Przedmiotem wynalazku jest swider gruzowy do skal.Gwaltownie rosnace zapotrzebowanie na surowce naturalne takie jak ropa naftowa i gaz oraz rózne rodzaje rud wydobywanych przez przemysl górni¬ czy stworzyl zapotrzebowanie na ulepszone swidry wiertnicze. Obrotowe swidry do skal, sa przysto¬ sowane do polaczenia z dolnym segmentem obroto¬ wej zerdzi wiertniczej. W czasie obrotów zerdzi wiertniczej swider rozdrabnia formacje ziemne tworzac otwór wiertniczy. Trwalosc oraz wydajnosc gryza swidra maja zasadnicze znaczenie w proce¬ sie wiercenia poniewaz szybkosc wiercenia jest zwiazana ze stanem swidra oraz jego wydajnoscia robocza.Znane obrotowe swidry db skal, z obrotowymi gryzami, zawieraja trzy oddzielne lapy skierowane do dolu wzgledem kadluba swidra. Dolny koniec kazdej lapy tworzy sworzen lozyskowy. Obrotowy gryzak stozkowy jest osadzony na kazdym sworz¬ niu lozyskowym i przystosowany do obracania sie na nim. Kazdy gryz zawiera oddalone od siebie obwodowe rzedy zebów lub wkladek, przesuniete wzgledem odpowiednich rzedów innych gryzów, co zapewnia wiercenie formacji ziemnych na dnie ot¬ woru wiertniczego. Czesci farmacji ziemnych roz¬ drobnione przez zespól tnacy sa usuwane z otworu wiertniczego przez wymywanie pluczka wiertnicza w po&taci szlamu lub powietrza. Ogólnie obrotowe swidry do skal, majace obrotowe gryzaki stozko¬ we, mozna sklasyfikowac w dwóch grupach. Grupa pierwsza ma zeby o ksztalcie klinów, wykonane lacznie z korpusem gryzu stozkowego. Grupa dru¬ ga ma wkladki lub zeby o budowie zwartej, które B sa oddzielnie wciskane w otwory wykonane w kor¬ pusie stozkowym gryzu. Glowa wkla ze stozkowego korpusu gryzu, i lamie formacje ziemne na dnie otworu wiertniczego.Obrotowy swider do skal, z obrotowymi gryzami i« jest tak zaprojektowany, ze rzad wkladek (zebów) kalibrujacych gryzaka wyznacza obroty gryzu w stosunku do obrotów swidra. Gdyby gryz toczyl sie bez przeszkód po dnie odwiertu, obroty gryzu bylyby równe obwodowi otworu podzielonemu przez 15 obwód gryzu przy wierzcholku kalibrujacym, pomno¬ zonym przez obroty swidra. Gryzak obracalby sie okolo 1,7 raza szybciej w stosunku do obrotu swi¬ dra. Jednakze gryzaki nie sa zaprojektowane na toczenie bez przeszkód, a ich powierzchnie sa zao- M patrzone w wystajace wkladki (zeby). Gryzaki obracja sie w przyblizeniu od 1,2 do 1,5 raza szyb¬ ciej niz swider. Róznica pomiedzy obrotami przy toczeniu sie bez przeszkód, a rzeczywistymi obro¬ tami gryzaka okresla poslizg lub sile oddzialywa- m nia na dno otworu wiertniczego.Dzialanie znanych swidrów bylo ograniczone przez wpadanie zebów w uprzednio wykonane wy¬ ciecia oraz nierównomierna prace. W czasie obrotu swidra kazdy gryz jest napedzany przez rzad zew- n netrznych wkladek (zebów), zazebiajacy sie z wy- 122 483s 122 489 4 cieciami wykonanymi w dnie otworu wiertniczego przez wszystkie zewnetrzne wkladki (zeby) wszyst¬ kich trzech gryzów stozkowych. Jezefli zaleznosc zewnetrznych wkladek (zebów) pojedynczego gryzu stozkowego w stosunku do lacznych wyciec w dnie s otworu jest taka, ze wewnetrzny rzad wkladek (zebów) wtpadla we wlasne, Uprzeklnio wykonane wy. ciecia, wkladka lub zab nie moze wiercic efektyw¬ nie. Nierównomiernosc pracy jest zwiazana z wpa¬ daniem zebów w uprzednio wykonane wyciecia po- M niewaz zeby gryzu stozkowego uderzajac o brzegi wyciec w skalach, wykonanych