slenteren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  slenteren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• slen·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Mogelijk van Proto-Germaans *slantjan-, Indo-Europees *sleidh-; dezelfde herkomst als slinderen. In de betekenissen "kruipen, slingeren"/"toeven, treuzelen" voor het eerst aangetroffen omstreeks 1599. In de tegenwoordig gangbaardere betekenis van ‘langzaam lopen’ voor het eerst aangetroffen in 1701

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
slenteren	slenterde	geslenterd
zwak -d	volledig

Werkwoord

slenteren

1. ergatief langzaam en futloos/lusteloos ergens heen lopen

   • Hij was met tegenzin naar huis geslenterd. 

2. inergatief langzaam en futloos/lusteloos lopen

   • Er werd naar zijn zin te veel geslenterd. 

3. inergatief, (verouderd) slabakken, talmen, treuzelen
4. inergatief, (verouderd)  kruipen ww , slingeren

Vertalingen

    1. langzaam ergens heen lopen   

Engels: saunter (en)

Gangbaarheid

• Het woord slenteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "slenteren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.