PL159553B1 - Detoxicant containing herbicide - Google Patents

Abstract

Srodek chwastobójczy z odtrutka, za- wierajacy substancje chwastobjcza i odtrutke oraz ewentualnie nosnik i substancje pomoc- nicze, znamienny tym, ze jako substancje chwastobójcza zawiera co najmniej jeden 2-benzoilocykloheksanodion-1,3 o ogólnym wzorze przedstawionym na rysunku, w któ- rym R1 i R2 oznaczaja C1-C4-alkil, albo jego tautomer, wzglednie sól takiego zwiazku, a jako odtrutke zawiera bezwodnik kwasu naftalenodw ukarboksylow ego-1,8, przy czym stosunek wagowy substancji chwasto- bójczej do odtrutki wynosi od okolo 0,1:1 do okolo 30:1. Schemat 1 Schemat 2 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest środek chwastobójczy z odtrutkę.

Herbicyd Jest to zwięzek, który zwalcza lub mooyfikuje wzrost roślin, np. uśmiercając rośliny, opóżniajęc ich rozwój, pozbawiajęc liści, wysuszzaąc, regulując wzrost, powst rzymujęc rozwój, powodujęc rozkrzewii^r^i.e, stymulując rozwój i hamujęc wzrost roślin. Określenie •roślina dotyczy wszystkich fizycznych części roślin i obejmuje nasiona, kiełki, sadzonki, korzenie, bulwy, łodygi, liście i owt^o^ei. Określenie wzrost roślin* obejmuje wszystkie iazy rozwoju od kiełkowanie nasion do naturalnego lub spowodowanego sztucznie zaniku życia.

Herbicydy na ogół stosuje się by zwalczyć czyli wytępić chwaty. Zyskały one duże powodzenie na rynku handlowym ponieważ wykazano, że dziąki ich stosowaniu można zwiększyć wydajność upraw i zm^nejszyć koszty zbierania plonów z pół.

Najbardziej popularne metody stosowania herbicydów polegaję na wprowadzeniu ich do gleby przed w^^ίιαn^^o lub wysadzeniem roślin, w^iowt^i^^^r^:Lu do bruzd na nasiona i otaczającą glebę, poisjhodowyo traktowaniu roślin i gleby i zaprawianiu nasion przed ich wysianiem.

Producent herbicydu na ogół podaje zakres dawek nanoszenia i stężeń wylicz onych dla maksymalnego zwalczania chwastów. Zakres tych dawek wynosi około 0,0111 - 56 kg/ha, a zazwyczaj ⁰,11² - 28 kg/ha. Określenie rtość cliwastobój cza s^kuticzna*oznacza .lość ^herbi.c^ydu, która zwalcza lub moodfikuje wzrost roślin. Ilość rzeczywiście stosowana zależy od kilku czynników, w tym wrażliwości danego chwastu i ogólnych kosztów.

Ważnym czynnikom mającym wpływ na użyteczność danego herbicydu jest jego selektywność w stosunku do upraw. W pewnych przypadkach uprawy roślin użytkowych sę wrażliwe na działanie herbicydów. W dodatku pewne herbicydy sę iitotoksyczne względem niektórych gatunków chwastów lecz nia sę Hotoossyczne względem innych ich gatunków. By być skutecznym, herbicyd powinien powodować óni^^lne uszkodzenie roślin użytkowych /s/ korzystnie nie powinien powodować żadnego ich uszkodzenia 1 jednocześnie maksymlm uszkodzenie roślin zachwaszczających uprawę. Dla zachowania zalet stosowania herbicydów i 20.ni^^ll^owatis uszkodzenia upraw wytworzono wiele odtrutek. Odtrutki znntθiszsJę lub eliminuję uszkodzenie upraw, zasadniczo nie osłabiając działania herbicydu na chwasty /patrz opisy patentowe Stanów Zjednoczonych Ain^yki nr nr 4 021 224, 4 021 229 i 4 230 874/.