uprzednio przez polaczone zeby zewnetrzne, slizgaja sie. Przyczyna prawdopodobnie jest niewlasciwy rozklad podzialek zebów. lf „Podzialka" pomiedzy wkladkami (zebami) swidra do skal oznacza odmierzona w linii prostej odleg¬ losc pomiedzy liniami srodkowymi, przy wierzchol¬ kach lub w poblizu wierzcholków wkladek (zebów).Podzialka pomiedzy wkladkami (zebami) pozwala 20 na porównywanie róznych konstrukcji, poniewaz okreslona podzialka moze zapewnic wlasciwe wier¬ cenie formacji o okreslonej twardosci i/lub wlasci¬ wosciach sciernych lub nie zapewniac wlasciwego wiercenia w formacji o innej twardosci. Podobnie n zmiana podzialek z wiekszych na mniejsze odpo¬ wiada zmianie konstrukcji swidra do miekkich for¬ macji na swider do twardych formacji. W ramach swidra okreslonego typu, podzialki zmieniaja sie wraz ze srednica siwidra i srednica wkladek (zebów). M Przykladowo wiekszy swider wymaga zwykle sto¬ sowania wkladek (zebów) o wiekszej dlugosci i sred¬ nicy, a w rezultacie wymaganych luzów pomiedzy wiekszymi wkladkami (zebami) stosuje sie wieksze podzialki. ^ Gryzak o równomiernie rozmieszczonych wklad¬ kach (zebach) i duzej podzialce wycina podstawo¬ wy zarys w dnie otworu wiertniczego. Fragmenty skal lub formacji pomiedzy nacieciami w dnie otworu sa nazywane wystepami skalnymi. Gdy M swider jest zaopatrzony w jeden gryz wystepy skalne zwiejk|szaija swe rozmiary, poniewaz wkladki (zejby) gryzu beda siegaly dna otworu. Gdy gryz wykazywal toczenie bez przeszkód, po osiagnieciu dna otworu swider przestalby wiercic. Zjawisko 45 to jest okreslane jako wpadanie zebów w uprzed¬ nio wykonane wyciecia. Poniewaz gryz wykonuje toczenia bez przeszkód wkladki (zeby) nie beda wpadaly w wyciecia, a wystepy skalne beda usu¬ wane. Przy wykorzystaniu jednego rzedu wkladek ^ (z^bów) na kazdym gryzie do wiercenia tych sa¬ mych wyciec w zewnetrznej czesci otworu, usuwa sie wystepy skalne lub rozdrabnia sie je i dlatego swider moze przesuwac sie do przodu. Przy dwóch gryzach oraz niewielkiej podzialce pomiedzy wklad- M kami (zebami) kalibrujacymi nastapi wpadanie ze¬ bów w wyciecia pomiedzy grubymi wystepami skal¬ nymi.Innym protoflemem wystepujacym przy zastoso¬ waniu znanych swidrów jesit sklonnosc wewne- eo trznego rzedu zebów do dyktowania zarysu gryzu.Rzad wewnetrzny, zwykle drugi lub trzeci z kolei, liczac od scianki otworu, dyktuje zarys toru ro¬ boczego gryzu stozkowego. Uklad taki prowadzi do powstania nietypowego toru zewnetrznego rzedu n wkladek (zebów), który wywiera sily poprzeczne na wkladki (zeby), dazac do ich zlamania.W opisie patentowym St. Zjed. Ameryki nr 3 727 705 ujawniono swider majacy ulepszony, zwar¬ ty zespól kalibrujacy, który ma zwiekszona odpor¬ nosc na zuzycie, zrównowazona tak, ze wyelimino¬ wane jest zuzycie mimosrodowe. Wkladki kalibru¬ jace kazdego rzadu gryzu stozkowego sa rozmie¬ szczone równomiernie. Jednakze rozstaw wkladek rzedów rózni sie pomiedzy gryzami, zapobiegajac wpadaniu wkladek w poprzednio wykonane wycie¬ cia w dnie otworu wiertniczego. Rozmiary przekro¬ ju poprzecznego wkladek kalibrujacych chronia¬ cych powierzchnie kalibrujaca kazdego gryzu róz¬ nia sie pomiedzy soba. W rezultacie calkowita wy¬ stajaca powierzchnia wszystkich wkladek kalibru¬ jacych jednego gryzu jest w przyblizeniu równa calkowitej wystajacej powierzchni wszystkich wkladek kalibrujacych