, 5 ścianki w kierunku ich zamykania.

182 228

Figura lb przedstawia częściowo otwartą ściankę boczną według wynalazku, wyposażoną w zabezpieczające otwór ładunkowy przed wpływami atmosferycznymi pokrycie, umieszczone na wychylonej części górnej 4 ścianki i na zwisającej w dół i przymocowanej do łącznika 13 części dolnej 4 ścianki. Przemieszczający się w prowadnicy 11 czop 10 końca ramienia podnoszącego 8 jest przesunięty częściowo w górę, gdyż podczas wychylania części górnej 4 ścianki zmniejsza się odległość czopa 10 od osi górnej 6.

Największe przemieszczenie czopa 10 w prowadnicy 11 jest uwidocznione na fig. Ic i odpowiada ono położeniu obu części 4, 5 ścianki wychylonych najbardziej w górę i przyjmujących położenie równoległe. Po dalszym obrocie ramienia podnoszącego 8 dokoła jego osi obrotu 9 części 4, 5, ścianki przemieszczają się do położenia uwidocznionego na fig. Id, w którym są równoległe do siebie i leżą na dachu pojazdu. Dzięki takiemu rozwiązaniu ścianka boczna zajmuje najmniej miejsca, nie przeszkadza podczas dokonywania załadunku i rozładunku pojazdu, oraz umożliwia bezpieczne manewrowanie pojazdem z otwartą ścianką boczną. W tym drugim położeniu końcowym ramię podnoszące 8 jest obrócone całkowicie, czyli o około 270°. Uwidoczniona pozorna kolizja ramienia podnoszącego 8 z łącznikiem 13 nie ma w rzeczywistości miejsca dzięki bocznemu przesunięciu względnemu elementów ramienia podnoszącego 8 i łącznika 13. Inne usytuowanie miejsc mocowania ramienia podnoszącego 8 i łącznika 13 umożliwia uzyskanie nie kolidującego ze sobą, w drugim położeniu końcowym osłony, położenia wzajemnego ramienia podnoszącego 8 i łącznika 13, które mogą być wówczas usytuowane w jednej płaszczyźnie, czego wynikiem jest wówczas dalsza oszczędność miejsca.

Figury 2a i 2b przedstawiają korzystne i funkcjonalne rozwiązanie zespołu napędowego ramienia podnoszącego 8. Zespół ten składa się z prostych i sprawdzonych eksploatacyjnie części. Do górnego pasa poprzecznego 2 ramy dachu jest przymocowany poziomo cylinder 17 siłownika hydraulicznego, którego trzon 18 przesuwa się poziomo w prowadnicy 19. Przeciwległy względem cylindra 17 koniec trzonu 18 jest przymocowany, za pomocą skierowanego w górę łącznika 20, do cięgna 21, którym może być przykładowo linka, łańcuch, pasek zębaty, lub łańcuch zębaty. Cięgno 21 jest elementem bez końca i jest prowadzone dokoła kół zwrotnych 22, 23, przymocowanych obrotowo do górnego pasa poprzecznego 2 ramy dachu z obu stron i wzdłuż osi siłownika hydraulicznego 17, 18. Koło zwrotne 23 jest kołem napinającym, a koło zwrotne 22 jest sprzężone z ramieniem podnoszącym 8 i przekształca ruch postępowy cięgna 21 w ruch obrotowy ramienia podnoszącego 8. Skok siłownika hydraulicznego 17, 18 i rozstaw kół zwrotnych 22, 23 są tak dobrane, że ramię podnoszące 8 wykonuje obrót dokoła swej osi obrotu 9 o kąt wystarczający do całkowitego przemieszczenia części osłony od ich położenia początkowego do położenia końcowego.

Figura 3 a przedstawia ściankę boczną według wynalazku, w stanie częściowo otwartym, z łącznikiem 13, którego długość jest zmienna, a który jest wyposażony w część teleskopową zaopatrzoną w sprężynę 24 lub inny element sprężysty. Gdy ścianka boczna jest całkowicie otwarta, łącznik 13 jest najkrótszy.