Dokładny mechanizm działania odtrutki, w wyniku którego zmn^jsza się uszkodzenie uprawy herbicydem, nie został jeszcze ustalony. Odtrutka może być środkiem leczniczym, środ^em wspó łoddzia ^wuJącym, środkiem zsbezpieczsJjcyo lub antagonistę herbicydu. Stosowane tutaj określenie odtrutka* oznacza związek majęcy działanie ustalające selektywność

159 553 herbicydu, to Jest związek nie osłabiający fitotoksyczności herbicydu w stosunku do chwastów 1 zmnnejszający Jago fitotoSsyczność lub czyniący go niefito toksycznym w stosunku do roślin uprawnych. Określenie “ilość odtruwająco skuteczna* oznacza ilość odtrutki przeciwdziałającą do pewnego stopnia fitotoksycznemu działaniu herbicydu na rośliny uprawne.

Zacytowane związki 1,3-dwukarbonylowe, a zwłaszcza podstawione 2-benzollocykloheksanodiony-1,3, okazały się bardzo skutecznymi herbicydami o bardzo szerokim ogólnym działaniu chwastobójczym wobec wielu gatunków roślin. Sposób zwalczania chwastów przy użyciu tych związków polega na nanoszeniu chwastobójczo skutecznej ilości związku, zwykle wespół z nośnikiem na obszar, na którym trzeba zwalczyć chwasty. Stwierdzono Jednak, że w pewnych przypadkach związki 1,3-dwukarbonylowe niekorzystnie oddziaływują na różne rośliny uprawne lub przeszkadzają w ich uprawie. Tak więc dodając odtruwającą skuteczną ilość związku działającego odtruwająco na rośliny uprawne w obecności herbicydu można polepszyć skuteczność stosowanie tych herbicydów w celu zwalczania chwastów w obecności roślin uprawnych, przy czym w pewnych przypadkach dodanie odtrutki Jest konieczne.

Związki należące do 2-benzoilocykloheksanodlonów-l,3, zawierające różne podstawniki w pierścieniu cykloheksnnowym i/lub fenylowym, ujawniono w opublkkwwanym europejskim zgłoszeniu patentowym nr 90 262 1 opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ammeyki nr 4 780 127 oraz w opu^lkl^i^^anych Japońskich zgłoszeniach patenie owych nr 51/13750 i 51/13755, w których opisano niektóre związki tego typu Jako związki pośrednie do wytwarzania herbicydów.

Obecnie nieoczekiwanie stwierdzono, że bezwodnik kwasu naftalanokarboksylowago-1,8 stosowany w ilości odtruwająco skutecznej Jest skuteczną odtrutką dla ochrony różnych upraw przed uszkodzeniem przez herbicydy lub zmne^jszenia uszkodzenia upraw spowodowanego użyciem chwastobójczo skutecznej ilości herbicydu będącego zacytowanym związkiem 1,3-dwukarbonylowym.

środek chwaatobójczy według wynalazku zawiera substancję chwastobójczą i odtrutkę oraz iwθniualiii nośnik i substancje poιimkcicze, a cechą tego środka Jest to, że Jako substancję chwastobójczą zawiera co najmniej Jeden 2-beizoitocyktohak^ano0ioOi-,3 o ogólnym 1 2 w^torze przedk¹^^wkc^r^'^i na rysunku, w którym R i R oznaczają Cj-Cc~aalkl, albo Jego tautomer, względnie sól takiego związku, a Jako odtrutkę zawiera bezwodnik kwasu naftatonodwukar boksytowago-l,8, przy czym stosunek wagowy su^^ti^ncji chwastobóóczej do odtrutki wynosi od około 0,1 i 1 do około 30 : 1.

Związki o wzorze przedstawtonym na rysunku mogą występować w postaciach tautomerycznych. Np. mogą one występować w czterech postaciach tautomerycznych przedstawionych na schemacie 1, na którym R oznacza fenyl podstawiony grupą nitrową. Protony, które we wzorach na schemacie 1 ujęto w kółeczko są dosyć labllne. Mają one charakter kwasowy 1 można Je usunąć za pomocą dowolnej zasady z wytworzeniem soli, której anion ma cztery struktury rezonansowe. Wzory obrazujące te struktury przedstawiono na schemacie 2, na którym R ma wyżej podane znaczenie.

Przykładami kattonów tych soli są kationy nieorganiczne, takie Jak kationy meali alkaiccznych, np. litowy, sodowy i potasowy, kationy ziem alkaiccznych, takie jak barowy, magnezowy, wapniowy i strontowy, a także kationy organiczne, takie Jak kationy amoniowy, sllfonko-y lub fosfoniowy podstawione grupą alffatyc2ną lub aromatyczną.

