NL9201772A - Gelamineerd identificatiedokument alsmede werkwijze voor het vervaardigen ervan. - Google Patents

Description

Gelamineerd identificatiedokument alsmede werkwijze voor het vervaardigen ervan.

De uitvinding heeft betrekking op een gelamineerd identificatiedokument, bestaande uit een laminaat van twee gelijkvormige, elkaar geheel overdekkende, transparante dekvellen, die aan hun van elkaar afgekeerde buitenzijden bestaan uit thermohardende kunststof en aan hun naar elkaar toegekeerde binnenzijden voorzien zijn van respectievelijke hechtlagen van thermoplastisch materiaal, en op elkaar gelamineerd door warmpersen onder insluiting van een kaart of vel met identificatiegegevens.

De uitvinding heeft tevens betrekking op het vervaardigen van een dergelijk identificatiedokument.

Onder identificatiedokumenten worden in de zin van deze uitvinding verstaan passen, zoals toegangspassen, bankpassen, creditcards, alsook van rijksoverheidswege uitgegeven dokumenten, zoals identiteitskaarten, paspoorten, rijbewijzen en dergelijke. Om dergelijke dokumenten, die voor specifiek persoonlijk gebruik dienen, tegen vervalsing te beschermen, worden zij veelal uitgevoerd op de wijze, zoals in de aanhef omschreven, dat wil zeggen bekleed met een laminaat van thermohardend kunststofmateriaal. Daarbij is het gebruikelijk om het betreffende dokument, bestaande uit bedrukt papier, karton of kunststofmateriaal, te omgeven met twee transparante dekvellen van thermohardend polyester-materiaal, elk voorzien van een dunne hechtlaag van thermoplastisch materiaal, en dit geheel vervolgens door warmpersen te lamineren. Weliswaar biedt een aldus geprepareerd identificatiedokument een primaire bescherming tegen vervalsing, maar sluit dit niet volledig niet uit. Het blijft namelijk mogelijk om door een warmtebehandeling, bijvoorbeeld met behulp van een heet strijkijzer, het laminaat open te maken, de gegevens van het dokument te veranderen, bijvoorbeeld door het aanbrengen van een andere pasfoto, het vervalsen‘van een handtekening of iets dergelijks, en vervolgens het aldus vervalste dokument opnieuw te lamineren.

Het is nu het doel van de uitvinding een gelamineerd identificatiedokument te verschaffen, waarbij de kans op vervalsing tot een minimum beperkt is.

Daartoe voorziet de uitvinding in een gelamineerd identificatiedokument zoals omschrijven in de aanhef, met het kenmerk, dat elk dekvel bestaat uit een laminaat van op elkaar gelamineerde, dunne vellen van thermohardende kunststof, met tussen elke twee aangrenzende vellen een thermoplastische hechtlaag.

Het gebruik van een groter aantal relatief dunne lagen van polyester of een dergelijk thermohardend materiaal met tussengelegen hechtlagen biedt boven het gebruik van twee relatief dikke polyesterlagen met slechts één hechtlaag daartussen een aantal belangrijke voordelen. Allereerst is het vrij moeilijk om een dergelijk laminaat open te breken. Terwijl een uit twee enkelvoudige, dikke deklagen bestaand dokumentlaminaat door verhitting vrij gemakkelijk te openen is, aangezien de lijmlaag tussen de twee polyesterlagen door adequate verhitting met een strijkbout of warme lucht vrij gemakkelijk zal smelten, is dit bij de meervoudige struktuur volgens de uitvinding aanmerkelijk lastiger, aangezien bij het verhitten van een dergelijke struktuur willekeurige lijmlagen kunnen smelten, terwijl de lijmlaag waar het om gaat, namelijk die, ter plaatse van de kaart met identificatiegegevens, nog niet losgemaakt is. Dit betekent derhalve een vrij tijdrovend werk, aangezien moeilijk vast te stellen is, waar precies de dokumentkaart in het laminaat zich bevindt. Bovendien, wanneer bijvoorbeeld de bovenste dunne laag loslaat, is deze bijzonder kwetsbaar, zodat gemakkelijk beschadiging kan ontstaan, waaruit naderhand zal blijken, dat er dokumentvervalsing heeft plaatsgevonden. Daarbij kan de moeilijkheidsgraad nog worden verhoogd, doordat de beide dekvellen een verschillend aantal van de dunne vellen van thermohardend materiaal bevatten.

