PL150571B1

PL150571B1 - Method of obtaining epoxy resins

Info

Publication number: PL150571B1
Application number: PL1986258388A
Authority: PL
Priority date: 1985-05-22
Filing date: 1986-03-12
Publication date: 1990-06-30
Also published as: ES552881A0; BR8601058A; DK114786D0; EP0202405A2; DK114786A; KR900001373B1; MY102307A; JPH064693B2; DE3686352D1; ES8705909A1; EP0202405A3; EP0202405B1; AU5435686A; CA1236638A; SG32494G; KR860009056A; DE3686352T2; AU587803B2; US4596861A; JPS61271317A

Description

RZECZPOSPOLITA POLSKA	OPIS PATENTOWY	150 571
Patent dodatkowy do patentu nr -	(czy IELNIaT I 'idb Patentowego 1
	Zgłoszono: ^{86 03 12 13 *} /^p· ²⁵⁸³⁸⁸/	-UJ
HF	Pierwszeństwo θ5 05 22 Stany Zjednoczone Ameryki	Int. Cl.⁵ C08G 59/06 C08L 63/02
URZĄD PATENTOWY	Zgłoszenie ogłoszono: ^{87 11 16}
RP	Opis patentowy opublikowano: 90 07 31

Twórca wynalazku:

Uprawniony z patentu: The Dow Chemical Company, Midland /Stany Zjednoczone Ameryki/

SPOSÓB WYTWARZANIA ŻYWICY EPOKSYDOWEJ

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania żywicy epoksydowej, nadającej się do pokrywania puszek, z której wytworzona powłoka wykazuje dobrą przyczepność zarówno w warunkach wilgotnych jak i suchych.

Z europejskiego opisu patentowego nr O 115 432 A3 znany jest sposób wytwarzania roztworu żywicy epoksydowej, stosowanego jako lakier. Sposób ten polega na dodawaniu rozpuszczał nika organicznego do stężonego roztworu żywicy epoksydowej bezpośrednio po zakończeniu reakcji między grupami epoksydowymi i hydroksylowymi. Rozpuszczalnik dodaje się w celu rozcieńczenia stężonego roztworu, dzięki czemu jest on łatwiejszy w stosowaniu.

Dotychczas znane epoksydowe powłoki do puszek wykazywały zwykle dobrę przyczepność w warunkach suchych, jednakże stosunkowo słabą przyczepność w warunkach wilgotnych. Potrzebne są zatem takie powłoki, które mają dobrą przyczepność zarówno na sucho jak i na mokro, zwłaszcza do puszek do konserw i puszek do napojów.

Nieoczekiwanie okazało się, że jeśli żywica epoksydowa, z której wytwarza się powłokę ma równoważnik epoksydowy w zakresie od 3000 do 3900 i średnią wagowo ma9ę cząsteczkową od

000 do 17 000, powłoka wykazuje dobrą przyczepność zarówno na sucho jak i na mokro.

Sposobem według wynalazku wytwarza się żywicę epoksydową, która ma równoważnik epoksy dowy od 3000 do 3900 i średnią wagową masę cząsteczkową od 13 000 do 17 000.

Sposób według wynalazku polega na /1/ ogrzewaniu mieszaniny /A/ ciekłego eteru diglicydylowego bisfenolu A o średnim równoważniku epoksydowym od 170 do 195, /B/ bisfenolu A i /0/ katalitycznej ilości jednego lub kilku katalizatorów reakcji między składnikami A i B oraz /0/ rozpuszczalnika lub mieszaniny rozpuszczalników tak, aby uwzględniając reakcję egztermiczną, temperatura była w zakresie 190-210°C, /11/ ochłodzeniu uzyskanej mieszaniny reakcyjnej do temperatury w zakresie 150-185°C, korzystnie 165 - 175°C i utrzymaniu tej temperatury aż do

150 571 uzyskania żądanego równoważnika epoksydowego 1 średniego wagowo ciężaru cząsteczkowego 1 następnie /111/ gwałtownym ochłodzeniu produktu reakcji do temperatury w zakresie 90-130°C przez dodanie /E/ jednego lub kilku rozpuszczalników, przy czyn ekłednlk A stosuje elą w Ilości 54-62% wagowych sumy ciężaru składników A,B,C 1 O, składnik B stosuje eię w Ilości 30-35% wagowych sumy ciężarów składników A,B,C,D, składnik C w ilości 0,01-0,2% wagowych sumy ciężarów składników A,B,C,D, składnik D w ilości 5-30% wagowych sumy ciężarów składników A,B,C,D oraz składnik E w ilości 30-80% wagowych sumy ciężarów składników A,B,C,D·