Figura 3b przedstawia położenie części dolnej 5 ścianki po zetknięciu się jej ze słupem bocznym 3. Po zmniejszeniu długości łącznika 13, wskutek zadziałania sprężyny 24, część dolna 5 ścianki i występ 14 stykają się ze słupem bocznym 3 nadwozia pojazdu pod małym kątem. Siła nacisku części dolnej 5 ścianki na słup boczny 3 jest przenoszona przez sprężynę 24, powodując jej rozciągnięcie i równoczesne wydłużenie łącznika 13. Aż do momentu zetknięcia się występu 14 części dolnej 5 ścianki z nadwoziem pojazdu, łącznik 13 wykonuje tylko ruch obrotowy, a po zetknięciu się, oprócz małego ruchu obrotowego łącznik 13 wykonuje zasadniczo ruch postępowy. Dolna krawędź części dolnej 5 ścianki, albo występ 14 wślizguje się skutecznie w korytko 15 nadwozia pojazdu.

Figura 3c przedstawia osłonę boczną pojazdu po jej całkowitym zamknięciu. W tym położeniu łącznik 13 jest najdłuższy, a sprężyna 24 jest rozciągnięta. Taki układ zapewnia skuteczne zamknięcie części 4, 5 ścianki, bez konieczności stosowania dodatkowych elementów, na przykład haków i sworzni.

182 228

Rozwiązanie według wynalazku może obejmować inne elementy konstrukcyjne powodujące zmianę długości łącznika 13. Sprężyna 24 lub inne elementy umożliwiające zmianę długości łącznika 13 nie muszą być umieszczone w jego wnętrzu, a mogą być połączone z przegubami o osiach 12 lub 16.

Figura 4a przedstawia rozwiązanie, w którym łącznik ma kształt łukowy i jest sprężysty. Dzięki temu odległość przegubów o osiach 12 i 16 może być zmniejszona bez zmiany długości łącznika 13. Łącznik 13 może być wykonany bardzo tanio jako łukowy ze wstępnie naprężonej stali sprężynowej lub z tworzywa sztucznego. Taki element konstrukcyjny jest bardzo prosty, tani i nie wymaga obsługi. Podczas zamykania osłony łącznik 13 prostuje się.

Figura 4b przedstawia rozwiązanie, w którym w rejonie przegubu o osi dolnej 12 łącznika 13 jest umieszczona w części dolnej 5 ścianki prowadnica 25 i sprężyna 26. Podczas zamykania ścianki, po zetknięciu się części dolnej 5 ścianki ze słupem bocznym 3 następuje ściśnięcie sprężyny 26 i pozorne wydłużenie łącznika 13.

Figura 4c przedstawia rozwiązanie, w którym w rejonie przegubu o osi obrotu 16 łącznika 13, w słupie bocznym 3 nadwozia pojazdu jest umieszczona prowadnica 27 i sprężyna 28. Rozwiązanie według fig. 4c ma tę zaletę w stosunku do rozwiązania według fig. 4b, że w nadwoziu pojazdu jest więcej miejsca dla umieszczenia tam prowadnicy i sprężyny.

Zmiana długości łącznika 13 może odbywać się ewentualnie za pomocą innych elementów konstrukcyjnych, na przykład sprężyn spiralnych, gazowych, hydraulicznych lub materiałów sprężystych.

Figura 5a przedstawia samochód ciężarowy wyposażony w ściankę boczną według wynalazku, składającą się z części gómej 4 i z części dolnej 5, oraz w zderzak boczny 29 pojazdu.

Figura 5b przedstawia zderzak boczny 29 w położeniu eksploatacyjnym. Zderzak boczny 29 jest wyposażony w przymocowany do nadwozia pojazdu stojak 30 i odchylany wysięgnik 35, który w położeniu eksploatacyjnym służy równocześnie jako stopień.