Gevonden is, dat doelmatig elk dunne vel van thermohardend materiaal, bijvoorbeeld polyetheentereftalaat (PET) een dikte heeft van 10-50 μιη, en elke hechtlaag een dikte van 25-35μιιι. Doelmatig kan verder het aantal dunne vellen in een dekvel 2 tot 5 bedragen.

De dunne vellen van thermohardend materiaal, waaruit de deklagen zijn opgebouwd, behoeven niet dezelfde dikte te hebben. Gebleken is, dat wanneer de of enkele dunne vellen van thermohardend materiaal verschillend van dikte zijn, dit het nog lastiger maakt om het laminaat op ongewenste wijze te openen. Verder kunnen de of enkele dunne vellen van thermohardend materiaal verschillend van kleur zijn. Dit betekent een extra beveiliging tegen ongewenst openen van het laminaat, omdat deze kleuren gezamenlijk een bepaald kleurpatroon bieden, dat verstoord wordt, c.q. verkleuren zal, wanneer het laminaat door verhitten wordt geopend en weer dichtgesmolten.

Bovendien kan het ongewenst openen nog aanzienlijk worden bemoeilijkt doordat in één of beide van de dekvellen één of meer ondergelegen dunne vellen van thermohardend materiaal op willekeurige wijze geperforeerd zijn, bijvoorbeeld met gaatjes, spleetjes, en dergelijke.

Aangezien de lijmlagen van thermoplastisch materiaal bij het lamineren door deze perforaties heen zullen dringen, is de hechting zeer sterk en zal het losmaken door verhitting extra moeilijk worden.

Behalve het feit, dat het laminaat zeer moeilijk onbeschadigd te openen is, biedt een dergelijk uit dunne vellen opgebouwd laminaat nog een belangrijk verder voordeel. Het is namelijk mogelijk, om in één of elk van de dekvellen door middel van reliëfdruk merktekens aan te brengen, die bij verhitting verdwijnen. Daarbij worden deze merktekens aangebracht met een geschikt stempel of een rol na het lamineren van het identificatiedokument, en worden de reliëftekens ingedrukt in de buitenste dunne polyesterlaag. Gebleken is nu, dat een dergelijk reliëf bij verhitting met bijvoorbeeld een strijkbout weer volledig zal verdwijnen, zodat aan het ontbreken van de reliëftekens te zien valt, of er een vervalsing heeft plaatsgevonden. Het aanbrengen van reliëftekens in een gelamineerd identificatiedokument, waarbij de dekvellen dik en enkelvoudig zijn, is praktisch niet mogelijk, en indien er in een dergelijk dekvel een reliëf zou kunnen worden aangebracht, zou dit niet verdwijnen bij verhitting van het laminaat, zoals bij het laminaat van de uitvinding.

Het laminaat volgens de uitvinding biedt nog verdere voordelen, aangezien in de verschillende thermoplastische lijmlagen UV gevoelige merktekens kunnen worden aangebracht, die bij lossmelten en weer vastmaken van de diverse thermoplastische lagen zullen versmelten of vervormen, zodat ook dit een mogelijkheid biedt om vervalsing te signaleren.

Bij de vervaardiging van een laminaat volgens de uitvinding wordt uitgegaan van een aantal dunne polyestervellen, die aan één zijde bekleed zijn met een thermoplastische hechtlaag. Een werkwijze voor het vervaardigen van een gelamineerd identificatiedokument omvat bijvoorbeeld de volgende stappen: a) het op elkaar stapelen van een eerste aantal dunne, aan één zijde met een thermoplastische hechtlaag beklede vellen van thermohardend kunststofmateriaal met de hechtlagen naar boven, b) het op de bovenste hechtlaag van deze stapel plaatsen van een kaart of vel met identificatiegegevens, c) het daarop stapelen van een tweede aantal van genoemde dunne vellen met de hechtlagen naar beneden, d) het doorvoeren van de aldus verkregen stapeling tussen een paar verhitte lamineerpersrollen.