Odpowiednie rozpuszczalniki, które można stosować w etapie I sposobu według wynalazku jako składnik 0 oraz w etapie III jako składnik E, obejmują na przykład etery glikolowe, alkohole, ketony, węglowodory aromatyczne i ich mieszaniny·

Rozpuszczalniki szczególnie nadające się Jako składniki 0 w etapie I 1 składniki E w etapie III obejmują na przykład 2-butoksyetanol/n-butylowy eter glikolu etylenowego/, rozpuszczalniki aromatyczne o temperaturze zapłonu 43°C 1 zakresie temperatur wrzenie 155-173°C, aromatyczne rozpuszczalniki o temperaturze zapłonu 66°C i zakresie temperatur wrzenia 183-210°C, keton metyIowo-amylowy, diecetonoalkohol, eter metylowy glikolu dipropylenowego, 3-metylo-3metoksybutanol, ksylen, keton metylowo-etylowy, keton metylowo-izobutylowy, aceton, n-butanol, sec-butanol, izopropanol, octan butylu 1 ich mieszaniny·

Szczególnie odpowiednie rozpuszczalniki, które stosuje się jako składnik D w etapie I obejmują 2-butoksyetanol, ksylen, aromatyczny węglowodór, 3-metylo-3-metoksybutanol, eter metylowy glikolu dipropylenowego lub ich mieszaniny· Szczególnie odpowiednie rozpuszczalniki, które stosuje się jako składnik F w etapie III obejmują 2-butoksyetanol, ksylen, aromatyczny węglowodór, cykloheksanon, π-butanol lub ich mieszaniny.

Odpowiednie katalizatory, które można stosować jako składnik C obejmują związki fosfoniowe takie jak na przykład karboksylany fosfoniowe, kompleksy karboksylanu fosfoniowego i kwasu karboksylowego, halogenki fosfoniowe, wodorowęglany fosfoniowe, fosforany fosfoniowe i ich mieszaniny. Szczególnie odpowiednie związki fosfoniowe obejmują na przykład kompleks octanu etylotrifenylofosfoniowego z kwasem octowym, fosforan etylotrifenylofosfoniowy i ich mieszaniny·

Kompozycje epoksydowe według wynalazku, nadające się do wytwarzania powłok, zawierają wymienione żywice, odpowiednie rozpuszczalniki i odpowiednie utwardzacze i ewentualnie wypełniacze, pigmenty, środki regulujące płynność, środki powierzchniowo czynne i podobne składniki.

Odpowiednie utwardzacze, które można stosować w kompozycji do pokrywania puszek obejmują na przykład żywice fenolowo-aldehydowe /rezole/, żywice mocznikowo-aldehydowe, żywice melaminowo-aldehydowe, poliamidy, bezwodniki kwasowe, pierwszo-, drugo- i trzeciorzędowe aminy, imidazole, guanidyny, ich mieszaniny itp. Następujące przykłady ilustrują sposób według wynalazku «

W naszępujących przykładach równoważniki epoksydowe oznaczano przez miareczkowanie kwasem nadchlorowym, średnią wagowo masę cząsteczkową oznaczano na drodze chromatografii żelowo-sączeniowej stosując polistyrenowe wzorce. Przyczepność powłok na sucho i na mokro badano stosując test T-zdziarający /T-peal test/ według ASTM D1876. Przyczepność na mokro oznaczano po moczeniu testowanych płytek w wodzie o temperaturze 90°C przez 4 dni /345 600 s/·

