Zwaveldichloride

Zwaveldichloride
Structuurformule en molecuulmodel
	Structuurformule van zwaveldichloride
	Molecuulmodel van zwaveldichloride
Algemeen
Molecuulformule	SCl2
IUPAC-naam	zwaveldichloride
Andere namen	zwavel(II)chloride
Molmassa	102,971 g/mol
SMILES	S(Cl)Cl
InChI	1S/Cl2S/c1-3-2
CAS-nummer	10545-99-0
EG-nummer	234-129-0
PubChem	25353
Wikidata	Q409028
Beschrijving	Rode vloeistof met indringende geur
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
H-zinnen	H314 - H335 - H400
EUH-zinnen	EUH014
P-zinnen	geen
EG-Index-nummer	016-013-00-X
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vloeibaar
Kleur	rood
Dichtheid	1,621 g/cm³
Smeltpunt	−121,0 °C
Kookpunt	59 °C
Zelfontbrandings- temperatuur	234 °C
Dampdruk	(bij 20°C) 21.800 Pa
Brekingsindex	1,5570
Thermodynamische eigenschappen
ΔfHol	−49 kJ/mol
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal	Scheikunde

Zwaveldichloride is een corrosieve anorganische verbinding van chloor en zwavel, met als brutoformule SCl₂. De stof komt voor als een rode vloeistof met een indringende geur, die exotherm hydrolyseert in water, met vorming van waterstofchloride. Het wordt gebruikt als precursor in de synthese van organische zwavelverbindingen.

Zwaveldichloride reageert hevig met aluminium, natrium, salpeterzuur en distikstofpentaoxide.

Synthese

Zwaveldichloride kan op twee manieren bereid worden:

Door chlorering van elementair zwavel:

{\ce {S8 + 4Cl2 -> 4SCl2}}

Door chlorering van zwavelchloride:

{\ce {S2Cl2 + Cl2 -> 2SCl2}}

Toepassingen

Zwaveldichloride wordt in een aantal organische syntheses gebruikt om alkenen om te zetten naar chloor-gesubstitueerde thio-ethers. Zo leidt de reactie van etheen met zwaveldichloride tot de vorming van het zeer giftige mosterdgas.^[1]

Zwaveldichloride is tevens precursor in de synthese van tal van anorganische zwavelverbindingen. Indien het in reactie met fluorhoudende zouten wordt gebracht, wordt het corrosieve zwaveltetrafluoride (SF₄) gevormd. In reactie met ammoniak wordt tetrazwaveltetranitride (S₄N₄) gevormd.

Zie ook

Externe links

(en) Gegevens van zwaveldichloride in de GESTIS-stoffendatabank van het IFA
(en) MSDS van zwaveldichloride

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) R.J. Cremlyn (1996) - An Introduction to Organosulfur Chemistry, John Wiley and Sons, Chichester - ISBN 0-471-95512-4

[1] (en) R.J. Cremlyn (1996) - An Introduction to Organosulfur Chemistry, John Wiley and Sons, Chichester - ISBN 0-471-95512-4

[1]