[go: up one dir, main page]

Vejatz lo contengut

sabre

Un article de Wikiccionari.
Occitan Etimologia

Per l’alemand Säbel, de l'ongrés szablya.

Prononciacion
lengadocian, gascon /ˈsaβɾe/
provençau /ˈsabʀe/
Nom comun
Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
sabre sabres
[ˈsaβɾe] [ˈsaβɾes]

sabre masculin

  1. Arma blanca que la lama, longa e d'un sol talh, es drecha o presenta una corbadura mai o mens convèxa del costart afilat.
  2. (per analogia de forma, botonica) (gascon) Glaujòl
Derivats Traduccions


Forma de vèrb

sabre

  1. Primièra persona del singular del present del subjonctiu de sabrar
  2. Tresena persona del singular del present del subjonctiu de sabrar
Anglés Etimologia

Pel francés Sabre, de l’alemand Säbel, de l'ongrés szablya.

Prononciacion
/ˈseɪbə(ɹ)/
Nom comun
Declinason
Singular Plural
sabre sabres
[ˈseɪbə(ɹ)] [ˈseɪbə(ɹ)z]

sabre

  1. (RU) sabre (oc)
Vèrb

to sabre

  1. sabrar
Catalan Etimologia

Per l’alemand Säbel, de l’alemand Säbel, de l'ongrés szablya.

Prononciacion
oriental /ˈsaβɾə/
occidental /ˈsaβɾe/
Nom comun
Declinason
Singular Plural
sabre sabres

sabre masculin

  1. sabre (oc)
Francés Etimologia

Per l’alemand Säbel, de l'ongrés szablya.

Prononciacion
/sabʁ/
França (Canet de Rosselhon) : escotar « sabre »
Nom comun
Declinason
Singular Plural
sabre sabres
[sabʁ]

sabre masculin

  1. sabre (oc)
Forma de vèrb

sabre

  1. Primièra persona del singular del present de l'indicatiu de sabrer
  2. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de sabrer
  3. Primièra persona del singular del present del subjonctiu de sabrer
  4. Tresena persona del singular del present del subjonctiu de sabrer
  5. Segonda persona del singular de l'imperatiu de sabrer
Portugués Etimologia

Pel francés Sabre, de l’alemand Säbel, de l'ongrés szablya.

Prononciacion
Portugal /ˈsabɾɨ/
Brasil /ˈsabɾɪ/, /ˈsabɾi/
Nom comun
Declinason
Singular Plural
sabre sabres

sabre masculin

  1. sabre (oc)
Forma de vèrb

sabre

  1. Primièra persona del singular del present del subjonctiu de sabrar
  2. Tresena persona del singular del present del subjonctiu de sabrar