PL176321B1

PL176321B1 - Maszyna kuchenna z mieszalnikiem

Info

Publication number: PL176321B1
Application number: PL95316762A
Authority: PL
Inventors: Stefan Dörner; Volker Schmitz
Original assignee: Vorwerk Co Interholding
Priority date: 1994-04-28
Filing date: 1995-04-28
Publication date: 1999-05-31
Also published as: AU2523195A; JP3677290B2; DK0757531T3; ES2118602T3; WO1995029616A1; SK132696A3; PL316762A1; EP0757531A1; HUT74953A; ATE167030T1; CZ287796A3; HU219219B; EP0757531B1; CN1151681A; CA2188555A1; HU9602847D0; CZ293767B6; JPH09512450A; DE59502516D1; CN1150847C

Abstract

1. Maszyna kuchenna z mieszalnikiem i napedem dla mieszadla w mieszalniku, przy czym mieszalnik jest w swej dolnej czesci ogrzewany i osadzony w przylegajacym cias- no elemencie mocujacym z cylindryczna scianka, znamienna tym, ze mieszalnik (10) jest osadzony w elemencie mocujacym (13) z cylindryczna scianka (18) o zmiennej sred- nicy, polaczeniem silowym. F ig: 1 PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest maszyna kuchenna z mieszalnikiem i napędem dla mieszadła w mieszalniku, przy czym mieszalnik jest w swej dolnej części ogrzewany i osadzony w przylegającym ciasno elemencie mocującym z cylindryczną ścianką.

Tego typu maszyna kuchennajest znana z niemieckiego zgłoszenia patentowego nr DE-OS 35 07 276. Ukazany jest tu mieszalnik, który w swej dolnej części jest ukształtowany stożkowo, tak że część ta zwęża się ku dołowi. Mieszalnik jest mocowany w, znajdującym się na maszynie, elemencie mocującym, który ma stożkowo ukształtowaną ściankę. Element mocujący jest wykonany z aluminium i mieści w sobie, na zasadzie połączenia siłowego, mieszalnik wykonany ze stali nierdzewnej. Współosiowo względem elementu mocującego na jego spodzie umieszczonajest, również wykonana z aluminium, pierścieniowa powierzchnia grzejna. Element mocujący przekazuje ciepło pobrane z pierścieniowej powierzchni przez powierzchnie złącza siłowego na mieszalnik, a co za tym idzie, na znajdujące się w nim medium. Znane są ponadto maszyny kuchenne, w których element mocujący jest pokryty politereftalanem etylu, ułatwiającym montaż i demontaż garnka i elementu mocującego. Okazało się, że wskutek zastosowania różnych materiałów - mieszalnik jest wykonany ze stali jakościowej, natomiast element mocujący ewentualnie element grzejny z aluminium - przy tej samej temperaturze elementu grzejnego/elementu mocującego i mieszalnika, element grzejny/element mocujący ulega większemu wydłużeniu niż mieszalnik, co może prowadzić do powstania szczeliny powietrznej między mieszalnikiem i elementem mocującym lub elementem grzejnym. Osłabia to siłowe zamocowanie mieszalnika, co przyczynia się do pogorszenia przepływu ciepła. Ponadto w mieszalnikach, które mają pionowy ogranicznik, okazało się, że traci on przewodzący styk z elementem grzejnym. Jeżeli jednak garnek nie ma pionowego ogranicznika, wówczas po włączeniu elementu grzejnego mieszalnik ześlizguje się głębiej w element mocujący lub element grzejny. W efekcie po ostudzeniu elementu grzejnego/elementu mocującego i mieszalnika może dojść do zakleszczenia, ponieważ skurcz elementu grzejnego lub elementu mocującego jest silniejszy niż skurcz mieszalnika w obrębie jego dna. Nawet stożek, który zamienia część promieniowych sił skurczowych w osiowe siły wypychające, i ewentualna powłoka z politereftalanu etylu o niskim współczynniku tarcia nie powodują uniesienia mieszalnika. Poza tym do szczelin, powstałych wskutek różnic we współczynnikach rozszerzalności cieplnej między mieszalnikiem i elementem grzejnym/elementem mocującym, mogą przedostawać się resztki potraw lub temu podobne zanieczyszczenia. W czasie grzania mogą się one przyczyniać do zapiekania mieszalnika i elementu mocującego. Wyjęcie mieszalnika wymaga wówczas dużego wysiłku.

Zadaniem wynalazku jest takie udoskonalenie opisanego typu maszyny kuchennej, aby zapewnić równomierny przepływ ciepła i umożliwić wyjęcie mieszalnika, po użyciu maszyny kuchennej, bez dużego wysiłku.

Zadanie to rozwiązane zostało zgodnie z wynalazkiem, w maszynie kuchennej opisanego na wstępie rodzaju przez to, że mieszalnikjest osadzony w elemencie mocującym z cylindryczną ścianką o zmiennej średnicy, połączeniem siłowym.

Korzystnie, cylindryczną ściankę stanowi pierścieniowa obejma, korzystnie rozpierana.

Zgodnie z wynalazkiem, obejma ma nie zamknięty, kołowy zarys i korzystnie, w co najmniej jednym punkcie podparcia połączona na stałe z obudową maszyny, a w pozostałych punktach podparcia jest ruchoma w kierunku rozpierania.

Zgodnie z dalszą cechą wynalazku, obejma jest w dwóch punktach podparcia połączona na stałe z obudową maszyny, a w jednym punkcie podparcia jest ruchoma w kierunku rozpierania, a w pozostałych punktach podparcia zamocowana w podłużnych otworach płytki.

