PL173965B1 - Sposób minimalizacji straty danych faksymilowych podczas przerwy w łączności spowodowanej przekazywaniem komórkowym - Google Patents

Abstract

1. Sposób minimalizacji straty danych faksymilo- wych podczas przerwy w lacznosci spowodowanej przekazywaniem komórkowym, znamienny tym, ze nadaje sie w kanale telekomunikacyjnym dane faksy- milowe reprezentujace strone obrazu i majace na kaz- dej stronie obrazu przerwy danych logicznych, wykrywa sie istnienie przekazywania danych faksy- milowych pomiedzy stacjami bazowymi, uruchamia sie zegar i monitoruje sie transmitowane dane faksy- milowe, po wykryciu pierwszej przerwy danych logi- cznych od chw ili ich przekazywania pomiedzy stacjami bazowymi, w interwale czasowym wyzna- czonym przez zegar, wprowadza sie dane faksymilo- we do bufora i zapamietuje sie je, przy czym podczas zapamietywania w buforze danych faksymilowych nadaje sie w kanale telekomunikacyjnym bity wypel- niajace, konczy sie przekazywanie, a po wykryciu zakonczenia przekazywania danych faksymilowych pomiedzy stacjami bazowymi nadaje sie w kanale telekomunikacyjnym dane faksymilowe z bufora. F I G . 1 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazkujest sposób minimalizacji straty danych faksymilowych podczas przerwy w łączności spowodowanej przekazywaniem komórkowym.

Systemy łączności komórkowej są znane. Systemy takie są zazwyczaj złożone z pewnej liczby komórek, z których każda obsługuje pewien obszar, oraz z pewnej liczby telefonów komórkowych (urządzeń łączności). Obszary obsługi sąsiednich komórek częściowo nakładają się na siebie, aby stworzyć ciągły obszar obsługi, w którym usługa odbioru z urządzenia łączności jest przekazywana z jednej komórki do sąsiedniej komórki bez żadnej przerwy w usłudze. Cyfrowy system komórkowy Groupe Special Mobile (GSM) Pan-European, opisany w zaleceniach GSM Europejskiego Instytutu Norm Telekomunikacyjnych (ETSI) i przyjęty tutaj jako odniesienie, jest przykładem takiego właśnie systemu.

Obszar radiowej obsługi komórki zapewniany jest przez bazową stację nadbiorczą (BTS). Łączność pomiędzy bazową stacją nadbiorczą, a ruchomym urządzeniem łączności (lub stacją ruchomą) (MS) zwykle odbywa się z wykorzystaniem jednej z par częstotliwości (nadawanie i odbiór) tymczasowo przypisanej do konkretnej operacji łączności w bazowej stacji nadbiorczej.

Tę parę częstotliwości przeznaczoną do wykorzystania w odległym miejscu zwykle przypisuje się do kanału radiowego. Transmisja zstępująca (z bazowej stacji nadbiorczej do stacji ruchomej) w kanale radiowym odbywa się na pierwszej z tej pary częstotliwości. Transmisja wstępująca (ze stacji ruchomej do bazowej stacji nadbiorczej) w kanale radiowym odbywa się na drugiej z tej pary częstotliwości.

Wymiana sygnałów nieakustycznych (np. transmisja faksymilowa lub danych) w systemie GSM pomiędzy stacją ruchomą, a bazową stacją nadbiorczą jest również znana. Wymiany takich

173 965 sygnałów są realizowane według dobrze zdefiniowanych procedur (patrz zalecenie 3.45 GSM dla Grupy 3, obejmujące transmisje faksymilowe ze stacji ruchomej).

Zalecenie 3.45 GSM przewiduje pewne środki umożliwiające urządzeniom faksymilowym sprzężenie i transmisję sygnałów informacyjnych przez sieć komórkową o znaczym stopniu niepodobieństwa. Niepodobieństwa, o których mówią zalecenia GSM, to znacznie różniące się protokóły transmisji urządzeń faksymilowych przeznaczonych do użytku w kanałach publicznej sieci telefonicznej (PSTN) w stosunku do sieci komórkowych obejmujących skłonne do błędów interfejsy powietrzne, oraz analogowa natura sygnału faksymilowego w odniesieniu do kanałów cyfrowych systemu GSM.

