RFID

RFID, dat steiht för Radio Frequency Identification. Dat is en System, dat Funk-Plitten bruukt, mit de een licht Saken, an de disse Plitten anbackt sünd identifizeren un finnen kann.

De Plitten hebbt en lütten Chip binnen, de en poor Daten spiekern kann. Nu kann een mit en speziell Leesgerät de Daten ut disse Plitten utlesen. Dat geiht över Funk un Leesgerät un Plitt mööt sik nich beröhren. Dat Leesgerät boot en elektromagneetsch Feld op un dör Indukschoon kriggt dat Plitt de Energie, dat dat en Antwoort an dat Leesgerät sennen kann. Vun alleen sennen köönt de Plitten meist nich.

Dat praktische an RFID is nu, dat een in de Logistik veel Opwand sporen kann. Nüms mutt mehr allens opschrieven, wenn nee Woren rinkaamt, dat reckt, wenn een mit dat Leesgerät över den Kraam langsgeiht un denn warrt allens vun alleen inleest un mit Reekners warrt allens afspiekert. Wenn wat rutgeiht, datsülve. Oder bi’t Inköpen mutt een blots noch mit’n Wagen an dat Leesgerät langsföhren un denn warrt de Pries glieks tohooprekent, ahn dat een allens op’t Band leggen un allens scannt warrn mutt.

Dat ganze hett aver nich blots Vördelen. Dat System warrt veel kritiseert, vun wegen dat nüms weet, ’keen allens de Plitten utleest. Wenn een inköfft hett un mit’n vullen Wagen ut’n Supermarkt rutkummt, denn bruukt dor blots een mit sien egen Leesgerät blangen de Döör stahn un he weet ganz fix, wat een allens köfft hett. Vun’n Datenschutz her is dat en groot Problem.