puk

Niet te verwarren met: PUK

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  puk    (hulp, bestand)
• IPA: / pʏk / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• puk

Woordherkomst en -opbouw

• [A] verwant aan pok, peuk en pukkel, in de betekenis "kleintje" aangetroffen in 1894, zie vindplaats hieronder
• [B] van Engels  pug zn , in de betekenis "hondensoort" voor het eerst aangetroffen in 1889

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	puk	pukken
verkleinwoord	pukje	pukjes

Zelfstandig naamwoord

[A] de puk m

1. (pejoratief) iemand die heel klein is of een dier dat klein voor zijn soort is

   • Met liefde holt hij rondjes met het veulen rond de wei in het kader van de halstertraining en wanneer ik hem in de verte heel hard "au" hoor roepen zegt hij daarover. "Deze kleine dame kan al echt achteruit trappen, wat knap van zo’n puk!" en hinkend brengt hij haar terug naar de wei. 

2. (liefkozend) kind dat nog jong en klein is

   • Een klein grappig meisje, met een aardig poppengezichtje, stak het mollige wijsvingertje in de hoogte en vertelde met een heel blij snoetje, - dat ze ‘wat een mooie belletjes van spuug kon blazen.’ Ik moest er vreeselijk om lachen, maar Gesina vond dat maar half aardig van mij hoewel ze niets zei, ook niet tegen de kleine puk met haar mooie belletjes en haar koddige zelfbeschuldiging. 

Synoniemen

• kleintje
• [2] ukkepuk

B. Een puk.

Zelfstandig naamwoord

[B] de puk m

1. benaming voor een hondenras met een wat vierkante, gedrongen vorm

   • Wij hadden een hondje bij ons, dat ons altijd en overal vergezelde: een kleine, dikke, geelachtige puk, met zwarte, stompe snoet, volgegroefd met dikke rimpels, als van grote zorg. 

Synoniemen

• mopshond

Gangbaarheid

• Het woord puk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "puk" herkend door:

87 %	van de Nederlanders;
77 %	van de Vlamingen.

Lets

Woordherkomst en -opbouw

• klanknabootsing

Tussenwerpsel

puk

1. tuf, het geluid van een traag lopende motor