Tin(II)fluoride
Uiterlijk
Tin(II)fluoride | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
kristalstructuur
■ Sn2+ ■ F− | ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | SnF2 | |||
IUPAC-naam | tin(II)fluoride | |||
Andere namen | tindifluoride | |||
Molmassa | 156,706806 g/mol | |||
SMILES | F[Sn]F
| |||
InChI | 1S/2FH.Sn/h2*1H;/q;;+2/p-2
| |||
CAS-nummer | 7783-47-3 | |||
EG-nummer | 231-999-3 | |||
PubChem | 24550 | |||
Wikidata | Q204962 | |||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
H-zinnen | H302 - H315 - H318 | |||
EUH-zinnen | geen | |||
P-zinnen | P280 - P305+P351+P338 | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | vast | |||
Kleur | wit | |||
Dichtheid | 4,57 g/cm³ | |||
Smeltpunt | 215 °C | |||
Kookpunt | 850 °C | |||
Oplosbaarheid in water | 350 g/L | |||
Goed oplosbaar in | water | |||
Geometrie en kristalstructuur | ||||
Kristalstructuur | monoklien kristalstelsel | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Tin(II)fluoride is een tinzout van waterstoffluoride, met als brutoformule SnF2. Het kan worden bereid door zuiver tin of tin(II)oxide te laten reageren met waterstoffluoride. De synthese gaat als volgt:
Tin(II)fluoride wordt in geringe hoeveelheden in tandpasta gebruikt, waar het dient als bron voor fluoride. Door de aanwezigheid van het fluoride-ion wordt het apatiet in het tandglazuur voor een deel in fluorapatiet omgezet, dat resistenter is ten opzichte van door bacteriën afgescheiden zuren.