W przedstawionym przykładzie rozwiązania, mechanizm zabezpieczania położenia zderzaka bocznego 29 jest wyposażony w śruby 31, 32, przymocowane z boku do stojaka 30. Kształt elementu unieruchamiającego 33, przymocowanego do wysięgnika 35, umożliwia skuteczne przymocowanie wysięgnika 35 do stojaka 30 podczas manewrowania pojazdem i łatwe przyjęcie położenia eksploatacyjnego przez uniesienie i wychylenie wysięgnika 35. Unoszenie wysięgnika może zostać ułatwione przez przymocowanie do niego nie uwidocznionego uchwytu. Poziome położenie wysięgnika 35 jest zabezpieczone za pomocą płaskownika 34 i wówczas wysięgnik 35 może służyć jako stopień. Ładowanie i rozładowywanie pojazdu jest znacznie ułatwione dzięki odchylanej w górę ściance bocznej i wykorzystanemu jako stopień zderzakowi.

W zakresie rozwiązania konstrukcyjnego według wynalazku mogą być dokonywane różne jego odmiany konstrukcyjne.

182 228

Fig. Id

182 228

Fig. Ib

182 228

Fig. Ic

182 228

Fig. 2b

182 228

Fig. 3a

182 228

Fig. 3b

182 228

Fig. 3c

182 228

Fig. 4a

182 228

Fig. 4b

182 228

15^

Fig. 4c

182 228

Fig. 5b

182 228

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Ścianka boczna nadwozia pojazdu, przykładowo samochodu ciężarowego, lub wagonu towarowego, wyposażona w część górną, której krawędź górna jest przymocowana zawiasowo do nadwozia pojazdu wzdłuż poziomej osi górnej i w część dolną, której krawędź górna jest przymocowana zawiasowo do dolnej krawędzi części górnej ścianki wzdłuż osi pośredniej, równoległej do osi górnej, przy czym przynajmniej jedna krawędź boczna części górnej ścianki, zwłaszcza w pobliżu jej krawędzi dolnej, jest przemieszczana przez koniec ramienia podnoszącego, którego koniec przeciwległy jest przymocowany zawiasowo do pasa poprzecznego ramy nadwozia wzdłuż osi obrotu równoległej do osi górnej i osi pośredniej, przy czym ramię podnoszące jest obracane, zwłaszcza za pomocą wyposażonego w siłownik hydrauliczny zespołu napędowego, a obie części ścianki, w ich położeniu końcowym, w stanie zamkniętym, tworzą pionową płaską ściankę zakrywającą otwór ładunkowy nadwozia, natomiast w przeciwległym położeniu końcowym te obie części ścianki są usytuowane powyżej dachu nadwozia, odkrywając całkowicie otwór ładunkowy, znamienna tym, że z przynajmniej jedną boczną krawędzią części dolnej (5) ścianki jest połączony zawiasowo, wzdłuż poziomej osi dolnej (12), koniec nie napędzanego łącznika (13), którego koniec przeciwległy jest połączony obrotowo, wzdłuż osi obrotu (16) z nadwoziem (1, 2, 3) pojazdu, przy czym odległość końców łącznika albo łączników (13) jest zmienna, albo przynajmniej jeden koniec łącznika albo łączników (13), albo połączone z nimi części łącznika albo łączników (13) są przymocowane przesuwnie do pozostałych części łącznika albo łączników (13).
2. Ścianka według zastrz. 1, znamienna tym, że oś obrotu (9) ramienia podnoszącego (8) jest usytuowana w pewnej odległości od osi górnej (6), zwłaszcza w kierunku środka pojazdu.
3. Ścianka według zastrz. 1, znamienna tym, że oś obrotu (9) ramienia podnoszącego (8) jest współosiowa z osią górną (6).
4. Ścianka według zastrz. 2, znamienna tym, że koniec ramienia podnoszącego albo ramion podnoszących (8), połączony obrotowo z częścią górną (4) ścianki, albo jego element prowadzony, przykładowo czop (10), jest przemieszczany w płaszczyźnie części górnej (4) ścianki.
5. Ścianka według zastrz. 4, znamienna tym, że koniec ramienia podnoszącego albo ramion podnoszących (8), połączony obrotowo z częścią górną (4) ścianki, albo jego element prowadzony, przykładowo czop (10), jest przemieszczany w mającej postać rowka albo kształtownika korytkowego prowadnicy (11), usytuowanej w płaszczyźnie części górnej (4) ścianki.
6. Ścianka według zastrz. 5, znamienna tym, że oś dolna (12) obrotu końca łącznika (13) jest usytuowana blisko krawędzi dolnej części dolnej (5) ścianki, natomiast koniec przeciwległy łącznika (13) jest przymocowany zawiasowo do słupa bocznego (3) nadwozia (1, 2, 3) pojazdu, w środku odcinka łączącego oś obrotu (9) ramienia podnoszącego (8) z osią dolną (12).
7. Ścianka według zastrz. 6, znamienna tym, że dolna krawędź części dolnej (5) ścianki jest wyposażona korzystnie w zukosowany w kierunku środka pojazdu występ (14), natomiast nadwozie (1, 2, 3) pojazdu jest wyposażone w korytko (15), którego przekrój stanowi negatywne odzwierciedlenie przekroju występu (14) i w którym mieści się występ (14) w końcowym położeniu ścianki zamkniętej.
8. Ścianka według zastrz. 7, znamienna tym, że oś górna (6) jest usytuowana na zewnątrz górnego węzła nadwozia (1, 2, 3) pojazdu, o kącie tego węzła korzystnie większym od 90°, natomiast obrót ramienia podnoszącego (8) jest możliwy na całym kącie uzupełniającym, a w górnym położeniu końcowym ścianki jej części (4, 5) są do siebie równoległe i są ułożone na dachu pojazdu.