Als daarop aansluitende stap kan men in een continu proces vervolgens het verkregen laminaat doorvoeren tussen een paar reliëfdrukrollen, om gewenste reliëftekens aan te brengen op één of beide buitenste polyesterlagen van het laminaat.

De uitvinding wordt thans nader toegelicht aan de hand van de tekening. In de tekening toont:

Fig. 1 schematisch in dwarsdoorsnee de opbouw van een gelamineerd identificatiedokument volgens de bekende techniek,

Fig. 2 schematisch in dwarsdoorsnee het identificatiedokument na te zijn gelamineerd,

Fig. 3 schematisch in dwarsdoorsnee de opbouw van een gelamineerd identificatiedokument volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding,

Fig. 4 schematisch in dwarsdoorsnee dit identificatie- dokument na lamineren, en

Fig. 5 een variant van de uitvoeringsvorm van fig. 4, voorzien van reliëfdruk.

Ter wille van de duidelijkheid zijn in de diverse figuren de diktes van de verschillende lagen van de lagen-opbouw niet op schaal getekend.

Fig. 1 toont in dwarsdoornsee de opbouw van een gelamineerd identificatiedokument, zoals in de techniek gebruikelijk is. Een identificatiekaart of vel 1 van karton, papier, kunststofmateriaal, voorzien van persoonlijke identificatiegegevens, eventueel voorzien van een pasfoto, is tussengeplaatst tussen een bovenste deklaag en een onderste deklaag 3. De bovenste deklaag bestaat uit een laag van thermohardende hars, bijvoorbeeld PET, en is aan haar onderzijde voorzien van een hechtlaag van thermoplastisch materiaal, bijvoorbeeld PE.

Op overeenkomstige wijze bestaat de onderste deklaag 3 uit een laag thermohardende hars 6 en een hechtlaag 7. De beide hechtlagen 5 en 7 zijn naar elkaar toegekeerd met daartussen de identificatiekaart 1. Wanneer een dergelijke lagenopbouw wordt gelamineerd door warmpersen, verkrijgt men een identificatiedokument volgens de struktuur van fig. 2.

De beide hechtlagen 5 en 7 zijn versmolten tot één hechtlaag 5+7, met de identificatiekaart 1 daarin opgesloten.

Een aldus vervaardigd identificatiedokument biedt weliswaar een zekere bescherming tegen vervalsing, maar de mogelijkheid daartoe is niet uitgesloten. Indien men een dergelijk laminaat verwarmt met bijvoorbeeld een strijkbout of hete lucht, zal de hechtlaag 5+7 verweken, zodat men de ingesloten kaart kan bereiken, en hier eventueel vervalsingen opbrengen, waarna men de dekvellen weer op elkaar vast perst.

In fig. 3 is schematisch een dwarsdoorsnede-opbouw getoond van een gelamineerd identificatiedokument volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding. Evenals bij de uitvoeringsvorm van de fig. 1 en 2 is een identificatiekaart 1 van karton, papier, of kunststof, en voorzien van identificatiegegevens, tussengeplaatst tussen een bovenste deklaag 2 en een onderste deklaag 3. In tegenstelling met de uitvoeringsvorm van de fig. 1 en 2 zijn de beide deklagen geen enkelvoudige lagen maar multilagen, bestaande uit een aantal dunne lagen van thermohardende hars, zoals PET, en een aantal hechtlagen daartussen van thermoplastisch materiaal zoals PE. Bij de opbouw volgens fig. 3 heeft de bovenste deklaag 2 een eerste dunne PET laag 4a, een eerste hechtlaag 5a, een tweede dunne PET laag 4b, en een tweede hechtlaag 5b. Op overeenkomstige wijze bestaat de onderste deklaag 3 uit een eerste dunne laag van PET 6a, een eerste hechtlaag 7a, een tweede dunne laag van PET 6b, en een tweede hechtlaag 7b. Na lamineren verkrijgt me een gelamineerd identificatiedokument, zoals in doorsnee getoond in fig. 4. Zoals te zien is de identificatiekaart 1 nu ingevat tussen de versmolten hechtlaag 5b + 7b.