Zgodnie z kolejną cechą wynalazku, obejma jest rozpierana pomiędzy jej wolnymi końcami, korzystnie, za pomocą dźwigni.

176 321

Maszyna kuchenna według wynalazku zawiera, usytuowany pomiędzy obydwoma końcami obejmy, element rozporowy, który, korzystnie, jest ruchomy na pionowej osi obrotu.

Korzystnie, na końcach obejmy znajdują się, skierowane na zewnątrz, kołnierze, które współpracują z elementem rozporowym.

Korzystnie, element rozporowy jest uruchamiany za pomocą dźwigni ręcznej, przy czym korzystnie, dźwignia ręczna jest wbudowana w mieszalnik.

Zgodnie z jeszcze dalszą cechą wynalazku, końce obejmy są dociśnięte do siebie ze wstępnym naprężeniem sprężyną, przy czym korzystnie, sprężyna zaczepiona jest o kołnierze.

Korzystnie, sprężyna ma kształt litery U.

Zgodnie z wynalazkiem, wstępne naprężenie obejmy jest co najmniej częściowo jej wewnętrznym naprężeniem.

Obejma ma, korzystnie zalewany, rdzeń stalowy.

Maszyna kuchenna według wynalazku zawiera oporowy element grzejny, który przylega od zewnątrz do obejmy.

Korzystnie, oporowy element grzejny stanowi, wygięty w kształt koła, oporowy drut grzejny, który, korzystnie, ma kształt wycinka koła, przy czym wolne końce oporowego drutu grzejnego współpracującą z wolnymi końcami obejmy.

W efekcie opracowana została maszyna kuchenna, w której zapewniony jest stale równomierny przepływ ciepła pomiędzy elementem mocującym i mieszalnikiem, niezależnie od temperatury grzania. Ponadto przez cały czas trwania pracy zapewnione jest siłowe zamocowanie. Po użyciu maszyny kuchennej połączenie siłowe zostaje zlikwidowane, co ułatwia wyjęcie mieszalnika z maszyny kuchennej.

W celu uruchomienia maszyny kuchennej mieszalnik umieszcza się w maszynie, przy czym ścianka elementu mocującego obejmuje dolną część mieszalnika. Wówczas następuje zmiana średnicy cylindrycznej ścianki elementu mocującego, polegająca na jej zmniejszeniu w celu siłowego zaciśnięcia dolnej części mieszalnika. Ścianka mieszalnika, a także jego dolna część mogą mieć przy tym, jak w cytowanym stanie techniki, kształt stożkowy. Zmienne dopasowywanie średnicy ścianki umożliwia kompensację różnic w rozszerzalności cieplnej materiałów. W celu wyjęcia mieszalnika po zakończeniu pracy, średnicę cylindrycznej ścianki zwiększa się na tyle, że umożliwia to łatwe wyjęcie mieszalnika z maszyny kuchennej. W tej postaci wykonania wynalazku element mocujący przylega ciasno w czasie pracy maszyny kuchennej do dolnej części mieszalnika. Nie powstaje tu promieniowa szczelina powietrzna, dzięki czemu do mieszalnika dochodzi dostateczna ilość ciepła, a ponadto zapobiega się jego koncentracji. Jeżeli po wyjęciu mieszalnika z maszyny kuchennej na cylindrycznej ściance elementu mocującego pozostałyby wskutek nieuwagi resztki potraw lub temu podobnych, a maszyna pracowałaby nadal, wówczas wymuszone otwieranie, związane z powiększeniem średnicy cylindrycznego elementu mocującego spowodowałoby pęknięcie zapieczonej warstwy pomiędzy ścianką i mieszalnikiem. Nawet w tym przypadku mieszalnik można zatem łatwo wyjąć z maszyny.

Stanowiąca cylindryczną ściankę pierścieniową obejma charakteryzuje się stosunkowo dużą powierzchnią grzejną, dzięki czemu na płaszczu mieszalnika występuje niższa gęstość energii. Ponadto zapewnia to centralne ustawienie mieszalnika w elemencie mocującym.

Po zakończeniu pracy maszyny kuchennej średnica cylindrycznej ścianki obejmy zostaje rozepchnięta w celu wyjęcia mieszalnika. Zmiana średnicy lub podatność obejmy na rozpieranie zapewnionajest w ten sposób, że obejmajest w co najmniej jednym punkcie podparcia połączona na stałe z obudową maszyny, a w pozostałych punktach podparcia jest ruchoma w kierunku rozpierania. W przypadku obejmy, mającej postać elementu o kołowym zarysie, obszar leżący naprzeciw obszaru otwartego jest, jak już wspomniano, połączony na stałe z obudową maszyny. Ponadto istnieje dodatkowy punkt zamocowania w obszarze, tworzącego szczękę, ramienia obejmy. Rozpieranie obejmy odbywa się w tej postaci jedynie w obszarze szczęki, leżącej naprzeciw szczęki nieruchomej. Pierwsza ze szczęk jest zatem osadzona na obudowie maszyny ruchomo, tak że wolne ramię obejmy może wykonywać ruchy rozpierające. Takie wykonanie sprawia, że przy zastosowaniu elastycznego sprzęgła napędowego pomiędzy napędem i mieszalnikiem redukuje się drgania mieszalnika i elementu grzejnego. Możliwość wykonywania ruchów

176 321 przez obejmę lub jej podatność na rozpieranie są zapewnione dzięki temu, że obejma jest w pozostałych punktach podparcia zamocowana w podłużnych otworach płytki. Są one tak ukształtowane, że przechodzące przez nie śruby lub temu podobne mogą podążać za rozpieraniem obejmy, przy czym rozpieranie następuje pomiędzy wolnymi końcami obejmy. Te wolne końce obejmy mogą współpracować z elementem mechanicznym, korzystnie dźwignią, która powoduje zmianę średnicy obejmy, to znaczy, jej rozpieranie lub ściskanie.

