ponch
Del latin punctum « ponchada, ponch, pic », derivat de pŭngĕre « ponchar ».
- /punt͡ʃ/
- Lengadocian : escotar « ponch »
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| ponch | ponches |
| [punt͡ʃ] | [ˈpunt͡ʃes] |
ponch masculin (lengadocian) (provençau) (vivaroaupenc)
- Geom.Porcion de l'espaci ont se crosan doas dreitas.
- Gram.Signe de pontuacion que separa doas frasas.
- Cercle fòrça pichon.
- Accion de ponchar un teissut amb una agulha.
- far un punt
- Cadun dels crosaments de fial en cordura.
- Gra d'una escala de qualificacion.
- Recompensas dins un jòc.
- En cirurgia, sutura, procediment usat per empachar qu'una plaga se torna dobrir.
- Luòc, usat tanben metaforicament.