tajante
Uiterlijk
- ta·jan·te
- Van tajar
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
mannelijk | tajante | tajantes |
vrouwelijk | tajante | tajantes |
tajante
- categorisch, onverbiddelijk, beslist
- scherp, snijdend
- «Varo Borja había sido tajante: descartada la posibilidad de conseguir el número Dos por métodos convencionales, era tiempo de ir meditando un plan heterodoxo de adquisición. [1]»
- Borja had erop gestaan: na de mogelijkheidheid om nummer Twee op de gebruikelijke wijze te verkrijgen verworpen te hebben was het tijd om zich te bezinnen op een minder orthodoxe wijze.
- «Varo Borja había sido tajante: descartada la posibilidad de conseguir el número Dos por métodos convencionales, era tiempo de ir meditando un plan heterodoxo de adquisición. [1]»
- [1] contundente
- [2] cortante
- ↑ Arturo Pérez-Reverte, El club Dumas, 1993 (2008 uitg., ISBN 9788466320702)
- tajante in: Diccionario de la lengua española, 23e druk, op website: Real academia española