Bij de uitvinding zijn de afzonderlijke lagen zeer dun. Bij de bekende uitvoering volgens fig. 1 en 2 is de totale dikte van een deklaag 250 μπι, waarvan de PET laag een dikte heeft van meer dan 100 μπι. Bij de uitvinding daarentegen is de totale dikte van een deklaag vergelijkbaar, maar omdat er daar meer lagen zijn, zijn deze corresponderend dunner. Daarbij bedraagt de dikte van één PET laag bijvoorbeeld 50 μπι of minder.

In het uitvoeringsvoorbeeld getoond in de fig. 3 en 4 is ter wille van de duidelijkheid elke deklaag gegeven, als bestaande uit twee PET lagen en twee PE hechtlagen. In de praktijk kunnen er meer lagen in een deklaag zitten. Doelmatig is bijvoorbeeld gebleken, om een deklaag te laten bestaan uit vijf zeer dunne PET lagen, elk voorzien van een hechtlaag.

Een gelamineerd veiligheidsdokument volgens de uitvinding biedt ten opzichte van de bekende gelamineerde dokumenten, waarbij deklagen enkelvoudig zijn, grote voordelen voor wat betreft veiligheid tegen dokumentvervalsing. Bij het losmaken van de hechtlagen door verwarming (strijkbout of hete lucht of iets dergelijks) kan elke willekeurige hechtlaag losraken, zodat het niet zeker is of de juiste laag, waarin zich de identificatiekaart bevindt, wordt opengemaakt. Dit betekent, dat vervalsen aanzienlijk is bemoeilijkt, te meer daar, wegens het feit, dat de afzonderlijke lagen zeer dun zijn, gemakkelijk beschadiging van het laminaat bij verhitten kan optreden, bijvoorbeeld wanneer de lijmlaag van de bovenste PET laag het eerste loslaat, en de PET laag verkreukelt. De moeilijkheidsgraad kan nog worden verhoogd, doordat men het aantal lagen in de bovenste en onderste deklaag naar keuze verschillend kan kiezen.

Een verdere beveiliging tegen vervalsing is getoond in fig. 5. Fig. 5 geeft een variant van de uitvoering van fig. 4, waarbij in de bovenste deklaag in de PET laag 4a daarvan merktekens 8 zijn aangebracht door middel reliëfdrukken.

Deze merktekens 8 zijn doorgedrukt in deze bovenste laag 4a, en zoals te zien, drukt dit nog iets door in de daaronder gelegen lagen, evenwel slechts in zeer geringe mate, zodat de aangebrachte vervorming zich in hoofdzaak bevindt in de bovenste laag 4a. Het grote voordeel van deze reliëfdruk is, dat deze, indien men het laminaat bijvoorbeeld verhit met een strijkbout, om bij de ingesloten identificatiekaart 1 te kunnen komen, weer verdwijnt, zodat, indien vervalsing heeft plaatsgevonden en vervolgens weer is gelamineerd, dit te zien valt aan het ontbreken van de reliëfdrukmerktekens.

Dit aanbrengen van reliëfdruk vindt plaats nadat het dokument is gelamineerd. Doelmatig kan daarbij het reliëfdrukken worden opgenomen als eindstap van het lamineerproces, dat dan bestaat uit het opbouwen van de lagen met daartussen geplaatst de identificatiekaart, lamineren tussen twee warme lamineerpersrollen, en vervolgens het aanbrengen van reliëfdruk, bijvoorbeeld eveneens met behulp van reliëfdrukrollen. Op deze wijze zijn de gelamineerde dokumenten, voorzien van een veiligheids-bescherming, gemakkelijk en snel te vervaardigen.

In het bovenstaande werd de uitvinding toegelicht aan de hand van twee uitvoeringsvoorbeelden. Het zal evenwel duidelijk zijn, dat de uitvinding zich niet daartoe beperkt, en dat tal variaties en modificaties binnen het kader van de uitvinding mogelijk zijn. Zo kunnen bijvoorbeeld meer dan twee lagen (in het bijzonder vijf) van thermohardend materiaal worden gebruik in elke deklaag, en is de keuze van thermohardende en thermplastische materialen voor de respectievelijke draag- en hechtlagen niet beperkt tot PET en PE, maar zijn tal van andere materialen evenzeer geschikt, waarbij de enige eis is, dat althans de bovenste deklaag na het lamineren transparant blijft.