Przykład I. A. Wytwarzanie żywicy epoksydowej. Do szklanego naczynia reakcyjnego z pięcioma szyjami rozmieszczonymi dookoła dna, o pojemności 1 litra, wyposażonego w środki do mieszania i kontroli temperatur, wprowadzono 315 g /1,67 równoważn·/ digllcydylowego eteru bisfenolu A o równoważniku epoksydowym /EEW/ 188, 13,13 g ksylenu, 1,05 g fosforanu etylotrifenylofosfoniowego /30% substancji stałej w metanolu/, 172,3 g /1,51 równoważn·/ bisfenolu A i 39,56 g n-butylowego eteru glikolu etylenowego. Zawartość ogrzewano mieszając do temperatury 160°C przez 62 minuty /3720 s/, po czym w warunkach egzotermicznych temperatura wzrosła do 206°C. Zawartość ochłodzono do temperatury 171°C i utrzymywano w temperaturze 170°C przez 90 minut /5400 s/· Pobrano próbkę do analizy i oznaczono EEW - 3 362 oraz średnią wagowo masę cząsteczkową - 14 457. Wytworzony produkt gwałtownie ochłodzono dodając 678,3 g mieszaniny zawierającej ksylen i n-butylowy eter glikolu etylenowego w stosunku wagowym 60/40 i odparowując ja do 30% wagowych nielotnej pozostałości.

150 571

Β· Wytwarzanie kompozycji powłokowej· Kompozycję powłokową wytworzono mieszając następujące składniki: 25 g żywicy epoksydowej wytworzonej sposobem opisanym powyżej w punkcie A, 8,3 g odpowiedniego rezolowego utwardzacza zawierającego 30% substancji stałej,

8,3 g mieszaniny zawierającej ksylen i eter n-butylowy glikolu etylenowego w stosunku wagowym 60/40· _o

Powyższą mieszaninę ogrzewano przez 4 godziny /14 400 s/ w temperaturze 110 C. Po ochłodzeniu do temperatury pokojowej wytworzoną kompozycję powłokową naniesiono na płytki o stalowe nieocynowane i utwardzano w piecu w temperaturze 210 C przez 0,22 godziny /780 s/·

W ten sposób pokryte płytki pocięto na paski o szerokości 5 mm i między każdą parę pasków włożono taśmę z Nylonu-12 o grubości 0,08 mm· Każdą parę pasków ogrzewano pod ciśnieniem 1034,22 kPa w temperaturze 205°C przez 0,5 minuty /30 s/· Następnie badano płytki na przyczepność na mokro i na sucho· Wyniki przedstawiono w Tablicy 1·

Porównawczy przykład A· Wytworzono powłokową kompozycję, którą oceniano jak w przykładzie I-B, z EPIKOTE 1009 /Shell Chemical Co·/ /diglicydylowy eter bisfenolu A o EEW wynoszącym 2600 1 średniej wagowo masie cząsteczkowej 16 900/· Uzyskane wyniki przedstawiono w Tablicy 1·

Porównawczy przykład B. Do kotła o pojemności 378,5 1 wyposażonego w środki do mieszania 1 kontroli temperatury wprowadzono 61 kg /0,72 równoważn·/ eteru diglicydylowego bisfenolu A o równoważniku epoksydowym /EEW/ 187, 2,54 kg ksylenu, 0,2 kg fosforanu etylotrlfenylofosfoniowego /30% substancji stałej w metanolu/, 33,43 kg /0,65 równoważn·/ bisfenolu A i 7,94 kg eteru n-butylowego glikolu etylenowego· Zawartość ogrzewano mieszając do temperatury 160°C przez 75 minut /4 500 s/, po czym pozostawiono do wzrostu temperatury w warunkach egzotermicznych do 180°C. Zawartość ochłodzono do temperatury 170°C i prowadzono reakcję przez 134 minuty /8040 s/ od szczytu temperaturowego· Pobrano próbkę do analizy i oznaczono EEW 3760 i średnią wagowo masę cząsteczkową - 17 600· Wytworzony produkt gwałtownie ochłodzono dodając 52,1 kg eteru n-butylowego glikolu etylenowego i 77,88 kg ksylenu, które odparowały do 40% wagowych nielotnej pozostałości·

Porównawczy przykład C. Do kotła o pojemności 1135,6 1 wyposażonego w środki do mieszania i kontrolowania temperatury wprowadzono 269,89 kg /3,16 równoważn./ eteru diglicydylowego bisfenolu A o równoważniku epoksydowym /EEW/ 186, 11,34 kg ksylenu, 0,91 kg fosforanu etylotrifenylofosfoniowego /30% substancji stałej w metanolu/, 148,33 kg /2,87 równoważn./ bisfenolu A i 35,38 kg eteru n-butylowego glikolu etylenowego· Zawartość ogrzewano mieszając do temperatury 154°C przez 63 minuty, po czym pozostawiono do wzrostu temperatury w warunkach egzotermicznych do 197°C i ochłodzono do 171°C i prowadzono reakcję przez 65 minut /3 900 e/ od szczytu temperaturowego. Pobrano próbkę do analizy i oznaczono EEW - 2756 i średnią wagowo masę cząsteczkową - 10 700. Wytworzony produkt gwałtownie ochłodzono dodając 90,72 kg eteru n-butylowego glikolu etylenowego, 126,1 kg cykloheksanonu, 126,1 kg n-butanolu, 114,76 kg ksylenu, 126,1 kg rozpuszczalnika aromatycznego o temperaturze zapłonu 43°C i zakresie temperatur wrzenia 155-173°C, które odparowały do 40% nielotnej pozostałości.

