jugar

Occitan Etimologia

Dau latin vulgare *iŏcāre, remplaçaire dau classic ludĕre.

Prononciacion

/d͡zyˈɡa/, /d͡zyˈɡa/ (naut lemosin)

Sillabas

ju | gar

Vèrb

jugar (lemosin) (vivaroaupenc)

1. Se divertir en far daus jòcs.
2. Far una jòga.

Variantas dialectalas

• jogar

Mots aparentats

• jòc
• jugador
• jugaire
• juguet

Traduccions

alemand: spielen (de) anglés: to play (en) catalan: jugar (ca) espanhòl: jugar (es) esperanto: ludi (eo) francés: jouer (fr)

italian: giocare (it) portugués: jogar (pt) rus: играть (ru) romanés: a juca (ro) sicilian: jucari (scn) suedés: leka (sv), spela (sv)

Catalan Etimologia

Del latin vulgare *iŏcāre, remplaçaire dau classic ludĕre.

Prononciacion

/ʒuˈɣa/, /ʒuˈɣa/ (oriental), /d͡ʒuˈɣa/, /d͡ʒuˈɣa/ (nòrd-occidental), /d͡ʒuˈɣaɾ/, /d͡ʒuˈɣaɾ/ (valencian)

Espanha (Manresa) : escotar « jugar »

Vèrb

jugar

1. Jogar.

Derivats

• joc
• jugada
• jugador
• juganer

Espanhòl Etimologia

Del latin vulgare *iŏcāre, remplaçaire dau classic ludĕre.

Prononciacion

/xuˈɣaɾ/, /xuˈɣaɾ/

escotar « jugar »

Vèrb

jugar

1. Jogar.