Według zaleceń GSM protokóły transmisji sygnałów z urządzenia faksymilowego są przetwarzane na format kompatybilny z GSM przez adapter faksymilowy, który łączy wzajemnie urządzenie faksymilowe ze stacją ruchomą. W przypadku, gdy ruchome urządzenie faksymilowe sprzęga się z urządzeniem faksymilowym publicznej sieci telefonicznej, również potrzebny jest konwerter protokółu w urządzeniu sprzęgającym system komórkowy z publiczną siecią telefoniczną. Kiedy urządzenie faksymilowe jest przeznaczone do pracy poprzez kanały publicznej sieci telefonicznej adapter faksymilowy, określony w zaleceniach GSM, ułatwia temu urządzeniu korzystnie z kanałów łączności komórkowej sieci GSM.

Po utworzeniu komórki faksymilowej rozpoczyna się transmisja danych faksymilowych linia po linii. Według zalecenia T.4 Międzynarodowego Komitetu Konsultacyjnego Telefonii i Telegrafii (CCITT) jedna linia faksymilowa może być przesyłana przez 5 ms do 5 s. Jeżeli rzeczywisty czas transmisji jest mniejszy niż 5 ms, wówczas w celu zwiększenia tego czasu do 5 ms mogą być dodane bity wypełniające. Jeżeli czas ten jest dłuższy niż 5 s, wówczas odbiornik faksymilowy może określić wystąpienie błędu i spowodować rozłączenie.

Chociaż procedury ustalone przez GSM w zaleceniu 3.45 funkcjonują poprawnie, powstaj ą problemy podczas przekazywania stacji ruchomej pomiędzy bazowymi stacjami nadbiorczymi. Podczas przekazywania stacji ruchomej pomiędzy bazowymi stacjami nadbiorczymi zwykle występują przerwy w sygnale około 200 ms. Jeżeli odbywa się transmisja faksymilowa, a powinno nastąpić przekazanie, wtedy może nastąpić strata nawet 40 wierszy komunikatu faksymilowego. Może nastąpić strata informacji na skutek przekazywania stacji ruchomej w trakcie fazy transmisji obrazu wywołania faksymilowego, ponieważ zalecenie GSM 3.45 nie przewiduje żadnego postanowienia by zapobiec stratom danych podczas przekazywania stacji ruchomej. Ze względu na ważność faksymilowego przesyłania dokumentów pojawia się potrzeba opracowania sposobu unikania strat danych podczas przekazywania komórkowego.

W opisie patentowym USA 4 654 867 został ujawniony system ruchomej łączności danych cyfrowych, w których przerywa się łączność po odebraniu sygnału oznaczającego zbliżające się przekazywanie połączenia z poleceniem wyłączenia nadawania i kontynuuje się łączność po odebraniu sygnału oznaczającego zakończenie przekazywania połączenia z poleceniem włączenia nadawania. W systemie tym jest wymagane, aby oba urządzenia transmisji danych mogły wysyłać polecenia włączania i wyłączania transmisji. Obecne urządzenia faksymilowe nie mają takich możliwości. Rozwiązanie takie było więc nieskuteczne w zastosowaniu do aktualnych urządzeń faksymilowych.

Z opisu patentowego USA 5 018 022 jest znane urządzenie faksymilowe posiadające Skaner o płaskiej podstawie do przyjmowania arkusza przeznaczonego do transmisji faksymilowej. Urządzenie faksymilowe podobnie zapewnia wytworzenie sygnału przeznaczonego do przesyłania poprzez linię telefoniczną do odbiorczego urządzenia faksymilowego przy końcu strony skanowania, aby ochronić odbiorcze urządzenie faksymilowe przed przerwaniu łączności w trakcie opóźnienia spowodowanego przez umieszczanie następnych arkuszy do skanowania i transmisji. Urządzenie to nie rozwiązuje problemów ruchomych systemów łączności związanych ze stratą danych podczas przekazywania połączenia w ruchomym systemie łączności.