Porównawczy przykład D. Do kotła o pojemności 1135,6 1 wyposażonego w środki do mieszania i kontrolowania temperatury wprowadzono 269,89 kg /3,2 równoważn./ eteru diglycydylowego bisfenolu A o równoważniku epoksydowym /EEW/ 186, 11,34 kg ksylenu, 0,91 kg fosforanu etylotrifenylofosfoniowego /30% substancji stałej w metanolu/, 148,33 kg /2,87 równoważn·/ bisfenolu A i 35,38 kg eteru n-butylowego glikolu etylenowego. Zawartość ogrzewano mieszając do temperatury 170°C przez 74 minuty /4440 s/· Następnie pozostawiono mieszaninę reakcyjną do wzrostu temperatury w warunkach egzotermicznych do 216°C, po czym ochłodzono do temperatury 170°C i prowadzono reakcję przez 80 minut /4 800 s/ od szczytu temperaturowego. Pobrano próbkę do analizy i oznaczono EEW - 3675 i średnią wagowo masę cząsteczkową - 17 400. Wytworzony produkt gwałtownie ochłodzono dodając 90,72 kg eteru n-butylowego glikolu etylenowego, 126,1 kg cykloheksanonu, 126,1 kg n-butanolu, 114,76 kg ksylenu i 126,1 kg rozpuszczalnika aromatycznego o temperaturze zapłonu 43°C i zakresie temperatur wrzenia 155-173°C, które odparowały do 40% nielotnej pozostałości.

Przykład II. Do kotła o pojemności 1135,6 1 wyposażonego w środki do mieszania i kontroli temperatury wprowadzono 269,89 kg /3,2 równoważn./ eteru diglicydylowego

150 571 blsfenolu A o równoważniku epoksydowym /EEW/ 186, 11,34 kg ksylenu, 0,91 kg fosforanu etylotrifenylofosfontowego /30% substancji stałej w metanolu/, 148,33 kg blsfenolu A 1 35,38 kg eteru n-butylowego glikolu etylenowego· Zawartość ogrzewano mleszajęc do temperatury 160 C przez 74 minuty /4440 s/· Następnie pozostawiono mieszaninę reakcyjnę do wzrostu temperatury w warunkach egzotermicznych do 206°C, po czym ochłodzono do temperatury 175°C i prowadzono reakcję przez 69 minut /4140 s/ od szczytu temperaturowego· Pobrano próbkę do analizy i oznaczono EEW - 3583 i średnię wagowo masę częsteczkowę - 15 700· Wytworzony produkt gwałtownie ochłodzono dodajęc 90,72 kg eteru n-butylowego glikolu etylenowego, 126,1 kg cykloheksanonu, 126,1 kg n-butanolu, 114,76 kg ksylenu i 126,1 kg rozpuszczalnika aromatycznego o temperaturze zapłonu 43°C i zakresie temperatur wrzenia 155 - 173°C, które odparowały do 40% nielotnej pozostałości·

Przyk ład III· Do kotła o pojemności 1135,6 1 wyposażonego w środki do mieszania i kontroli temperatury wprowadzono 270,34 kg /3,2 równoważn·/ eteru diglicydyIowego blsfenolu A o równoważniku epoksydowym /EEW/ 186, 11,34 kg ksylenu, 0,91 kg fosforanu etylotrifenylofosfoniowego /30% substancji stałej w metanolu/, 148,33 kg /2,87 równoważn·/ bisfenolu A i 35,38 kg eteru n-butylowego glikolu etylenowego· Zawartość ogrzewano mleszajęc do temperatury 153°C przez 76 minut /4560 s/· Następnie pozostawiono mieszaninę reakcyjnę do wzrostu temperatury w warunkach egzotermicznych do 200°C, po czym ochłodzono do temperatury 170°C i prowadzono reakcję przez 94 minuty /5640 s/ od szczytu temperaturowego· Pobrano próbkę do analizy i oznaczono EEW - 3116 i średnił wagowo masę częsteczkowę - 13 200· Wytworzony produkt gwałtownie ochłodzono dodajęc 90,72 kg eteru n-butylowego glikolu etylenowego, 126,1 kg cykloheksanonu, 126,1 kg n-butanolu, 114,76 kg ksylenu 1 126,1 kg rozpuszczalnika aromatycznego o temperaturze zapłonu 43°C i zakresie temperatur wrzenia 155-173 C, które odparowały do 40% nielotnej pozostałości·