kazdego pozostalego gryzu.W opisie patentowym St. Zjedn. Ameryki nr 3 727 350 ujawniono swider, w którym nie wystepu¬ je wpadanie zebów w poprzednio wykonane wycie¬ cia. Gryz swidra ma zeby usytuowane tak, ze w czasie obrotu swidra stykaja sie one z okreslona pierscieniowa powierzchnia dna otworu wiertnicze¬ go, zapobiegajac wpadaniu w poprzednio wykona¬ ne wyciecia i chroniac przed erozja powloki gry- zaka. Rozklad zejbów w poszczególnych obwodowych rzedach gryzu jest zmieniany w celu uzyskania opty¬ malnej odleglosci miedzy zebami. Ponadto zejby sa rozmieszczone w grupach o przerywanym rozkla¬ dzie, przy czym przerywanie regularnego rozkladu stosuje sie w celu zapobiegania wpadaniu zebów w poprzednio wykonane wyciecia oraz erozji powloki gryzu.W opisie patentowym St. Zjedn. Ameryki nr 3 126 973 ujawniono swider obrotowy, którego obwo¬ dowe rzedy zebów wykonane w gryzie sa oddzielo¬ ne od siebie, a czesto przesuniete wzgledem rzedów sasiednich gryzów, aby nie przeszkadzac obrotowi gryzu oraz zapewnic pelny kontakt z dnem otworu wiertniczego. Stozki nie maja przekroju kolowego i moga wywolywac drgania swidra, zwiekszajac szybkosc wiercenia. Zewnetrzny rzad zebów ma za¬ rys owalny, zas wewnetrzny rzad zebów ma za¬ rys kolowy. Zewnetrzne rzedy zapewniaja drgania swidra w czasie jego obrotów w ziemi, natomiast rzedy wewnetrzne stabilizuja swider i zapewniaja utrzymanie prostoliniowego otworu wiertniczego.W opisie patentowym St. Zjedn. Ameryki nr 2 994 390 ujawniono gryzak swidra, którego scianki sa zaopatrzone w wiele krawedzi. Krawedzie gry¬ zu sa równolegle do podstawy gryzaka i otaczaja polowe jego obwodu. Sasiednie krawedzie sa rozmie¬ szczone wzgledem siebie na odleglosc równa w przyblizeniu polowie wysokosci kazdej krawedzi.Sasiednie krawedzie siegaja wokól przeciwnego pólobwodu gryzu tak, ze poczatek jednej krawedzi przypada pomiedzy koncami sasiednich krawedzi.Tak wiec poszczególne krawedzie sa rozmieszczone schodkowo i wyciecia powstale pomiedzy torami krawedzi sa zbierane przez sasiednie krawedzie rozmieszczone po obu stronach.W opisie patentowym St. Zjedn. Ameryki nr 2 533 260 przedstawiono obrotowy swider oraz gry-5 122 483 i zy swidra. Gryzy maja jednorodny przekrój po¬ przeczny na calej glebokosci i sa zakonczone na zewnetrznych koncach swobodnymi zebami tak, ze poczatkowa predkosc wiercenia jest duza w czasie zuzywania tych zabów. Wewnetrzne konce gryzów zapewniaja efektywne wiercenie w miare zuzy¬ wania swobodnych zebów az do calkowitego zni-r szczenia gryzów.Przedsitawiono zestaw gryzów majacy segmento¬ we elementy tnace rozmieszczone na obwodzie ka¬ dlubów gryzów, rozrzucone wzdluz kadlubów tak, ze elementy tnace sasiednich gryzów nakladaja sie co najmniej na niektóre elementy tnace i sa zaopatrzone na wierzcholkach w zeby swobodfte.Elementy wspólpracujace z zewnetrznym rzedem zebów kalbirujacych zapewniaja obrót gryzu.W opisie patentowym Sit. Zjeidn. Ameryki nr 2 533 259 przedstawiono gryz z zespolem zebów. W obrotowym swiidlrze gryzowyim odleglosc miedzy ko¬ lejnymi zebami jest równa sumie odleglosci po¬ miedzy pozostalymi zebami. Gryz zawiera zeby rozmieszczone zespolami, usytuowanymi w obwo¬ dowych rzedach, przy czyim sasiednie zeby kazde¬ go zespolu maja stoisiuinkowo mala podlzialke tak, ze zazebienie zebów ze skala na dnie otworu wiertniczego bedzie mialo