Sposób minimalizacji straty danych faksymilowych podczas przerwy w łączności spowodowanej przekazywaniem komórkowym, według wynalazku, charakteryzuje się tym, że nadaje się w kanale telekomunikacyjnym dane faksymilowe reprezentujące stronę obrazu i mające na każdej stronie obrazu przerwy danych logicznych, wykrywa się istnienie przekazywania danych faksymilowych pomiędzy stacjami bazowymi, uruchamia się zegar i monitoruje się transmito4

173 965 wane dane faksymilowe. Po wykryciu pierwszej przerwy danych logicznych od chwili ich przekazywania pomiędzy stacjami bazowymi, w interwale czasowym wyznaczonym przez zegar, wprowadza się dane faksymilowe do bufora i zapamiętuje się je. Podczas zapamiętywania w buforze danych faksymilowych nadaje się w kanale telekomunikacyjnym bity wypełniające. Po wykryciu zakończenia przekazywania danych faksymilowych pomiędzy stacjami bazowymi nadaje się w kanale telekomunikacyjnym dane faksymilowe z bufora.

Korzystnie, podczas monitorowania przerwy danych logicznych wykrywa się znak końca wiersza w sygnale przekazanym z urządzenia faksymilowego.

Korzystnie, podczas monitorowania przerwy danych logicznych wykrywa się zakończenie nadawania znaków z sygnału pochodzącego z terminalu danych.

Korzystnie, podczas monitorowania przerwy danych logicznych wykrywa się zakończenie ramki sterowania bitowego wysokiego poziomu sygnału pochodzącego z terminalu danych.

Rozwiązanie problemu minimalizacji straty danych podczas realizacji przekazania połączenia komórkowego polega na wykrywaniu rozkazu przekazania połączenia, monitorowaniu przerwy danych logicznych i odłożeniu przesyłania informacji faksymilowej i znaku końca wiersza do chwili zakończenia przekazywania połączenia. Kanał łączności jest trzymany podczas przekazywania połączenia przez wysyłanie bitów wypełniających, oznaczających logiczne zera. Bity wyjściowe z urządzenia faksymilowego są buforowane, a następnie transmitowane po zakończeniu przekazywania połączenia.

Przedmiot wynalazku w przykładach realizacji jest odtworzony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schemat blokowy systemu łączności komórkowej z jedną stacją bazową stacją nadbiorczą i trzema stacjami ruchomymi, fig. 2 - schemat blokowy stacji ruchomej z adapterem i urządzeniem faksymilowym, zaś fig. 3 przedstawia schemat blokowy sterownika systemu ruchomego z adapterem.

Na fig. 1 pokazano ogólnie system komórkowy według wynalazku. System taki zawiera pewną liczbę nadbiorników 101-103, które wspólnie tworzą bazową stację nadbiorczą 100, sterownik stacji bazowej 104 oraz sterownik systemu ruchomego 105. Jak pokazano do systemu komórkowego należy pewna liczba stacji ruchomych 200, 201 i 202.

Stacje ruchome 200, 201 i 202 systemu łączności (fig. 1) mogą być przystosowane do nadawania i odbierania informacji faksymilowych przez połączenie jej, poprzez adapterem faksymilowy, z urządzeniem faksymilowym. Na fig. 2 pokazano stację ruchomą (oznaczoną ogólnie linią przerywaną 10), złożoną z nadbiornika 11 i sterownika 12, adapter faksymilowy 13A i urządzenie faksymilowe 14. Adapter faksymilowy 13A jest połączony z pamięcią buforową 13B i z zegarem 13C, w którym ustawia się pewien określony czas (np. 500 ms).