182 228
9. Ścianka według zastrz. 8, znamienna tym, że ruchoma część zespołu napędowego, zwłaszcza trzon (18) siłownika hydraulicznego (17, 18), jest przymocowany do cięgna (21), przykładowo łańcucha, albo linki, albo paska zębatego, przy czym to cięgno (21) jest prowadzone dokoła kół zwrotnych (22, 23), połączonych z przymocowanym obrotowo do nadwozia (1, 2,3) pojazdu końcem ramienia podnoszącego (8).
10. Ścianka według zastrz. 9, znamienna tym, że długość łącznika albo łączników (13) jest zmienna, a tę zmianę długości umożliwia sprężyna (24), przykładowo sprężyna gazowa, albo sprężyna spiralna.
11. Ścianka według zastrz. 9, znamienna tym, że odległość końców łącznika albo łączników (13) jest zmienna, a tę zmianę długości umożliwia łukowy kształt i sprężystość łącznika (13).
12. Ścianka według zastrz. 9, znamienna tym, że koniec łącznika albo łączników (13), albo połączona z nimi ich część jest przymocowana sprężyście do części dolnej (5) ścianki i przesuwnie w jej płaszczyźnie.
13. Ścianka według zastrz. 12, znamienna tym, że ten przesuw sprężysty jest dokonywany za pomocą sprężyny (26) i usytuowanej w płaszczyźnie części dolnej (5) ścianki prowadnicy (25), mającej postać korzystnie rowka albo kształtownika korytkowego.
14. Ścianka według zastrz. 9, znamienna tym, że koniec łącznika albo łączników (13), albo połączona z nimi ich część jest przymocowana sprężyście do nadwozia (1, 2, 3) pojazdu i przesuwnie w płaszczyźnie słupa bocznego (3) nadwozia.
15. Ścianka według zastrz. 14, znamienna tym, że ten przesuw sprężysty jest dokonywany za pomocą sprężyny (28) i usytuowanej w płaszczyźnie słupa bocznego (3) prowadnicy (27), mającej postać korzystnie rowka albo kształtownika korytkowego.
16. Ścianka według zastrz. 1, znamienna tym, że jej uzupełnieniem eksploatacyjnym jest zderzak boczny (29) pojazdu, mający postać odchylanego wysięgnika (35).

* * *