mala podzialke, co umo¬ zliwia latwe rozdrobnienie skaly w wyniku dzia¬ lania gryzu. Zespól zebów ma taka podzialke miedzy zebami, ze polaczone podzialki wszystkich zebów w wiezkach sa mniejsze niz odleglosci po¬ miedzy koncami zespolów zebów gryzu.W opisie patentowym St. Zjedn. Ameryki nr 2 533 258 przedstawiono stozkowo gryzy zaopatrzo¬ ne w kolowe elementy tnace, o plaskich wierz¬ cholkach. Powierzchnia wierzcholka nie zwieksza sie gwaltownie w miare zuzycia elementów tna¬ cych tak, ze swider zachowuje pozadana szybkosc wiercenia przez okres trwalosci gryzów bez ko¬ niecznosci nadmiernego zwiekszania przykladane¬ go obciazenia. Zewnetrzny rzad wzdluznych ze¬ bów stosuje sie w polaczeniu z wieloma wewne¬ trznymi, obwodowymi rzedami elementów tna¬ cych, o plaskich wierzcholkach. Zewnetrzny rzad lub rzedy zebów ulatwiaja ruch obrolfcowy gryzów.Korzystnie stosuje sie zestaw gryzów stozko¬ wych, majacych silne, obwodowe elementy tnace, o niepelnym uzebieniu i plaskich wierzcholkach, rozmieszczone wzdluz jednego z gryzów. Suma laczników o niepelnym uzebieniu w kazdym rze¬ dzie jest mniejlsza niz pelny obwód rzedu tak, ze poczatkowo jeist wymagane nizsze obciazenie przy wierceniu formacji przy pomocy takich elemen¬ tów tnacych, co zapewni szybsze usuwanie wier¬ conego materialu. Podobnie stasuje sie zestaw gry¬ zów stozkowych, majacych obwodowe elementy tnace o n:ejpe'inytm uzejbieniu i plaskich wierzchol¬ kach, r"zmieszczonych wzdluznie na gryzach. Ele¬ menty tnaca sasiednich rzedów sa przesuniete wzdluznie, natomiast elementy tnace kazdego gry¬ zu sa przesuniete obwodowo umozliwiajac oorót gryzów. Zapewnia to nie tyflko teipszy rozklad ob¬ ciazenia wokól gryzów, w miare ich toczenia po dnie otworu wiertniczego, ale równiez bardziej równomierny rozklad obciazenia pomiedzy gryza¬ mi zespolu, co zapewnia lepsze wiercenie i zapo¬ biega chwilowym przeciazeniom* Zgodnie z rozwiazaniem wedlug wynalazku ele¬ menty tnace sa nierównomiernie rozmieszczone w pierscieniowym rzedzie.Pierscieniowy rzad nierównomiernie rozmiesz¬ czonych elementów tnacych jest umieszczony na wewnetrznej podstawie gryzu.Korzystnie elementy tnace w kazdym z dwóch pierscieoiirawych rzedów znajdujacych sie na gry¬ zie sa rozmieszczone nierównomiernie.Przedmiot wynalazku zostal uwidoczniony w przykladzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia swider wedlug wynalazku w widoku perspektywicznym, fig. 2 — rozklad ze¬ bów (wkladek) gryzu wedlug wynalazku, fig. 3 — rozklad zebów (wkladek) znanego gryzu.Zgodnie z fig. 1 swider 10 zawiera korpus 13t przystosowany do polaczenia koncówka 14 z dol¬ nym koncem; obrotowej zerdzi wiertniczej (nie po¬ kazanej). Korpus 13 zawiera uklad kanalów wew¬ netrznych, zapewniajacych przeplyw pluczki wiert¬ niczej, w postaci szlamów i tym podobnych, prze¬ plywajacych przez zerdz wiertnicza do dolu, umozliwiajac doprowadzenie pluczki na dno wier¬ conego otworu. Pluczka wiertnicza przeplywa do góry kanalem pierscieniowym pomiedzy scianka otworu a zerdzia pluczkowa, porywajac ze soba urobek oraz gruz skalny.Z korpusu swidra wylataja trzy identyczne lapy.Lapy 11 i 12 zostaly pokazane na fig. 1. Dolny koniec kazdej lapy jest zaopatrzony w sworzen lozyskowy. Na kazdej lapie jest osadzony obroto¬ wo stozkowy gryz 15. Sworznie lozyskowe na któ¬ rych sa osadzone gryzy 15 wyznaczaja osie