W sterowniku 12 przewidziany jest port wejścia/wyjścia do przekazywania danych/komunikatów sterowania pomiędzy adapterem faksymilowym 13A a sterownikiem 12.

Po zestawieniu kanału łączności pomiędzy stacjami ruchomymi 200, 201 i 202 a bazową stacją nadbiorczą 100, łączność pomiędzy urządzeniami faksymilowymi 14, poprzez stacje ruchome 200, 201 lub 202, nie różni się zasadniczo od innej zwykłej łączności przez te stacje. Sygnał wyjściowy z urządzenia faksymilowego 14 stanowi reprezentację każdego wiersza przesyłanego faksymilowo dokumentu, złożoną z szeregu słów kodowych o różnej długości. Takie słowa kodowe o różnej długości są przetwarzane w adapterze faksymilowym 13A na format cyfrowy i nadawane bezpośrednio przez stacje ruchome 200, 201 lub 202.

Każde słowo kodowe (np. z zalecenia T4 CCITT tablice 1/T.4 i 2/T.4) może reprezentować informację obrazową części wiersza w postaci grup na przemian czarnych i białych, samych białych lub samych czarnych elementów obrazu, które to grupy mająpo 1.728 elementów. Każdy wiersz jest zakończony unikatowym słowem kodowym znaku końca wiersza (EOL), którego na pewno nie ma w bieżącym wierszu danych. W przypadku, gdy treść wiersza dokumentu przesyłanego faksymilowo nadawana jest w czasie krótszym niż minimalny czas skanowania (np. krótszym niż 5 ms) dodawana jest pauza w postaci bitów dopełniających (złożona z ciągu zer o zmiennej długości). Koniec dokumentu sygnalizowany jest przez nadanie do faksymilowego urządzenia odbiorczego sześciu kolejnych znaków końca wiersza.

173 965

Według wynalazku adapter faksymilowy 13A odbiera informację sterującą z bazowej stacji nadbiorczej 100 poprzez dołączoną do niego stację ruchomą 200, 201 lub 202. Informacja sterująca przekazywana adapterowi faksymilowemu 13Amoże zawierać informację rozłączenia, polecenie przekazania innej stacji bazowej, zakończenie przekazania itd.

Kiedy adapter faksymilowy 13A jest dołączony do nadającego urządzenia faksymilowego 14 i adapter faksymilowy 13a odbiera zawiadomienie o przekazaniu z dołączonej stacji ruchomej 200, 201 lub 202, wówczas adapter faksymilowy 13A uruchamia zegar 13C i zaczyna monitorowanie sygnału wyjściowego urządzenia faksymilowego 14 pod kątem odszukania słowa kodowego oznaczającego koniec wiersza. Po odebraniu słowa kodowego końca wiersza z urządzenia faksymilowego 14 adapter faksymilowy 13A równocześnie uruchamia pamięć buforową 13A, aby zapisać sygnał wyjściowy urządzenia faksymilowego 14 i rozpoczyna nadawanie bitów wypełniających w kanale transmisji przez stację ruchomą 200, 201 lub 202.

Podczas nadawania bitów wypełniających, adapter faksymilowy 13A nadal monitoruje informację sterującą z dołączonej stacji ruchomej 200, 201 lub 202. Korzystnie stacja ruchoma 200, 201 lub 202 wysyła sygnał zakończenia przekazania połączenia zarówno do docelowej bazowej stacji nadbiorczej 100 jak i do adaptera faksymilowego 13A. Po odebraniu komunikatu zakończenia przekazania połączenia adapter faksymilowy 13A zaczyna nadawanie informacji zapisanej w pamięci buforowej poprzez stację ruchomą 200,201 lub 202 na zasadzie pierwszy na wejściu pierwszy na wyjściu.