Określenie “Cj-C^-alkil” oznacza meeyl, etyl, n-propyl, izopropyl, n-butyl, II-rz. butyl, izobutyl i III-rz .-butyl.

Sposób w^tt^arzania zacytowanych związków d-ukarkoiyto-yjh lja-iloik w kplblkk-wanym europejskim zgłoszeniu patentowym nr 90 262. Polega on na reakcji podstawionego jyklohikkanodlonu-1,3 z podstawionym cyjankeem benzoilu. Raaticję prowadzi się w obecności chlorku cynku i trójetytoailiy.

środek chwastobójczy według wynalazku obejmuje dwuskładnikowy układ chwastobójczy złożony z herbicydu opisanego powyżej i skutecznej odtrutki.. Ozięki zastosowaniu odtrutki

159 553 można znacznie rozszerzyć liczbę upraw, w których wyżej opisane herbicydy sę skuteczne, chroniąc jedną lub większą liczbę upraw przed uszkodzeniem spowodowanym herbicydami i czyniąc środek bardziej selektw»nym w stosunku do chwastów.

Ilość odtrutki stosowanej łącznie z herbicydem i sposób stosowania tych substancji oraz skuteczność ich stosowania może zależeć od wielu czynników, takich Jak chroniona uprawa, nanoszona ilość i dawka herbicydu oraz glebowe i klimatyczne warunki obszaru rolnego, na którym ma być stosowana mieszanina odtrutki i herbicydu. Wyboru sposobu nanoszenia /np. nanoszenie mieszaniny przygotowanej w zbiorniku, nanoszenie do bruzd, zaprawianie nasion ltd/, określenia aktywności niefiloloksycznej lecz odtruwająco skutecznej oraz ilości niezbędnej do zapewnienia żądanego efektu można łatwo dokonać przeprowadzając testy opisane np. w opisie patenoowym Stanów Zjednoczonych Ammryki nr 4 021 224, zgodnie z powszechną praktyką w tej dziedzinie.

Odtrutkę stosuje się w niemoceeksycznej odtruwająco skutecznej ilości waz z herbicydem.

Określenie ilość niefiloloksycznα* oznacza ilość odtrutki, która powoduje Jak najmniejsze uszkodzenie uprawy, względnie nie powoduje żadnego Jej uszkodzenia.

Określenie il.ość odtruwająco skuteczna oznacza ilość odtrutki, która Jest skuteczna, to Jest zmniejsza rozmiar uszkodzenia uprawy herbicydem. Korzystny stosunek wagowy herbicydu do odtrutki wynosi od około 0,1 : 1 do około 30 : 1, a zwłaszcza od około 1 : 1 do około 20 : 1. Najkorzystniejszy Jest stosunek od około 2 s 1 do około 15: 1.

śi^oc^J^c^m według wynalazku korzystnie nadaje się postać preparatów. Preparat to forma użytkowa zawierająca substancję czynną, nadającą się do bezpośredniego stosowania na uprawy i chwast·/. Określenie substancja czynna* oznacza tu samą odtrutkę lub knnpooycję odtrutki 1 substancci chwaetobóJczθr. Preparaty służą do nanoszenia substancci czynnej na miejsce, na którym chce się uzyskać selektywne działanie chwaatobójcza, przy czym preparat nanosi się dogodną metodę. Tym miejscem może być gleba, miona, rośliny uprawna, nasiona roślin uprawnych, sadzonki i tlśllnność.

Opisanym tu substanc^m C2ynnt^i można nadawać postać różnymi sposobami: a/ odtrutce można nadawać postać preparatu do stosowania bezpośrednio na nasiona roślin uprawnych, b/ odtrutkę i substancję chwastobójczą można stosować w postaci oddzielnie sporządzonych preparatów, osobno lub równocześnie w odpowiednim stosunku wagowym, np. w postaci mieszaniny przygotowanej w zbiorniku, c/ odtrutkę i subi^tancję czynną można wprowadzać w odpowiednim stosunku do tego samego preparatu. Użyteczna preparaty substancci czynnej można wytwarzać znanymi sposobamm. Oo preparatów takich należę pyły, granulaty, preparaty mikrokapsułkowe, pastylki, roztwory, zawiesiny, emisja, proszki do zawiesin, koncernraty do emulgowania, itd. Wiele z nich można nanosić bezpośrednio na wymaga ąca tego miejsce. Preparaty przeznaczone do oprysku można roztwarzać w odpowiednich nośnikach 1 stosować w objętości od paru do kilkuset litóów na 1 ha. Komp^cje o wysokim stężeniu stosuje się przede wszystkim jako materiały wyjściowe do sporządzania dalszych preparatów. Ogólnie preparaty zawierają około 0,1 - 99% wagowych substancci czynnee, to Jest odtrutki, i/uub herbicydu oraz co najιηηί^ /a/ około 0,1 - 20% środka lub środków powierzchniowo czynnych i /b/ około 1 - 99,i% stałych lub ciekłych obojętnych rozcieńczalników. W szczególności mogą one zawierać te składniki w przybliżonych proporcjach podanych w tabeli 1.