Przyk ład IV· Do kotła o pojemności 378,54 1 wyposażonego w środki do mieszenia i kontroli temperatury wprowadzono 60,15 kg /0,71 równoważn·/ eteru diglicydylowego blsfenolu A o równoważniku epoksydowym /EEW/ 187, 2,5 kg ksylenu, 0,2 kg fosforanu etylotrifenylofosfonlowego /30% substancji stałej w metanolu/, 33,11 kg /0,64 równoważn·/ blsfenolu A i 7,85 kg eteru n-butylowego glikolu etylenowego· Zawartość ogrzewano mleszajęc do temperatury 180°C przez 68 minut /4080 s/· Następnie pozostawiono mieszaninę reakcyjnę do wzrostu temperatury w warunkach egzotermicznych do 202°C, po czym ochłodzono do temperatury 172°C i prowadzono reakcję przez 127 minut /7620 s/ od szczytu temperaturowego· Pobrano próbkę do analizy i oznaczono EEW - 3870 i średnię wagowo masę częsteczkowę - 15 200· Wytworzony produkt gwałtownie schłodzono dodajęc 51,3 kg eteru n-butylowego glikolu etylenowego i 76,75 kg ksylenu, które odparowały do 40% nielotnej pozostałości·

Przykład V. Do kotła o pojemności 7570,8 1 wyposażonego w środki do mieszania i kontroli temperatury wprowadzono 1432,92 kg /16,71 równoważn·/ eteru digllcydylowego blsfenolu A o równoważniku epoksydowym /EEW/ 189, 60,33 kg ksylanu, 4,76 kg fosforanu atylotrifenylofosfoniowego /30% substancji stałej w metanolu/, 781,11 kg /15,09 równoważn./ blsfenolu A i 186,43 kg eteru n-butylowego glikolu etylenowego. Zawartość ogrzewano mleszajęc do temperatury 150°C przez 60 minut /3600 s/. Następnie pozostawiono mieszaninę reakcyjnę do wzrostu temperatury w warunkach egzotermicznych do 198°C, po czym ochłodzono do temperatury o

178 C i prowadzono reakcję przez 60 minut /3600 s/ od szczytu temperaturowego. Pobrano próbkę do analizy i oznaczono EEW - 3210 i średnię wagowo masę częsteczkowę - 14 200. Wytworzony produkt gwałtownie ochłodzono dodajęc 479 kg eteru n-butylowego glikolu etylenowego, 665,43 kg cykloheksanonu, 665,43 kg n-butanolu, 605,1 kg ksylenu i 665,43 kg rozpuszczalnika aromatycznego o temperaturze zapłonu 43 C i zakresie temperatur wrzenia 155-173°C.

150 571

Tablica 1

Przykład	EEW	- 1 1 - 4. .	------ 11 Mw 1	Przyczepność ₍
na sucho ¹ kg / 5 mm ¹	na mokro ¹ kg / 5 mm i
	I		1	3362	1	14457	1	4,5 ·	5,9
	Porównawczy	A	1	2600	1 1	16900	1 1	5,8 J	2.9
	Porównawczy	B	1 I	3760	1	17600	1	5.9 ,	3.4
	Porównawczy	C	1	2756	1	10700	1	0,9 «	6,0
	Porównawczy	D	1	3675	1	17400	1 1	^5,9 1	3.2
	II		1 1	3583	1	15700	1	5,9 *	4.1
	III		1	3116	1 1	13200	1 1	^5,4 i'	5.2
	IV		1 I	3870	1	15200	1	4,5 i	5,0
	V		1 . -1 -	3210	1 1	14200	1 1	4,8 ¹ 1	6.1