Jeżeli czas (mierzony przez zegar 13C) przewyższy wartość progową (uprzednio ustawiony interwał czasowy) przed wystąpieniem znaku końca wiersza, adapter faksymilowy 13A nadal transmituje informację faksymilową bez przerywania (jak gdyby nie nastąpiło przekazanie połączenia). Jeżeli zaś adapter faksymilowy 13A napotka znak końca wiersza i zacznie zapisywanie w pamięci buforowej oraz wysyłanie bitów dopełniających, a zegar 13C odliczy wyznaczony czas przed zakończeniem przekazania połączenia, wówczas adapter faksymilowy 13A będzie działać tak, jak gdyby odebrał komunikat zakończenia przekazania połączenia. W takim przypadku po upływie czasu ustawionego w zegarze 13C adapter faksymilowy 13A rozpocznie nadawanie informacji zapamiętanej w pamięci buforowej 13B na zasadzie pierwszy na wejściu pierwszy na wyjściu.

Stacja ruchoma 200 żądająca dostępu do systemu w celu przesłania dokumentu drogą faksymilową, odnajduje kanał sterowania łączności radiowej stacji nadbiorczej 100. Stacja ruchoma 200 wyszukuje informację definiującą środki łączności wstępującej, poprzez które może nadać żądanie dostępu. Po nadaniu żądania dostępu stacja ruchoma 200 monitoruje kanał sterowania w głównym kanale łączności zstępującej (f1) poszukując komunikatów przydzielania kanału.

Jak określono w zaleceniach GSM, komunikaty przydzielania kanału są przekazywane z bazowej stacji nadbiorczej 100 do stacji ruchomej 200. Te komunikaty przydzielania, poprzez odpowiednie kodowanie, dostarczają do terminala stacji ruchomej 200 specjalne parametry potrzebne do jednoznacznego określenia specjalnej częstotliwości i szczeliny, w której mogą być wymieniane informacje pomiędzy bazową stacją nadbiorczą 100 a stacją ruchomą 200.

Według wynalazku stacje ruchome 200, 201 i 202 oraz bazowe stacje nadbiorcze 100 są skonstruowane tak, aby wymiana sygnałów odbywała się jak opisano powyżej i zgodnie z zaleceniami GSM. Stacje ruchome 200, 201 i 202 żądają dostępu zgodnie z zaleceniami GSM i przydzielanie kanałów odbywa się zgodnie z zaleceniami GSM.

Aby rozpocząć nadawanie faksymilowe operator stacji ruchomej 200 wybiera numer telefoniczny docelowego urządzenia faksymilowego 14 i po usłyszeniu sygnału zgłoszenia urządzenia faksymilowego 14 naciska przycisk komunikacji pomiędzy człowiekiem a maszyną. Alternatywnie operator stacji ruchomej 200 może wybrać numer telefoniczny dołączonego urządzenia faksymilowego 14 i nacisnąć przycisk komunikacji pomiędzy człowiekiem a maszyną, co powoduje nadanie docelowego numeru telefonicznego do bazowej stacji nadbiorczej 100 poprzez adapter faksymilowy 13A i stację ruchomą 200.

173 965

Zastosowanie adaptera faksymilowego 13A do wytwarzania żądań dostępu poprzez stację ruchomą 200 może pozwalać na aktywację specjalnych funkcji w sieci komórkowej, takich jak dostęp do simpleksowych, jednokierunkowych kanałów łączności. Alternatywnie operator może wytwarzać żądanie dostępu, rozmawiać z abonentem docelowym i następnie nacisnąć przycisk komunikacji pomiędzy człowiekiem a maszyną adapterze faksymilowym 13 A, generując w ten sposób poprzez adapter faksymilowy 13A i stację ruchomą 200 do bazowej stacji nadbiorczej 100 żądanie funkcji specjalnych, takich jak simpleksowy kanał łączności.