159 553

Tabela 1

Preparat

Zawartość składników w je wagowych

		1 Substancja	1	Rozcieńczalnik	1 środek	lub śród-
	Proszki do zawiesin	• czynna /substan- i i cja chw^ssi^l^^jt^^a^ , i odtrutka 1 ΐ 20-90	0-74	> ki powierzchniowo i czynne J 1-10
	Zawiesiny olejowe	1 3-50 _L__ _______	1	40 - 95	' 0 1 - _ _	15
	Et^Use, roztwory /w tym koncennraty	1 1 10 - 0	ł ł	40 - 84	1 i 1 -	20
	do eiulgowlata/ Pyły	1 1 , 1-25	-1- 1 .1.	70 - 99	1 1 i o -	5
	Granulaty i pastylki	1 , 0,1 - 95	1 . t.	5 - 99,9	1 1 0 -	15
	Preparaty o wysokim stężeniu	1 , 90-99	1 1 - 1-	0-00	1 i 0	2

i

I

I

I u

I

I

I

I

J

I

J

I

J

I

Należy rozumieć, że w powyższych preparatach substancja czynna 1 co najmniej jeden środek powierzchniowo czynny 1/lub rozcieńczalnik stanowię 100% wagowych.

VI preparacie można też stosować niższe lub wyższa zawartości substancji czynnej, w zależności od przeznaczenia preparatu i fizycznych właściwości zwięzku. Czasem pożędane sę wyższa proporcje środka powierzchniowo czynnego do substancji czynnej, co osięga się przez wprowadzenie tego środka do preparatu lub sporządzenie odpowiedniej meszaniny w zbiorniku.

Pyły to sypkie kompozycje proszkowe, w których substancja czynna Jest naniesiona na złożony z częstek nośnik. Wielkość nośnika wynosi zwykle 30 - 50 >im. Przykładami odpowiednich nośników sę talk, bentonit, ziemia okrzemkowa 1 pirofilit. Preparat zawiera zwykle do 50% sut^ssi^r^cc czynnee, a także ewentualnie środki przeciw zbrylaniu 1 środki antystatyczne. Pyły można nanosić w zabiegu opylania za pomocę opylaczy ręcznych i wysięgnikowych oraz z sam^ootów.

Proszki do zawiesin sę silnie rozdrobnionymi komp^poz^cJami zawierającymi złożony z częstek nośnik nasycony substancję czynnę oraz dodatkowo Jeden lub większę liczbę środków powierzchniowo czynnych. środek powierzchniowo czynny sprzyja szybkiemu dyspergowaniu proszku w wodnym środowisku, w wyniku czego uzyskuje się trwałę, nadajęcę się do opryskiwania zawiesinę. Można stosować wiele różnych środków powiθrzchniowz czynnych, np. długołańcuchowe alkohole tłuszczowe, sole metali alkaUznnych i su^crnowacych alkoholi tłuszczowych, alkohole iitlowodorottnnoie o wolnych grupach hydroksylowych oraz Ω -podstawione glikole polietyenoowe o stosunkowo długich łańcuchach. Spis środków powierzchniowo czynnych odpowiednich do stosowania w preparatach agrotechnicznych można znaleźć w pracy Wadę Van Valkenburga Pesticide Forml^tlons /Marcel Dekker, Inc., Nowy Oork, 1973/ na str.79 - 84.

W granulatach substancję czynnę nasycone sę częstki nośnika o średnicy około 1-2 mm. Granulaty można wytworzyć natryskujęc roztwór ^helencc i czynnej w lonnym rozpuszczalniku na zgra^l^my nośnik. Przykładami zdpowlednich nośników do wytwarzania granulatów sę iły, wermikulit, trociny i zgranulowana sadza.