Szczególnie korzystne okazało się zastosowanie elementu rozporowego, działającego pomiędzy obydwoma końcami obejmy co zapewnia korzystne przełożenie sił a ponadto równomierne rozpieranie obejmy. Zapobiega się zatem wędrowaniu obejmy po płytce obudowy. Obrót osi, na przykład o 90°, powoduje towarzyszący mu obrót elementu rozporowego, co powoduje rozepchnięcie obejmy. Przekręcenie elementu rozporowego z tej pozycji rozpierania w pozycję podstawową korzystnie o 67° powoduje ściśnięcie obejmy w położenie, w którym tworzy ona siłowy uchwyt.

Element rozporowy jest uruchamiany za pomocą dźwigni ręcznej. Dzięki temu użytkownik ma możliwość zmniejszenia średnicy obejmy lub uchwytu po włożeniu mieszalnika do maszyny i utworzenia siłowego połączenia pomiędzy obejmą i dolną częścią mieszalnika. Istnieje również taka możliwość, aby dźwignię ręczną zwolnić ponownie dopiero wówczas, gdy maszyna zostaje odstawiona, to znaczy po wyłączeniu elementu grzejnego i ewentualnie włączonego mieszadła. Dopiero potem dźwignię można cofnąć do położenia wyjściowego, powodując tym samym rozepchnięcie obejmy. Korzystne jest przy tym wykonanie, w którym dźwignia ręczna jest wbudowana w mieszalnik. W tym celu pomiędzy mieszalnikiem i maszyną umieszczone jest sprzęgło, za pomocą którego ruchy umieszczonej w mieszalniku dźwigni ręcznej można przekazywać na oś obrotu elementu rozporowego. Uzyskaniu siłowego połączenia między obejmą i mieszalnikiem, to znaczy zmniejszeniu średnicy obejmy sprzyja to, że końce obejmy są dociśnięte do siebie sprężyną. Przekręcenie elementu rozporowego przeciwnie do siły sprężyny powoduje rozepchnięcie obejmy. Przy przekręcaniu elementu rozporowego z powrotem sprężyna powoduje ściśnięcie obejmy w położenie połączenia siłowego, w którym pomiędzy końcami obejmy istnieje korzystnie szczelina powietrzna równa około 1,5 mm.

Obejma znajduje się w stanie, zadanego naprężenia wstępnego, które działa w kierunku pozycji zamkniętej, to jest w kierunku pozycji naprężonej. Dzięki temu do osiągnięcia pozycji połączenia siłowego nie są już potrzebne żadne inne sprężyny. Rdzeń stalowy jest zalewany w obejmie, znajdującej się w pozycji naprężonej, nadając jej żądane naprężenie wstępne. Zalewanym rdzeniem stalowym może być przy tym element grzejny w postaci rury stalowej. Ten zalewany w warunkach naprężenia wstępnego element grzejny w postaci rury stalowej może co najmniej częściowo wytwarzać wymagane naprężenie wstępne.

Stosunkowo cienka ścianka obejmy jest korzystna z uwagi na praktycznie bezpośredni przepływ ciepła do mieszalnika, przy czym obejma może kompensować ewentualne wydłużenia termiczne. Ponadto cienkościenna obejma pozwala również zmniejszyć siłę sprężyny. Ta niewielka siła sprężyny jest z kolei korzystna dla użytkownika, ponieważ zmniejsza siłę potrzebną do rozepchnięcia obejmy.

Szczególnie korzystne okazało się rozwiązanie, w którym obejma z elementem grzejnym jest zaopatrzona w ekran, który chroni otaczające elementy, zwłaszcza obudowę maszyny kuchennej, przed zbyt silnym oddziaływaniem ciepła. Niewielkie, powstające w wyniku promieniowania, straty ciepła na zewnątrz zapewniają efektywne grzanie mieszalnika.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania został uwidoczniony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia maszynę kuchenną z mieszalnikiem w widoku bocznym, fig. 2-maszynę kuchenną według fig. 1 w widoku z przodu, fig. 3 - maszynę kuchenną według fig. 1 w widoku z góry, fig. 4 - pierwszą postać wykonania w powiększeniu, ukazującym w przekroju obszar maszyny kuchennej, obejmujący dolną część mieszalnika, fig. 5 - przekrój wzdłuż linii V-V na fig. 4, ukazujący rozparte położenie obejmy mocującej, bez mieszalnika, fig. 6 - powiększenie fragmentu fig. 5, dotyczące obszaru elementu rozporowego, fig. 7 - przekrój w obszarze elementu rozporowego w kierunku strzałki VII na fig. 5, fig. 8 - przekrój odpowiadający fig. 5 przy zwolnionej, zamkniętej obejmie, bez mieszalnika, fig. 9 - powiększenie odpowiadające fig. 6, dotyczące pozycji elementu rozporowego według fig. 8, fig. 10 - przekrój odpowiadający fig. 7