obro¬ tu, wokól których obracaja sie gryzy 15. Osie obro¬ tu sa nachylone pod katem ku dolowi do wew¬ natrz.Kazdy gryz 15 zawiera wierzcholek 16 zwróco¬ ny w kierunku osi obrotu gryzu ^oraz podstawe 17 usytuowana na przecieciu pomiedzy scianka i dnem otworu wiertniczego. Kazdy gryz 15 zawiera pier¬ scieniowy rzad wkladek lub zebów usytuowanych w poblizu podstawy kazdego gryzaka. Rzad wkla¬ dek (zebów) przechodzi przez przeciecie pomiedzy scianka i dnem otworu wiertniczego. Kazdy gryz 15 zawiera równiez co najmniej jeden pierscie¬ niowy, wewnetrzny rzad wkladek lub zebów, nisz¬ czacy wewnetrzna czesc otworu wiertniczego. Ze¬ by sa frezowane na gryzach, natomiast wkladki sa osadzone w gniazdach wierconych w gryza- kach.Na figurze 2 zostal przedstawiony rozklad wkla¬ dek (zebów) dla rzedu wkladek (zebów) obroto¬ wego, stozkowego swidra, skonstruowanego we¬ dlug wynalazku. Rozklad wklaidek (zebów) stanowi rozklad jednego rzedu wkladek (zeb6w) obroto¬ wego, stozkowego swidra do skal, takiego jak swider 10* pokazany na fig. 1. Rzad ten obejmuje siedemnascie oddzielnych wkladek (zebów) 18; Normalna podzialke katowa oblicza sie dzielac 360° przez 17 co daje 21,176°, gdy wkladki (zeby) sa rozmieszczone równomiernie. Niniejszy wyna¬ lazek wykorzystuje skokowe wiercenie, niszczace zarys powstaly w wyniku poprzedniego obrotu 10 15 W 35 30 35 40 45 50 55 CO122 7 swidra. Podzialka katowa jest dobrana losowo.Poniewaz nie ma dwóch par wkladek (zebów) o tej samej pcdzialce, prawdopodobienstwo wier¬ cenia po tym ssanymi torze jest niewielkie. Umo¬ zliwia to zwiekszenie czestosci penetracji formacji przez swider i w znacznym stopniu zmniejszenie prawdopodobienstwa zlamania wkladki (zeba) w czasie wiercenia. Odlegolsci pomiedzy wkladkami (zebami) uzyskuje sie przy uzyciu tablicy lub ge¬ neratora liczb losowych, wyznaczajacych kolejno kazda pcdzialke. Ponizsza tabela przedstawia po¬ dzialki katowo wkladek (zebów) dla rozkladu ze¬ bów pokazanego na fig. 2.Tablica (dla f g. 2) ] Podzialka Pl P« Pi P4 P5 Pt Pt P8 Podzialka katowa 18,47° 20,10° 22,28° 23,91° 20,65° 22,83° 23.83° 17,93° Podzialka P» Pio Pn P« Pi.Pl4 Pl* Pif Pl7 Podzialka 1 katowa 25,26° 21,19° 16,84° 21,74° 19,02° 24,46° 17,38° 25,00° 19,56° , Losowy rozklad wkladek lub zebów w wew¬ netrznych rzedach umozliwia zmniejszenie ka¬ walków skal urabianych przez te rzedy oraz umo¬ zliwia zwiekszona penetracje swidra. Eliminuje te mozliwosc obracania sie swidra w miejscu i ula¬ twia przesuwanie swidra do przodu. Ten rodzaj urabiania zapobiega napedzaniu gryzu, przez wew¬ netrzny rzad zebów luib ustalaniu predkosci obro¬ towej gryzu, co powoduje zlamanie lub zuzycie jego zebów kalibrujacych. Zwieksza to równiez predkosc wiercenia i -trwalosc zespolu tnacego. Lo¬ sowe rozmieszczenie zebów luib wkladek gryzu wywofliuije wiercenie dna otworu na czysto, przy mozliwie drobnych kawalkach wierconej skaly oraz ogólne zwiekszenie predkosci wiercenia.Losowe rozmieszczenie zejbów lub wkladek na gryzie jest trudne do zrealizowania. Frezowanie ze¬ bów lub wiercenie otworów ped wkladki wymaga cenie jest mozliwe na obrabiarce sterowanej tasma.Przy losowym rozmieszczeniu zebów Hub wkladek zadne dwa sasiednie zeby lub wkladki nie beda mialy miedzy soba tej samej podzialki. Podzialka miedzy nimi moze sie zmieniac przykladowo od po¬ dzialki 'podstawowej równiej 2,54 