Mikrokapsułki i inne preparaty pow^i uwalniające substancję czynnę sę korzystne pod względem sposobu uwalniania i rozprowadzania tlbstancjl czynnee. W mkrzkaρtlłkach substancja czynne w postaci kropelek lub granulatu jest 2lmut^ta ^^,^nntrz obojętnej porowatej błony, która pozwala na przedostawanie się zαmkt^^eJ w niej substancci do zteczaJęcego środowiska, z określonę prędkościę i w zkreśZonyi okresie czasu. Mikrokapsułki zawierające kropelki maj zwykle średnicę około 1-0) Zamkn^ta ciecz stanowi na ogół

159 553

- 95½ wagowych w przeliczeniu na masę całej kapsułki, przy czym obok substancji czynnej może ona zawierać pewnę ilość rozpuszczalnika. W mikrokapsułkach wypełnionych granulatem porowata błona zamyka pory nośnika granulatu, a zatem ciecz zawierająca substancję czynną, w związku z czym substancja ta Jest uwalniana w sposób kontrolowany.

Typowa średnica granulek wynosi od 1 mm do 1 cm, przy czym w zastosowaniach rolniczych średnica ta wynosi zwykle około 1-2 mm. W mikrokapsułkach stosuje się granulaty wytworzone drogę wytłaczania, aglomera^i lub stapiania, względnie materiały występujące w stanie naturannym w postaci granulatu. Przykładami takich nośników sę wermikuuit, spiekane granulki gll^n^ane, kaolin, ił attapulgitowy, trociny i zgranulowana sadza. Użytecznymi materiałaii kapsułkującymi sę naturalne i syntetyczne kauczuki, ma^ri-ały celulozowe, kopolimery styrenu i butadienu, poliakrylonitryle, poliakrylany, poliestry, poliamidy, polimoczziki, poliuretany i ksantaniany skrobi.

Konccetraty do emulgowania zawierają olejowy roztwór substancci czynnej i emulgator. Przed użyciem koncennraty rozcieńcza się wodą, wytwarzając emmu^ję zawieszonych kropelek oleju. Emmugatory to na ogół meszaniny anionowych i niejonowych środków powierzchniowo czynnych. Koncemraty do emulgowania mogę zawierać inne dodaakk,takie jak dyspergatory i zagęszczacze.

Gdy substancja czynna składa się z odtrutki i sut^stι^r^cJi chwatsoObjczer, to wówczas na 1 część wagowę substancci Jhwatsobbjczej stosuje się zwykle 0,1 - 30 części wagowych odt rutki.

Zazwyczaj preparaty zawieraję oprócz substancci czynnej i nośnika inne dodaaki, takie Jak substancje obojętne, nośniki stanowiące rozcieńczaaniki, organiczne rozpuszczalniki, wodę, emuusję typu woda w oleju lub olej w woddie, nośniki pyłów 1 granulatów, zwilzacze, dyspergatory 1 Mogę one także zawierać nawozy, np. azotan amonowy, mocznik i supeefosfat, a także substancje sprzyjające zakorzenianiu i wzrostowi roślin, takie Jak obornik, Uompots, humus i piasek.

Alternatywnie odtrutkę lub ktipptycJą odtrutki i herbicydów według wynalazku można stosować na uprawy dodając substancję czynnę do wody nawaddiaJącej dostarczanej na przeznaczone do zabiegu pole. Ta metoda nanoszenia sprzyja przenikaniu substancci czynnej do gleby wraz z wchłanianą przez glebę wodę.

Inna altennatywa to nanoszenie subssancci czynnej na glebę w postaci roztworu w odpowiednim rozpuszczalniku. Często stosowanymi rozpuszczalnikami sę nafta, olej opałowy, ksylen, frakcje ropy naftowej o tempeeaturze wzenia wyższej od temperatury wrzenia ksylenu 1 aromatyczne frakcje ropy naftowej bogate w ietylowane naftaleny. Ciekłe roztwory, podobnie jak pyły, można nanosić w postaci cieczy opryskowych za pomocą opryskiwaczy ręcznych i wysięgnikowych lub z samoootów.