17(5321 i pozycji według fig. 8 w kierunku strzałki X na fig. 8, fig. 11 - obejmę w szczegółowym widoku z góry, fig. 12 - przekrój wzdłuż linii XH-XII na fig. 11, fig. 13 - obejmę w widoku z przodu, fig. 14 - oporowy element grzejny według fig. 14 w widoku bocznym, fig. 15 - oporowy element grzejny według fig. 14 w widoku z góry, fig. 16 - ekran w szczegółowym widoku z góry, fig. 17-przekrój wzdłuż linii XVII-XVn na fig. 16, fig. 18 - ekran w widoku z przodu, fig. 19 - obejmę, oporowy element grzejny i ekran po zmontowaniu w przekroju poziomym, i fig. 20 - drugą postać wykonania w powiększeniu odpowiadającym fig. 4.

Ukazana na fig. 1do 3 maszyna kuchenna 1 składa się w zasadzie z części obsługowo-sterującej 2 i części mocująco-roboczej 3. Ta ostatnia ma kształt garnka o przekroju kołowym. Na części mocująco-roboczej 3 ukształtowana jest część obsługowo-sterująca 2, która zawiera, nachylony pod kątem około 60° do poziomu, pulpit 4. W pulpicie 4 umieszczone są trzy pokrętła 5, 6, 100 oraz dwa przyciski 101 i 102. Z tyłu części obsługowo-sterującej 2 maszyny kuchennej 1 znajduje się przyłącze 7 kabla elektrycznego. Złożona z dwóch części 2 i 3 obudowa 8 ma ponadto na spodzie nóżki 9.

Umieszczone w pulpicie 4 pokrętła służą do regulacji temperatury oporowego elementu grzejnego 29 (pokrętło 5), do regulacji liczby obrotów mieszadła 70 (pokrętło 6) i do ustawiania wyświetlacza czasowego 103 (pokrętło 1θ0). Za pomocą przycisku 101 można na krótki czas osiągnąć maksymalną liczbę obrotów mieszadła 70. Przycisk 102 służy jako przycisk kasujący do wyświetlacza wagowego 104.

W części mocująco-roboczej 3 mocowany jest, mający kształt dzbanka, mieszalnik 10, którego skierowany do góry otwór jest zamknięty zdejmowalną pokrywą 11. Mieszalnik 10 jest ponadto od zewnątrz zaopatrzony w uchwyt 12.

Do mocowania mieszalnika 10 służy, umieszczony w części mocująco-roboczej 3, element mocujący 13, który składa się w zasadzie z płytki 15, tworzącej dno 14, i obejmy 16, usytuowanej współosiowo względem mieszalnika 10.

Tworząca dno 14 płytka 15 ma w obszarze mocowania kształt garnka, przy czym dno 14 jest usytuowane współosiowo względem pionowej osi mieszalnika 10. Nad tym, mającym kształt garnka, obszarem 17 znajduje się, również współosiowa względem pionowej osi mieszalnika 10, obejma 16.

Obejma 16 zawiera pionową, w zasadzie cylindryczną ściankę 18. Pierścieniowa obejma 16 jest utworzona przez cylindryczną ściankę 18 i ma niezamknięty, w zasadzie kołowy zarys. Profil ścianki 18 jest płaski.

Figura 11 ukazuje obejmę 16 w widoku z góry. Widać tu, że pierścieniowa obejma 16 jest zaopatrzona w, rozciągającą się na całej jej wysokości, szczelinę 19. Fig. 11 do 13 ukazują obejmę 16 w stanie wolnym od naprężeń, w którym nie podlega ona oddziaływaniu sił zewnętrznych.

Na utworzonych przez szczelinę 19, wolnych końcach 20,21 znajdują się, skierowane na zewnątrz, to znaczy umieszczone na zewnętrznej powierzchni obejmy 16 i odwrócone od środka obejmy 16, kołnierze 22, 23.

Ponadto obejma 16 ma, umieszczone na dolnej krawędzi ścianki 18, również skierowane na zewnątrz, ramiona 24 do 26. Te trzy ramiona 24 do 26 są rozmieszczone równomiernie na zewnętrznej powierzchni ścianki 18, przy czym pomiędzy każdymi dwoma ramionami zawarty jest kąt 120°. Ramiona są tak rozmieszczone, że ramię 24 leży naprzeciw wolnych końców 20, 21 lub szczeliny 19. Każde z ramion 24 do 26 jest zaopatrzone w gwintowany otwór 27.

Obejma 16 ma ponadto na swej zewnętrznej powierzchni promieniowe wybranie 28, umieszczone w przybliżeniu w połowie wysokości obejmy 16. Wysokość wybrania 28 odpowiada w przybliżeniu jednej trzeciej wysokości obejmy 16. Głębokość wybrania 28 wynosi w ukazanym przykładzie wykonania około 0,5 mm, powodując zwężenie w tym obszarze ścianki 18. Promieniowe wybranie 28 rozciąga się w przybliżeniu na całym obwodzie obejmy 16 aż po jej wolne końce 20, 21, w odstępie względem szczeliny 19.

Na fig. 14 i 15 przedstawiony jest, wspomniany już, oporowy element grzejny 29 w postaci oporowego drutu grzejnego 30. Ten ostatni ma w przybliżeniu półkolisty przekrój i jest wygięty w kształt wycinka koła.

176 321

Wewnętrzna średnica oporowego drutu grzejnego 30 odpowiada zewnętrznej średnicy obejmy 16 w obszarze promieniowego wybrania 28.