Jeżeli podczas transmisji faksymilowej sterownik stacji bazowej 104 stwierdzi, że potrzebne jest przekazanie połączenia, wówczas nadaje polecenie przekazania połączenia do stacji ruchomej 200. Stacja ruchoma 200 kieruje z kolei taką informację do adaptera faksymilowego 13A poprzez jego port wejścia/wyjścia. Adapter faksymilowy 13 A, po wykryciu zbliżającego się przekazania połączenia, uruchamia zegar 13C i rozpoczyna poszukiwanie znaku końca wiersza. Po wykryciu znaku końca wiersza adapter faksymilowy 13A zaczyna nadawanie bitów dopełniających i buforowanie sygnału wyjściowego urządzenia faksymilowego 14 do zakończenia przekazania połączenia. Po zakończeniu przekazania połączenia (lub po upływie czasu ustawionego w zegarze 13C) adapter faksymilowy 13A zaczyna nadawanie zawartości pamięci buforowej 13B na zasadzie pierwszy na wejściu pierwszy na wyjściu.

W innym przykładzie realizacji wynalazku do sterownika systemu ruchomego 105 może być dołączony nieruchomy adapter faksymilowy 106A, 106B i 106C, zapewniający sprzężenie z publiczną siecią telefoniczną (PSTN). Adapter nieruchomy 106 w sterowniku systemu ruchomego 105 spełnią tę samą rolę dla transmisji faksymilowej pochodzącej z publicznej sieci telefonicznej co ruchomy adapter faksymilowy 13A w stacji ruchomej 200/201 i 202.

Adapter nieruchomy 106A może być włączany po odebraniu faksymilowego sygnału zgłoszenia z interfejsu sieci telefonicznej po przydzieleniu kanału łączności od abonenta publicznej sieci telefonicznej do docelowej stacji ruchomej 200, 201 lub 202. Działanie adaptera nieruchomego 106A nie różni się zasadniczo od działania adaptera faksymilowego 13A. Odbiera on sygnał faksymilowy z interfejsu publicznej sieci telefonicznej i przetwarza wejściowy sygnał faksymilowy na słowa kodowe o różnej długości przeznaczone do nadawania w systemie komórkowym (fig. 3) do docelowej stacji ruchomej 200, 201 lub 202.

Jedyna różnica działania adaptera nieruchomego 106A polega na tym, że odbiera on informację sterowania poprzez sterownik systemu ruchomego 105 ze sterownika stacji bazowej 104 odpowiedniej docelowej stacji ruchomej 200, 201 lub 202. Podobnie jak w przypadku adaptera faksymilowego ruchomego 13A adapter nieruchomy 106A szuka żądań przekazania połączenia. Po odebraniu żądania przekazania połączenia adapter nieruchomy 10óA poszukuje znaku końca wiersza, po odebraniu którego przerywa transmisję informacji faksymilowej następującą po odebraniu słowa kodowego znaku końca wiersza ze źródła w publicznej sieci telefonicznej. Podobnie jak w przypadku adaptera faksymilowego ruchomego 13A adapter nieruchomy 106A zapamiętuje w buforze odebraną informację faksymilową i następnie nadaje bity dopełniające. Bity dopełniające są transmitowane równocześnie zarówno z obsługującej stacji bazowej 100 jak i z docelowej stacji bazowej 100 do czasu odebrania komunikatu zakończenia przekazywania połączenia ze sterownika bazowego 104.

Adapter nieruchomy 106A lub ruchomy faksymilowy 13A, odbierający obraz, jest również powiadamiany o przekazywaniu połączenia przez komunikaty sterowania. Adapter odbiorczy może odbierać znaki dopełniające z błędem lub bez błędu. Tam, gdzie odbierane są znaki błędne, adapter napotka błędne kody Huffmana i zastąpi kody błędne znakami dopełniającymi.