Dla zitostoowania działania środka chwastobójczego według wynalazku przeprowadzono próby opisane poniżej, przy czym nie ograniczają one zakresu stosowania tego środka. Dak wiadomo, na wyniki poszczególnych prób może mieć znaczny wpływ szereg niełatwo dających się kontrolować czynników, więc mogę one być nirpowtβΓzalnr. Np. wyniki mogę zależeć od czynników środowiskowych, takich jak między innymi ilość światła 1 wody, rodzaj gleby, pH gleby, temperatura i wilgotność. Na wyniki prób może mieć również wpływ głębokość sadzenia roślin, dawka nanoszenia herbicydu, dawka nanoszenia odtrutki, stosunek herbicydu do odtrutki, a także charakter uprawy. Wynnki mogą zmieniać się dla poszczególnych rodzajów upraw oraz w obrębie jednej uprawy.

W coni-ższych próbach, których wyniki podano w tabelach 2 1 2A, użyto związek o wzo1 2 rze przedstawionym na rysunku, w którym R i R oznaczają me^l jako substancję chwastobójczą oznaczony symbolem H i bezwodnik kwasu naftatolodwuUttblUsylowego-1,8 oznaczony skrótem :.A jako odtrutkę. Stosowane preparaty: mieszanka sporządzona w zbiorniku /herbicyd i odtrutka/. Typ gleby; piasek słabo gliniasty. Sposób nanoszenia i tok postępowanna? PtzedwSJhodlwy zabieg eowterzchniowy przy użyciu mieszanki sporządzonej w zbiorniku /3 kg/litr/. Herbicyd albo jego mieszaninę z odtrutką nanoszono przez oprysk na

159 553 powierzchnię gleby po zasianiu roślin /taca o wymiarach 23 x 15 x 10 cm/.

Wzeszłe rośliny oceniano według skali wskaźników /od O do 100%/ w 16 i 23 dni po zabiegu. Rośliny te porównywano z roślinami nie poddanymi zabiegowi /próba kontrolna/· Po zabiegu zanotowano wyniki obssrwaaji wizualnej chwastów i roślin uprawnych. Wyniki podano w postaci ułamków:

% uszkodzenia przy użyciu odtrutki % uszkodzenia baz użycia odtrutki

Oawkl i ^^kaź^nki Jak podano w tabelach. Oznaczenia w tabelach. Rośliny uprawne:

Kukurydza 55A - CN 55A. Kukurydza XL-447 - CN XL - 447, Kukurydza XL-23A - CN XL-23A, Kukurydza Pioneer 3475 - CN 3475. Chwass: Włośnica zielona - GFT.

Tabela 2

i Substancja	1 Dawka		w 16 dni po	zabiegu			• “1
t chwastobójcza ♦ odtrutka	* /kg/ha/ 1	' GFT i CN	XL-55A * CN	XL-447* CN «	XL-23A* 1	CN 3475
		|	l	1
( H + NA	' 0,56 ♦ 0,14	* 100/100 ,	55/40 ,	35,/35 ,	45/35 i	45/20
	1 0,56 ♦ 0,28	'' 100/100 i	45/40 '	45/35 1	45/35 '	40/20
	i 0,56 ♦ 0,56	, 100/100 ·	25,/40 '	10/35 1	25/35 '	15,/20
l_ ----- -		. . . . . .		• . - 1 - .	_ _ - J
		Tabela	2A
Substancja	1 Dawka	1 , MEssami^	w 23 dni po zabiegu
chwastobójcza	i /kg/ha/
1 GFT 1 CN l i	XL-55A ' l	CN XL-23A	1 CN l	3475
1 + odtrutka	1
H + NA	'0,56 ♦ 0,56	, 100/100 l	l 60/15 ,	60/30	l , 60/45
	'O,56 ♦ 1,12	i 100/100 i	30/15 ·	25,/30	1	0/45
r ----- -		- .- .-1.-	- - - . J .		.1. . .
1 Próba		i 0 i	0 i	0	i	0
i kontrolna		' 0 1	0 1	0	1	0
L· ..... .			-___J .		l		J

przykład I. Pył. W celu sporządzenia pyłu zawieraj ącego /a/ 5% 1 /b/ 2% substancji czynnej użyto następujących składników:

/a/ 5 cząści substancJi czynnej, 95 części talku, /b/ 2 części aubstancci czy^ae, 1 część silnia rozdrobnionego kwasu krzemowego, 97 części talku.

Substancje czynne zmieszano z nośnikami i całość zmielono. Otrzymanej mieszaninie można nadawać postać pyłu.