W to promieniowe wybranie 28 obejmy 16 wkładany jest oporowy drut grzejny 30, przy czym ukształtowanie drutu sprawia, że otacza on obejmę 16. Wolne końce 31, 32 oporowego drutu grzejnego 30 są przyporządkowane wolnym końcom 20, 21 obejmy 16.

Dla lepszego zamocowania oporowego drutu grzejnego 30 na obejmie 16 i w celu uzyskania dobrego przepływu ciepła drut może być przylutowany lub przy spawany.

Wolne końce 3132 oporowego drutu grzejnego 30 są zaopatrzone w elektryczne końcówki przyłączeniowe 33.

Na fig. 4 przedstawione jest usytuowanie obejmy 16 w obudowie 8 w pierwszym przykładzie wykonania. Zaopatrzona w oporowy drut grzejny 30 obejma 16 jest zamocowana na płytce 15 poza garnkowym obszarem 17. Ramię 24 obejmy 16 tworzy stały punkt podparcia, ponieważ śruba 34 przechodzi przez ramię 24 oraz przyporządkowany mu otwór 35 płytki 15 i jest zablokowana na spodzie płytki 15. Oba pozostałe ramiona 25 i 26 służą do utworzenia ruchomych punktów podparcia. W tym celu ramionom 25 i 26 przyporządkowane są podłużne otwory 36 i 37 w płytce 15. Pionowe unieruchomienie obejmy 16 w tych obszarach następuje za pomocą śrub 38, które przechodzą zarówno przez ramiona 25 lub 26, jak też przez podłużne otwory 36 lub 37 i są zablokowane na spodzie płytki 15.

Alternatywnie obejma 16 może mieć dodatkowo, poza stałym punktem podparcia w obszarze ramienia 24, drugi stały punkt podparcia. W tym celu z płytką 15 łączy się również na stałe albo ramię 25, albo ramię 26, przy czym zawierający drugie ramię 26 lub 25 koniec obejmy 16 jest ukształtowany w postaci ruchomej szczęki. Zwiększenie lub zmniejszenie przekroju realizowane jest zatem tylko w obszarze jednego końca obejmy 16.

Usytuowana w ten sposób obejma 16 oraz, umieszczony na zewnętrznej powierzchni ścianki 18 obejmy 16, oporowy element grzejny 29 są otoczone od zewnątrz ekranem 39.

Ekran 39 jest przedstawiony szczegółowo na fig. 16 do 18. Widać na nich, że ekran 39 ma ściankę 40 o okrągłym zarysie, której wysokość odpowiada w przybliżeniu wysokości obejmy 16. Na wystającym ku górze końcu ścianki 40 ekranu ukształtowany jest, skierowany do wewnątrz, pierścieniowy kołnierz 41, którego wymiary są tak dobrane, że otwór 42 utworzony wskutek tego na górnej powierzchni ekranu 49 ma średnicę, odpowiadającą wewnętrznej średnicy obejmy 16. W ściance 40 ekranu znajduje się, otwarte do dołu, wybranie 42, którego szerokość wynosi około trzech czwartych średnicy ekranu 39, a wysokość około dwóch trzecich wysokości ścianki 40 ekranu. Pośrodku tego wybrania 42 powiększa się ono ku górze, to znaczy w kierunku pierścieniowego kołnierza 41, przy czym szerokość tego powiększonego obszaru 43 odpowiada w przybliżeniu jednej czwartej całkowitej średnicy ekranu 39. Na przeciwległej względem wybrania 42 stronie ścianki 40 ekranu znajduje się, mające taką samą szerokość, jak poszerzony obszar 43, wybranie 44, przy czym wybranie to jest również otwarte do dołu. Wybranie 44, a także powiększony obszar 43 rozciągają się w górę aż do obszaru pierścieniowego kołnierza 41, w odstępie względem niego.

Ścianka 40 ekranu ma ponadto cztery, rozmieszczone w jednakowych odstępach względem siebie, nakładki 45, których szerokość wynosi około 4 do 6 mm, a grubość odpowiada grubości ścianki 40 ekranu. Nakładki 45 wystają poza dolną krawędź ścianki 40 ekranu.

Ekran 39 zasłania w dużej części obejmę 16 i umieszczony na niej oporowy element grzejny 29, przy czym wybranie 42 i powiększony obszar 43 ścianki 40 ekranu są przyporządkowane wolnym końcom 20, 21 obejmy 16 lub wolnym końcom 31, 32 oporowego elementu grzejnego 30. Nakładki 45 ekranu 39 przechodzą przez odpowiednie otwory 46 płytki 15. W celu zabezpieczenia ekranu 39 nakładki 45 są odgięte poniżej płytki 15, co zapobiega pionowemu podnoszeniu się ekranu 39.

Przez kołnierze 22 i 23 obejmy 16 przełożony jest poziomy kołek 47, którego końce wystają na boki z kołnierzy 22 i 23. Na końcach tych kołek 47 jest zabezpieczony przed przesuwem wzdłuż osi.

Każdy z kołnierzy 22 i 23 ma ponadto, przechodzący przezeń pionowo, kołek sterujący 48 lub 49, który wystaje w dół poza dolną powierzchnię danego kołnierza 22 lub 23. Na wolne końce kołków sterujących 48,49 nasunięte są tuleje obrotowe 50, 51.