om wedlug po¬ nizszej zaleznosci: podzialka 2,54 cm, podzialka 2,34 cm, podzialka 2,24 cm, pedzialka 2,7 cm i po¬ dzialka 2,84 cm. W ten sposób uzyskuje sie rozklad dla szesciu zebów. Gdyby gryz mial osiemnascie zebów stosowaloby sie trzy takie rozklady w jed¬ nym rzedzie. Rozklad moze byc zgrupowany w gry¬ zy o dowodnej ilosci zebów lub moze stale zmieniac sie na gryzie. Przy takim rozkladzie na wszystkich trzech gryzach nie bedzie wystepowalo zazebienie 483 8 sie zebów z nacieciami skal na dnie otworu wiertni¬ czego craz zwiekszenie predkosci wiercenia. Loso¬ we rozimieszceznie zapobiega wpadaniu zebów w ich poprzednio wykonane wyciecia, jak to ma miej- l sce przy wierceniu skokowym.Jezeli zeby sa rozmieszczone na gryzie z równo¬ mierna podzialka, poza dwoma zebami rozmieszczo¬ nymi z podzialke równa 1,5 podzialki podstawowej, co jest nazywane wierceniem skokowym, nastepuje io wyrywanie zebów z ich wyciec przy kazdym osia¬ gnieciu dna otworu wiertniczego przez zeby o zwiekszonej podzialce. Wiercenie o takim roz¬ kladzie zebów zmniejsza gromadzenie sie kawal¬ ków gruzu skalnego oraz zwieksza predkosc wier- H cenia. Gdy gryz ma dwie grupy zebów o wiekszej podzialce miedzy nimi oraz wiecej niz cztery zeby w grupie, zeby wykazuja tendencje do wpadania w poprzednio wykonane wyciecia, co powoduje zu¬ zycie po obu stronach zeba. Zuzycie to zmniejsza m trwalosc zespolu tnacego. Gdy zeby sa rozmieszczo¬ ne w grupach po cztery na gryzie o szesnastu ze¬ bach, stosuje sie cztery wieksze podzialki. Powo¬ duje to nierówna prace swidra i lamanie zebów.Metoda wiercenia skokowego ogranicza ilosc zebów 25 na gryzie lub tez przy ilosci zebów wiekszej niz cztery prowadzi do wpadania zebów w poprzed¬ nio wykonane wyciecie. Wiercenie takie, lub takie rozmieszczenie wkladek jest uzywane w znanych rozwiazaniach w celu ulatwienia usuwania gruzu ^ skalnego, wiercenie skokowe mozna zastosowac na jednym gryzie, dwóch gryzach lub wszystkich trzech gryzach.Na figurze 3 jest przedstawione rozmieszczenie wkladek (zebów) znanego stozkowego swidra do M wiercenia skal. Jak to pokazano na fig. 3« znany rozklad wkladek jest równomierny. Podzialki P pomiedzy wkladkami 19 sa takie same. Przy ta¬ lom rozkladzie gtnunt nie jest wieincony z optymal¬ na predkoscia, poniewaz wkladki (zeby) swidra do 4§ skal wpadaja w poprzednio wykonane wyciecia i lamia sie, silnie zuzywaja lub nie moga nacinac nowych wyciec. Swider tego rodzaju jest narazo¬ ny zarówno na problemy zwiazane z wpadaniem w poprzednio wykonane naciecie jak i nierówno- 45 mierna praca.Zastrzezenia patentowe 1. Swider gryzakowy do skal posiadajacy co naj- ^ mniej jeden a zwlaszcza trzy obrotowe gryzaki O ksztalcie stozkowym, wykonujacy otwór wiertniczy w ziemi, majacy przynajmniej jeden pierscieniowy rzad elementów tnacych na gryzaku, znamienny tym, ze elementy tnace (18) sa nierównomiernie 55 rozmieszczone w pierscieniowym rzedzie. 2. Swider wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze pierscieniowy rzajd nierównomiernie rozmieszczo¬ ny elementów tnacych (18) jest umieszczony na wewnetrznej podstawie (17) gryzaka (15). jq 3. Swider wedlug zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, ze elementy tnace (18) w kazdym z dwóch pierscieniowych rzedów znajdujacych sie na gry¬ zaku (15) sa rozmieszczone nierównomiernie.122483 FIG. Z PL PL PL