Przykład II. Granulat. W celu otrzymania granulatu zawierającego 5% substancji czynnej użyto następujących substancc1: 5 części substancci czynnee , 0,25 części epichlorohydryny, 0,25 części eteru cetylowego poliglikolu, 3,25 części glikolu polietylenowego, 91 części kaolinu /cząstki wielkości 0,3 - 0,8 mm/.

Substancję czynną zmieszano z jpichlolohydrynę i mieszaninę rozpuszczono w 6 częściach acetonu. Następnie dodano glikol poliθtyjioowy i eter cetylowy poliglikolu. Powstały roztwór natryśnięto na kaolin i aceton odparowano pod próżnię.

Przykład III. Proszek do zawiesin. Proszek do zawiesin zawierający /a/ 70%, /b/ 40%, /c/ i /d/ 25% i /e/ 10% substancci czynnej sporządzono z następujących składników:

/a/ 70 części substancci czynnej; 5 części dwuUutylonnStaljnosulflnianu sodowego, 3 części produktu klndθniaαJl kwasu naftalanosuUnnowego, kwasu fjillltullinowjgo i formaldehydu //3:2:%/, 10 części kaolinu, 12 części kredy szampaassisj;

159 553 /b/ 40 części substancji czynnej, 5 części lignosulfonianu sodowego, 1 część dwubutylonaftalenosulfonianu sodow^^o, 54 części kwasu krzemowej;

/c/ 25 części substancci czynnej: 4,5 części lignosulfonianu wapniowej, 1,9 części meszaniny /1:1/ kredy szampańssiej i hydroksyytylocelulozy, 1,5 części dwubbuyyonaftalenosulfonianu sodowego, 19,5 części kwasu krzemowego, 19,5 części kredy szampeassiie , 28,1 części kaoiinui /d/ 25 części sbbstancJi czynnej: 2,5 części izooktylofenoksy-polietyleno-etanolu, 1,7 części mieszaniny /1:1/ kredy szampańssiej i hydroksyyJy-ocelulozy, 8,3 części ilinokrzemianu sodowego, 16,5 części ziemi okrzemkowee , 46 części kaolinu;

/e/ 10 części substancci czynnej: 3 części meszaniny soli sodowych estrów kwasu siakkoweic i nasyconych alkoholi tłuszczowych, 5 części produktu iondθnstaJi kwasu naftaeenosuffonoweio i formaldehydu, 82 części kaolinu.

Substancje czynne zmieszano dokładnie w odpowiednich mieszalnikach z dodatkami i mieszaniny zmielono w odp^i^wednuh młynach i na walcach. Otrzymano proszki do zawiesin o doskonnłej zwilżalności i zdolności ulaiania zd-sperjwanib. Proszki te można rozcieńczać wodę w celu uzyskania zawiesiny o żądanym stężeniu i stosować zwłaszcza do zabiegów na części roślin.

Przykład IV. Konccenrat do emutgowełOa. W celu wytworzenia koncernratu do emulowanie zawierającej 25% substancci czynnej zastosowano następujęce składniki;

części substancci czynnee, 2,5 części epoksydowanej oleju roślinnej, 10 części mieszaniny łlkinoarynosulnonłanb i eteru alkoholu tui^^zcm^v^eio i poliilikolu, 5 części dwubety-ofnrmamidu, 57,7 części ksylenu.

Przez rozcieńczenie takiej koncentratu wodę otrzymuje się emuusje o żędanym stężeniu, szczególnie odpowiednie do nanoszenia na liście.

Schemat 1

Schemat 2

Claims (1)

1. Zastrzeżenie patentowe środek chwastobójczy z odtrutkę, zawierający substancję chwastobójczą 1 odtrutkę traz ewentualnie nośnik 1 substancje pomoocncze, znamienny tym, że Jako substancję chwastobójczą zawiera co najmniej Jeden 2-benzoilocykloheksanoodonni₍3 o 1 2 ogólnym wzorze przedstawóonym na rysunku, w którym R* i R^ł oznaczają Cjj-C^-alkil, albo jego tautomar, względnie sól.-takiego zwięzku, a Jako odtrutką, zawiera bezwodnik kwasu naftalnnodwukarboksyloweggo-,8, przy czym stosunek wagowy substancji chwastobójczej do odtrutki wynosi od około 0,1 : 1 do około 30 : 1.