W innym przykładzie realizacji wynalazek może być zastosowany do transmisji danych niefaksymilowych (np. transmisja asynchronicznych danych Standardowego Kodu Amerykańskiego dla Wymiany Informacji ASCII lub adresu rozkazu IA5), co wymaga dołączenia terminala danych (nie pokazanego) do stacji ruchomej 200, 201 lub 202 poprzez adapter faksymilowy terminalu 13A lub 106A. Zabezpieczenie przed utratą danych może być bezpośrednio inicjowane automatycznie w adapterze faksymilowym terminalu 13A lub 106A po jego włączeniu, albo tez może być uruchamiane przez operatora przyciskiem interfejsu komunikacji pomiędzy człowiekiem a maszyną. W każdym przypadku nadawczy adapter faksymilowy 13A lub 106A będzie wysyłać bity dopełniające (bity stop) po zawiadomieniu o przekazywaniu

173 965 połączenia i wykryciu przerwy w danych logicznych (np. zakończenie transmisji bieżącego znaku), aż do zakończenia przekazywania połączenia. Podczas trwania przekazywania połączenia adapter 13A lub 106A będzie zapamiętywać w buforze dane aby je nadać później. Po zakończeniu przekazywania połączenia adapter faksymilowy 13A lub 106a wznowi normalną transmisję danych, jak opisano powyżej.

W innym przykładzie realizacji wynalazek może być zastosowany do usług opartych na synchronicznym sterowaniu bitowym wysokiego poziomu (HDLC). Tak samo jak opisano powyżej, transmisje oparte na synchronicznym sterowaniu bitowym wysokiego poziomu mogą odbywać się poprzez terminal danych połączony ze stacją ruchomą 200, 201 lub 202 poprzez adapter faksymilowy terminalu 13A lub 106A. Po odebraniu zawiadomienia o przekazywaniu połączenia adapter faksymilowego 13A lub 106A, po wykryciu przerwy w danych logicznych (np. koniec ramki bieżącej) będzie nadawać bity dopełniające (flagi), aż do zakończenia przekazywania połączenia. Adapter faksymilowy terminala 13A lub 106A będzie zapisywać dane w pamięci 13B lub 106B, aż do zakończenia przekazywania połączenia. Po zakończeniu przekazywania połączenia adapter faksymilowy terminala 13A lub 106A wznowi transmisję, jak opisano powyżej.

W innym przykładzie realizacji wynalazek może być zastosowany do innych systemów komórkowych wykorzystujących protokóły łączności podobne do GSM. Przykładami takich systemów są amerykańskie i japońskie komórkowe systemy cyfrowe.

173 965

200'

20Κ

US

202^

FIG. 3

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz Cena 2,00 zł

Claims (4)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób minimalizacji straty danych faksymilowych podczas przerwy w łączności spowodowanej przekazywaniem komórkowym, znamienny tym, że nadaje się w kanale telekomunikacyjnym dane faksymilowe reprezentujące stronę obrazu i mające na każdej stronie obrazu przerwy danych logicznych, wykrywa się istnienie przekazywania danych faksymilowych pomiędzy stacjami bazowymi, uruchamia się zegar i monitoruje się transmitowane dane faksymilowe, po wykryciu pierwszej przerwy danych logicznych od chwili ich przekazywania pomiędzy stacjami bazowymi, w interwale czasowym wyznaczonym przez zegar, wprowadza się dane faksymilowe do bufora i zapamiętuje się je, przy czym podczas zapamiętywania w buforze danych faksymilowych nadaje się w kanale telekomunikacyjnym bity wypełniające, kończy się przekazywanie, a po wykryciu zakończenia przekazywania danych faksymilowych pomiędzy stacjami bazowymi nadaje się w kanale telekomunikacyjnym dane faksymilowe z bufora.
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że podczas monitorowania przerwy danych logicznych wykrywa się znak końca wiersza w sygnale przekazanym z urządzenia faksymilowego.
3. 3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że podczas monitorowania przerwy danych logicznych wykrywa się zakończenie nadawania znaków z sygnału pochodzącego z terminalu danych.
4. 4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że podczas monitorowania przerwy danych logicznych wykrywa się zakończenie ramki sterowania bitowego wysokiego poziomu sygnału pochodzącego z terminalu danych.