176 321

Ponadto zastosowana została, mająca kształt litery U, sprężyna płytkowa 52, której ramiona są skierowane do góry. Wolne końce ramion sprężyny płytkowej 52 oddziałują przy tym z boku, od zewnątrz, na kołnierze 22, 23, dociskając je do siebie.

Pomiędzy oba kołnierze 22 i 23 wchodzi, obracany wokół pionowej osi x, drążek uruchamiający 53. Górny koniec drążka uruchamiającego 53 wystaje poza pokrywę 54 obudowy 8 i jest w tym obszarze zaopatrzony w poziomy zabierak 55.

Pokrywa 54 obudowy jest umieszczona bezpośrednio nad ekranem 39, zaś w obszarze przejścia drążka uruchamiającego 53 przez pokrywę 54 znajduje się uszczelka 56.

Drążek uruchamiający 53 rozciąga się po przejściu przez pokrywę 54 obudowy aż po dolną część, mającej kształt litery U, sprężyny płytkowej 52 i jest osadzony obrotowo w tulei 57, uformowanej na płytce 15.

Na wysokości tulei obrotowych 50 i 51 kołnierzy 22 i 23 drążek uruchamiający 53 ma element rozporowy 58. Jego płaszcz tworzy powierzchnie sterujące 59, 60, które przechodzą w wypukłe, leżące naprzeciw siebie, powierzchnie przylegania 61, 62. W obszarze krawędzi każdej z powierzchni przylegania 61 lub 62 jest ukształtowany nosek oporowy 63 lub 64.

Wspomniany wyżej mieszalnik 10 ma w swej dolnej części podwójną ściankę w postaci miski 66, obejmującej dolną część 65. Po umieszczeniu mieszalnika 10 w elemencie mocującym 13 mieszalnik 10 wspiera się stopką 67 na dnie 14 elementu mocującego. Stopka 67 jest usytuowana współosiowo względem pionowej osi mieszalnika 10 we wgłębieniu 68 dna 69 mieszalnika.

Współosiowo względem pionowej osi mieszalnika 10, w obszarze dna 69 mieszalnika, jest w nim umieszczone mieszadło 70, osadzone na dnie 69 mieszalnika za pomocą, zaopatrzonego w łożyska kulkowe, elementu mocującego 71. Mieszadło 70jest osadzone obrotowo w elemencie mocującym 71 na wałku 72, przy czym na dolnym, przechodzącym przez dno 69 mieszalnika, końcu wałka 72 znajduje się sprzęgło 73. Po włożeniu mieszalnika 10 w element mocujący 13 sprzęgło 73 wchodzi w odpowiednio ukształtowaną końcówkę 74 sprzęgła, za pośrednictwem której mieszadło 70 można napędzać za pomocą silnika elektrycznego 75 i wstawionej między te elementy przekładni pasowej. Liczba obrotów silnika elektrycznego 75 lub mieszadła 70 jest regulowana za pomocą pokrętła 6 w obudowie 8.

W obszarze przejściowym pomiędzy uchwytem 12 i pokrywą 11 mieszalnika 10 osadzona jest uchylnie dźwignia ręczna 76. Współosiowo względem jej osi obrotów y w uchwycie 12 umieszczony jest drążek pośredni 77, którego górny koniec jest połączony na stałe z dźwignią ręczną 76. Dolny, wolny koniec drążka pośredniego 77 ma kształt widełkowy. Po umieszczeniu mieszalnika 10 w elemencie mocującym 13 widełkowy koniec 78 zaczepia o wystający poza pokrywę 54 obudowy koniec drążka uruchamiającego 53, a co za tym idzie, za znajdujący się tam zabierak 55. Przechylenie kciukiem dźwigni ręcznej 76 powoduje zatem, towarzyszące mu, przechylenie drążka uruchamiającego 53.

Po włożeniu mieszalnika 10 w element mocujący 13 następuje przechylenie dźwigni ręcznej 76 o 90° z położenia, zaznaczonego na fig. 3 linią punktową, w położenie, zaznaczone linią ciągłą. Odpowiednio do tego również element rozporowy 58 przekręca się o 90°. W tym położeniu element rozporowy 58 ma tak małą średnicę, że wsparte za pomocą tulei 57 na zewnętrznej ściance elementu rozporowego 58 kołnierze 22 i 23 zbliżają się ku sobie pod działaniem siły sprężyny płytkowej 52. To z kolei powoduje ruch wolnych końców 20, 21 obejmy 16 w położenie przeciwne, ukazane na fig. 8, czego efektem jest zmniejszenie średnicy ścianki 18 obejmy 16. W tym położeniu pomiędzy końcami 20 i 21 powstaje szczelina powietrzna równa około 1,5 mm. Wskutek przylegania obejmy 16 do dolnej części 65 pomiędzy tulejami obrotowymi 50 i 51 oraz elementem rozporowym 58 powstają również szczeliny powietrzne równe około 0,75 mm. Dolna część 65 mieszalnika 10 zostaje zatem zamocowana na zasadzie połączenia siłowego. Teraz może nastąpić włączenie oporowego elementu grzejnego 29, przy czym sterowanie mocą grzewczą odbywa się za pomocą pokrętła 5 w obudowie 8.

Wykonanie to umożliwia podczas grzania kompensację różnic rozszerzalności cieplnej pomiędzy mieszalnikiem 10 i obejmą 16 za pomocą napięcia sprężyny. Obejma 16 przylega do dolnej części 65 mieszalnika 10 tak, że nie powstaje między nimi promieniowa szczelina powietrzna, w związku z czym do mieszalnika przechodzi dostateczna ilość ciepła, nie powodując zarazem koncentracji ciepła w obejmie 16.