Przykład porównawczy E. Powtórzono procedurę według przykładu II publikacji zgłoszenia patentowego na patent europejski nr 0 115 432· Jako wyjściową żywicę użyto dostępną handlowo ciekłą żywicę epoksydową, którą stanowił eter digllcydylowy bis fenolu A o równoważniku epoksydowym 187 /z f-my The Dow Chemical Company pod nazwą D«E»R· 331/· Wyniki przedstawiono w Tablicy 2·

Przykład porównawczy F· Powtórzono procedurę według przykładu VIII publikacji zgłoszenia patentowego na patent europejski nr 0 115 432· Jako wyjściową żywicę użyto dostępną handlowo ciekłą żywicę epoksydową, którą stanowił diglicydylowy eter blsfenolu A o równoważniku epoksydowym 187 /z f-my The Dow Chemical Company pod nazwą D.E.R· 331/. Wyniki przedstawiono w Tablicy 2·

Tablica 2

i Własności	1 1 1 - - - -\| -	Przykład porównawczy
E	1 _r - - - - -	F
¹ Równoważnik epoksydowy	1	3 210	1	3 490
średnia wagowo masa cząstecz·	1	11 862	1	12 083
i średnia liczbowo masa cząst.	1 1	3 915	1 1	4 053
¹ Przyczepność na sucho kg/5 mm	1	0,6	1	0,6
Przyczepność na mokro kg/3 mm	1 1	3,9	1 1	6,0

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1· Sposób wytwarzania żywicy epoksydowej o równoważniku epoksydowym od 3000 do 3900 i średniej wagowo masie cząsteczkowej od 13 000 do 17 000, znamienny tym, że /1/ ogrzewa się mieszaninę /A/ ciekłego eteru diglicydylowego bisfenolu A o średnim równoważniku epoksydowym od 170 do 195, /B/ bisfenolu A, /0/ katalitycznej ilości jednego lub kilku katalizatorów reakcji między składnikami A i B oraz /D/ rozpuszczalnika lub mieszaniny rozpuszczalników tak, aby uwzględniając reakcję egzotermiczną, temperatura była w zakresie 190 - 210°C, /11/ po czym chłodzi się mieszaninę reakcyjną wytworzoną w etapie I do temperatury w zakresie 150 - 185C i utrzymuje tę temperaturę aż do uzyskania żądanego równoważnika epoksydowego i średniej wagowo masy cząsteczkowej, a następnie /111/ gwałtownie ochładza się wytworzony produkt reakcji do temperatury w zakresie 90 - 130°C przez dodanie /E/ jednego

150 571 czym składnik A stosuje się w ilości 54-62% wagowych i D, składnik B stosuje się w ilości 30 - 35% wagowych i D, składnik C stosuje się w ilości 0,01 - 0,2% wagoB, C i D, składnik D stosuje się w ilości 5-30% wagowych oraz składnik E stosuje się w ilości 30-80% wagowych sumy lub kilku rozpuszczalników, przy sumy ciężarów składników A, B, C sumy ciężarów składników A, B, C wych sumy ciężarów składników A, sumy ciężarów składników A,B,C,D ciężarów składników A,B,C,D·
2. Sposób według zastrz.l, znamienny tym, że jako katalizator stosuje się jeden lub kilka związków fosfoniowych, a w II etapie ochładza się mieszaninę reakcyjną z etapu I do temperatury w zakresie 175 - 165°C.
3. Sposób według zastrz.2, znamienny tym, że jako składnik C stosuje się fosforan etylotrifenylofosfoniowy, kompleks octanu etylotrifenylofosfoniowego i kwasu octowego lub ich mieszaninę, jako składnik D stosuje się 2-butoksyetanol, ksylen, węglowodór aromatyczny, 3-metylo-3-metoksybutanol, eter metylowy glikolu dopropylenowego lub ich mieszaninę, jako składnik E stosuje się 2-butoksyetanol, ksylen, węglowodór aromatyczny, cykloheksanon, n-butanol lub ich mieszaninę.
4. Sposób według zastrz.l, znamienny tym, że Jako składnik D w etapie I stosuje się glikolowy eter, alkohol, keton, węglowodór aromatyczny lub ich mieszaninę.
5. Sposób według zastrz.l, znamienny tym, że jako składnik E w etapie III stosuje się eter glikolowy, alkohol, keton, węglowodór aromatyczny lub ich mieszaninę.

Pracownia Poligraficzna UP RP. Nakład 100 egz. Cena 1500 zł