ponchon

Derivat d’un vèrb del latin popular punctiare, « fissar ».

/punˈt͡ʃu/

Nom comun

Declinason
Dialècte : lendadocian, gascon
Singular	Plural
ponchon	ponchons
[punˈt͡ʃu]	[punˈt͡ʃus]

ponchon (lengadocian), (gascon); masculin

(botanica) Apendix agut, dur e rigid e fissant d'unas plantas.
(per analogia) Instrument metallic, mai sovent d’acièr, compausat d'una punta per pertusar.
(per extension) Instrument gravat en relèu, que servís a marcar la pèças d'aur e d'argent.
1. Las marcas daissadas per aquel instrument.