176 321

W celu rozmontowania siłowego zamocowania mieszalnika 10 w elemencie mocującym 13 dźwignię ręczną 76 przekręca się z powrotem o 90° w położenie, zaznaczone na fig. 3 linią punktową. Pociąga to za sobą jednoczesne przekręcenie elementu rozporowego 58 również o 90°, wskutek czego przylegające do niej tuleje obrotowe 50 i 51 rozpychają kołnierze 22 i 23 promieniowo na zewnątrz, w odniesieniu do osi obrotów x elementu rozporowego 58. Jak widać na fig. 6, w tym rozpartym położeniu tuleje obrotowe 50 i 51 przylegają do wypukłych powierzchni przylegania 61, 62 elementu rozporowego 58. W ten sposób osiąga się określone położenie rozporowe, które można zmienić jedynie umyślnie. Obrót elementu rozporowego 58 powoduje jednocześnie rozpieranie obejmy 16, co prowadzi do ponownego zwiększenia średnicy ścianki 18 obejmy 16. Ułatwia to wyjęcie mieszalnika 10.

Rozparcie to jest możliwe dzięki pionowemu unieruchomieniu obejmy 16 w podłużnych otworach 36 i 37.

Ta postać wykonania zapewnia wymuszone otwieranie w celu wyjęcia mieszalnika 10. Jeżeli przez nieuwagę na wewnętrznej powierzchni obejmy 16 pozostaną resztki potrawy, powodujące w trakcie grzania zapiekanie obejmy 16 i mieszalnika 10, wówczas przy otwieraniu lub rozpieraniu obejmy 16 zapieczona warstwa pęka, dzięki czemu mieszalnik 10 można bez wysiłku wyjąć.

Do kontroli temperatury panującej aktualnie w mieszalniku 10 służy czujnik termiczny 79, umieszczony w dnie 14 elementu mocującego i stykający się z dolną powierzchnią dna 69 mieszalnika.

Na fig. 20 przedstawiony jest drugi przykład wykonania zamocowania obejmy 16 w obudowie 8. Ukazana jest tu zwłaszcza alternatywna możliwość zamocowania obejmy 16 na płytce 15.

W przedstawionym przekroju ukazany jest, leżący naprzeciw wolnych końców 20, 21 obejmy 16, stały punkt podparcia. Znajdujące się tam ramię 24 zawiera, podobnie jak w pierwszym przykładzie wykonania, gwintowany otwór. Pomiędzy ramię 24 i płytkę 15 wstawiona jest tuleja izolacyjna 105 do izolacji cieplnej. Tuleja ta spoczywa pierścieniowym kołnierzem na płytce 15 i zagłębia się cylindryczną częścią w odpowiednio ukształtowanym otworze 106 płytki 15. Otwór 106 znajduje się na stałym punkcie podparcia w obszarze ramienia 24 i ma kształt kołowy. W obszarze ruchomych ramion 25 i 26 otwory 106 stanowią otwory podłużne.

Unieruchomienie ramienia 24 na płytce 15 następuje za pomocą śruby 34, która wchodzi od spodu płytki 15 przez tuleję izolacyjną 105 w gwint ramienia 24. Pomiędzy łbem śruby i tuleją izolacyjną 105 znajduje się podkładka 107, usytuowana z luzem pionowym względem płytki 15. Podkładka 107 stanowi pionowy ogranicznik obejmy 16. Zamocowanie ramion 25 i 26 jest odpowiednie do tego zamocowania.

W celu obrotowego uruchamiania drążka uruchamiającego 53 jest on od góry, to znaczy od strony pokrywy 54 obudowy, zaopatrzony w końcówkę 108 sprzęgła, w którą wchodzi na zasadzie połączenia kształtowego młoteczkowa nasadka 109 sprzęgła mieszalnika 10. Nasada 109 jest obracana za pomocą dźwigni ręcznej 76 mieszalnika 10, przy czym w celu rozepchnięcia obejmy 16 dźwignia 76 jest przechylana o 67°. Końcówka 108 sprzęgłajest poruszana na drążku uruchamiającym 53 w kierunku pionowym, przy czym sprężyna dociskowa 110 dociska stale końcówkę 108 sprzęgła w kierunku pokrywy 54 obudowy. Od góry końcówka 108 sprzęgła jest zaopatrzona we wkładkę uszczelniającą 111, której zarys odpowiada otworowi 112 w pokrywie obudowy. Po zdjęciu mieszalnika końcówka 108 sprzęgła przemieszcza się do góry w kierunku pokrywy 54 obudowy, przy czym wkładka 111 jest szczelnie wsparta w obszarze otworu 112 pokrywy. Nasadzenie mieszalnika 10 powoduje przemieszczenie końcówki 108 sprzęgła w dół do położenia, przedstawionego na fig. 20.

Wkładka uszczelniająca 111 ma przelotowy otwór pod nasadkę 109 sprzęgła, przy czym kształt otworu jest dopasowany do młoteczkowego kształtu nasadki 109. Jeżeli końcówka 108 sprzęgła zostanie zablokowana, wówczas młoteczkowa nasadka 109 sprzęgła wchodzi po odpowiednim przechyleniu, na przykład o 67°, pod wkładkę uszczelniającą 111, gdzie zastosowano zasadę dziurki do klucza. W rezultacie mieszalnika 10 nie można wyciągnąc z maszyny kuchennej 1 nawet przy użyciu siły. Daje to pewność, że nawet przy popełnieniu świadomego błędu w obsłudze maszyny kuchennej 1 nie może ona pracować bez mieszalnika 10.