Terwijl in het uitvoeringsvoorbeeld van fig. 5 de reliëfdruk werd aangebracht door indrukken, is het daarentegen ook mogelijk om reliëfmerktekens aan te brengen door uitdrukken, bijvoorbeeld met behulp van een van merkperforaties voorzien stempel.

Behalve de reliëfdruk zijn nog verdere veiligheidsvoorzieningen mogelijk zoals het variëren van de diktes van de verschillende vellen van thermohardend materiaal, verschillende kleuren voor diverse van deze vellen, en perforaties. Verder kunnen er ook in de diverse hechtlagen nog geheime merktekens worden aangebracht, bijvoorbeeld door middel van laserprinten, welke bij UV belichting zichtbaar worden. Dit laatste geeft de bijzondere veiligheid dat, indien door verhitten met een strijkbout of warme lucht de hechtlagen worden verweekt en gaan vloeien, deze extra merktekens zullen versmelten of verdwijnen, zodat ook daaraan te zien valt, of er een vervalsing heeft plaatsgevonden.

- conclusies -

Claims (11)

1. Gelamineerd identificatiedokument, bestaande uit een laminaat van twee gelijkvormige, elkaar geheel overdekkende, transparante dekvellen, die aan hun van elkaar afgekeerde buitenzijden bestaan uit thermohardende kunststof en aan hun naar elkaar toegekeerde binnenzijden voorzien zijn van respectievelijke hechtlagen van thermoplastisch materiaal, en op elkaar gelamineerd door warmpersen onder insluiting van een kaart of vel met identificatiegegevens, met het kenmerk, dat elk dekvel bestaat uit een laminaat van op elkaar gelamineerde, dunne vellen van thermohardende kunststof, met tussen elke twee aangrenzende vellen een thermoplastische hechtlaag.

2. Gelamineerd identificatiedokument volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de beide dekvellen een verschillend aantal van de dunne vellen van thermohardend materiaal bevatten.

3. Gelamineerd identificatiedokument volgens conclusie 1 of 2,met het kenmerk, dat elk dunne vel van thermohardend materiaal een dikte heeft van 10-50 μια en elke hechtlaag een dikte van 25-35 μια.

4. Gelamineerd identificatiedokument volgens één der conclusies 1-3, met het kenmerk, dat het aantal dunne vellen in een dekvel 2-5 bedraagt.

5. Gelamineerd identificatiedokument volgens één der conclusies 1-4, met het kenmerk, dat de of enkele dunne vellen van thermohardend materiaal verschillend van dikte zijn.

6. Gelamineerd identificatiedokument volgens één der conclusies 1-5,met het kenmerk, dat de of enkele dunne vellen van thermohardend materiaal verschillend van kleur zijn.

7. Gelamineerd identificatiedokument volgens één der conclusies 1-6, met het kenmerk, dat in één of beide van de dekvellen één of meer ondergelegen dunne vellen van thermohardend materiaal op willekeurige wij2e geperforeerd 2ijn.

8. Gelamineerd identificatiedokument volgens één der conclusies 1-7, met het kenmerk, dat in één of beide van de dekvellen door reliëfdruk merktekens zijn aangebracht, die bij verhitting geheel of nagenoeg verdwi jnen.

9. Gelamineerd identificatiedokument volgens één der conclusies 1-8, met het kenmerk, dat in één of meer van de hechtlagen UV-gevoelige merktekens zijn aangebracht.

10. Werkwijze voor het vervaardigen van een gelamineerd identificatiedokument volgens één der voorgaande conclusies, gekenmerkt door de volgende stappen: a) het op elkaar stapelen van een eerste aantal dunne, aan één zijde met een thermoplastische hechtlaag beklede vellen van thermohardend kunststofmateriaal met de hechtlagen naar boven, b) het op de bovenste hechtlaag van deze stapel plaatsen van een kaart of vel met identificatiegegevens, c) het daarop stapelen van een tweede aantal van genoemde dunne vellen met de hechtlagen naar beneden, d) het doorvoeren van de aldus verkregen stapeling tussen een paar verhitte lamineerpersrollen.

11. Werkwijze volgens conclusie 10, gekenmerkt door de verdere stap: het vervolgens doorvoeren van het verkregen laminaat tussen een paar reliëfdrukrollen.