176 321

Dzięki specjalnemu ukształtowaniu wkładki uszczelniającej 111 użytkownik jest zmuszony, w celu wyjęcia mieszalnika 10 z maszyny kuchennej 1, do całkowitego przekręcenia nasadki 109 sprzęgła w jej położenie końcowe, a co za tym idzie, przekręcenia elementu rozporowego 58 w położenie zatrzaskowe. Bez tego specjalnego ukształtowania w postaci dziurki do klucza obejma 16 elementu grzejnego mogłaby ulec rozepchnięciu w wyniku częściowego obrotu elementu rozporowego 58, umożliwiając wyjęcia mieszalnika 10. Młoteczkowa nasadka 109 sprzęgła rozłączyłoby się z końcówką 108, wskutek czego, pod działaniem napięcia sprężyny, obejma 16 elementu grzejnego ponownie by się zatrzasnęła. Użytkownik nie mógłby jej zatem ponownie rozepchnąć.

76 12

103

52 9 104

176 321

/

176 321 ο

τ-

η oj 'Τ Τ

X

176 321

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Maszyna kuchenna z mieszalnikiem i napędem dla mieszadła w mieszalniku, przy czym mieszalnik jest w swej dolnej części ogrzewany i osadzony w przylegającym ciasno elemencie mocującym z cylindryczną ścianką, znamienna tym, że mieszalnik (10) jest osadzony w elemencie mocującym (13) z cylindryczną ścianką (18) o zmiennej średnicy, połączeniem siłowym.
2. Maszyna kuchenna według zastrz. 1, znamienna tym, że cylindryczną ściankę (18) stanowi pierścieniowa obejma (16).
3. Maszyna kuchenna według zastrz. 2, znamienna tym, że obejma (16) jest obejmą rozpieraną.
4. Maszyna kuchenna według zastrz. 2, znamienna tym, że obejma (16) ma nie zamknięty, kołowy zarys.
5. Maszyna kuchenna według zastrz. 3, znamienna tym, że obejma (16) jest w co najmniej jednym punkcie podparcia połączona na stałe z obudową (8) maszyny, a w pozostałych punktach podparcia jest ruchoma w kierunku rozpierania.
6. Maszyna kuchenna według zastrz. 3, znamienna tym, że obejma (16) jest w dwóch punktach podparcia połączona na stałe z obudową (8) maszyny, a w jednym punkcie podparcia jest ruchoma w kierunku rozpierania.
7. Maszyna kuchenna według zastrz. 5, znamienna tym, że obejma (16) jest w pozostałych punktach podparcia zamocowana w podłużnych otworach (36, 37) płytki (15).
8. Maszyna kuchenna według zastrz. 3, znamienna tym, że obejma (16) jest rozpierana pomiędzy jej wolnymi końcami (20, 21).
9. Maszyna kuchenna według zastrz. 3, znamienna tym, że obejma (16) jest rozpierana za pomocą dźwigni.
10. Maszyna kuchenna według zastrz. 2, znamienna tym, że zawiera usytuowany pomiędzy obydwoma końcami (20, 21) obejmy (16) element rozporowy (58).
11. Maszyna kuchenna według zastrz. 10, znamienna tym, że element rozporowy (58) jest ruchomy na pionowej osi obrotu (x).
12. Maszyna kuchenna według zastrz. 10, znamienna tym, że na końcach (20, 21) obejmy (16) znajdują się, skierowane na zewnątrz, kołnierze (22, 23), które współpracują z elementem rozporowym (58).
13. Maszyna kuchenna według zastrz. 10, znamienna tym, że element rozporowy (58) jest uruchamiany za pomocą dźwigni ręcznej (76).
14. Maszyna kuchenna według zastrz. 13, znamienna tym, że dźwignia ręczna (76) jest wbudowana w mieszalnik (10).
15. Maszyna kuchenna według zastrz. 8, znamienna tym, że końce (20, 21) obejmy (16) są dociśnięte do siebie ze wstępnym naprężeniem sprężyną (52).
16. Maszyna kuchenna według zastrz. 15, znamienna tym, że sprężyna (52) zaczepiona jest o kołnierze (22, 23).
17. Maszyna kuchenna według zastrz. 15, znamienna tym, że sprężyna (52) ma kształt litery U.
18. Maszyna kuchenna według zastrz. 15, znamienna tym, że wstępne naprężenie obejmy (16) jest co najmniej częściowo jej wewnętrznym naprężeniem.
19. Maszyna kuchenna według zastrz. 2, znamienna tym, że obejma (16) ma, korzystnie zalewany, rdzeń stalowy.
20. Maszyna kuchenna według zastrz. 2, znamienna tym, że od zewnątrz do obejmy (16) przylega oporowy element grzejny (29).
21. Maszyna kuchenna według zastrz. 20, znamienna tym, że oporowy element grzejny (29) stanowi, wygięty w kształt koła, oporowy drut grzejny (30).

176 321
22. Maszyna kuchenna według zastrz. 21, znamienna tym, że oporowy drut grzejny (30) ma kształt wycinka koła, przy czym wolne końce (31, 32) oporowego drutu grzejnego (30) współpracują z wolnymi końcami (20, 21) obejmy (16).